Καμιά αναμονή στα νέα βάρβαρα μέτρα!

Βιομήχανοι, τραπεζίτες, μονοπωλιακοί όμιλοι, Τρόικα, κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν, μας έχουν κάνει τη ζωή μαρτύριο και φέρνουν κόλαση. Η συζήτηση που γίνεται αυτές τις μέρες για το πρωτογενές πλεόνασμα ή για το κούρεμα του χρέους δε σε αφορά. Μην ξεγελιέσαι, μην πιστεύεις σε παραμυθια. Τα δίνουν όλα για την....
κερδοφορία των μονοπωλίων, στραγγίζουν το λαό, σφίγγουν ακόμα περισσότερο τη μέγγενη της εκμετάλλευσης! Αν δε συναντήσουν εμπόδια θα προχωρήσουν ακάθεκτοι στην υλοποίηση του σχεδιασμού τους.

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή! Μονό με αγώνα, με οργάνωση, με μαζικότητα, με αντοχή, με συνέχεια, μπορούμε να απαντήσουμε. Δεν έχουμε δοκιμάσει ακόμα τη δύναμή μας.

Αν δεν τους σταματήσουμε, θα μας γονατίσουν!

Να δοκιμάσουμε τώρα τη δύναμή μας

Μας θέλουν στη δουλειά με 300 ευρώ. Προετοιμάζουν το έδαφος με νέα μέτρα για να επιβάλουν τους νέους μισθούς πείνας. Ήδη σήμερα με 300 ευρώ και λιγότερο δουλεύουν τα παιδιά μας, οι νέοι εργαζόμενοι. Απελευθερώνουν τις απολύσεις. Μας θέλουν στη δουλειά ήλιο με ήλιο, τσακίζουν το 8ωρο, καταργούν την Κυριακή αργία. Καταργούν τις επικουρικές συντάξεις, τσακίζουν τα εφάπαξ, ετοιμάζουν νέες μειώσεις στις κύριες συντάξεις, επιπλέον μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές.

Ακολουθούν νέα άγρια μέτρα σε όλα τα επίπεδα που θα πατήσουν πάνω στα προηγούμενα. Ό,τι μέτρα φρενάρονται από τους αγώνες σε προηγουμένους γύρους έρχονται σε επομένους, πιο επιθετικά. Το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, ο πολλαπλασιασμός των ατομικών συμβάσεων είναι το εργαλείο για να πετύχουν πιο εύκολα τις επιδιώξεις τους. H επίθεση που κάνουν δεν έχει τέλος!

Μπορούμε να τους σταματήσουμε;

Μπορούμε να τους σταματήσουμε αν πάρουμε αποφάσεις. Αν σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο συζητήσουμε πλατιά με γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις. Αν κάθε εργάτης και εργάτρια πάρει θέση, κάνει προτάσεις, πάρει ευθύνες, όταν τα σωματεία μπουν αποφασιστικά μπροστά στην οργάνωση του αγώνα, στην οργάνωση των εργαζομένων σε κάθε κλάδο, παραμερίζοντας κάθε συμβιβασμένο και φοβισμένο συνδικαλιστή. Μπορούμε εφόσον βάλουμε αποφασιστικό τέλος στον συνδικαλισμό που έβαζε και βάζει πλάτη για να υλοποιούνται αυτές οι πολιτικές, που σπέρνει το δηλητήριο του συμβιβασμού και της υποταγής των εργαζόμενων.

Μπορούμε να τους σταματήσουμε όταν το καθημερινό αυθόρμητο σιχτίρισμα, το «φτάνει πια, δεν αντέχουμε» γίνει σύνθημα αγώνα και οργάνωσης σε κάθε εργοστάσιο, τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Μπορούμε όταν περάσουμε το φόβο στο απέναντι στρατόπεδο. Όταν η κυβέρνηση και οι εργοδότες μας βρουν μπροστά τους οργανωμένους και αποφασισμένους.

Σε αυτό τον αγώνα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ μπαίνουν μπροστά και καλούν κάθε σωματείο να πάρει αποφάσεις συμμετοχής.

H πίεση που ασκούν οι κινητοποιήσεις, οι απεργίες, η δύναμη της αντίστασης και των αγώνων ανησυχεί το κράτος των μονοπωλίων, τα κόμματά του. Αυτό που χαρακτήριζε πάντα τις νικηφόρες μάχες δεν ήταν μονό η μορφή ή η διάρκεια των αγώνων. Η μαζικότητα των διαδηλώσεων σε κάθε πόλη, η οργάνωση των εργατών, η αποφασιστικότητα, η αντοχή, η πίστη στο δίκιο, η συμμαχία, ειναι αυτά που κρίνουν τις μάχες.

Οι αγώνες που έχουμε κάνει ως σήμερα δεν πάνε χαμένοι. Μας γεμίζουν εμπειρία. Ως τώρα πίεζαν, δυσκόλευαν, καθυστερούσαν μέτρα. Όμως είναι ανάγκη να μπούμε σε νέα φάση αγώνων, πιο επιθετικών.  

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους σε εγρήγορση και αγώνα.

Ή θα υποταχτούμε και θα τα σαρώσουν όλα, ή θα τους πάρουμε στο κυνήγι.

Όσο υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση, λύτρωση δε μπορεί να υπάρχει. Τα μνημόνια θα είναι μόνιμα και διαρκείας. Στην ενιαία επίθεση κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ πρέπει να απαντήσουμε με ενιαία λαϊκή αντεπίθεση, με συντονισμένο αγώνα όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα.

Αγώνας εδώ και τώρα για να υπερασπίσουμε τη ζωή μας!

Όχι άλλες θυσίες για το λαό

Όσοι σπέρνουν αυταπάτες γλυκοκοιτώντας την κάλπη, λέγοντας πως έχουν το μαγικό φίλτρο που θα πείσει τους δανειστές, φοβούνται την πραγματική λαϊκή αντίδραση. Φοβούνται τους αγώνες που βάζουν στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο, την εξουσία των μονοπωλίων.

Όσα η εργατική τάξη με αγώνες και θυσίες κατέκτησε σε έναν αιώνα, προσπαθούν να τα ισοπεδώσουν. Είναι αισχρό ψέμα ότι με μια αλλαγή κυβέρνησης ο λαός θα επανακτήσει ότι έχασε. Απαιτείται σκληρή σύγκρουση στους κλάδους, στους τόπους δουλειάς. Εκεί που συγκρούεται η πολιτική των επιχειρηματικών ομίλων με την πολιτική που συμφέρει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα δεν είναι μάχη εικόνας και εντυπώσεων, αλλά σκληρός ταξικός πόλεμος που έχει νικητές και χαμένους. Και ο λαός δεν πρέπει να βγει χαμένος!

ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ!

Αγώνας ρήξης και ανατροπής!

Όλοι μαζί όσοι υποφέρουμε σήμερα, εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες μπορούμε να αποτρέψουμε την αντιλαϊκή επίθεση. Να διεκδικήσουμε μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Να βάλουμε μπρος για αξιοπρεπείς μισθούς, για μια ζωή με δικαιώματα για εμάς και τα παιδιά μας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες,  απαλλαγμένο από τα δεσμά των μονοπωλίων και της ΕΕ και το λαό αφέντη στον πλούτο που παράγει.

Τα σωματεία να πάρουν μέτρα για την προετοιμασία και την επιτυχία του συλλαλητηρίου. Να μη μείνει χώρος που δε θα φτάσει το κάλεσμα για αγώνα. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σχολή οι άνεργοι και οι σπουδαστές να μπουν μπροστά στη μάχη, στην ενημέρωση, στην οργάνωση.