Το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε
ανοιχτή εκδήλωση της Κίνησης στην Έπαυλη Τσιροπινά στην Ποσειδωνία, όπου και
παρουσιάστηκαν οι Προγραμματικές Θέσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν τις παρακάτω
πέντε θεματικές ενότητες:
1η Ενότητα - Νέα Συμμετοχική Διοίκηση στη Σύρο
2η Ενότητα - Υγεία-Πρόνοια/δομές αλληλεγγύης/προστασία πολιτών
3η Ενότητα - Περιβάλλον
4η Ενότητα - Πολιτισμός/αθλητισμός/παιδεία/νεολαία
5η Ενότητα - Επιχειρηματικότητα/Τομείς παραγωγικής δραστηριότητας
Κίνησης στο Πνευματικό Κέντρο.
Ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες
για τη θέση του επικεφαλής της Κίνησης και εκλέχθηκε 4μελής Εφορευτική Επιτροπή
για την πραγματοποίηση των εκλογών, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου στο Πνευματικό
Κέντρο από τις 12:00 μέχρι τις 16:00.
Οι εγγραφές μελών με δυνατότητα
συμμετοχής στις εκλογές της Κυριακής θα γίνονται μέχρι την έναρξη της
διαδικασίας των εκλογών και τις ώρες 11:30-12:00. Όποιοι συμπολίτες μας
ενδιαφέρονται να γίνουν μέλη υπογράφοντας την διακήρυξη αρχών, μπορούν να
επικοινωνούν με τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
της Κίνησης (kinisipolitonsyrou@gmail.com) ή στο τηλ. 6946980545.
Οι υποψήφιοι για τη θέση του
επικεφαλής είναι οι: Θανάσης Δρόσος και Παύλος Χρυσαφίδης.
Ο ρόλος του πολίτη μπορεί και
πρέπει να είναι πιο άμεσος, η συμμετοχή του ως άσκηση δικαιώματος και ως
εκπλήρωση κοινωνικού χρέους είναι εφικτή αλλά και ζητούμενο και μπορεί να
καταστήσει το Δήμο «σχολείο» δημοκρατικής διαμόρφωσης της πολιτικής συνείδησης
των πολιτών.
Ο Δήμος οφείλει να
αναφέρεται στον πολίτη ως πρόσωπο αλλά
και ως οργανικό μέρος της τοπικής κοινωνίας.
Η 6η
Συνέλευση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου στις 6 μμ στην
αίθουσα συνεδριάσεων του Επιμελητηρίου Κυκλάδων.
Η Προσωρινή
Συντονιστική Επιτροπή
Προγραμματικές
Θέσεις
1η
Ενότητα. Νέα Συμμετοχική Διοίκηση στη Σύρο
Στη δίνη των αλλεπάλληλων μνημονίων
και των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόζονται τα τελευταία 4
χρόνια στη χώρα μας, ο Δήμος ως ο εγγύτερος θεσμός στον πολίτη υπήρξε ένα από
τα μεγαλύτερα θύματα.
Η τραγική συρρίκνωση του θεσμικού
του ρόλου οδηγεί στην αποδυνάμωση τόσο του κοινωνικού του χαρακτήρα όσο και της
ίδιας της δημοκρατίας.
Ο «Καλλικράτης», αντί να είναι
εργαλείο για την εδραίωση της δημοκρατίας και ενδυνάμωσης της αυτοδιοίκησης, επινοήθηκε
και επιβλήθηκε ως άλλος μηχανισμός χειραγώγησής
της από την κεντρική εξουσία.
Οι προοδευτικοί πολίτες-δημότες
οφείλουμε να διεκδικήσουμε ένα νέο αυτοδιοικητικό μοντέλο όπου ο Δήμος θα
μπορεί να ασκεί τις λειτουργίες του στη βάση των αναγκών των κατοίκων του, όπου
θα μπορεί να σχεδιάζει το μέλλον του με γνώμονα το από κοινού αποφασισμένο
συμφέρον του.
Ο Δήμος που οραματιζόμαστε και που διεκδικούμε,
απορρίπτει το μοντέλο του δήμαρχου-αυτοκράτορα. Θέλουμε το δήμαρχο να είναι
αυτός που θα προβάλλει, θα διεκδικεί και θα υλοποιεί τις αποφάσεις της
γειτονιάς, του διαμερίσματος, των συλλογικοτήτων, των κινημάτων ή των ομάδων
πολιτών, όπως αυτές θα εκφράζονται μέσα από συνελεύσεις και δημοψηφίσματα σε
ελάσσονα ή μείζονα ζητήματα.
Οι δημοκρατικές διαδικασίες όμως
απαιτούν την πραγματική αποτύπωση της βούλησης των πολιτών και όχι την
εκπροσώπηση τους από ψευδεπίγραφες πλειοψηφίες. Το σημερινό εκλογικό σύστημα, απολύτως πλειοψηφικό, αποκλείει την
έκφραση της όποιας αυτόνομης κοινωνικής δυναμικής στους αντιπροσωπευτικούς
θεσμούς. Το εκλογικό σύστημα πρέπει να
είναι η απλή αναλογική.
Ο Δήμος είναι συνυφασμένος με τη δημοκρατία, το
κοινωνικό κράτος, την εξυπηρέτηση του πολίτη, τη λαϊκή συμμετοχή. Ο κοινωνικός,
κινηματικός και διεκδικητικός χαρακτήρας του, όχι μόνο δεν αναιρεί, αλλά
ενισχύει τον θεσμικό του ρόλο. Στις μέρες μας, που η χώρα βιώνει μια μεγάλη
κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση η Αυτοδιοίκηση καλείται να παίξει
πρωταγωνιστικό ρόλο. Να οργανώσει τις συλλογικές αντιστάσεις για την απόκρουση
της μνημονιακής πολιτικής. Να αποτελέσει παράγοντα κοινωνικής αλληλεγγύης και
ενίσχυσης των κοινωνικών δομών. Να γίνει μοχλός ανάπτυξης, με δημοκρατικό
προγραμματισμό, με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες και την περιβαλλοντική
βιωσιμότητα. Να κινητοποιήσει όλες και όλους και να ενεργοποιήσει τις δυνάμεις
εκείνες που θα επιβάλουν την ανατροπή των πρακτικών και των νοοτροπιών και θα
δημιουργήσουν συνθήκες δημιουργίας, αυτάρκειας και ανάπτυξης.
Ο Δήμος είναι μηχανισμός
διοίκησης και διαχείρισης των αυτοδιοικητικών υποθέσεων αλλά και θεσμός πολιτικός και κοινωνικός. Ασκεί πολιτικές για την
τοπική κοινωνία, διασφαλίζει τις λειτουργίες της, υλοποιεί τις υποδομές της και
καλύπτει τις ανάγκες των πολιτών και ιδιαίτερα των ομάδων που πλήττονται σοβαρά
από την κρίση, των λαϊκών & μεσαίων στρωμάτων.
Ο ρόλος του πολίτη μπορεί και πρέπει να είναι πιο άμεσος,
η συμμετοχή του ως άσκηση δικαιώματος και ως εκπλήρωση κοινωνικού χρέους είναι
εφικτή αλλά και ζητούμενο και μπορεί να καταστήσει το Δήμο «σχολείο»
δημοκρατικής διαμόρφωσης της πολιτικής συνείδησης των πολιτών.
Ο Δήμος οφείλει να αναφέρεται στον
πολίτη ως πρόσωπο αλλά και ως οργανικό μέρος της τοπικής κοινωνίας.
Η απλή τεχνοκρατική διαχείριση των υποθέσεων, που
προσβλέπει μόνο σε αριθμούς και στην υλοποίηση/εκτέλεση «προγραμμάτων» και
έργων, χάνει την κοινωνική ουσία του περιεχομένου της. Ο Δήμος υλοποιεί
προγράμματα και έργα χωρίς να είναι παθητικός εκτελεστής των κρατικών εντολών
αλλά διεκδικεί και καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών του.
Θεσμοί και πρακτικές μέσω των οποίων οι πολίτες θα
βιώσουν άμεσα την δημοκρατία, θέσπιση άμεσων μηχανισμών παρέμβασης των πολιτών
στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους, επιδίωξη με κάθε πρόσφορο τρόπο της
πλήρους ενημέρωσης και της συμμετοχής των πολιτών στις διαδικασίες. Η συνέλευση
της γειτονιάς, η συμμετοχική διαμόρφωση του πολυετούς Αναπτυξιακού
Προγραμματισμού και του ετήσιου Κοινωνικού
Προϋπολογισμού & Τεχνικού Προγράμματος, τα τοπικά συμβούλια είναι
μερικές μόνο από τις πρακτικές μέσα από
τις οποίες οι πολίτες μπορούν να βιώσουν
την άμεση δημοκρατία.
Προτάσσεται η λογική
του κόστους για αντίστοιχο όφελος. Οι πολίτες για να μπορούν να αποφασίζουν,
πρέπει να γνωρίζουν τα επιστημονικά, κοινωνικά, οικολογικά, οικονομικά ή άλλα
δεδομένα και τις πιθανές επιπτώσεις των αποφάσεών τους, γιατί έχουν ευθύνη όχι
μόνο έναντι των επιλογών τους αλλά και έναντι των επόμενων γενεών.
Τοπικά συμβούλια
από νέους
15-28 ετών με σκοπό την ανάδειξη των προβλημάτων τους στην τοπική κοινωνία της
Σύρου και δράσεις / ενέργειες για τη συγκράτησή τους στις οικονομικές και άλλες
δραστηριότητες του νησιού καθώς και εκμετάλλευση όλων των προγραμμάτων για τον
σκοπό αυτό.
Διεκδίκηση της
οικονομικής αυτοτέλειας των Δήμων (άρθρο 102 Συντάγματος), με την αύξηση των
εσόδων από τους κρατικούς πόρους, ως ποσοστό του ΑΕΠ, τουλάχιστον στο μέσο
επίπεδο των λοιπών ευρωπαϊκών χωρών (2,6% Ελλάδα, 16,2% μ.ο ΕΕ των 27).
Διεκδίκηση για να
εφαρμοστεί η Συνταγματική ρήτρα της νησιωτικότητας καθώς η κατοχύρωση της με το
άρθρο 101 δεν έχει ουσιαστικά
ενεργοποιηθεί.
Διεκδίκηση ειδικών
ρυθμίσεων για τα νησιά από την Ε.Ε. αναφορικά με τα Διαρθρωτικά Ταμεία
(αυξημένη χρηματοδότηση και όχι με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα).
Ο Δήμος και μέσω των
ΠΕΔ μπορεί να πιέσει/διεκδικήσει έτσι ώστε σε κάθε μελλοντικό νομοθέτημα (Σ/Ν,
ΚΥΑ κτλ) να περνάει εγκάρσια η ρήτρα νησιωτικότητας.
Ο Δήμος που οραματιζόμαστε είναι «πολιτοκεντρικός». Λειτουργεί ως
αυτόνομη και ανεξάρτητη δημόσια
διοίκηση. Οι δημοτικές υπηρεσίες φροντίζουν και εξυπηρετούν με απλοποιημένες
και διαφανείς διαδικασίες τις ανάγκες των πολιτών. Είναι ένας Δήμος
φιλικός και αποτελεσματικός. Είναι το
σπίτι του πολίτη.
Αποδοχή της αυτόνομης
λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης. Ενίσχυση του ανεξάρτητου χαρακτήρα
λειτουργίας της. Οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του δήμου λειτουργούν ως εμπνευστές
των υπηρεσιών προς την κατεύθυνση υλοποίησης του οράματος και της ισότιμης
εξυπηρέτησης προς το συμφέρον των πολλών. Προστατεύονται τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στο
Δήμο και γίνεται αγώνας ενάντια σε κάθε προσπάθεια επιβολής ελαστικών
εργασιακών σχέσεων. Επιδίωξη αξιοποίησης του προσωπικού με στόχο την συλλογή
και επεξεργασία όλων των στοιχείων με τα οποία θα σχεδιάζεται το αναπτυξιακό
πρόγραμμα της Σύρου.
Νέες τεχνολογίες στην
εξυπηρέτηση του πολίτη. Αξιοποίηση του δικτυακού τόπου για την παροχή υπηρεσιών
προς τους δημότες. Ενίσχυση του ψηφιακού γραμματισμού των πολιτών έτσι ώστε να
μπορούν να επωφεληθούν.
«Κανένας δεν μπορεί να
ζήσει χωρίς ρεύμα, χωρίς περίθαλψη, χωρίς νερό, χωρίς ένα ελάχιστο εγγυημένο
εισόδημα».
Ξεκινώντας από εκεί,
η κοινωνία μας αντιμετωπίζει κατά πρόσωπο τις ανάγκες της, γίνεται αλληλέγγυα,
μετασχηματίζει τους θεσμούς, αλλάζει τις σχέσεις που τη δομούν, εμπεδώνει τη
δημοκρατία. Ξεκινώντας από αυτό το Α, η κοινωνία μας αποκτά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις
της, αποβάλλει τα περιττά, εστιάζει στο κύριο, συνδέει το ψωμί με την παιδεία,
την παιδεία με την ελευθερία, την ελευθερία με τη δικαιοσύνη.
Η πολιτική του Δήμου
δεν μπορεί παρά να μην είναι κοινωνική, γιατί προσβλέπει στην ικανοποίηση των
αναγκών του ανθρώπου μέσα στον κοινωνικό του χώρο. Μέσα σε ένα περιβάλλον
νεοφιλελεύθερων επιλογών, αποτελεί πρώτιστη προτεραιότητα η προστασία του
κοινωνικού χαρακτήρα της αυτοδιοίκησης, ανεξαρτήτως των μειωμένων πόρων.
Όσο μεγεθύνεται η
ανεργία και μεγάλο τμήμα του πληθυσμού μένει εκτός εργασίας τόσο αυξάνονται οι
ανάγκες για υποστήριξη και ιατρική περίθαλψη από ένα δημόσιο νοσηλευτικό
σύστημα που είτε εγκαταλείπεται χωρίς μέσα, προσωπικό, πόρους, είτε απλά
εμπορευματοποιείται. Οι κοινωνικές υπηρεσίες σταδιακά δεν καλύπτουν αυτούς που
κατʼ εξοχήν το έχουν ανάγκη: τους φτωχούς, τους ανήμπορους, όσους
γενικότερα η εμπορευματοποίηση των κοινωνικών σχέσεων και ο οξύτατος ανταγωνισμός
οδηγούν στο περιθώριο.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση,
ο Δήμος, καλείται να απαντήσει στις ανοιχτές κοινωνικές ανάγκες. Να απαντήσει με
στόχο να προστατεύσει και να προωθήσει κοινωνικές πολιτικές με νέους όρους, όχι
ως διαχείριση ενός τομέα δραστηριότητας, αλλά ως κοινωνική αυτοδιοικητική δράση
που ασφαλώς απαιτεί πόρους, υποδομές, ειδικευμένο προσωπικό, πάνω από όλα όμως είναι η εκπλήρωση ενός χρέους
στους πολίτες που δικαιούνται να αξιώνουν από την κοινωνία ανθρώπινη ζωή.
Οι κοινωνικές
πολιτικές, δεν είναι απλώς μια διαχειριστική πρακτική, αλλά μια σχέση ανθρώπου
με άνθρωπο. Η εφαρμογή κοινωνικών πολιτικών αναδεικνύει τις σχέσεις αλληλεγγύης
ανάμεσα στους ανθρώπους.
Η δυνατότητα του
Δήμου να ενεργοποιεί τη συμμετοχή των πολιτών, έχει ως αποτέλεσμα να κινητοποιεί τους ενεργούς πολίτες σε
δράσεις αλληλεγγύης, συλλογικότητας και προσφοράς.
·
Δημιουργία,
ανάπτυξη και στήριξη δομών αλληλεγγύης, ώστε κανένας πολίτης να μη στερείται
των βασικών αναγκών σε τρόφιμα, φάρμακα, ιατρική φροντίδα. Κανένας πολίτης να
μη νοιώθει ανασφαλής στον τόπο του.
·
Λαϊκή
αγορά, σε συνεργασία με παραγωγούς τοπικών προϊόντων,
αγορών χωρίς μεσάζοντες. (Σύμφωνα με
την εμπειρία ανά την Ελλάδα οι αγορές αυτές προσφέρουν έως και 40% φθηνότερα
προϊόντα).
·
Στήριξη
του δημόσιου χαρακτήρα του νοσοκομείου
με κάθε μέσο και κάθε τρόπο. Ανάπτυξη λειτουργίας του και διεκδίκηση της
στελέχωσής του με όλες τις ειδικότητες.
·
Προτεραιότητα
στη στήριξη, ανάπτυξη και επέκταση όλων των κοινωνικών δομών. Ώστε να καλύπτουν
τις πραγματικές ανάγκες όλων των κατοίκων, εργαζομένων και ανέργων. Ενίσχυση
και ανάπτυξη παροχής πρωτοβάθμιας υγείας. Ενίσχυση του ΚΔΑΠ-ΜΕΑ και
αποκατάσταση της λειτουργίας του στα πρότυπα του σύγχρονου πολιτισμού, της
ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
·
Προσβάσιμοι
χώροι για όλους του πολίτες με αναπηρία σε δημόσιους χώρους και ακίνητα. Πολυεπίπεδες
ενέργειες και δράσεις για ισότιμη ένταξή τους στο κοινωνικό περιβάλλον.
·
Στήριξη
και ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας ψυχικής υγείας, με δομές που θα προσφέρουν υπηρεσίες
σε παιδιά, εφήβους αλλά και ενήλικες. Ενέργειες και δράσεις σε συνεργασία με
εκπαιδευτικούς για την εξάλειψη του φαινομένου της ενδοσχολικής βίας.
Ζούμε σ ένα τόπο που ο Πλάτωνας θα
έλεγε ιδανικό. Έχουμε ένα ιδανικό μέγεθος και ένα βαρύ ιστορικό παρελθόν
(μύθο). Η Σύρος έχει αφήσει το αποτύπωμά της στην παγκόσμια ιστορία. Οφείλουμε
να διατηρήσουμε και να αξιοποιήσουμε αυτή τη μοναδικότητά μας. Είναι η
κληρονομιά μας και η προοπτική μας για το μέλλον, το δικό μας μέλλον.
Σήμερα βιώνουμε μια πρωτοφανή σε
μέγεθος και διάρκεια οικολογική κρίση με αιχμή την κλιματική αλλαγή. Η
απεριόριστη ληστρική εκμετάλλευση της φύσης, που οξύνθηκε τις τελευταίες
δεκαετίες, με τη νεοφιλελεύθερη κατάργηση οποιασδήποτε ρύθμισης, την απόλυτη
κυριαρχία της αγοράς και τη φιλοσοφία του «fast track», εντείνει το πρόβλημα
καθώς επί της ουσίας θυσιάζει την περιβαλλοντική προστασία στο βωμό της
προσέλκυσης επενδύσεων με οποιοδήποτε τίμημα και οποιεσδήποτε επιπτώσεις.
Η περιβαλλοντική
συνείδηση και η οικολογική αντίληψη στην τοπική κοινωνία και την Τοπική
Αυτοδιοίκηση γίνεται ιδιαίτερα σημαντική, ακριβώς γιατί η Τοπική Αυτοδιοίκηση
αναφέρεται άμεσα στον πολίτη, τον άνθρωπο, στην καθημερινότητά του, στον τρόπο
της ζωής του. Και αν κάτι είναι πράγματι δύσκολο αλλά εξαιρετικά επείγον να γίνει,
είναι η διείσδυση της οικολογικής αντίληψης στη στάση ζωής, τις συμπεριφορές,
την καθημερινότητά μας.
Η βιώσιμη ανάπτυξη
είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη σχεδιασμένη και ελεγχόμενη ανάπτυξη. Έχει ως
κύριο της μέλημα τη διαφύλαξη του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος,
δηλ. του φυσικού τοπίου, των δασών, της γεωργικής γης, της ιστορικής και
πολιτιστικής μας κληρονομιάς… Με λίγα λόγια στοχεύει να παραδώσει στις επόμενες
γενιές ακέραιους τους πόρους που κληρονομήσαμε και δεν μας ανήκουν αποκλειστικά.
Οργανικό στοιχείο της
βιώσιμης ανάπτυξης είναι η «φέρουσα ικανότητα» του νησιού, που υπολογίζεται
βάσει συγκεκριμένων μετρήσιμων κριτηρίων. Τέτοια κριτήρια είναι π.χ. η
χωρητικότητα των παραλιών, η διατήρηση των ποιοτικών και ποσοτικών
χαρακτηριστικών του υδροφόρου ορίζοντα και η αποτροπή της υποβάθμισής του
(υφαλμύρινση, μόλυνση), η διαφύλαξη του τοπίου, του φυσικού ανάγλυφου κλπ.
Η βιώσιμη ανάπτυξη
θέτει όρους, όρια και προσανατολισμούς. Σ' αυτή τη λογική δεν μπορούμε να
αποδεχθούμε οικιστικές επεκτάσεις χωρίς σχέδιο, δόμηση έξω από σαφείς κανόνες
και όρους, μοντέλα ενεργοβόρα και σπάταλα, ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις και αλόγιστη
σπατάλη νερού, καλύψεις ρεμάτων, τεχνικά έργα που δε σέβονται το φυσικό τοπίο. Η προστασία του δημόσιου χώρου είναι
πρώτιστο μέλημά μας.
Ο Χωροταξικός και ο
ολοκληρωμένος Πολεοδομικός Σχεδιασμός αποτελεί ακόμα ζητούμενο και για το νησί
και για κάθε Δημοτικό Διαμέρισμα χωριστά. Η Σύρος είναι ένας ενιαίος φυσικός,
κοινωνικός και οικονομικός χώρος που απαιτεί ισόρροπη, πολυδιάστατη, οργανωμένη
και βιώσιμη ανάπτυξη.
Οι παραπάνω στόχοι θα
πρέπει να εξασφαλισθούν με τον καθορισμό ζωνών χρήσεων γης (οικιστική,
τουριστική, γεωργική, βιομηχανική, φυσικού κάλλους κλπ), μέσα από τις οποίες θα
προκύπτουν σαφώς οι αντίστοιχοι όροι δόμησης, καθώς και οι περιοχές απόλυτης ή
μερικής προστασίας. Προσδιορισμός των γεωλογικά κατάλληλων για δόμηση περιοχών,
ώστε να αποφευχθεί στο μέλλον το παράδοξο, πρώτα να κτίζεται μια περιοχή και
μετά να εξετάζεται εάν είναι κατάλληλη. Σταδιακή κατάργηση της εκτός σχεδίου
δόμησης, που κατασπαταλά πολύτιμους και μη ανανεώσιμους φυσικούς πόρους.
Απαρέγκλιτη εφαρμογή
των περιβαλλοντικών όρων σε όσες μονάδες ρυπαίνουν, με εντατικούς ελέγχους για
την προστασία του αέρα, της θάλασσας, του νερού και της υγείας των πολιτών.
Καθεστώς λειτουργίας
υπό δημοτικό έλεγχο και ιδιοκτησία. Το νερό παραμένει ένας πολύτιμος πόρος και
είναι αναγκαίο να μην μείνει κανένα σπίτι χωρίς νερό. Επανεξέταση της μονομερούς
ανάπτυξης αφαλατώσεων ως τη μόνη λύση στο πρόβλημα της έλλειψης νερού δεδομένου
ότι είναι ενεργοβόρες και πολυδάπανες στη συντήρηση. Εκμετάλλευση κατά το
δυνατόν, όλων των διαθέσιμων πηγών νερού για ενίσχυση του υδατικού ισοζυγίου
ακόμη και του ανακυκλωμένου νερού.
Η ενέργεια είναι
κοινωνικό αγαθό. Δεν είναι προϊόν προς εκμετάλλευση. Η αξιοποίηση του φυσικού
πλούτου πρέπει να γίνεται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Κάθε δημοτικό έργο
από το στάδιο της μελέτης (π.χ. ο δημοτικός φωτισμός και τα σχολικά κτίρια θα
πρέπει να βρίσκεται στην κατεύθυνση της ενεργειακής εξοικονόμησης και
αυτονομίας. Αξιοποίηση των ΑΠΕ :
·
Με
δημόσιο έλεγχο
·
Με
προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος
·
Με
όφελος για τις τοπικές κοινωνίες
·
Με
ανάλυση του πραγματικού κόστους και του πραγματικού οφέλους
·
Για
φθηνότερο ρεύμα για όλους
·
Για
πραγματική αειφόρο ανάπτυξη
Η εκμετάλλευση των ΑΠΕ απαιτεί μια
άλλη πολιτική, μια διαφορετική προσέγγιση που δεν θα στοχεύει στο κέρδος των
λίγων, αλλά στο όφελος των πολλών.
Ενέργειες και δράσεις για την
προστασία δημοσίων εκτάσεων. Ήπια αξιοποίησή τους προς όφελος του συνόλου των
κατοίκων και της ανάδειξης του τόπου. Προστασία περιοχών Natura.
Παρεμβάσεις για επέκταση πεζοδρομήσεων με
αποφάσεις των πολιτών. Δημιουργία και ανάπλαση πλατειών, πάρκων και
άλλων δημόσιων χώρων. Ισονομία και
προστασία του δικαιώματος των πεζών για ελεύθερη και ανεμπόδιστη κυκλοφορία στα
πεζοδρόμια.
Πρόσβαση στην ελεύθερη μετακίνηση
των πολιτών και επισκεπτών με διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της αστικής
συγκοινωνίας. Ανάπτυξη, διευκόλυνση και διάδοση ήπιων μέσων μετακίνησης. Κυκλοφοριακή
αγωγή.
Διατηρείται ο δημόσιος χαρακτήρας
της καθαριότητας. Διατήρηση και ανάπτυξη της ανακύκλωσης με διαχωρισμό των
απορριμμάτων στην πηγή, ανάκτηση υλικών,
ανακύκλωση, κομποστοποίση, αξιοποίηση, με προοπτική να δημιουργηθούν
έσοδα για το Δήμο.
Η ταυτότητα μας ορίζεται και απ’ τον σεβασμό σε οποιαδήποτε
μορφή ζωής και τα ζώα. Στην ανυπαρξία ουσιαστικής φιλοζωικής πολιτικής
επιδιώκουμε την επίλυση του προβλήματος της φροντίδας και στέγασης των
αδέσποτων με τρόπο αντάξιο του πολιτισμού μας.
Δημιουργία κανόνων αισθητικής στην παραδοσιακή
Ερμούπολη και στους οικισμούς. Παρεμβάσεις στον τομέα καθαριότητας για ένα νησί
αντάξιο των πολιτών και του πολιτισμού τους.
Με τις πολιτικές που ασκούνται μέχρι
σήμερα, φαίνεται ότι το αυτονόητο δικαίωμα για ανεμπόδιστη μετακίνηση ανθρώπων
και προϊόντων δώδεκα μήνες το χρόνο τόσο προς την ηπειρωτική Ελλάδα, όσο και
μεταξύ των νησιών, δεν είναι κατανοητό αφού οι νησιώτες χρησιμοποιούνται ως
πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Αντί η ακτοπλοϊκή διασύνδεση να αποτελεί κοινωνικό
δικαίωμα, αυτή έχει παραδοθεί πλήρως στα συμφέροντα των εφοπλιστών, που
λυμαίνονται μέσω των καρτέλ που έχουν συστήσει είτε τις γραμμές φιλέτο, είτε
τις γραμμές δημοσίου συμφέροντος, μέσω συνεχώς αυξανόμενων επιδοτήσεων, σε
βάρος των ελλήνων φορολογουμένων.
Προτείνουμε: Ένα ολοκληρωμένο σύστημα παροχής των αναγκαίων υπηρεσιών μεταφοράς που θα εκπορεύεται από ένα ενιαίο κέντρο επιτελικής διεύθυνσης, προγραμματισμού εποπτείας και ελέγχου.
Προτείνουμε: Ένα ολοκληρωμένο σύστημα παροχής των αναγκαίων υπηρεσιών μεταφοράς που θα εκπορεύεται από ένα ενιαίο κέντρο επιτελικής διεύθυνσης, προγραμματισμού εποπτείας και ελέγχου.
Χρήση αερομεταφορών, με
οικολογική ευαισθησία εναρμονισμένη με την τουριστική ανάπτυξη στα όρια του
χώρου και των τουριστικών εγκαταστάσεων που καθορίζονται απο το μέγεθος του
τόπου μας, με γνώμονα τη δυνατότητα μετακίνησης των μονίμων κατοίκων.
Ο πολιτισμός είναι παράγωγο της
πόλης και του πολίτη.
Σαν δημότες
της Σύρου νιώθουμε τυχεροί και περήφανοι που σε ένα τόσο μικρό τόπο περιβαλλόμαστε
με τόσο μεγάλη και ποικίλη ομορφιά. Ο μοναδικός πλούτος της νεοκλασσικής
Ερμούπολης, το Βροντάδο των εργατών, οι ζωντανοί και αξιοποιήσιμοι ακόμη «γίγαντες»
του βιομηχανικού παρελθόντος, ο ανέγγιχτος σχεδόν μεσαιωνικός οικισμός της Άνω
Σύρου αλλά και η αγριάδα της Βόρειας Σύρου, τα αρχοντικά στις εξοχές, αποτελούν
πολύτιμη κληρονομιά.
Η πρόκληση
παραμένει η διατήρηση της φυσιογνωμίας του νησιού με αρμονική ένταξη των
κατοίκων και της οικονομικής τους δραστηριότητας. Δυστυχώς όλες οι δράσεις της
πολυετούς απερχόμενης δημοτικής αρχής ήταν τυχαίες αποσπασματικές και πολλές
φορές και επιζήμιες.
Ο Πολιτισμός και η
Τέχνη παρεμβαίνουν ενεργά στην κοινωνία. Και παρεμβαίνουν σε πολλά επίπεδα.
Αισθητικό, κοινωνικό, πολιτικό, ψυχολογικό και συχνά μας αλλάζει τη συνείδηση
και μας κάνει να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά.
Μια πολιτιστική
πολιτική αναδεικνύει τον πολιτισμό σε όλες του τις εκφάνσεις ως υπέρτατο
πνευματικό αγαθό όλων των ανθρώπων και για όλους τους ανθρώπους. Μια
πολιτιστική πολιτική στην αυτοδιοίκηση, οφείλει να κάνει τον πολιτισμό μέρος
της καθημερινότητας, να αναδεικνύει το τοπικά χαρακτηριστικά χωρίς να γίνεται
τοπικιστική, τα εθνικά χαρακτηριστικά και τις παραδόσεις χωρίς να γίνεται
εθνικιστική. Άλλωστε η βασικότερη πηγή πλούτου οικονομικού και πολιτιστικού για
το νησί υπήρξε πάντοτε η ικανότητά του να συνδιαλέγεται με το διαφορετικό, η
ικανότητά του να αφομοιώνει και να συνθέτει.
Η ανοιχτή πρόσβαση
όλου του κόσμου στα πολιτιστικά αγαθά.
Η εναντίωση σε κάθε
μορφής υποκουλτούρα και εξαρτήσεις, όπως τα ναρκωτικά.
Η οργανωμένη
αντίσταση στις δυνάμεις της βίας, της βαρβαρότητας και της καταστροφής, στην
κατεύθυνση του αγωνιστικού ανθρωπισμού, της ειρήνης και της οικολογικής
ευαισθησίας.
Η ενίσχυση της ποιοτικής
και ποιητικής διάστασης της ανθρώπινης ζωής κόντρα στη χρησιμοθηρική και
τεχνοκρατική πεζότητα.
Η αναμέτρηση με το
καταναλωτικό πρότυπο ζωής, που αναποδογυρίζει την κλίμακα αξιών του ανθρώπινου
πολιτισμού, βάζοντας στην κορυφή της όχι τον άνθρωπο, αλλά τα υλικά αγαθά.
Η στήριξη και
περαιτέρω ανάπτυξη κάθε μορφής καλλιτεχνικής έκφρασης παράγεται στον τόπο.
Η προστασία του
νεοκλασικού αρχιτεκτονικού χαρακτήρα της Ερμούπολης με την παράλληλη ανάδειξη
του πλουραλισμού των παραδόσεων (μικρασιατική, εργατική, βιομηχανική κτλ).
Ο
Αθλητισμός για τον άνθρωπο και όχι για τα κέρδη, απορρίπτει και ξεπερνά το
σημερινό μοντέλο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού.
·
Αύξηση του αριθμού των αθλούμενων
στο σύνολο της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο των αθλητών.
·
Ενίσχυση των προγραμμάτων αθλητισμού
για όλους.
·
Προστασία & ενδυνάμωση της
υγείας των πολιτών με δράσεις φυσικής άσκησης.
·
Ενίσχυση αθλητισμού για τις
γυναίκες, τις εργαζόμενες μητέρες, για πολίτες με αναπηρίες μέσα από
συστηματικές κι οργανωμένες αθλητικές δράσεις.
·
Αναδιανομή
των «αθλητικών πόρων» υπέρ του «αθλητισμού για όλους» και σαφή προσδιορισμό του
ποιοι πόροι μοιράζονται, σε ποιους φορείς, με ποιον τρόπο και με ποια
αντικειμενικά και μετρήσιμα στοιχεία.
·
Εκδημοκρατισμός, άνοιγμα και
μαζικοποίηση των αθλητικών σωματείων και στήριξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού.
· Λειτουργία νέων θεσμών όπως η αθλητική συνέλευση ως
θεσμός τακτικού απολογισμού και ελέγχου.
· Αξιοποίηση των δημοτικών εγκαταστάσεων προς όφελος των
πολιτών και του ερασιτεχνικού αθλητισμού και όχι μέσον εκμετάλλευσης από
ιδιωτικά συμφέροντα.
Η εμπειρία οδηγεί στο
συμπέρασμα ότι τα προβλήματα στο χώρο της παιδείας δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν
χωρίς την ουσιαστική παρέμβαση και τον ενεργό ρόλο των δυνάμεων της τοπικής
κοινωνίας και ιδιαίτερα του Δήμου.
Το ελληνικό εκπαιδευτικό
σύστημα παραμένει συγκεντρωτικό (οι αποφάσεις παίρνονται από Υπουργείο) ενώ η χρηματοδότηση του Δήμου μειώνεται κάθε χρόνο. Οι
νεοφιλελεύθερες πολιτικές
έχουν ως στόχο την αποδόμηση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και
ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών.
·
Προστασία
του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
·
Δημοτική
επιτροπή παιδείας: Προϋπόθεση για μια νέα αντίληψη αντιμετώπισης των
εκπαιδευτικών θεμάτων, η αναβάθμιση και η ενίσχυση του ρόλου της.
·
Απόλυτη
διαφάνεια σε κάθε οικονομική διαχείριση.
·
Δημόσιος
απολογισμός της ΔΕΠ με ετήσια έκθεση όπου θα παρουσιάζονται και θα τίθενται σε
δημόσιο διάλογο και στο Δημοτικό Συμβούλιο οι πολιτικές και οι αποφάσεις.
·
Δημιουργία
δικτύου με συνεργασία σχολείων κοινωνικών υπηρεσιών για στήριξη οικογενειών οι οποίες
αντιμετωπίζουν δυσκολίες.
·
Διεκδίκηση
και ανάδειξη θεμάτων που απασχολούν τη σχολική κοινότητα.
·
Προγράμματα
για την αντιμετώπιση εκδηλώσεων βίας και εκφοβισμού, ρατσισμού και ξενοφοβικών
αντιλήψεων.
·
Ειδική
αγωγή και εκπαίδευση. Αξιοποίηση προγραμμάτων βασισμένη στην τεχνογνωσία των
δημοτικών υπηρεσιών.
·
Ειδικά
σχολεία. Ενίσχυσή τους από το Δήμο και επίλυση του προβλήματος της μετακίνησης.
·
Διεκδίκηση,
ώστε οι λογαριασμοί δικτύων κοινής ωφέλειας των σχολικών μονάδων να μην
χρεώνονται με ΦΠΑ.
· Σχεδιασμός για οριστική
επίλυση των κτιριακών αναγκών των σχολείων και άλλων λειτουργικών προβλημάτων. Άμεση
προτεραιότητα, η κάλυψη αναγκών των μαθητών και των εκπαιδευτικών για χώρους
δράσεων και πολιτισμού ή τουλάχιστον
πρόσβαση τους, σε υφιστάμενους χώρους.
·
Επανεξέταση
των μετακινήσεων/μεταφορών των μαθητών και του κόστους τους, σε συνδυασμό με εξέταση
προτάσεων για αποκέντρωση των σχολικών μονάδων και διατήρηση της αυτοτέλειας
τους.
·
Ανοικτό
σχολείο στην κοινωνία : Δράσεις συνεργασίας σχολείων και Δήμου.
·
Προώθηση
δομών αλληλεγγύης, για ενισχυτική διδασκαλία.
·
Προγράμματα
για πρώτες βοήθειες, προληπτική ιατρική, οδοντιατρική μέριμνα συνεργασία με
νοσοκομείο για διαμόρφωση συνθηκών ασφαλείας
και παροχή ιατρικής φροντίδας και πρόληψης για μαθητές.
· Ουσιαστική λειτουργία
Υπηρεσίας Ψυχολογικής και Κοινωνικής στήριξης παιδιών και γονέων.
· Ανάδειξη του ρόλου του εκπαιδευτικού ως συν-εργάτη
και συν-διαμορφωτή σε κάθε εκπαιδευτικό σχεδιασμό σε τοπικό επίπεδο.
· Δημιουργία μόνιμης
συμβουλευτικής επιτροπής από καθηγητές, φοιτητές και εκπροσώπους του Δήμου, που
θα επιλύουν τα προβλήματα του Πανεπιστημίου, της πανεπιστημιακής και φοιτητικής κοινότητας και θα στέκονται
αρωγοί του.
· Καθιέρωση εκπαιδευτικού
συμβουλίου Παιδείας Σύρου, με συμμετοχή όλων των φορέων της εκπαίδευσης, ώστε η
παιδεία να προταχθεί για την οικονομική και πνευματική ανάπτυξη του νησιού.
Κι όμως ζούμε στο νησί του Ερμή.
Η επιχειρηματικότητα και η
δημιουργία, ήταν οι πυλώνες που στήριξαν την οικονομία του νησιού από την
ελληνική επανάσταση μέχρι πρόσφατα. Δεν ήταν όλες οι εποχές εύκολες, όμως η
κουλτούρα αυτού του τόπου έβρισκε πάντα τη λύση.
Πράγματι η Σύρος περνάει δύσκολα, το
χρήμα λείπει από την αγορά. Οι δημόσιοι υπάλληλοι που στήριζαν με την
κατανάλωση την τοπική αγορά, έχουν χάσει μεγάλο μέρος των εισοδημάτων τους.
Οι εργαζόμενοι στο Νεώριο μένουν για
μεγάλα διαστήματα απλήρωτοι και το μέλλον τους δείχνει αβέβαιο. Η οικοδομή που
συντηρούσε πολλές οικογένειες και επαγγέλματα έχει εκμηδενιστεί. Το εμπόριο δεν
επιβιώνει με όλη αυτή την καθίζηση των εισοδημάτων. Το νήμα πρέπει να
ξετυλιχτεί από την αρχή…
Για την αυτοδιοικητική
πολιτική, ανάπτυξη δεν είναι η μεγέθυνση των οικονομικών δεικτών και η
συσσώρευση πλούτου. Ανάπτυξη είναι η ικανοποίηση των αναγκών των ανθρώπων. Η επέκταση
της παραγωγικής δομής και η αύξηση των παραγόμενων αγαθών και υπηρεσιών μπορεί
να είναι εργαλείο ανάπτυξης, αλλά όχι αυτή η ίδια η ανάπτυξη. Αντίθετα, στο
βαθμό που χάνει από το επίκεντρό της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, οδηγείται
σε στρεβλώσεις και επιφέρει αρνητικές παρενέργειες (λ.χ. διεύρυνση του χάσματος
πλούσιων και φτωχών και ένταση των όρων εκμετάλλευσης–αποσυνθετικές επενέργειες
στην ποιότητα ζωής των οικισμών -οικολογικές καταστροφές- κατάπτωση της
κοινωνικής συνείδησης κ.ο.κ.).
Η ανάπτυξη δεν είναι
μόνον οικονομική, είναι και κοινωνική και θεσμική και πολιτισμική/πνευματική.
Είναι ολοκληρωμένη ανάπτυξη, αλλιώς δεν υπάρχει.
Για την προοδευτική αυτοδιοικητική
πολιτική, η ανάπτυξη ήδη από σήμερα διασφαλίζει το αύριο. Είναι ισόρροπη στον
χώρο και το χρόνο. Δεν οδηγείται σε αδιέξοδα εξαντλώντας τους μη ανανεώσιμους
πόρους, οδηγώντας σε υπερπαραγωγή και υπερκατανάλωση. Προσβλέπει στον άνθρωπο
και όχι στα μεγέθη και το κέρδος.
Όλοι οι τομείς οικονομικής δραστηριότητας είναι άμεσα συνυφασμένοι με
την ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού, ώστε να μπορεί να σχεδιαστεί το
μελλοντικό αναπτυξιακό πρότυπο.
Γεωργία
– Κτηνοτροφία – Μελισσοκομία – Αλιεία
Ιδιαίτερη σημασία για την αειφορική και ισόρροπη ανάπτυξη, αλλά και για
την παραμονή των κατοίκων στο νησί, έχει η στήριξη του αγροτικού κόσμου. Είναι προφανές ότι αγρότης χωρίς νερό
δε γίνεται. Επομένως κρίνεται αναγκαία η αύξηση, βελτίωση και ορθολογική
διαχείριση της παροχής νερού στους αγρότες. Ανάπτυξη συμβουλευτικών υπηρεσιών
για είδη καλλιεργειών και αξιοποίηση τεχνογνωσίας για παροχή ενισχύσεων. Έμφαση
σε ολοκληρωμένη παραγωγή και μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, με είδη που αξιοποιούν
τα τοπικά πλεονεκτήματα και το κλίμα. Δράσεις στήριξης των νέων αγροτών
(κατάρτιση-συμβουλευτική κτλ) και επανακατάρτισης των παλαιότερων.
Βιομηχανία/Βιοτεχνία/μεταποίηση
Αναμφισβήτητα η ανάπτυξη
βιομηχανιών προσκρούει στα προβλήματα των μεταφορών και του υψηλού τους
κόστους. Μικρές βιοτεχνικές μονάδες που μεταποιούν τοπικά αγροτικά προϊόντα ή αξιοποιούν
τοπικούς πόρους ή θα έχουν ειδικά χαρακτηριστικά, μπορούν να συμπεριληφθούν στο
αναπτυξιακό πρόγραμμα του Δήμου, για να χαραχθεί μια ενιαία αυτοδιοικητική
πολιτική.
Τουρισμός
Προϋπόθεση για να συνεχίσει να αναπτύσσεται η Σύρος ως τουριστικός
προορισμός είναι να διασφαλίσει την αμφίδρομη σχέση Τουρισμού και
Περιβάλλοντος, δηλαδή τα έργα που πραγματοποιούνται για την εξυπηρέτηση του
Τουρισμού και οι συγκεντρώσεις των τουριστών να φθάνουν μέχρι το σημείο που να
μην αλλοιώνουν έντονα το περιβάλλον και να μην επιδεινώνουν την ποιότητα της
ζωής. Αν αυτό το σημείο ξεπεραστεί τότε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, η
σταδιακή απαξίωση και στο τέλος η εγκατάλειψη. Τέτοια απαξίωση έχουν ήδη βιώσει
διάφοροι προορισμοί στις ανεπτυγμένες τουριστικές περιοχές και της χώρας μας
και είναι βέβαιο ότι αποβαίνει καταστροφική για την τοπική οικονομία.
Τουριστική
προώθηση με συστηματική προσέγγιση
Ο τουρισμός παραμένει ένα κρίσιμο
μέγεθος ανάπτυξης του νησιού.
Όμως οφείλουμε να τον προσεγγίσουμε
με επιστημονική, συστηματική, σύγχρονη και μακροπρόθεσμη προοπτική. Οι επιλογές
του τουριστικού προϊόντος πρέπει να περάσουν σε έμπειρα και εξειδικευμένα χέρια
με γνώσεις στη διεύρυνση και προώθησή του σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Η ιστορία, ο πολιτισμός, η μουσική,
το θέατρο, η μοναδική αρχιτεκτονική του νησιού είναι τα μεγάλα μας
πλεονεκτήματα. Μπορούμε να διεισδύσουμε σ’ όλες τις μορφές θεματικού τουρισμού
: κουζίνα, συνεδριακός, περιπατητικός, καταδυτικός, θρησκευτικός, επιστημονικός
είναι μόνο μερικές δυνατότητές του.
Κοινωνικές
επιχειρήσεις
Η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, μπορεί να ειδωθεί ως μια μορφή
“διεξόδου” απέναντι στους νόμους της κυρίαρχης οικονομίας και στην μνημονιακή
επίθεση που δημιούργησε στρατιές ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων αλλά κυρίως
μπορεί να αποτελέσει πρόταση για έναν εναλλακτικό τρόπο οργάνωσης της
παραγωγής.
Με τη δημοκρατική οργάνωση και λειτουργία των κοινωνικών επιχειρήσεων,
αναπτύσσονται δεσμοί εμπιστοσύνης, συνεργασίας και αλληλοστήριξης ανάμεσα στους
εργαζόμενους.
Υπάρχει πλήθος πραγματικών κοινωνικών αναγκών που μπορούν να καλυφθούν
από κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, όπως η λειτουργία και
αυτοδιαχείριση εργοστασίων, η εξασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαμονής,
ανακαίνιση κτιρίων υποβαθμισμένων γειτονιών, η τοπική παραγωγή ενέργειας, η
ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση, οι εναλλακτικές κατασκευές κάθε είδους, η
καταγραφή και δημιουργία προϊόντων γνώσης, η ανάδειξη των ανταποδοτικών
υπηρεσιών των επιστημόνων σε μικρές επιχειρήσεις μέσα από υπηρεσίες πρώτης
προσέγγισης σε θέματα οργάνωσης, εκσυγχρονισμού και καινοτομίας, η ολοκληρωμένη
τοπική ενδογενής ανάπτυξη κλπ.
Ο
Δήμος διεκδικητής
Η πολιτική της αυτοδιοίκησης για να σταθεί αρωγός στην τοπική
οικονομία, οφείλει να αγωνίζεται για σταθερές και φθηνές ακτοπλοϊκές μεταφορές
για ανθρώπους και προϊόντα, για την διασύνδεση της Σύρου με τα υπόλοιπα νησιά,
προκειμένου να επιτυγχάνονται οικονομίες κλίμακας.
Ακόμα, οφείλει να διασφαλίσει την εγκατάσταση ευρυζωνικών δικτύων, ώστε
η επικοινωνία να αποτελέσει τον κορμό της νέας αναπτυξιακής πολιτικής του.
Επίσης, οφείλει να αξιοποιήσει τη γνώση που παράγεται στο Πανεπιστήμιο
για την ανάπτυξη νέων επιχειρήσεων αλλά και νέων προϊόντων.
Τέλος, οφείλει να προστατεύει τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων και
να αγωνίζεται για την αξιοπρεπή διαβίωση όλων των πολιτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου