slider

Naxios Το πρώτο blog των Κυκλάδων

Naxios

Το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι

Tου Μάριου Βαζαίου
 Υποψήφιου  βουλευτή Κυκλάδων με το Ποτάμι.
Είναι αλήθεια ότι όταν μου πρότειναν από Το Ποτάμι να συμμετέχω ως υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο των Κυκλάδων, πέρασαν αστραπιαία από το μυαλό μου οι στίχοι για το μεγάλο δίλημμα:

«Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιµή και στην πεποίθησί του».

Δε ξέρω πόσο μεγάλο φαντάζει το Καβαφικό Ναι για έναν πολιτικό αγώνα,
όμως εγώ το είπα άμεσα και υπεύθυνα, αφού εμπιστεύομαι τη «συνωμοσία του καλού» που προετοιμάζει ο Σταύρος Θεοδωράκης μαζί με πολίτες σκεπτόμενους, αξιόμαχους, με διακρίσεις πρώτα απ΄όλα στον επαγγελματικό και κοινωνικό στίβο.
Καθώς είναι η πρώτη φορά που αποφασίζω να εργαστώ για έναν πολιτικό στόχο θεωρώ υποχρέωσή μου να επικοινωνήσω μαζί σας τις απαντήσεις που έδωσα πρώτα στον εαυτό μου και που πιστεύω ότι θα βοηθήσουν τους συμπολίτες μου στην απόφασή τους να μ’εμπιστευτούν.
Ναι σε μια καινούργια πολιτική.
Ως οικονομικό στέλεχος πάνω από 25 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, στον κλάδο των χρηματοοικονομικών, επέλεγα να εργαστώ σε επιχειρήσεις που ήταν στο ξεκίνημα τους και στη συνέχεια αναπτύσσονταν εντυπωσιακά. Παράλληλα από το 2001 δημιούργησα μαζί με εκλεκτούς συνεργάτες το Φεστιβάλ Νάξου, με στόχο την ανάδειξη της σύγχρονης φυσιογνωμίας του νησιού, ενώ από το 2013 διεύρυνα το πεδίο με τη δημιουργία του πολιτιστικού δικτύου «Κύκλος Κυκλάδων» όπου συνεργάζονται τα νησιά, Νάξος, Πάρος και Τήνος με προοπτική να ενταχθούν και άλλα.
Αν και ήμουνα ικανοποιημένος από την προσωπική και επαγγελματική μου ζωή, συναισθανόμουνα την περιρρέουσα κατάσταση απελπισίας, αγανάκτησης και θυμού που βιώνουμε όλοι μας τα τελευταία χρόνια. Επιθυμούσα να συμμετέχω πιο ενεργά στην αλλαγή αυτής της κατάστασης. Μια αλλαγή που έχει ως προϋπόθεση τη συλλογική δράση. Και ο πιο πρόσφορος δρόμος για τη μετάβαση από το εγώ στο εμείς, είναι μια καινούργια πολιτική .
Ναι στο Ποτάμι.
Στο Ποτάμι συνάντησα τη καινούργια πολιτική αντίληψη που αναζητούσα. Ένα άφθαρτο πλαίσιο όπου κυριαρχεί η λογική και η αξιοκρατία και όχι η συναισθηματική φόρτιση και η παρωχημένη συνθηματολογία. Πράξεις και όχι λόγια.
Στο Ποτάμι γνώρισα τον Σταύρο Θεοδωράκη και τους πολίτες που συμπορευόμαστε μαζί του, δημιουργώντας μέσα από σοβαρό και αποτελεσματικό διάλογο τις 99 θέσεις – δημοσιευμένες στην ιστοσελίδα topotami.gr - που δίνουν το στίγμα μιας συγκροτημένης κυβερνητικής πολιτικής.
Στο Ποτάμι αισθάνθηκα ότι βρίσκομαι στο φυσικό μου χώρο. Ένα χώρο αποδοχής και όχι αποκλεισμού. Ένα χώρο σύνθεσης και όχι διάσπασης. Ένα χώρο που αναζητά και βρίσκει το χρήσιμο, το πρακτικό, το εφικτό, που απεχθάνεται τα κούφια λόγια, τις ιδεολογίες του δήθεν, τις μεσσιανικές και σωτηριολογικές αντιλήψεις. Ένα χώρο που δεν αποδέχεται απλά, αλλά εντάσσει στους κόλπους του τη διαφορετικότητα, το καινούργιο. Επειδή το καινούργιο είναι πάντα διαφορετικό.
Το Ποτάμι είναι ο χώρος που δεν υπήρχε και οφείλαμε να δημιουργήσουμε, προκειμένου να συγκροτήσουμε τη «συνωμοσία του καλού» που επαγρυπνεί, γιατί όπως λέει ο Ιάγος στον «Οθέλο» «το κακό αιμορραγεί αλλά δεν πεθαίνει». 

Ναι στις Κυκλάδες.

Γεννημένος στη Νάξο, μεγαλωμένος στην Αθήνα, με εμπειρία διαβίωσης και τακτική επαφή με το εξωτερικό, τιμώ τις βαθιές οικογενειακές ρίζες μου στη Ναξιακή κοινωνία, λατρεύω και θεωρώ τα Κυκλαδονήσια από τα πιο ευνοημένα σε φυσική ομορφιά μέρη του κόσμου. Όμως, η μορφολογία και οι περιορισμένοι φυσικοί τους πόροι απαιτούν μεγάλη προσοχή και εφαρμογή ιδιαίτερης νησιωτικής πολιτικής στην πράξη και όχι στα λόγια όπως συμβαίνει σήμερα. Θέλοντας να δουλέψω στη κατεύθυνση της έμπρακτης πολιτικής για τα νησιά και τους κατοίκους τους, επιλέγω τις Κυκλάδες ως πεδίο της πολιτικής μου δράσης.  
Πιστεύω ότι κάθε νησί χρειάζεται να διαμορφώσει το δικό του ελκυστικό χαρακτήρα, βασισμένο σε ιδιαίτερο φυσικό, παραγωγικό ή πολιτιστικό  πλεονέκτημα και όλα μαζί να καταστήσουν τις Κυκλάδες έναν ακαταμάχητο τουριστικό προορισμό, ένα παγκόσμιο brand name που προσελκύει υψηλού επιπέδου επισκέπτες, όλες τις εποχές του χρόνου.
Το σύντομο χρόνο που απομένει μέχρι τις εκλογές θα τον αξιοποιήσω γνωρίζοντας επαγγελματίες και παραγωγούς των Κυκλάδων, που δημιουργούν πλούτο με τη δραστηριότητά τους. Είναι εκείνοι που υλοποιούν μια ρεαλιστική πρόταση για έξοδο από τη κρίση και είμαι πάντα ανοιχτός στην επικοινωνία μαζί τους.
Μάριος Βαζαίος
Τ.6937167129
FB. Γιώργος-Μάριος Βαζαίος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Να έρθεις να μας μιλήσεις Μάριε για το πρόγραμμα σας και για τα προβλήματα της Νάξου.

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΔΑ ΦΩΣ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑ….. ΑΠ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ!!!

Οι άγγελοι των δημοσκοπήσεων μου σφύριξαν, πώς οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις δεν πάνε καλά και δίνουν στο «ρυάκα» ένα προβάδισμα ΜΟΝΟ 98 μονάδες απ το δεύτερο κόμμα. Ας είναι, ο Σταύρος με τα άλλα εναλλακτικά και ανταλλακτικά παιδιά ξέρει. Δεν πιστεύω κάποιος απ τους «γνωστούς» του, να του αρνηθεί λίγη παραπάνω διαφήμιση.
Για πάμε στα δικά μας τώρα.
Κάποιος κάπου πάτησε ένα κουμπί. Αμέσως πολλοί καναπέδες ελάφρυναν. Κάποιοι για κάποιο ΛΟΓΟ άρχισαν να τρέχουν προς ένα ποτάμι λέει, που ρέει κεντροαριστερά. Η εικόνα που έχω είναι, ο Αντωνάκης ΔΕΞΙΑ κι ο Βαγγέλας ΑΡΙΣΤΕΡΑ( για την εικόνα το κάνω, μην τρομάζετε. Άκου αριστερός ο Βαγγέλης;) Στη μέση ο Σταύρος απ την Αγιά Βαρβάρα. Εδώ στα μέρη μας το ΚΟΥΜΠΙ, σήκωσε απ την πολυθρόνα του τον ΜΑΡΙΟ. Όχι ρε ζωντανά τον SUPER MARIO, τον άλλο της οικογένειας πούχει τον πύργο στο Σαγκρί, που ήταν όμως μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού. Ένδοξα «πράματα». Είναι το κοπέλι αυτό που ήθελε να μας αναβαθμίσει πολιτιστικά και τώρα πολιτικά με τον/στον ΑΙΩΝΑ….. τον άπαντα. Δώστου κουαρτέτα και μεσαιωνικές μουσικές δωματίου, υψηλή «κουλτούρα» και πάρτου την ψυχή. Χωρίς δόλο, για το καλό μας. Πολιτιστικός διευθυντής και τα ρέστα, όχι βλαχιά κι αγραμματοσύνη. Και τραπεζίτης πετυχημένος. Αντιπρόσωπος λοιπόν της ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ του Σταύρου στη Νάξο μας, ανέλαβε ο MARIO που για κάποιο λόγο, χρόνια τώρα μας υπενθυμίζει σε κάθε ευκαιρία, τα οκτακόσια χρόνια απ τη δημιουργία του δουκάτου της Νάξου ή τέλος πάντων την εγκατάσταση των Ενετών (άκου εγκατάσταση…. ο μαθητής της Ρεπούση). Ο Ιταλικός κι ο Φράγκικος αέρας, φυσάει για τα καλά ακόμη στα μυαλά τους. Εμείς όμως αμαθείς και απαθείς εντυπωσιασμένοι από οικόσημα, φάρες, πύργους και εραλδικές καταβολές και καταγωγές θα είμαστε ακίνητοι, αναίσθητοι και καταδικασμένοι στη λαίλαπα που θα σαρώσει με ΤΕΧΝΗ τις συνειδήσεις μας; Ψηφοφόροι λοιπόν τού απόγονου τού Δελαπατρίδη Σταύρου θα καταντήσουμε; Εμείς, που ο κασμάς των πατεράδων μας και των παππούδων μας αφαίρεσε τα οικόσημα και τις φανφάρες στα λαγούμια της Κωμιακής, της Κορώνου, που άνοιξε όλους τους βόθρους της Καραμανλικής Αθήνας, που άρμεξε χιλιάδες ζά κι έβρεξε με τον ίδρωτά του κάθε μπαντουλιά της ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΓΗΣ;
« Ο ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΑΝΙΚΛΕΙΟΥ» της νήσου Νάξου

ΥΓ : Μη με γαργαλίσει κάνας ποταμίσιος γιατί η Ιστορία της Νάξου θα τον αποστομώσει.