Πρόωρες εκλογές. Μπαμπούλας, Βατερλώ ή διέξοδος;

 Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγου

Το γεγονός ότι η χώρα τον τελευταίο χρόνο μετεωρίζεται στο χείλος της αβύσσου είναι γνωστό σε φίλους μας, αλλά και σε εχθρούς. Δεκάδες κεκτημένα αγώνων ανατράπηκαν, αυτονόητα κατέρρευσαν, ελπίδες και προσδοκίες διαψεύστηκαν. Ζοφερό το παρόν και άδηλο το μέλλος για πολίτες, πολιτικούς, ακόμη και καταξιωμένους αστρολόγους.

Τα τελευταία χρόνια οι πολιτικοί μας, με λόγια ασήμαντα και υποσχέσεις έωλες, ενώ στην αρχή φάνταζαν μεγαλοπρεπείς, στο τέλος πολτοποιήθηκαν στη δίνη των μνημονίων. Τρία στη σειρά αλλά θα έρθει και τέταρτο, ίσως και πέμπτο μια και αξιολογήσεις και προαπαιτούμενα δεν επιτρέπουν να παραμείνουν οι κυβερνήσεις για πολύ χρόνο στο τιμόνι  του κράτους.

Ξορκίζουν τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης, ίσως και κάποια της αντιπολίτευσης, τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών, που αναδύονται στην επιφάνεια με αφορμή τις αγεφύρωτες διαφωνίες στο ασφαλιστικό, αγροτικό νομοσχέδιο που οδήγησαν σε τραγελαφικές καταστάσεις, όπως το κλείσιμο των δρόμων, διαδηλωτές της γραβάτας, και  ρηγμάτωση της κυβερνητικής συνοχής από αρκετούς βουλευτές που βλέπουν τον προσωπικό πολιτικό τους όλεθρο να έρχεται.

Παρόλαυτα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και με νέο αρχηγό αδυνατεί να κεφαλαιοποιήσει τη μεγάλη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα από την κεντρώα φυσική δεξαμενή άντλησης ψήφων.

Με δημοσκοπικές «φυματικές» διαφορές της τάξεως των 1,5 έως 3 μονάδων και με ποσοστό αναποφάσιστων πάνω από είκοσι τοις εκατό, ασφαλή πρόβλεψη του νικητή των πιθανών πρόωρων εκλογών, μόνο το παραβάν της κάλπης μπορεί να δώσει.

Στην παρούσα φάση οι πρόωρες εκλογές είναι πιθανό να μη βρίσκονται στην ατζέντα κανενός από τα δύο βασικά κόμματα της συγκυβέρνησης, αλλά το κλίμα απαισιοδοξίας που έχει εξαπλωθεί στις περισσότερες κοινωνικές ομάδες δεν ανατρέπεται από τις νέες υποσχέσεις για ανάπτυξη της χώρας και από την άλλη μεριά, ο νέος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης όπως φάνηκε κι από την πρώτη ομιλία του στη Βουλή, οργανώνεται για δομική αντιπολίτευση και για μια δυναμική προεκλογική κούρσα πρόωρων εκλογών, ρίχνοντας τη δική του ποσότητα λαϊκισμού στο βασικό καύσιμο των media. Ανασταλτικός παράγοντας στην απόφαση για πρόωρες εκλογές είναι η πρόσφατη εμπειρία του παρελθόντος ότι πρόωρες εκλογές – εν μέσω μνημονίων – δεν αποτελούν ασφαλή επιλογή για κανέναν.

Τα περιθώρια όμως για την κυβέρνηση στενεύουν και δεν θα μπορεί σε λίγο να συνεχίσει την αριστερή ρητορεία, τη διαχείριση των μεταρρυθμίσεων αλά καρτ και το μελλοντικό σχεδιασμό της χώρας με το γνωστό σύστημα αλαλούμ, ή όσα πάνε κι όσα έρθουν. Ούτως ή άλλως οι άλλοι φταίνε!

Η μέχρι σήμερα διγλωσσία της που της εξασφάλισε την πολιτική της επιβίωση, δεν έχει άλλα περιθώρια να δουλέψει, όσο ο ταχυδρόμος φέρνει χαράτσια και όχι γράμματα και όσο ακόμη πιστεύουν ότι σύμπασα η ανθρωπότητα, ελληνική και ευρωπαϊκή οφείλει να είναι στρατευμένη στην εκτόξευση του μεγαλείου της αριστερής δόξας που πρεσβεύουν!

Η απάντηση στην ερώτηση αν οι πρόωρες εκλογές, είναι Μπαμπούλας, Βατερλώ ή διέξοδος, είναι απλή. Ότι εγγυάται πρωτογενές πλεόνασμα οικογενειακού εισοδήματος. Άρα, διέξοδος αλλά με πιο σωστή επιλογή ψήφου, αυτή τη φορά!