Γιατί στηρίζω Γιάννη Μαχαιρίδη

Τζίνα  Δαβιλά

Δημοσιογράφος –Εκπαιδευτικός

Το’χω ανάγκη αυτό το κείμενο. Γιατί έτσι έχω μάθει να ξεδιπλώνομαι και σε εκείνους που δεν έχω συναντήσει ποτέ. Για τα καλά και τα άσχημα. Εν προκειμένω ο χρόνος θα δείξει, το πού, το πώς, το αν, το πόσο θα κρατήσει αυτή η νέα πόρτα. Διότι, ούτε την δημοσιότητα επιδιώκω, ούτε μια θέση για να ικανοποιήσω την ματαιοδοξία μου, ούτε και χρήματα κερδίζονται από αυτήν την υπόθεση. Δόξω τω Θεώ, η ζωή υπήρξε γενναιόδωρη μαζί μου. Δούλεψα πολύ σκληρά και με αντάμειψε. Με 22 χρόνια στην φροντιστηριακή εκπαίδευση, μια αξιοπρεπέστατη ραδιοφωνική στέγη (Παλμός), ένα και τώρα με το περιοδικό www.iporta.gr που ....

σημαντικότατοι και ουσιαστικοί ΑΝΘΡΩΠΟΙ αγάπησαν και στηρίζουν. Και ανθρώπους που καθημερινά προστίθενται στην καρδιά μου. Και στην δική τους πιστεύω. Αυτό και αν είναι κέρδος.
protagon

Αν μου το έλεγαν πριν και από τρεις μήνες, θα γελούσα. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να συμπεριληφθώ σε κανένα ψηφοδέλτιο και για λογαριασμό κανενός κόμματος. Και ισχύει το «κανενός κόμματος» για δεν υπάρχει χρώμα στο ψηφοδέλτιο Μαχαιρίδη, αλλά καταλύεται το ψηφοδέλτιο. Έρχεται, λοιπόν, ένα ωραίο πρωινό που διαπιστώνεις ότι το «ποτέ μην λες ποτέ» είναι η σοφία που σου χτυπά  την πόρτα. Ή μάλλον κοπανάς πάνω της τα μούτρα σου.

-          Θα κατέβεις μαζί μου, μού είπε αποφασιστικά εκείνο το πρωινό ο Γιάννης Μαχαιρίδης.

-          Το σκεφτήκατε καλά;, ήταν η πρώτη μου αντίδραση.

-          Πολύ καλά, είναι η σωστή στιγμή, απάντησε.

-          Μα εγώ δεν το ξέρω το παιχνίδι… […].Πόσο χρόνο έχω να απαντήσω;»

-          Εσύ είσαι ο εαυτός σου. Και έχεις όσο χρόνο θέλεις, απάντησε και έφυγα.

Προτού βγω από την περιφέρεια Ν. Αιγαίου η απόφαση είχε παρθεί ασυνείδητα. Μετρώντας τα κουκιά μου, με βρήκα με ελάχιστες δυνάμεις από άποψη ψήφων – δεν έχω τα σόγια στην Ρόδο για να με ψηφίσουν- αλλά είχα κιόλας κατά νου ένα πλάνο δημιουργίας. Αναγνωρίζω το έργο της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου σε κάθε τομέα και θα ήθελα να φανώ χρήσιμη από οποιοδήποτε πόστο. Από τους πόρους που έχουν δαπανηθεί στα προγραμματισμένα έργα μέχρι τις σημαντικές προσπάθειες και τα χρήματα που διέθεσε, ενώ δεν ήταν αρμοδιότητά της, στην Υγεία (αιμοδυναμικό-ακτινολογικό, ξενώνας συνοδών των ασθενών), στην Παιδεία (κατασκευή πολλών σχολείων και μάλιστα δύο βιοκλιματικών – πρότυπων για την Ελλάδα στην Ιαλυσό και την Κρεμαστή), στην αρωγή, το όραμα για ζωή  και τη στήριξη των μικρών νησιών (Τήλος, Κάρπαθος, Λειψοί…) κα. Θαύμασα, όμως, το τεράστιο έργο και την προσφορά  της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου στην Πρόνοια. Και αυτό τριγυρνά στο μυαλό μου μέρα-νύχτα. Πολιτισμός είναι να μην πεινάει ούτε ένας άνθρωπος σε κάποιο τόπο. Η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου έχει επιδείξει έργο αλληλέγγυο, εξαιρετικά ευαίσθητο και αποτελεσματικό, τέτοιο που όμοιό της δεν  υπάρχει σε άλλες ελληνικές περιφέρειες. Και αν η φιλανθρωπία δεν είναι πολιτική, όπως μου είπε τις προάλλες μια συμπαθέστατη κοπέλα, για μένα αυτό ακριβώς είναι πολιτική στάση ζωής: η αλληλεγγύη και το χέρι μου στον συνάνθρωπο.

Σε εκείνους που λένε από δημοσιογράφος πολιτικός, η νέα μόδα, απαντώ: δεν γίνομαι πολιτικός. Πολιτικός είναι ο τρόπος που ζούμε και γω παρακολουθώ την Πολιτική και εκείνους που την καπηλεύονται, σκυλεύουν εις βάρος της ή την υπηρετούν αξιοπρεπώς. Δεν είναι επιπόλαιη η απόφασή μου, όπως με κατηγόρησαν, ούτε μού έταξε λαγούς με πετραχήλια ο Μαχαιρίδης, όπως κάποιος άλλος αφελής υποστήριξε. Μειδιώ στο  «περαστικά σου, λοιπόν, αφού κατεβαίνεις μαζί του»,  όπως με χλεύασε ένας τρίτος. Στις φαιδρότητες και τους φανατισμούς, δεν δίνω χρόνο να απαντώ.

Με κέρδισε ο Μαχαιρίδης και μόνο αυτόν θα στήριζα- και κανένα άλλο- γιατί τον παρακολουθώ από το 2000 που ζω στη Ρόδο. Γιατί  παρακολουθώ τις λεπτομέρειες που όλοι κοιτούν, αλλά  ελάχιστοι προσέχουν. Στις λεπτομέρειες κρύβεται ο θεός και ο διάβολος.  Ο Μαχαιρίδης είναι σεμνός, απλός, αξιοπρεπής και προσιτός. Το ίδιο και η οικογένειά του. Αθόρυβη, αποτελεσματική και κυρίως ζώσα τα προβλήματα της κοινωνίας. Έχετε ακούσει για πολλούς πολιτικούς άνδρες με άνεργα παιδιά; Ε, λοιπόν η μία από τις δύο κόρες του Μαχαιρίδη είναι άνεργη και η άλλη ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Αυτό για μένα είναι απόδειξη για το ποιόν του ανδρός. Ναι, είναι παλιά καραβάνα, αλλά ποιον θα εμπιστευτείς σε αυτήν τη χρονική στιγμή; Δεν υπάρχει περιθώριο για πειραματισμούς. Ο ίδιος διαθέτει ασύγκριτη πείρα. Ξέρει από φουρτούνες. Συνδυάζει τα χαρακτηριστικά του ηγέτη: ουσιαστική οικονομική γνώση, ικανότητα διοίκησης, δικαιοσύνη, ψυχραιμία, τσαμπουκά και ευαισθησία. Εμπνέει εμπιστοσύνη. Και είναι ο ίδιος καλλιτέχνης. Και γούρικος. Ήταν η πρώτη μου συνέντευξη σε έντυπο. «Ο Νομάρχης και τα πινέλα του». Τον έχω παρατηρήσει να είναι εντός εκκλησίας και να επεξεργάζεται τις αγιογραφίες. Πόσοι το πρόσεξαν; Εγώ πάντως, συνέκρινα εκείνο το βλέμμα του με των λοιπών παρισταμένων – πολιτικών. Άμα σου χει γίνει τρόπος ζωής να διαβάζεις τους ανθρώπους από τα μάτια, δεν χρειάζεται να δεις πολλά.

Ο Μαχαιρίδης έχει κάνει έργο και πρέπει να το ολοκληρώσει. Εν αντιθέσει με κάποιους που μιλούν για δουλίτσες και εργάκια, εγώ βλέπω έργα σημαντικά. Και δεν είμαι άσχετη. Στα ΜΜΕ εργάζομαι. Οι άνθρωποι των Μέσων γνωρίζουμε πρώτοι τα γεγονότα, πρώτοι τις αντιδράσεις των πολιτικών, πρώτοι τους λαϊκισμούς τους, πρώτοι τις στραβοτιμονιές στους, πρώτοι αυτά που βγαίνουν πολύ αργά στο φως. Και μπορούμε καλύτερα από τον καθένα να αξιολογήσουμε το έργο τους. Και η περιφέρεια Ν. Αιγαίου είναι η πιο επιτυχημένη της χώρας από άποψη δράσης. Οι λασπολόγοι ας συνεχίσουν την δουλειά τους. Ο καθένας δίνει ό,τι έχει. Και ναι,  θα προσπαθήσω να μην μου πρήξουν το συκώτι, όπως λέει και ο αγαπημένος μου Βαγγέλης Παυλίδης.

Λένε πως το παιχνίδι των ψήφων παίζεται ανέντιμα. Προσωπικά, αρνούμαι να μπω σε τούτο το τριπάκι. Ούτε χρήματα θα διαθέσω για να εξαγοράσω ψήφους- αν τα είχα θα τα έδινα στους αξιοπρεπείς φτωχούς και στα αδέσποτά μας ζώα- ούτε και τις πλατείες θα πάρω σβάρνα μοιράζοντας χαιρετούρες και κερνώντας σούμες και καφέδες. Είναι έξω από την αισθητική μου αυτή η συμπεριφορά. Και δεν υποτιμώ την νοημοσύνη των συνανθρώπων μου. Ξέρει ο κόσμος πότε κάνεις κάτι και γιατί το κάνεις.

Ναι, είναι αλήθεια πως το «παιχνίδι» δεν το γνωρίζω. Αλλά σιχαίνομαι τις τακτικές και τις ομαδούλες. Σέβομαι τους κανόνες μέχρι του σημείου που δεν θα μου ζητηθεί κάτι ξένο προς την ιδιοσυγκρασία μου. Θέλω να πω πως ήδη έχω σκεφτεί και την έξοδο κινδύνου, αν διαπιστώσω πως το πράγμα είναι απάλευτο. Όμως ό,τι έχω βάλει στο μυαλό μου το’χω πετύχει. Πάντα με καθαρούς και τίμιους όρους. Τα μέσα που διαθέτω είναι ό,τι γνωρίζετε, όσοι με γνωρίζετε: τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό που βλέπετε. Και στο μυαλό μου είναι να κερδηθεί σε τούτο τον τόπο η αξιοπρέπεια αυτών που χαμηλώνουν το βλέμμα για να μην δεις την απόγνωσή τους. 

Αν  πάλι δεν εκλεγώ… και πάλι φίλοι. Δεν προσβλέπω σε πολιτική καριέρα, τουλάχιστον για την ώρα (είπαμε… ποτέ μην λες ποτέ). Ούτως ή άλλως στη δουλειά μου συνεχίζω να είμαι παρούσα, γιατί αλλιώς δεν έχω άλλο τρόπο να ζήσω. Δεν εξαρτάται ούτε η ζωή μου, ούτε η δική σας από την εκλογή μου στις περιφερειακές. Δεν έχω αυταπάτες πως είμαι αναντικατάστατη. Ξέρω όμως ότι μπορώ να είμαι χρήσιμη. Και αυτό – στάθηκα τυχερή γιατί έχω σπουδαίους γεννήτορες και δασκάλους- μου το’μαθαν καλά. Και έχω βρει και τον τρόπο για να είμαι χρήσιμη. Τον μόνο τρόπο που δεν θα χρησιμοποιήσω είναι της πολιτικής αντιπαράθεσης. Υπάρχει και η επόμενη μέρα των εκλογών. Και θα ήθελα με τους ανθυποψήφιους και τους πολίτες που δεν με αποδέχονται, να λέω καλημέρα. Τότε θα την κεράσω την σούμα. Όσες σούμες θέλετε. Αλλά πριν ξεχάστε το. Είναι έξω από εμένα. Είναι ζήτημα θέσης και κουλτούρας. Και έχω μάθει να σέβομαι και τους άλλους, αλλά πρωτίστως τον εαυτό μου.

Τζίνα  Δαβιλά

Δημοσιογράφος –Εκπαιδευτικός

Υπ. Περιφερειακή Σύμβουλος με την Παράταξη του Γιάννη Μαχαιρίδη

«Νότιο Αιγαίο-Αρχιπέλαγος Δημιουργίας»