slider

Naxios Το πρώτο blog των Κυκλάδων

Naxios

Νερό στο… κρασί των ιδιωτικοποιήσεων


Με τη θηλιά της έλλειψης ρευστότητας να σφίγγει όλο και περισσότερο γύρω από τον λαιμό της εθνικής οικονομίας και την κυβέρνηση να ξύνει τον πάτο του βαρελιού (βλ. αποθεματικά ΟΤΑ) για ζεστό χρήμα, το θέμα των αποκρατικοποιήσεων που ήταν «ταμπού» για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επανέρχεται στην επικαιρότητα.

Αυτήν τη φορά, όμως, όχι ως «κόκκινη γραμμή» αλλά ως «εναλλακτική» πηγή από την οποία το Δημόσιο θα αντλήσει έσοδα.
Το παραδέχτηκε εν πολλοίς και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος στην πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη προσπάθησε να επανατοποθετήσει την κυβερνητική άποψη εξηγώντας ότι οι αποκρατικοποιήσεις δεν αποτελούν ιδεολογική εμμονή του κυβερνώντος κόμματος. «Η μεγάλη μας διαφορά με τους δανειστές είναι ότι εκείνοι τις θέλουν για εξοικονόμηση χρημάτων για το χρέος», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας, ξεκαθαρίζοντας μεταξύ άλλων ότι «αν είναι να αξιοποιήσουμε δημόσια περιουσία για να βγούμε από την κρίση, ας το κάνουμε».

Υπό το πρίσμα, λοιπόν, της αξιοποίησης, ο πρωθυπουργός μίλησε με ονόματα αναφερόμενος στις περιπτώσεις της ΔΕΣΦΑ και τη διαδικασία πώλησης στη SOCAR με βάση τους κανόνες ευρωπαϊκού ανταγωνισμού ή στον Αστέρας Βουλιαγμένης που έχει «κολλήσει» στο ΣτΕ.
Στον ΟΠΑΠ τo ιπποδρομιακό στοίχημα
Για να είμαστε, πάντως, ακριβείς, η απόδειξη πως κάτι κινείται στο κομμάτι των ιδιωτικοποιήσεων δεν προέκυψε από τις πρωθυπουργικές δηλώσεις της Δευτέρας. Η στροφή είχε εμπεδωθεί λίγες ημέρες νωρίτερα, και συγκεκριμένα την προπερασμένη Παρασκευή 24 Απριλίου, όταν η νέα διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ έβαλε τις υπογραφές της στη σύμβαση παραχώρησης της άδειας διεξαγωγής του αμοιβαίου Ιπποδρομιακού Στοιχήματος στον ΟΠΑΠ για 20 χρόνια.
Κι εδώ, ο συμβολισμός –και λιγότερο το μικρό μέγεθος της ιδιωτικοποίησης– έχει τη σημασία του. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι θα διερευνήσει ως κυβέρνηση τους όρους με τους οποίους ο ΟΠΑΠ «ξεπουλήθηκε στα ιδιωτικά συμφέροντα», και ως κυβερνών πλέον κόμμα άναψε το πράσινο φως να περάσει μία (έστω μικρής έκτασης) ιδιωτικοποίηση στα χέρια του ίδιου αγοραστή.
Η περίπτωση ΟΛΠ
Η παραπάνω αλλαγή πλεύσης οδηγεί όχι αυθαίρετα στο συμπέρασμα ότι η παρτίδα των αποκρατικοποιήσεων θα συνεχιστεί, με τα «βαριά χαρτιά» των αεροδρομίων και του λιμανιού του Πειραιά να πέφτουν στο τραπέζι. Ξεκινώντας από τον ΟΛΠ, να πούμε ότι η ιδιωτικοποίηση θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Την πρόβλεψη επιβεβαιώνουν κατά το μάλλον και οι πρόσφατες δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργό Ναυτιλίας, Θοδωρή Δρίτσα, ο οποίος είπε ότι «υπάρχουν πιεστικές συγκυρίες που δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει» και πως ο συνολικός προγραμματισμός του κυβερνητικού έργου καθορίζεται από την εξέλιξη της νέας συμφωνίας με την Ευρώπη και την τοποθέτηση της χώρας που θα προκύψει σε αυτό το νέο πλαίσιο.
Έστω και αν οι δηλώσεις Δρίτσα επιδέχονται πολλαπλές μεταφράσεις, δικαιούται ο καθείς να εικάσει βάσιμα ότι πολύ γρήγορα το πλειοψηφικό πακέτο του λιμανιού του Πειραιά θα βγει προς πώληση, είτε μιλώντας για το 67% είτε για το 51%.
Επαναδιαπραγμάτευση στα αεροδρόμια;
Αναφορικά, τώρα, με το ζήτημα των περιφερειακών αεροδρομίων, η κυβέρνηση μοιάζει να ακολουθεί το δόγμα της δημιουργικής ασάφειας και αναμονής. Αυτό δεν σημαίνει σκλήρυνση της κυβερνητικής στάσης. Αντίθετα, οι γνωρίζοντες λένε ότι η εν λόγω ιδιωτικοποίηση εξετάζεται με θετικότερη διάθεση, μιας και τα οικονομοτεχνικά στοιχεία δείχνουν ότι αν παραχωρηθούν τα αεροδρόμια στους πλειοδότες Γερμανούς της Fraprot, τότε θα μιλάμε για τη μεγαλύτερη αποκρατικοποίηση των τελευταίων ετών, καθώς εκτός από το οικονομικό όφελος (σ.σ. συνολικά έσοδα περίπου 10 δισ. ευρώ, με εφάπαξ καταβολή του 1,234 δισ. ευρώ με την ολοκλήρωση του deal), η σύμβαση παραχώρησης των 14 αεροδρομίων θα δημιουργήσει πάνω από 16.000 άμεσες και έμμεσες νέες θέσεις εργασίας.
Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο και για τον «πωλητή» και για τον «αγοραστή» είναι το αν οι όροι με τους οποίους «κλείδωσε» ο διαγωνισμός παραχώρησης των αεροδρομίων τον Νοέμβριο του 2014 θα παραμείνουν ίδιοι. Κι εδώ η απάντηση έρχεται… αεροπορικώς από τη Φρανκφούρτη, καθώς σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε προ ημερών ο διευθύνων σύμβουλος της Fraport, Stefan Schulte, παραδέχτηκε ότι η εταιρεία του βρίσκεται σε τροχιά επαναδιαπραγμάτευσης των συμβάσεων και των όρων με την ελληνική κυβέρνηση.
«Έχουμε συγκεκριμένα σημάδια ότι οι όποιες συνομιλίες με την ελληνική κυβέρνηση θα βρίσκονται σε αναμονή τουλάχιστον για τις επόμενες τέσσερις με οκτώ εβδομάδες», δήλωσε συγκεκριμένα ο St. Schulte, οριοθετώντας τον χρόνο των εξελίξεων σε δύο μήνες από τώρα. Σημειώνεται ότι στη Fraport εκτιμούσαν ότι η διαδικασία εξαγοράς θα είχε ολοκληρωθεί στις αρχές του 2016, ωστόσο ο St. Schulte αρνήθηκε να σχολιάσει τις αρχικές εκτιμήσεις και προοπτικές, κρίνοντας προτιμότερο να αναμένει την έκβαση των συνομιλιών Αθήνας – Φρανκφούρτης.
Ο κίνδυνος με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ
Μία ιδιωτικοποίηση που βρίσκεται επί ξυρού ακμής είναι αυτή της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Ως γνωστόν, η αποκρατικοποίησή της βρίσκεται στο στάδιο της υποβολής δεσμευτικών προσφορών με εκδήλωση επενδυτικού ενδιαφέροντος, ωστόσο αν αυτή η διαδικασία ανατραπεί, τότε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να απαιτήσει την επιστροφή κρατικών ενισχύσεων ύψους περίπου 600 εκατ. ευρώ.
Τον σχετικό κίνδυνο επέστησε προ ημερών ο πρώην υπουργός Ανάπτυξης και νυν ο βουλευτής της Ν.Δ., Κωστής Χατζηδάκης, με ερώτησή του προς τον αρμόδιο υπουργό, Γιώργο Σταθάκη. Μάλιστα, ο κ. Χατζηδάκης συμπλήρωσε ότι επειδή το θέμα συνδέεται και με την αναδιάρθρωση της εταιρείας ΟΣΕ, στην οποία η Κομισιόν εντοπίζει άλλα 2,5 δισ. ευρώ κρατικών ενισχύσεων, οποιαδήποτε μονομερής ενέργεια θα οδηγούσε τις Βρυξέλλες στην απόφαση για ανάκτηση αθροιστικών επιδοτήσεων ύψους έως 3,1 δισ. ευρώ!
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι επιλογές της κυβέρνησης δεν είναι πολλές. Το πλέον πρόσφατο σενάριο που έχει κυκλοφορήσει λέει ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προτίθεται να πουλήσει ένα σημαντικό ποσοστό της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και να εκχωρήσει το management σε ιδιώτες επενδυτές, ενώ διερευνάται και το ενδεχόμενο συγχώνευσης του σιδηροδρομικού φορέα με την Ελληνική Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού (ΕΕΣΣΤΥ) σε μια εταιρική οντότητα.
To συμπέρασμα; Αν η ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν ιδιωτικοποιηθεί, τα ρολά κατεβαίνουν και η εταιρεία βάζει οριστικό λουκέτο, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει σε οικονομικό αλλά και πολιτικό επίπεδο…
Ρεπορτάζ: Νίκος Τσαγκατάκης | ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: