Η οργανωτική επιτροπή ή ο τοπικός «οργανωτής» βρήκαν ξανά ένα «πλυσταριό»- μια αίθουσα, ένα καφενείο, κάποια οικία, τον χώρο τέλος πάντων που ο «πολυταξιδεμένος» πολιτικός «αυθέντης» θα απλώσει την μονόχρωμη «μπουγάδα» του (sorry απόψεις του) για έκθεση στη σκέψη των προσκεκλημένων. Συνήθως κι ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα, μπορεί να προσφερθεί καφεδάκι, κάποιο άλλο αφέψημα ή και περιορισμένα ένα τοπικό αλκοολούχο «drink». Κάποιος, αναλαμβάνει τον ρόλο του «προεδροσυντονιστή» (συνήθως ο καλύτερος στην τοπική ενόργανη πολιτική γυμναστική) κι η «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» αρχίζει. Ευγενέστατος, μειλίχιος, «φρεσκοξουρισμένος» ο πολιτευτής μας, συνήθως με «λαμπερούς» τίτλους και αξιώματα, αδειάζει επιχειρήματα απ’ την πολιτική φαρέτρα του, σαν βέλη πάνω στους ακίνητους «στόχους» κι όλο τούτο προβλέπεται να λέγεται δημοκρατική σύναξη. Είκοσι με τριάντα λεπτά, γνωστής εκ των προτέρων σχεδόν απ όλους τους ομόφρονούς του υποψηφίους, «άοσμης» «άγευστης» και «ξύλινης» διαλέξεως, κλείνει επικά, σχεδόν πάντα, με την διλληματική φράση, εμείς ή το ΧΑΟΣ. Ο τοπικός, «προεδρεύων» ή «κωλοτούμπας» τραβάει κι αυτός αναγκαστικά έναν «δεκάρικο» λόγο για τον χαρισματικό Του υποψήφιο (σίγουρος μέσα του, πως αν δεν είναι συνεπής στις ιδιοτελείς του απαιτήσεις, στις επόμενες εκλογές θα βρει «άλλη πολιτική πορτοκαλιά» ή «αχλαδιά») και απευθυνόμενος στο χασμουροεμβριθές ακροατήριο λέει τη μαγική φράση…. παρακαλώ τις ερωτήσεις σας στον υποψήφιό μας. Αυτό ήταν, η Δημοκρατία ΟΞΩ!!! Αν τώρα κάποιος τολμήσει ν’ αποκλίνει απ το «στρωμένο τραπέζι» ο κωλοτούμπας είναι εκεί, να επαναφέρει την τάξη. Παρακαλώ…. ερωτήσεις είπαμε, όχι σχόλια. Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ μόλις δέχθηκε μια σφαίρα(πολιτική). Ρε… κάθε ακατονόμαστε υποψήφιε, ποιος είσαι εσύ που βάζεις στην «μπάντα» μια κρίσιμη κι αληθινή πράξη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ; Ποιος είσαι εσύ, που αντί να βοηθήσεις τον συντοπίτη σου να εκφραστεί, να βελτιώσει τη γλωσσική του δυνατότητα, να αισθανθεί πως είναι ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΣ σε προβληματισμούς, να γεφυρώσεις το διανοητικό (κατ εσέ) χάσμα, τον σπρώχνεις συνειδητά στη μικροπρέπεια του ανάξιου ακροατή; Αγνοείς βέβαια, πως αυτό το «εγκληματάκι» που διαπράττεις, θα το βρείς σύντομα μπροστά σου. Αν εκλεγείς. Διότι «ΔΙΑΛΕΞΗ έδωκες, ΔΙΑΛΕΞΗ θα λάβεις». Ο αρχιτσέλιγκας του πολιτικού μαντριού σου, μη θαρρείς πως είναι περισσότερο δημοκράτης από σένα. Το ίδιο όμορφα η άποψή σου θα εξαερωθεί στα κομματικά όργανα (αμφίσημη έννοια). Εκεί θα σε γράψουν όλοι, γιατί δεν συνέβαλλες, ακούγοντας τον συντοπίτη σου, στην προαγωγή του βασικού κανόνα της Δημοκρατίας. ΤΟΥ ΙΣΟΤΙΜΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ. Η κοινωνική και η ηθική σου προσέγγιση απλά μόλις πριν τσακίστηκε στα βράχια της υπεροψίας του μονολόγου σου. Πιθανά οι παλάμες των αιχμαλώτων ακροατών σου, να θορύβησαν στο τέλος της αδυσώπητης μονοσήμαντης πολιτικής δηλητηρίασης που τους υπέβαλλες, αλλά είναι και οι ίδιες που ορθάνοιχτες θα σημαδέψουν τη μούρη σου με ευκολία, στην πρώτη ακατανόητη γι αυτούς πολιτική σου δυσκολία. Πόσο μεγάλη λοιπόν απαξίωση του Διαλόγου, στη χώρα του Σωκράτη και του Πλάτωνα, συντελέστηκε στο όνομα της αυθαίρετα ονομαζόμενης μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας; Ατέλειωτοι μονόλογοι αντί για ατέλειωτη, σκληρή κι εξαντλητική αντιπαράθεση επιχειρημάτων, με μόνο σκοπό και στόχο την προαγωγή της πολιτικής σκέψης, προς όφελος του ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ξεχωριστά, την πρόοδο της Πατρίδας μας ΣΥΝΟΛΙΚΑ και την κοινή επιθυμία για διεθνή ευημερία.
1 σχόλιο:
Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΒΑΡΕΜΑΡΑ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ!!!
Η οργανωτική επιτροπή ή ο τοπικός «οργανωτής» βρήκαν ξανά ένα «πλυσταριό»- μια αίθουσα, ένα καφενείο, κάποια οικία, τον χώρο τέλος πάντων που ο «πολυταξιδεμένος» πολιτικός «αυθέντης» θα απλώσει την μονόχρωμη «μπουγάδα» του (sorry απόψεις του) για έκθεση στη σκέψη των προσκεκλημένων. Συνήθως κι ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα, μπορεί να προσφερθεί καφεδάκι, κάποιο άλλο αφέψημα ή και περιορισμένα ένα τοπικό αλκοολούχο «drink». Κάποιος, αναλαμβάνει τον ρόλο του «προεδροσυντονιστή» (συνήθως ο καλύτερος στην τοπική ενόργανη πολιτική γυμναστική) κι η «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» αρχίζει. Ευγενέστατος, μειλίχιος, «φρεσκοξουρισμένος» ο πολιτευτής μας, συνήθως με «λαμπερούς» τίτλους και αξιώματα, αδειάζει επιχειρήματα απ’ την πολιτική φαρέτρα του, σαν βέλη πάνω στους ακίνητους «στόχους» κι όλο τούτο προβλέπεται να λέγεται δημοκρατική σύναξη. Είκοσι με τριάντα λεπτά, γνωστής εκ των προτέρων σχεδόν απ όλους τους ομόφρονούς του υποψηφίους, «άοσμης» «άγευστης» και «ξύλινης» διαλέξεως, κλείνει επικά, σχεδόν πάντα, με την διλληματική φράση, εμείς ή το ΧΑΟΣ. Ο τοπικός, «προεδρεύων» ή «κωλοτούμπας» τραβάει κι αυτός αναγκαστικά έναν «δεκάρικο» λόγο για τον χαρισματικό Του υποψήφιο (σίγουρος μέσα του, πως αν δεν είναι συνεπής στις ιδιοτελείς του απαιτήσεις, στις επόμενες εκλογές θα βρει «άλλη πολιτική πορτοκαλιά» ή «αχλαδιά») και απευθυνόμενος στο χασμουροεμβριθές ακροατήριο λέει τη μαγική φράση…. παρακαλώ τις ερωτήσεις σας στον υποψήφιό μας. Αυτό ήταν, η Δημοκρατία ΟΞΩ!!! Αν τώρα κάποιος τολμήσει ν’ αποκλίνει απ το «στρωμένο τραπέζι» ο κωλοτούμπας είναι εκεί, να επαναφέρει την τάξη. Παρακαλώ…. ερωτήσεις είπαμε, όχι σχόλια. Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ μόλις δέχθηκε μια σφαίρα(πολιτική).
Ρε… κάθε ακατονόμαστε υποψήφιε, ποιος είσαι εσύ που βάζεις στην «μπάντα» μια κρίσιμη κι αληθινή πράξη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ; Ποιος είσαι εσύ, που αντί να βοηθήσεις τον συντοπίτη σου να εκφραστεί, να βελτιώσει τη γλωσσική του δυνατότητα, να αισθανθεί πως είναι ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΣ σε προβληματισμούς, να γεφυρώσεις το διανοητικό (κατ εσέ) χάσμα, τον σπρώχνεις συνειδητά στη μικροπρέπεια του ανάξιου ακροατή; Αγνοείς βέβαια, πως αυτό το «εγκληματάκι» που διαπράττεις, θα το βρείς σύντομα μπροστά σου. Αν εκλεγείς. Διότι «ΔΙΑΛΕΞΗ έδωκες, ΔΙΑΛΕΞΗ θα λάβεις». Ο αρχιτσέλιγκας του πολιτικού μαντριού σου, μη θαρρείς πως είναι περισσότερο δημοκράτης από σένα. Το ίδιο όμορφα η άποψή σου θα εξαερωθεί στα κομματικά όργανα (αμφίσημη έννοια). Εκεί θα σε γράψουν όλοι, γιατί δεν συνέβαλλες, ακούγοντας τον συντοπίτη σου, στην προαγωγή του βασικού κανόνα της Δημοκρατίας. ΤΟΥ ΙΣΟΤΙΜΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ. Η κοινωνική και η ηθική σου προσέγγιση απλά μόλις πριν τσακίστηκε στα βράχια της υπεροψίας του μονολόγου σου. Πιθανά οι παλάμες των αιχμαλώτων ακροατών σου, να θορύβησαν στο τέλος της αδυσώπητης μονοσήμαντης πολιτικής δηλητηρίασης που τους υπέβαλλες, αλλά είναι και οι ίδιες που ορθάνοιχτες θα σημαδέψουν τη μούρη σου με ευκολία, στην πρώτη ακατανόητη γι αυτούς πολιτική σου δυσκολία.
Πόσο μεγάλη λοιπόν απαξίωση του Διαλόγου, στη χώρα του Σωκράτη και του Πλάτωνα, συντελέστηκε στο όνομα της αυθαίρετα ονομαζόμενης μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας; Ατέλειωτοι μονόλογοι αντί για ατέλειωτη, σκληρή κι εξαντλητική αντιπαράθεση επιχειρημάτων, με μόνο σκοπό και στόχο την προαγωγή της πολιτικής σκέψης, προς όφελος του ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ξεχωριστά, την πρόοδο της Πατρίδας μας ΣΥΝΟΛΙΚΑ και την κοινή επιθυμία για διεθνή ευημερία.
« Ο ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΑΝΙΚΛΕΙΟΥ» της νήσου Νάξου
Δημοσίευση σχολίου