Πριν από μερικές εβδομάδες η έντυπη έκδοση της «Α» είχε φιλοξενήσει ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ αναφορικά με τις αλυτρωτικές βλέψεις της Αλβανίας. Δεν πέρασαν παρά λίγες ημέρες και στις αρχές της εβδομάδας είχαμε αναβάθμιση των αλβανικών προκλήσεων, καθώς η κυβέρνηση των Τιράνων φέρεται να έκανε διάβημα προς την Αθήνα ζητώντας την τροποποίηση του προγράμματος ερευνών για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο. Ισχυριζόμενη, δε, ότι οι παραπάνω έρευνες της Ελλάδας παραβιάζουν τα αλβανικά χωρικά ύδατα, η κυβέρνηση της Αλβανίας ζήτησε από την Ελλάδα και τους χάρτες των χερσαίων ερευνών στην Ήπειρο!
Οι εκτιμήσεις διπλωματικών πηγών που παρακολουθούν τις εξελίξεις στη διεθνή σκακιέρα, συντείνουν στο συμπέρασμα ότι όλα τα παραπάνω εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο στο οποίο κινείται το αλβανικό πολιτικό σύστημα, για να προβληθεί το όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας». Εξάλλου κυρίαρχη είναι και η υποψία πως πίσω από τις αλβανικές κινήσεις βρίσκεται η Τουρκία, όπως αποκαλύπτει σε νέο ρεπορτάζ της η «Α» που κυκλοφορεί στα περίπτερα αυτό το Σαββατοκύριακο. Το νέο στοιχείο που δημιουργεί υποψίες ότι η Άγκυρα επιδιώκει τη δημιουργία μετώπου κατά της Ελλάδας είναι η συνάντηση του Ερντογάν με το κόμμα των Τσάμηδων, το PDIU, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στα Τίρανα.
Η απλή λογική λέει ότι οι Αλβανοί κρίνουν ευάλωτη την Ελλάδα λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα και μοιάζουν να έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν μία επιλογή υψηλού πολιτικού ρίσκου που θα έχει συνέπειες όχι μόνο στις διμερείς σχέσεις των δύο χωρών, αλλά και στην ίδια την Αλβανία.
Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο είναι ποια στάση κρατάει η Αθήνα, την ίδια στιγμή που υπάρχει ένας γενικότερος προβληματισμός διπλωματικών κύκλων στα μάτια των οποίων η ελληνική κυβέρνηση μοιάζει να έχει υιοθετήσει μία αμήχανη στάση, τόσο ως προς την όξυνση των ελληνοαλβανικών σχέσεων όσο και ως προς τη γενικότερη ενίσχυση των αποσταθεροποιητικών τάσεων στα Δυτικά Βαλκάνια.
Κανείς, φυσικά, δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι η Αθήνα πρέπει να ανταπαντήσει στην ένταση με… ένταση! Αντίθετα, η ελληνική στάση οφείλει να παίξει τον ρόλο που έπαιζε πάντα: να είναι ο πυλώνας και ο προστάτης της σταθερότητας, της δημοκρατίας και της ειρήνης στην μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων.
Και για να μην βλέπουμε μόνο την κακή πλευρά, ας θεωρήσουμε ότι το τσίγκλισμα των «φασαριόζων» γειτόνων μπορεί να έχει και παιδαγωγικό χαρακτήρα. Το λέμε αυτό αναλογιζόμενοι τι μπορεί να συνεπάγεται για την Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα ένα ενδεχόμενο Grexit. Συνήθως αυτοί που μιλούν με επαναστατική θέρμη για ρήξης με τους δανειστές και επιστροφή στη δραχμή, περιορίζονται στις οικονομικές συνέπειες (σ.σ. τις θεωρούν διαχειρίσιμες), ξεχνώντας τους εθνικούς κινδύνους που παραμονεύουν.
Είναι χαρακτηριστικά τα όσα είπε σε πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξή του ο Μίμης Ανδρουλάκης για τους «διαβόλους του εθνικισμού» που παραμονεύουν «να βγουν από του τάφους τους», εκμεταλλευόμενοι την οικονομική καταστροφή που θα επέλθει αν το ελληνικό καράβι πέσει τελικά στα βράχια της κρίσης. Κι επειδή ο Μ. Ανδρουλάκης μόνο νεοφιλελεύθερος εθνικόφρων και στρατολάγνος δεν θα μπορεί να χαρακτηριστεί, ας έχουμε κατά νου και τους εθνικούς κινδύνους μιας ενδεχόμενης ρήξης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου