Τα πράγματα είναι απλά. Ο Ρωμανός «δούλεψε» όσους μπορούσε να «δουλέψει», εκμεταλλεύτηκε όμως όλους τους υπολοίπους. Ή μάλλον τούς εκβίασε.Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης
Ναι ο Ρωμανός δεν είχε καμμία διάθεση να σπουδάσει. Καμμία διάθεση να «ομορφύνει την ζωή με την μάθηση» όπως είχε πει σε συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ. Καμμία διάθεση να διοικήσει επιχειρήσεις (το αντικείμενο της σχολής στην οποία πέρασε). Ο Ρωμανός -όπως και o.... κάθε φυλακισμένος- θέλει να βγαίνει από την φυλακή εκμεταλλευόμενος τα δικαιώματα που του χορηγεί η Πολιτεία. Και το πέτυχε, έστω και εκβιαστικά.
Ο Νίκος Ρωμανός χρησιμοποίησε ένα «παράθυρο» στο σύστημα και το εξέθεσε. Το σύστημα λοιπόν επέτρεπε στους φυλακισμένους να δώσουν Πανελλήνιες, αλλά συγκεκριμένα για την περίπτωση του Νίκου Ρωμανού (είναι υπόδικος για υποθέσεις σχετικές με την τρομοκρατία) έδειξε την ανεπάρκειά του και δεν του επέτρεψε την έξοδο από τις φυλακές. Το σύστημα όμως δεν αντιλήφθηκε με ποιον έχει να κάνει.
Ο Νίκος Ρωμανός έχει ένα σκληρό ιδεολογικό υπόβαθρο το οποίο και τον καθοδηγεί τόσο στα λόγια του όσο και τις πράξεις του. Δεν δίστασε για την ιδεολογία του θα θέσει την υγεία του σε θανάσιμο κίνδυνο προκειμένου να πετύχει τον στόχο του. Και τον πέτυχε. Θεώρησε όμως πως νίκησε η «αναρχία». Είναι βαθειά νυχτωμένος όμως γιατί αυτή που νίκησε είναι η Δημοκρατία και όχι η «αναρχία».
Πολύς κόσμος (μεταξύ αυτών και εγώ) τον στήριξε όχι γιατί στήριξε τον ίδιο αλλά το δικαίωμά του στην μάθηση και κυρίως την ίση μεταχείριση με οποιονδήποτε άλλο κρατούμενο. Όλον αυτόν τον κόσμο, ηθελημένα ο Νίκος Ρωμανός τον έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του με την ανακοίνωση που εξέδωσε μετά την λήξη της απεργίας πείνας. Όπως είπε και ο Νίκος Χατζηνικολάου στην ραδιοφωνική του εκπομπή στον Real FM, «μας άθροισε όλους με την αναρχία. Μίλησε για νίκη της αναρχίας αλλά δεν είπε ούτε μία κουβέντα για τις σπουδές του».
Μα αλήθεια ποιος από εμάς περίμενε να πει; Ποιος είχε αυταπάτες πως ο Νίκος Ρωμανός ήθελε να σπουδάσει; Ποιος πίστευε πως ο Νίκος Ρωμανός είναι «ένα μικρό παιδί (21 ετών) που θέλει μία δεύτερη ευκαιρία στην κοινωνία μας»; Οι προθέσεις του ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρες με την παρέμβασή του σε εκδήλωση στο Πολυτεχνείο [διαβάστε σχετικά ΕΔΩ] όταν και έλεγε πως η άδεια που διεκδικεί «δεν αφορά την στέρησή μου στο δικαίωμα της εκπαίδευσης. Τώρα όσον αφορά την εκπαιδευτική άδεια που διεκδικώ, εντάξει, είναι και αυτή κάτι το οποίο έχει κατακτηθεί μέσα από πολλούς αγώνες μέσα στις φυλακές, είναι πράγματα που σήμερα θεωρούνται δεδομένα αλλά σε λίγο καιρό όπως φαίνεται θα καταργηθούνε μέσα από αυτό το νομοσχέδιο. Και προφανώς η διεκδίκηση που κάνω δεν αφορά την στέρησή μου στο δικαίωμα της εκπαίδευσης, ούτως ή άλλως θεωρώ ότι τα πανεπιστήμια είναι χώροι περιστολής του ανθρώπινου πνεύματος και δημιουργίας ανθρώπων πειθήνιων». Ολόκληρη την τοποθέτηση του Νίκου Ρωμανού μπορείτε να την διαβάσετε ΕΔΩ.
Ο Νίκος Χατζηνικολάου τόνισε με οργή αυτό που σκέφτηκαν οι περισσότεροι που στήριξαν τον Ρωμανό αλλά όχι την ιδεολογία του. «Δυστυχώς δεν κατάλαβε ποιοι τον υπερασπίστηκαν, δεν κατάλαβε γιατί η κοινωνία και η Δημοκρατία του έδωσε την ευκαιρία να σπουδάσει, δεν κατάλαβε τίποτα»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου