[Όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Θ. Μαυρίδης, είναι δυνατόν να είσαι υφυπουργός οικονομικών σαν τον Τσακαλώτο, ή υπ. ανάπτυξης (ξερωγω τι είναι) σαν τον Σταθάκη και να έχεις τα λεφτά σου έξω; Θα τρελαθούμε;]Το κλειδί των οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων στην
Ελλάδα είναι εκείνο των καταθέσεων. Αν δεν επιστρέψουν οι καταθέσεις που έφυγαν στο εξωτερικό, τότε η χώρα έχει ελάχιστες πιθανότητες να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την κρίση. Το ερώτημα είναι πως! Πως θα πειστούν οι καταθέτες να φέρουν πίσω τα λεφτά τους, όταν υπάρχει ο φόβος του κουρέματος και της άγριας φορολόγησης.
Είναι ένας ενδιαφέρον γρίφος! Δεν είναι εύκολο να πείσεις τον κόσμο να "πουλήσει" την ασφάλεια που του δίνει μία μικρή ή μεγάλη κατάθεση στο εξωτερικό, όταν καθημερινά γίνονται δηλώσεις που τον καθιστούν στόχο. Που θα βρει το δημόσιο τα λεφτά για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις; Στους έχοντες και κατέχοντες. Που θα βρει λεφτά για να πληρώσει τους δανειστές; Στους έχοντες και κατέχοντες. Που θα βρει λεφτά για να ανοίξει την ΕΡΤ; Εντάξει, εκεί θα τα πάρουν απ΄ όλους μας και από τους έχοντες και από τους μη έχοντες.
Η μέθοδος της "φορολογικής αμνηστίας" δεν θα πιάσει. Έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν με μηδαμινά αποτελέσματα. Και να φανταστεί κανείς ότι τότε το ελληνικό δημόσιο είχε έναν βαθμό αξιοπιστίας. Σήμερα η αξιοπιστία του ελληνικού δημοσίου συναγωνίζεται εκείνη των ομολόγων που εκδίδει κι αυτό δεν είναι παράλογο.
Η μέθοδος του εκφοβισμού, επίσης δεν πιάνει. Εκείνοι που πραγματικά έχουν πρόβλημα και θέλουν να κρύψουν τα κλοπιμαία το έχουν ήδη κάνει. Μακάο, Σιγκαπούρη και δόξα να έχει ο Θεός της παραοικονομίας και του μαύρου χρήματος. Άντε και ξεκίνησαν κάποιου είδους εκστρατεία με την βοήθεια των Ευρωπαίων και κυρίως των Βορείων, οι οποίοι ακούνε φόρους και μαστίγιο και παθαίνουν μία ψυχική ανάταση ένα πράγμα. Το πολύ - πολύ να πιάσουν κανέναν ξεχασιάρη μικρομεσαίο! Ψίχουλα!
Κάποιος άλλος τρόπος πρέπει να βρεθεί για να αλλάξει πλήρως το σκηνικό και να πειστούν οι Έλληνες να φέρουν πίσω τα λεφτά τους και να αρχίσει έτσι το τραπεζικό σύστημα να παίρνει ανάσες και να μην αναζητά κάθε εβδομάδα την ελεημοσύνη του Ντράγκι.
Στην πράξη υπάρχουν δύο πιθανές λύσεις. Η μία είναι η εγγύηση των καταθέσεων με ρήτρα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού δημοσίου (ας πούμε ακίνητα) κι η δεύτερη είναι ο πλήρης και απόλυτος έλεγχος των τραπεζών από την ΕΚΤ, σαν να πρόκειται για τράπεζες μιας άλλης χώρας. Την δεύτερη λύση δεν θα την συζητήσουν καν οι δικοί μας, αφού με ένα τέτοιο καθεστώς δεν υπάρχει πιθανότητα να αγοράσει ελληνική τράπεζα ελληνικά ομόλογα για να κάνει διορισμούς οκ. Κατρούγκαλος. Κι η πρώτη θα είναι άνευ ιδιαίτερης αξίας εφόσον η ελληνική κυβέρνηση δεν αποδέχεται την δεύτερη! Αν δεν μπορεί, δηλαδή, να πείσει για την αξιοπιστία της και για τις αγαθές της προθέσεις.
Μία καλή κίνηση θα ήταν η επιστροφή στην Ελλάδα των καταθέσεων των επιφανών στελεχών της κυβέρνησης που σήμερα έχουν τα χρήματά τους σε ξένες τράπεζες, όπως οι ίδιοι έχουν αναφέρει στο πόθεν έσχες! Πως είναι δυνατόν να είναι κανείς υπουργός σε αυτή την κυβέρνηση που θέλει να αλλάξει την Ευρώπη και να μην εμπιστεύεται τα χρήματά του σε μία ελληνική τράπεζα; Να φέρουν, λοιπόν, τα λεφτά τους από το Λονδίνο και την Γενεύη. Και με το πλεονέκτημα που διαπιστωμένα έχουν στην επικοινωνία θα μπορέσουν να πείσουν έτσι περισσότερους Έλληνες να τους μιμηθούν.
Το επόμενο βήμα; Εκεί χρειάζεται να συζητήσουν στα σοβαρά με την ΕΚΤ και τον κ. Ντράγκι. Με σχέδιο αυτή την φορά και όχι με γενικόλογες αναφορές για το πως λειτουργεί το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και ποιο μπορεί να είναι το μέλλον του ευρώ. Με σοβαρότητα και όχι με κουτοπονηριές. Ίσως ο κ. Ντράγκι έχει τότε να προτείνει και μία τρίτη ή τέταρτη λύση. Αλλά το βασικότερο είναι η αξιοπιστία της χώρας και της κυβέρνησης. Κι αυτό δεν γίνεται με τον τρόπο που το επιχειρούν σήμερα...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
http://fonaklas.blogspot.gr/2015/03/blog-post_12.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου