Οι αγωνιστικές παρακαταθήκες του λαού και της νεολαίας στην εξέγερση του.....
Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 ενάντια στη φασιστική, αμερικανοΝΑΤΟική, απριλιανή δικτατορία, αλλά και η αταλάντευτη στάση των αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα στις φυλακές, στις εξορίες και στα βασανιστήρια, οδηγούν και σήμερα το δικό μας αγωνιστικό βηματισμό. Ο ξεσηκωμός του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, καθώς και τα οράματα, οι στόχοι και οι προοπτικές εκείνου του αγώνα για γενικότερες ανατροπές, αποκτούν σήμερα ιδιαίτερη επικαιρότητα, αποτελούν πολύτιμα διδάγματα για τη συνέχεια, για τον Γολγοθά που έχει να αντιμετωπίσει ο λαός μας, τον οποίον και πρέπει να ξεπεράσει αγωνιστικά με αισιοδοξία και πίστη στο δίκιο του και όχι με σκυμμένο το κεφάλι.
Το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα μονό δυστυχία και εξαθλίωση μπορεί να προσφέρει. Η ανάκαμψη του βασίζεται σε ακόμα μεγαλύτερη ανέχεια του λαού, σε πολυμέτωπη επίθεση σε όποιο εργατικό δικαίωμα έχει απομείνει.
Με αντοχή και χωρίς υπόκλιση σε ξένες σημαίες, πρέπει να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες, να απαντήσουμε οργανωμένα και δυναμικά στο μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζουν. Δε μας αξίζει η φτώχεια και η εξαθλίωση. Τώρα πρέπει να μπει φρένο στα νέα σχεδία για δουλειά των 300 ευρώ, για επιβολή νέων μισθών πείνας.
Εργαζόμενοι, νέοι, άνεργοι, γυναίκες, μετανάστες να απαντήσουμε χωρίς καθυστέρηση στο νεανικό σκλαβοπάζαρο των κακοπληρωμένων προγραμμάτων απασχόλησης, στην εξάπλωση των δουλεμπορικών γραφείων. Να απαντήσουμε στη σύγχρονη δουλεία της απελευθέρωσης των απολύσεων, της δουλειάς ήλιο με ήλιο, της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας. Όλοι μαζί να υψώσουμε τοίχος απέναντι στην νέα επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στην κατάργηση και το τσάκισμα των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ, των νέων μειώσεων στις κύριες συντάξεις. Να κόψουμε το χέρι σε οποίον προσπαθήσει να βάλει χέρι στη λειτουργία των σωματείων, στη συνδικαλιστική δράση.
Δεν είναι ανίκητοι! Εμείς έχουμε τη δύναμη. Χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά. Να βάλουμε μπρος για μια άλλη κοινωνία που κουμάντο δε θα κάνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι αλλά η συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία που σήμερα βασανίζεται και υποφέρει, να γίνει ο λαός αφέντης του παραγόμενου πλούτου. Τα οράματα και τα ιδανικά για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για να μπορέσουμε να οργανώσουμε και να προσανατολίσουμε τους σημερινούς αγώνες.
Χωρίς αυταπάτες για καλύτερη διαχείριση του συστήματος, ο δρόμος της σύγκρουσης με την πολιτική των μονοπωλίων και του πολίτικου προσωπικού τους είναι μονόδρομος. Εδώ και τώρα να πετάξουμε έξω από τις γραμμές του εργατικού κινήματος τους ανθρώπους της εργοδοσίας, τους συμβιβασμένους και ξεπουλημένους συνδικαλιστές. Να διώξουμε τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Τώρα είναι η ώρα για οργάνωση, για ενίσχυση των αγώνων στο περιεχόμενο και στη συμμέτοχη, για μαζικοποίηση των σωματείων, των σωματειακών και εργοστασιακών επίτροπων σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς.
Η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τις γυναίκες και τους νέους όπως τότε, έτσι και σήμερα μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη εκείνων των αναγκαίων αγώνων που θα βάλουν τέρμα στην κυριαρχία των μονοπωλίων. Η συμπόρευση του λαού μέσα από τους φορείς και τα σωματεία του, αποτελεί βασικό όρο για την ανατροπή της βαρβαρότητας, την αποτροπή των νέων βάρβαρων μέτρων.
Σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα που συγκρούεται το δίκιο των εργατών με την καπιταλιστική βαρβαρότητα οι ταξικές δυνάμεις θα είναι μπροστά. Έτσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς μας και συνεχίζουμε τους αγώνες τους. Αυτή είναι η καλύτερη τιμή στον ηρωικό αγώνα των εξεγερμένων του «Πολυτεχνείου».
Γραμματεία Νάξου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου