 |
Ο κ. Κανελλόπουλος ισχυρίζεται ότι ο πελάτης του δεν έχει προβεί σε καμία απολύτως παράνομη ενέργεια και όλα όσα ειπώθηκαν τόσο στο δημοτικό συμβούλιο όσο και από μερίδα κατοίκων της Σχοινούσας είναι αναληθή. Μάλιστα καταγγέλλει ότι δέχτηκε προπηλακισμούς και απειλές από δύο ομάδες κατοίκων, τους “παραπληροφορημένους” και “προπαγανδισμένους” καθώς και τους ιδιοκτήτες των όμορων ιδιοκτησιών, οι παράνομες και αυθαίρετες πρωτοβουλίες των οποίων έχουν προκαλέσει το όλο θέμα και αποσκοπούν αποκλειστικά στα στενά επιχειρηματικά και ιδιοκτησιακά τους συμφέροντα... Ο κ. Κανελόπουλος επισυνάπτει και σειρά εγγράφων όπως και φωτογραφίες, που πιστοποιούν τα λεγόμενα του...
Διαβάστε αυτούσια την απάντηση:
Λέγομαι Αριστείδης Κανελλόπουλος και είμαι ο πληρεξούσιος δικηγόρος των ιδιοκτητριών εταιρειών του παραλιακού αγροτεμαχίου, τμήμα του οποίου επιχειρήθηκε να καταστεί παράνομα δίοδος προς την παραλία του όρμου Λειβαδιού Σχοινούσας και οι ιδιοκτήτες του οποίου συκοφαντούνται (στο Δημοτικό Συμβούλιο, στους κατοίκους της Σχοινούσας και δια των ιστοσελίδων σας ευρύτερα) ότι δήθεν επιχειρούν ή αποσκοπούν στον αποκλεισμό της πρόσβασης στην παραλία του όρμου Λειβαδιού της Σχοινούσας.
Είμαι, επίσης, ο άνθρωπος που την Παρασκευή 5/6/2015, όντας επιτόπου στο σημείο, προπηλακίστηκα και απειλήθηκα από δύο ομάδες ανθρώπων. Η μία ήταν από “παραπληροφορημένους” και “προπαγανδισμένους” κατοίκους και η άλλη από τους ιδιοκτήτες των όμορων ιδιοκτησιών, οι παράνομες και αυθαίρετες πρωτοβουλίες των οποίων έχουν προκαλέσει το όλο θέμα και αποσκοπούν αποκλειστικά στα στενά επιχειρηματικά και ιδιοκτησιακά τους συμφέροντα.
Αυτές οι ομάδες επέβαλαν δυναμικά, με όρους "όχλου", την άποψη περί δήθεν δημόσιας περιουσίας ή κοινόχρηστης οδού.
Κανείς δεν είχε ούτε την υπομονή ούτε τη θέληση να ακούσει, δει και διαβάσει την πληρέστατη τεκμηρίωση της ιδιότητας του επίμαχου τμήματος ως ιδιοκτησίας των εταιρειών που εκπροσωπώ νομικά.
Τους επεδείχθη το έγγραφο που πρωτοκολλήθηκε με πλήρη τεκμηρίωση από τον Πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας Σχοινούσας στη Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών και την κα Εισαγγελέα Πρωτοδικών Νάξου, το πρωί της ίδιας ημέρας. Το αγνόησαν επειδή διαφώνησαν με το περιεχόμενό του, αλλά δεν αντέταξαν αντίστοιχα τεκμηρίωση, παρά μόνον ύβρεις και απειλές.
Τον Ιανουάριο 2015, που πάλι παρουσία μου και με την εποπτεία μου ασκήθηκε πράξη νομής (όργωμα, σπορά και φύτευση δέντρων) στην ιδιοκτησία των ιδιοκτητριών και διεκόπη η παράνομη (τόσο με όρους αστικού όσο και δημοσίου δικαίου) διέλευση μέσα από την ιδιοκτησία των εταιρειών που εκπροσωπώ νομικά. Η ίδια δε τεκμηρίωση αναλύθηκε προφορικά στον Αστυνομικό του Σταθμού Κουφονησίων που κλήθηκε και διαπίστωσε ότι πρόκειται περί αστικής διαφοράς που δεν είναι αρμόδιος.
Οι όμοροι ιδιοκτήτες, ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου και προκειμένου να λειτουργήσουν τις τουριστικές επιχειρήσεις τους (ταβέρνα και ενοικιαζόμενα δωμάτια), διάνοιξαν στα τέλη Μαΐου – αρχές Ιουνίου 2015, νέα παράνομη δίοδο, από όμορη ιδιοκτησία, αλλά εισήλθαν και πάλι στη δική μας ιδιοκτησία, οπότε και ανέκυψε το θέμα. Ούτε τον Ιανουάριο 2015 αλλά ούτε και τώρα κινήθηκαν θεσμικά και μέσω Δικαστηρίου για να διασφαλίσουν τα όποια δικαιώματά τους και τη δήθεν νόμιμη άποψή τους, παρά με όρους “όχλου”, επέβαλαν στην πράξη την παράνομη άποψή τους.
Προς άρση κάθε παρεξήγησης, λοιπόν, σας πληροφορώ - τεκμηριώνω πως:
α) σε επίπεδο τίτλων ιδιοκτησίας ΟΛΩΝ των όμορων ιδιοκτησιών ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ (από το 1956 που προέκυψαν οι εμπλεκόμενες ιδιοκτησίες μέχρι και σήμερα), δεν εμφανίζεται δρόμος, παρά μόνον σε ένα συμβόλαιο του 2007. Το γεγονός ότι μόνο ένας τίτλος της συγκεκριμένης ιδιοκτησίας αναφέρει “αγροτική οδό” εκεί που οι τίτλοι της όμορης ιδιοκτησίας επί της ίδιας δήθεν αγροτικής οδού, τόσο πριν το 2007 όσο και μετά, ουδέποτε αναφέρονται σε τέτοια οδό, καθιστά προφανές ότι η αναφορά της στον τίτλο του 2007 έγινε εκ προφανούς παραδρομής και κατά τρόπο άκυρο νομικά (αυτό δεν είναι άποψη αλλά επιβεβαιώνεται νομικά από το ισχύον εμπράγματο και πολεοδομικό – διοικητικό δίκαιο, όπως έχει ερμηνευθεί κι εφαρμοστεί αυθεντικά από τα Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας). Δεν μπορεί να υπάρχει δρόμος από τη μια μεριά κι από την άλλη όχι!
β) η Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Νάξου έχει αποφανθεί επισήμως πως το συγκεκριμένο εδαφικό τμήμα ΔΕΝ τεκμηριώνεται στο αρχείο της ως δρόμος προϋφιστάμενος του 1923 ούτε έχει έκτοτε χαρακτηριστεί διοικητικά ως “δρόμος”(αυτό σε άμεση απάντηση του κ. Μαϊτού, που αμφισβητεί το ποιός έχει ψάξει αν είναι δημόσιος δρόμος ή όχι),
γ) το δημόσιο αρχείο αεροφωτογραφιών της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού (1945, 1960, 1983 και 1998) καταδεικνύει πως για πρώτη φορά το 1998 εμφαίνεται η διάνοιξη στο επίδικο τμήμα εντός της ιδιοκτησίας των εταιρειών που συμβουλεύω νομικά (κι αυτό επίσης σε άμεση απάντηση του κ. Μαϊτού, ο οποίος δήλωσε ότι έχει δει πριν από μήνες αεροφωτογραφίες που δείχνουν από παλιά στο επίμαχο σημείο την ύπαρξη δρόμου)
δ) η με αρ. πρωτ. 306/1.5.1996 Βεβαίωση του Κοινοτικού Συμβουλίου Σχοινούσας, περιγράφει ΑΚΥΡΑ (βλ. 1291/2011 ΣτΕ) ως “δημόσιο δρόμο” το επίμαχο εδαφικό τμήμα αλλά πιστοποιεί ταυτόχρονα το πραγματικό γεγονός ότι είναι κλεισμένος με περιτοίχισμα (στο κρίσιμο σημείο μας το κατεδάφισαν παράνομα), συνεπώς ΔΕΝ οδηγεί στην παραλία
ε) ακόμη κι αν στην πράξη υπήρξε διάνοιξη (δεν αμφισβητείται ως γεγονός αλλά η νομιμότητα αυτής της διάνοιξης και η νομική φύση της) και χρήση είτε από τους όμορους ιδιοκτήτες είτε από γενικότερο αριθμό προσώπων, για να καταστεί ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΗ ΟΔΟΣ, όμως, θα πρέπει είτε να έχει χαρακτηριστεί διοικητικά ως κοινοτική οδός (δεν υφίσταται τέτοιος χαρακτηρισμός) είτε να υπάρχει συμβόλαιο που ο ιδιοκτήτης της λωρίδας να έχει παραιτηθεί ρητά από τα ιδιοκτησιακά δικαιώματά του επ’ αυτής, να το παραχωρεί στη δημόσια χρήση και να έχει μεταγραφεί (δεν υφίσταται τέτοιο συμβόλαιο ούτε από τους δικαιοπαρόχους μας ούτε από τις νυν ιδιοκτήτριες) είτε να γνώριζαν ως κοινόχρηστη οδό το συγκεκριμένο τμήμα 2 γενεές πριν την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα το 1946 (δεν συντρέχει ούτε αποδεικνύεται αυτή η προϋπόθεση, το ακριβώς αντίθετο μάλιστα) είτε να περιγράφεται η συγκεκριμένη οδός σε συμβόλαιο που να έχει συνταχθεί πριν τη θέση σε ισχύ του ν.651/1977 (βλ. την 1192/2012 απόφαση του Αρείου Πάγου), κάτι που επίσης δεν συμβαίνει στην περίπτωσή μας. Προς αποφυγή παρανοήσεων, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στη διάκριση που κάνει η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση μεταξύ κοινοχρήστων χώρων που προέκυψαν σε “εντός σχεδίου ή οικισμού” περιοχές και σε “εκτός σχεδίου”, όπως η περίπτωσή μας στο Λειβάδι Σχοινούσας.
Όλα τα ανωτέρω έχουν αναλυθεί σε εκπροσώπους των όμορων ιδιοκτησιών, που υποκινούν τους κατοίκους παραπληροφορώντας τους για να προασπίσουν τα δικά τους συμφέροντα και την παράνομη δημιουργία στους τίτλους ιδιοκτησίας τους ενός δήθεν παραλιακού δρόμου, με μόνη την ΑΚΥΡΗ και ΠΑΡΑΝΟΜΗ βεβαίωση από τον Πρόεδρο της Κοινότητας Σχοινούσας κατά τον χρόνο που οι επιμέρους ιδιοκτησίες τους προέκυψαν από κατάτμηση ευρύτερου αγροτεμαχίου, που ανήκε στον μακαρίτη παππού και πατέρα τους κατά περίπτωση, Νικόλαο Νομικό του Γεωργίου, ο οποίος διόλου συμπτωματικά ήταν ο παρανόμως βεβαιών την ύπαρξη (παρθενογένεση) ενός δήθεν παραλιακού δρόμου, ως Πρόεδρος της Κοινότητας !!! Η μοναδική χρησιμότητα στην πράξη αυτού του δήθεν παραλιακού δρόμου, που εξυπηρετεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τις ιδιοκτησίες των “υποκινητών του όχλου” εξασφαλίζεται μόνον εφόσον εξασφαλιστεί ανοιχτή η επίμαχη δίοδος μέσα από την ιδιοκτησία των εταιρειών που εκπροσωπώ νομικά. Γι’ αυτό και κινητοποιούν τους κατοίκους εναντίον μας. Ο δικαιοπάροχος των σημερινών όμορων ιδιοκτητών, όμως, ενώ το ενιαίο αγροτεμάχιό του οδευόταν μέσω δουλείας από άλλο σημείο, και δι’ αυτής όφειλε (Αστικός Κώδικας αρ. 1015) να οδεύσει περαιτέρω και τα μετά από κατάτμηση αγροτεμάχια που δημιούργησε, εκείνος προέβη σε δημιουργία ακέραιων (γι’ αυτό τυφλών) επιμέρους αγροτεμαχίων, εφευρίσκοντας παρανόμως, ως Πρόεδρος της τότε Κοινότητας Σχοινούσας, μια δήθεν παραλιακή οδό που ξαφνικά εξασφάλιζε όδευση στα παραλιακά αγροτεμάχια που κατέτμησε.
Η πρόσβαση στην παραλία αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα υπέρ των πολιτών και όχι υπέρ των αυτοκινήτων των πολιτών ή των πολιτών με αυτοκίνητο. Αυτή η πρόσβαση ήταν και παραμένει απολύτως ελεύθερη,ανεξάρτητα της επίμαχης παράνομης διόδου, κι εξασφαλίζεται, όπως έχει βεβαιώσει εγγράφως η Υπηρεσία Δόμησης Νάξου, αμέσως μετά την όμορη ιδιοκτησία, γνωστή ως “ΛΟΥΚΑΣ”, κάτι που αν και γνωστό και χρησιμοποιούμενο από ΟΛΟΥΣ, αποσιωπάται τόσο φραστικά όσο και απεικονιστικά. Επιπλέον, ειδικά στη Σχοινούσα, απαγορεύεται η διάνοιξη οδών για τροχοφόρα και η διαμόρφωση θέσεων στάθμευσης γι’ αυτά σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων από τη γραμμή του αιγιαλού (αρ. 3 παρ. 1 περ. β του ΠΔ 10/17.5.2002 ΦΕΚ Δ΄ 402/2002), παρά μόνο ηκάθετη διάνοιξηπεζοδρόμων πλάτους έως 2 μέτρων. Στη φωτογραφία που σας επισυνάπτω, φαίνεται καθαρά τόσο η ακώλυτη πρόσβαση με νόμιμο τρόπο, δηλ. σε πεζούς επισκέπτες, όσο και η παράνομη κατάσταση με τα αυτοκίνητα μέσα στην παραλία, κάτω από τα αρμυρίκια, που ενεργείται μέσω της παράνομης διέλευσης δια της επίμαχης διόδου της ιδιοκτησίας μας.
Προς αποφυγήν παρανοήσεων δε, η επίμαχη εδαφική λωρίδα βρίσκεται εντός της ιδιοκτησίας των εταιρειών που εκπροσωπώ αλλά ΕΚΤΟΣ της οριοθετημένης ζώνης παραλίας και γραμμής αιγιαλού, η οποία είναι αναμφισβήτητα κοινόχρηστη, πλην όμως, στη Σχοινούσα δεν επιτρέπεται να γίνεται διέλευση τροχοφόρων (ΠΔ ΦΕΚ Δ΄ 402/2002), όπως επί σειρά ετών κάνουν παράνομα οι όμοροι ιδιοκτήτες και δι’ αυτών και όποιος άλλος βρίσκει ανοικτή τη δίοδο να φτάσει μέχρι την ακτή με το αυτοκίνητό του.
Οι όμοροι ιδιοκτήτες, λοιπόν, και οι υποκινούμενοι από αυτούς κάτοικοι, επιμένουν να διανοίγουν παράνομες διόδους πλάτους άνω των 3 μέτρων (βλ. φωτο), με αποτέλεσμα να εισέρχονται ΠΑΡΑΝΟΜΑ στην αμμώδη παραλία του Λειβαδιού αυτοκίνητα (βλ. φωτο), με πρώτα και καλύτερα των όμορων ιδιοκτητών και των πελατών τους. Η Δημοτική Κοινότητα Σχοινούσας έχει λάβει ήδη απόφαση, πρωτοκολλημένη στο Δήμο Νάξου & Μικρών Κυκλάδων (αρ. πρωτ. 867/20.1.2012), με την οποία αποφασίστηκε ομόφωνα η απαγόρευση διέλευσης τροχοφόρων στις αμμώδεις παραλίες του νησιού. Αγνόησαν ακόμη και την άλλη απαγόρευση που θέτει το αρ. 3 παρ. 8 του ίδιο Π.Δ. ΦΕΚ Δ΄ 402/2002, περί μη καταστροφής των λίθινων κτισμάτων της υπαίθρου των νησιών, και σύμφωνα με την Αντιδήμαρχο “βρήκαν τρόπο και ανοίξανε ένα κομμάτι δρόμου στο διπλανό οικόπεδο”, κατεδαφίζοντας παράνομα τμήμα της λίθινης μάντρας που αποτελεί το κοινό όριο της ιδιοκτησίας μας με εκείνη της ιδιοκτησίας “ΛΟΥΚΑΣ”.Αντιλαμβάνεται η κα Σίμου πως ομολογεί τη διάπραξη παράνομης πράξης, συνιστάμενης αφενός στη διάνοιξη παράνομου δρόμου, χωρίς την τήρηση οποιασδήποτε νόμιμης διαδικασίας, εντός άλλης ιδιοκτησίας (έτσι ακριβώς είχε διανοιχτεί εντός της ιδιοκτησίας των εταιρειών που εκπροσωπώ και κατέληξε σήμερα να διεκδικείται ως κοινόχρηστος δρόμος), κι αφετέρου καταστρέφοντας παράνομα τμήμα της λίθινης μάντρας; Αναφερόμενη η ίδια σε δήθεν εκ μέρους μας “νυχτερινή επιχείρηση”, προφανώς δεν ενημερώθηκε πως ήταν το “πλήθος” με τους υποκινητές του, που κατέβηκε νύχτα και, επιπλέον του παράνομου δρόμου στη διπλανή ιδιοκτησία, διάνοιξε (βλ. φωτο) καινούργιο - παράνομο δρόμο πλάτους 3 μέτρων και πάλι εντός της ιδιοκτησίας των εταιρειών που εκπροσωπώ νομικά.
Για όλα τα ανωτέρω είναι από 5/6/2015 ενήμερη η Εισαγγελία Πρωτοδικών Νάξου, η Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Νάξου, ο Αστυνομικός Σταθμός Κουφονησίων και αύριο 22/6/2015 θα αποσταλεί πλήρης φάκελος τεκμηρίωσης στη Νομική Υπηρεσία του Δήμου (θα του παραδοθεί την Τρίτη 23/6).
Θύμα της ανωτέρω παραπληροφόρησης έχει προφανώς πέσει και η Αντιδήμαρχος της Δημοτικής Κοινότητας Σχοινούσας, κα Σίμου, η οποία ανακίνησε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο μονόπλευρα και προκατειλημμένα, εκτιθέμενη προσωπικά και θεσμικά. Ο κόσμος που παραπληροφορείται και προπαγανδίζεται, αλλά από ότι φαίνεται και Δημοτικοί Σύμβουλοι, δυστυχώς, μη έχοντας τις ειδικές νομικές γνώσεις αλλά και πλήρη κι ακριβή πληροφόρηση, δεν μπορούν να καταλάβουν ή αποδεχθούν πως οι έννομες συνέπειες καταστάσεων και εγγράφων, και η έκταση και περιεχόμενο των νομικών δικαιωμάτων και σχέσεων ούτε προσδιορίζονται ούτε σηματοδοτούνται ούτε συστήνονται ούτε καταργούνται με όρους “πλειοψηφίας κατοίκων” από μια πραγματική κατάσταση που βιώνουν (παράνομη διάνοιξη που πατούν και διέρχονται με την ψευδαίσθηση ότι νομικά αποτελεί δρόμο) και η οποία είτε τους συμφέρει (βλ. όμορους ιδιοκτήτες) είτε τους εξυπηρετεί (ίσως λοιποί κάτοικοι), πλην όμως θίγει υπέρτερα δικαιώματα τρίτων, προστατευόμενα με βάση το Σύνταγμα, τους νόμους και τις δικαστικές αποφάσεις των Ανώτατων Δικαστηρίων της χώρας. Για όλα τα ανωτέρω σας παρέχω την αντίστοιχη τεκμηρίωση και είμαι σε θέση, εφόσον το επιθυμείτε, να τη συμπληρώσω ακόμη περισσότερο, αν και στη Νομική Υπηρεσία του Δήμου θα κατατεθεί απόλυτα πλήρης φάκελος για όλα όσα περιγράφω ανωτέρω.
http://www.naxostimes.gr/mikres-kyklades/2588-ti-apanta-o-dikigoros-tou-efoplisti-stis-kataggelies-gia-katapatisi-dromou-sti-sxoinoysa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου