ΟΜΙΛΙΑ Γ. ΒΡΟΥΤΣΗ ΣΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ Γ.Σ. ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (ΕΕΔΕ

 Κυρίες και κύριοι,

Σας ευχαριστώ για την  τιμή να με προσκαλέσετε ως κεντρικό ομιλητή  στο πλαίσιο της Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης της Ελληνικής Εταιρίας Διοίκησης Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ).

Ειλικρινά, αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι ανάμεσά σας.

Είναι σε όλους γνωστός ο θετικός ρόλος που έχει διαδραματίσει η πολύχρονη παρουσία της ΕΕΔΕ στο οικονομικό και επιχειρηματικό γίγνεσθαι της......

χώρας μας.

Γνωρίζω πολύ καλά, ότι ο φορέας σας περιλαμβάνει στους κόλπους του δυναμικά και καταξιωμένα στελέχη του επιχειρηματικού χώρου,

προωθεί τις οργανωτικές αρχές και τις μεθόδους του σύγχρονου μάνατζμεντ στην ελληνική επιχειρηματικότητα.

Και για αυτό σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η παρέμβασή σας αποκτά κρίσιμα χαρακτηριστικά.

Γιατί η εθνική προσπάθεια που βρίσκεται σε εξέλιξη,

δεν στοχεύει μόνο ή αποκλειστικά στην αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας της χώρας και την έξοδο από την κρίση.

Αποσκοπεί, πρωτίστως, στη σταδιακή οικοδόμηση ενός νέου αναπτυξιακού υποδείγματος

που θα βασίζεται  στην παραγωγικότητα, την εξωστρέφεια, την καινοτόμο επιχειρηματικότητα,

τη δημιουργία προστιθέμενης αξίας, μέσω της επένδυσης στο ανθρώπινο δυναμικό και το σεβασμό στην αξιοπρεπή και ποιοτική εργασία.

Και αυτό το νέο μοντέλο ανάπτυξης προϋποθέτει την ανάδειξη μιας νέας, υγιούς και ευέλικτης επιχειρηματικότητας,

με υψηλής ποιότητας οργανωτική τεχνογνωσία, και για μικρές και για μεγάλες επιχειρήσεις.

Μακριά από τον προστατευτισμό του παρελθόντος και τις ευκαιριακές στρατηγικές - day to day μάνατζμεντ - στις οποίες ήταν εξοικειωμένη η πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο, όπως προανέφερα, η θεσμική και  κοινωνική σας ευθύνη είναι αυξημένη ιδιαίτερα αυτή την περίοδο.

Με δυο λόγια, θα έλεγα ότι η στήριξη της  υγιούς επιχειρηματικότητας αυτή την  κομβική περίοδο αποτελεί

για την κυβέρνηση  εθνική προτεραιότητα 

και για εσάς πατριωτικό καθήκον.

Κυρίες και  κύριοι,

Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο  χρονικό σημείο.

Κάθε ψύχραιμος και αντικειμενικός παρατηρητής των εξελίξεων, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει ότι η προσπάθεια αυτής της κυβέρνησης για την έξοδο από την κρίση έχει αρχίσει ήδη να αποδίδει καρπούς.

Δεν είναι μόνο το γεγονός  ότι έχει αποκατασταθεί η πολιτική σταθερότητα και η αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό.

Όλο και περισσότερο, οι οικονομικοί  δείκτες, καθώς και άλλα ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία, εκπέμπουν θετικά «σήματα» αισιοδοξίας. Το επαναλαμβάνω, θετικά «σήματα» αισιοδοξίας.

Επιβεβαιώνουν ότι βαδίζουμε την οδό της σταθεροποίησης και σύντομα η ανάκαμψη θα είναι πραγματικότητα.

Το 2013 αναμένεται να είναι το τελευταίο έτος της ύφεσης και από το 2014 να ξεκινήσει η επαναφορά της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Συγκρατούμε την αύξηση του χρέους, εκμηδενίζουμε τα δίδυμα ελλείμματα. Και το δημοσιονομικό και του ισοζυγίου πληρωμών.

Οι αποκρατικοποιήσεις προχωρούν πλέον με γοργούς ρυθμούς.

Ο δείκτης οικονομικού κλίματος του ΙΟΒΕ διαμορφώθηκε τον Απρίλιο στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων τριάμισι ετών.

Οι αποδόσεις των νέων ελληνικών ομολόγων, μειώνονται σταδιακά, αντανακλώντας την συνεχώς αυξανόμενη εμπιστοσύνη των επενδυτών στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας τον τελευταίο χρόνο.

Η κατάταξη της χώρας ως προς το επιχειρηματικό περιβάλλον βελτιώθηκε κατά 22 θέσεις σε σχέση με πέρυσι στη σχετική συγκριτική διαβάθμιση της Παγκόσμιας Τράπεζας (Doing Business).

Και στο πεδίο της αγοράς εργασίας, οι ενδείξεις είναι εξίσου θετικές.

Μια σειρά από επίσημα  στοιχεία και από διαφορετικές πηγές  μας επιτρέπουν να είμαστε αισιόδοξοι ότι η ανοδική εξέλιξη της  ανεργίας διακόπτεται.

Όλες οι ενδείξεις  συνηγορούν στο ότι το 2013 το ποσοστό ανεργίας σταθεροποιείται, «τραβάει χειρόφρενο».

Είναι χαρακτηριστικό ότι  από το Σεπτέμβριο του 2012, οπότε άρχισαν  ουσιαστικά να εφαρμόζονται οι πολιτικές  της σημερινής κυβέρνησης, μέχρι  και το Φεβρουάριο του 2013 που υπάρχουν τα πλέον πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η αύξηση του ποσοστού ανεργίας συγκρατήθηκε μόλις στη μια (1) ποσοστιαία μονάδα (από 26% σε 27%). Ενώ από το 2010 έως και τα μέσα του 2012, αυξήθηκε περισσότερο από δεκαπέντε (15) ποσοστιαίες μονάδες.

Το 2014 και αν συνεχιστεί η περαιτέρω μείωση των στρεβλώσεων και η τόνωση των επενδύσεων, θα αρχίσει η σταδιακή αποκλιμάκωση της ανεργίας.

Είναι μάλιστα  πιθανό το ενδεχόμενο, ακόμη και  εντός του 2013 να δούμε – για  πρώτη φορά μετά από 60 συνεχόμενους μήνες ανοδικής τάσης της ανεργίας – μια τέτοια προσωρινή αποκλιμάκωση.

Ιδιαίτερα ενθαρρυντικά είναι τα στοιχεία που μας δίνει  συνεχώς και σε ζωντανό χρόνο  η «Εργάνη», το νέο πρωτοποριακό σύστημα ηλεκτρονικής καταγραφής των ροών μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

Συγκεκριμένα, το πεντάμηνο Ιανουαρίου – Μαΐου 2013 το ισοζύγιο προσλήψεων - απολύσεων θα κλείσει θετικά κατά περίπου 72.000 άτομα. Με άλλα λόγια, τους πρώτους πέντε μήνες του 2013 δημιουργήθηκαν περίπου 72.000 νέες θέσεις εργασίας, ενώ το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι δημιουργήθηκαν μόλις 9.129 θέσεις εργασίας.

Αλλά και  τα ποιοτικά στοιχεία του ΣΕΠΕ για το α τρίμηνο του 2013 είναι θετικά. Οι προσλήψεις συμβάσεων πλήρους απασχόλησης παρουσίασαν αύξηση κατά 19,25%, ενώ των συμβάσεων εκ περιτροπής μείωση κατά 12%. Μεγάλη υποχώρηση παρουσίασε και η τάση μετατροπής των υφιστάμενων συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερική ή εκ περιτροπής εργασία.

Επιπρόσθετα, για πρώτη φορά, μετά από πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, τα έσοδα του ΙΚΑ για το μήνα Απρίλιο (στη βάση της απασχόλησης του Μαρτίου 2013) παρουσίασαν αύξηση κατά 4% σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα.

Ακόμη, η αναμόρφωση και απλοποίηση του θεσμικού πλαισίου της αγοράς εργασίας και του συστήματος καθορισμού των αμοιβών, έχει οδηγήσει σε σημαντικό εξορθολογισμό του μοναδιαίου κόστους εργασίας στην οικονομία.

Οι  προβολές της Τραπέζης της Ελλάδος, μάλιστα, επισημαίνουν ότι η μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας για την περίοδο 2012-2014 θα φτάσει το 19,2%.

Υπερκαλύπτοντας έτσι έναν από τους κρίσιμους και βασικούς στόχους του Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής για μείωση κατά 15% την αντίστοιχη περίοδο. Μόνο με την εφαρμογή και ωρίμανση των μέτρων που ήδη έχουν ληφθεί. Χωρίς καμία πρόσθετη παρέμβαση.

Θα μου επιτρέψετε μια παρένθεση σε αυτό το σημείο. Η προσαρμογή των αμοιβών τα τρία τελευταία χρόνια ήταν μια επώδυνη και αναγκαία λύση για λόγους άμεσης ανάκτησης επιδόσεων ανταγωνιστικότητας.

Δεν αποτελεί στρατηγική μας επιλογή, μια  αναιμική οικονομία που επιβιώνει οριακά χάρη στο χαμηλό κόστος εργασίας.

Αντίθετα, στο επίκεντρο του νέου αναπτυξιακού μας υποδείγματος είναι μια εξωστρεφής οικονομία υψηλής παραγωγικότητας και ανταγωνιστικού δυναμισμού.

Και στον πυρήνα αυτής είναι εν τέλει  η ίδια η εργασία. Η νόμιμη εργασία, η καλά αμειβόμενη και πλήρης απασχόληση.

Γνωρίζω ότι  συμμερίζεστε και εσείς αυτή την  προτεραιότητα. Και ως επιχειρηματικά στελέχη, διαμορφωτές μιας νέας οργανωτικής  κουλτούρας υψηλών επιχειρηματικών  επιδόσεων, αλλά και ως εργαζόμενοι.

Κυρίες  και κύριοι,

Ας επιχειρήσουμε να αξιολογήσουμε όλα όσα ανέφερα παραπάνω με μια αντικειμενική και, κυρίως, ψύχραιμη ματιά.

Γνωρίζω, βέβαια, πολύ καλά ότι η ψύχραιμη και ρεαλιστική αποτίμηση των πραγμάτων δεν είναι το πιο δυνατό σημείο του δημόσιου διαλόγου στη χώρα μας.

Περισσεύουν οι υπερβολές και οι συναισθηματικές προσεγγίσεις. Ο γρήγορος ενθουσιασμός και η γρήγορη απογοήτευση, η έλλειψη υπομονής, η ψυχολογική κόπωση και οι εύκολοι λαϊκιστικοί αφορισμοί.

Όλα αυτά αποτελούν, δυστυχώς, διαχρονικά γνωρίσματα και παθογένειες της ελληνικής νοοτροπίας, αλλά σήμερα πρέπει να παραμεριστούν.

Μαζί με τους θεσμούς, τις δομές και τον  τρόπο λειτουργίας της οικονομίας πρέπει να αλλάξουν και οι νοοτροπίες του παρελθόντος.

Ιδιαίτερα ο λαϊκισμός και η αυταπάτη ότι μπορούμε να συνεχίσουμε όπως ήμασταν παλιά, με τις ίδιες συμπεριφορές και νοοτροπίες που μας έφεραν εδώ.  

Εξάλλου, το τίμημα αυτής ακριβώς της αδράνειας  στο παρελθόν, πληρώνουμε σήμερα.

Για να επανέλθω, λοιπόν, θα ήθελα να τονίσω ότι δεν  επιχειρώ να  παρουσιάσω μια ωραιοποιημένη εικόνα για την οικονομία και την αγορά εργασίας.

Και δεν είναι  τα στατιστικά στοιχεία και τα οικονομικά μεγέθη καθαυτά που πρέπει να μας  κάνουν αισιόδοξους.

Εκείνο που πρέπει να μας γεμίζει δύναμη, είναι το γεγονός ότι πίσω από αυτά τα στοιχεία, υπάρχει μια σταθερή πολιτική βούληση να αφήσουμε οριστικά τις παθογένειες και αγκυλώσεις του παρελθόντος.

Υπάρχει μια ώριμη πολιτική διαχείριση της κρίσης.

Γιατί, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, βλέπουμε ένα συγκροτημένο σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων σε όλο το φάσμα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.

Συνεπώς, οι εξελίξεις το τελευταίο διάστημα δεν είναι η απατηλή και περιστασιακή έκφραση μιας ευνοϊκής συγκυρίας.

Αντίθετα, συνιστά το αυτονόητο αποτέλεσμα μιας οργανωμένης και συστηματικής προσπάθειας.

Η οποία κατά κύριο λόγο βασίστηκε στις θυσίες και την υπομονή του ελληνικού  λαού.

Αλλά και  στην ωριμότητα των πολιτικών  δυνάμεων που συγκρότησαν τη σημερινή κυβέρνηση συνεργασίας. Για τη συνοχή της οποίας, μάλιστα, δεν πρέπει να ανησυχούμε.

Αυτό το πρωτόγνωρο, για τα δεδομένα του ελληνικού  πολιτικού συστήματος, σχήμα κατάφερε να εμπεδώσει τη σταθερότητα του  μέσα από δύσκολες και, συχνά, επώδυνες αποφάσεις.

Συνεπώς, θα ήταν ανεδαφικό και παράλογο – και προφανώς εθνικά επικίνδυνο - να αιχμαλωτιστεί στη διελκυστίνδα ενός ζητήματος, όπως η νομική διαχείριση των φαινομένων ρατσισμού στη χώρα μας.

Φαντάζει κωμικό, αλλά στην περίπτωση μας κάθε άλλο παρά αστείο είναι,

ένας  κολυμβητής να έχει διασχίσει το φουρτουνιασμένο  πέλαγος και να εγκαταλείπει την προσπάθειά του λίγο πριν μπει στο απάνεμο λιμάνι.

Κυρίες  και κύριοι,

Θα μου επιτρέψετε τώρα να αναφερθώ και στα ζητήματα που απασχολούν το υπουργείο, του οποίου έχω την τιμή να προΐσταμαι.

Πρώτα και κύρια, στην ανεργία, η οποία αποτελεί τη σκληρότερη έκφραση της πρωτοφανούς κρίσης που βιώνει η χώρα μας. Ποιος είναι αλήθεια ο ρόλος της πολιτείας, ποιος των επιχειρήσεων, των παραγωγικών φορέων και των κοινωνικών εταίρων; 

Ας είμαστε ειλικρινείς.

Η γρήγορη αποκλιμάκωση της ανεργίας, από αυτά τα πρωτοφανή επίπεδα,

αλλά και η δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας

δεν επιτυγχάνεται  ούτε με νομοθετήματα ούτε με  υπουργικές αποφάσεις.

Ακόμη και τα προγράμματα, για τα οποία τόση κουβέντα γίνεται το τελευταίο διάστημα,

όσο καλά σχεδιασμένα  και αν είναι,

δίνουν μεν σημαντική βοήθεια και ανακούφιση στους ανέργους, αλλά δεν επιλύουν το πρόβλημα.

Και βέβαια η ανεργία δεν καταπολεμάται ούτε με αποκλεισμούς δρόμων και λιμανιών, ούτε με αποκλεισμούς εργοστασίων και εκδίωξη επιχειρήσεων.

Δηλαδή με τον παραλογισμό  μιας δήθεν «υπεράσπισης» των ανέργων και εργαζομένων που καταλήγει σε βάρος και των ιδίων και όλης της ελληνικής κοινωνίας.

Και αυτός ο  παραλογισμός, όπως τόνισε και ο  ίδιος ο Πρωθυπουργός, πρέπει και  θα σταματήσει οριστικά.  Αρκετά το έχουμε πληρώσει έως τώρα!

Αντίθετα, η αποτελεσματική και γρήγορη καταπολέμηση της ανεργίας επιτυγχάνεται μόνο όταν υπάρχει έκρηξη των επενδύσεων και της επιχειρηματικότητας,

κλίμα σταθερότητας, εμπιστοσύνης και θετικών προσδοκιών.

Θεσμικό και  κοινωνικό περιβάλλον φιλικό στην επιχειρηματικότητα και την εργασία, απλοί και σταθεροί κανόνες, απομάκρυνση όλων των εμποδίων.

Στο υπουργείο  Εργασίας, με μια σειρά θεσμικών ρυθμίσεων καταστήσαμε το περιβάλλον ανάπτυξης της υγιούς επιχειρηματικότητας πιο ευνοϊκό, λειτουργικό και ευέλικτο.

Προχωρήσαμε σε ρυθμίσεις που προάγουν την αποτελεσματική οργάνωση του χρόνου εργασίας. 

Απομακρύνουμε σταδιακά όλα εκείνα τα εμπόδια για  τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Περιορίζουμε το μη μισθολογικό κόστος εργασίας.

Μειώνουμε τις  εργοδοτικές εισφορές κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες σε ορίζοντα τετραετίας. Ήδη μέσα στο 2012 μειώθηκαν κατά 1,1 μονάδες (εισφορές υπέρ των καταργηθέντων Οργανισμών Εργατικής Εστίας & Κατοικίας), ενώ μέσα στο 2013 θα μειωθούν οι εισφορές άλλη μία (1) μονάδα.

Και με πρόβλεψη αυτές οι μειώσεις εισφορών να αντισταθμιστούν από ισόρροπη αύξηση των συνολικών εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων, βελτιώνοντας τα κίνητρα συμμόρφωσης των εργοδοτών και διευρύνοντας την εισφοροσυλλεκτική βάση της οικονομίας.

Καταργήσαμε γραφειοκρατικές  διαδικασίες της Επιθεώρησης Εργασίας και ολοκληρώσαμε την ηλεκτρονική διασύνδεση ΣΕΠΕ – ΟΑΕΔ, πάνω στην οποία οικοδομήθηκε το σύστημα «Εργάνη».  

Μειώσαμε το ύψος των αποζημιώσεων απόλυσης προσαρμόζοντάς το στα μέσα κοινοτικά επίπεδα. Προστατεύοντας παράλληλα τα ήδη κεκτημένα δικαιώματα παλαιότερων εργαζομένων.

Για αυτό το λόγο εξάλλου, και παρά τους υπερβολικούς φόβους πολλών για έκρηξη των απολύσεων, αυτές τελικά μειώθηκαν σημαντικά  με τη νέα χρονιά.

Επίσης, προχωρούμε στο σημαντικό έργο της Απλοποίησης της Εργατικής Νομοθεσίας.

Έργο που θα συρρικνώσει το διοικητικό βάρος των επιχειρήσεων.

Αλλά και θα εμπεδώσει κλίμα εμπιστοσύνης στις σχέσεις πολιτείας, εργοδοτών και εργαζομένων,

με την καθιέρωση  απλών, καθαρών και σταθερών κανόνων.

Ακόμη,

διαμορφώνουμε ένα νέο μηχανισμό καθορισμού του κατώτατου μισθού για όλη της οικονομία, στο πρότυπο των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών.

Ένα νέο μοντέλο  προσδιορισμού των κατώτατων  αμοιβών που θα βασίζεται τόσο στην τριμερή διαπραγμάτευση – εργαζόμενοι, εργοδότες και κράτος – όσο και στην επιστημονική συνεκτίμηση των πραγματικών δεδομένων της οικονομίας.

Σε ένα τέτοιο νέο θεσμικό περιβάλλον, ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων γίνεται ακόμη περισσότερο κρίσιμος και αποφασιστικός.

Γιατί έχουν  τη δυνατότητα – και πρέπει - να ενισχύσουν την αντιπροσωπευτική τους βάση και να εμπλουτίσουν το διεκδικητικό τους πλαίσιο.

Να λειτουργήσουν  με ωριμότητα, συνεκτιμώντας με ρεαλισμό τις πραγματικές παραμέτρους  της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας.

Όχι «κρυβόμενοι» πίσω από το κράτος, στο οποίο έστελναν συχνά το «λογαριασμό» στο παρελθόν.

Κυρίες  και κύριοι,

Η επαναφορά της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης είναι ζήτημα χρόνου. Με το συγκροτημένο σχέδιο διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που υλοποιούμε και με το νέο αναπτυξιακό πρότυπο που χτίζουμε σταδιακά.

Σήμερα, όμως, που  η ανεργία κινείται σε εκρηκτικά επίπεδα, όλοι εμείς - η πολιτεία, τα υπουργεία, ο ΟΑΕΔ, οι άλλοι δημόσιοι φορείς - δεν μπορούμε να στέκουμε αδρανείς, περιμένοντας την ανάκαμψη.

 Ίσως τότε  να είναι αργά για μια μεγάλη μερίδα ανέργων που έχοντας απωλέσει οριστικά την επαφή τους με την αγορά εργασίας, δεν θα μπορέσουν να ξαναμπούν στην απασχόληση. Ακόμη και αν υπάρχουν δουλειές.

Συνεπώς, πρέπει σήμερα να δώσουμε ευκαιρίες δουλειάς στους ανέργους,

τις νέες και τους νέους, τους ανέργους μεγαλύτερης ηλικίας,

τις γυναίκες, τους μακροχρόνια ανέργους που έχουν παρωχημένες ειδικότητες, τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Να αποκαταστήσουμε την επαφή τους με την αγορά εργασίας. Να ενισχύσουμε και, κυρίως, να προσαρμόσουμε τις ικανότητες και δεξιότητές τους στις απαιτήσεις ενός γρήγορα μεταβαλλόμενου παραγωγικού συστήματος.

Για αυτό το λόγο, και εμείς στο υπουργείο Εργασίας, αλλά και όλη η κυβέρνηση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την καταπολέμηση της ανεργίας.

Στέκομαι λίγο στην προμετωπίδα των δράσεων  μας, τη μεγάλη πρωτοβουλία για 45.000 άνεργους νέους που με ένα καινοτόμο πρόγραμμα, κατάρτισης και πρακτικής άσκησης, απέκτησαν «επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας».

Μόλις πριν λίγες  ημέρες ολοκληρώθηκε η έκδοση αποτελεσμάτων για τη δεύτερη φάση του προγράμματος, για 10.000 άνεργους νέους που θα τοποθετηθούν σε επιχειρήσεις του τουριστικού τομέα.

Πρόκειται για  πρότυπο πρόγραμμα, στην άρτια και  αποτελεσματική υλοποίηση του οποίου συμβάλλει και ΕΕΔΕ, συνεισφέροντας με την πλούσια οργανωτική εμπειρία που διαθέτει.

Η ανεργία των  νέων βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των προτεραιοτήτων μας. Η πρώτη  μάλιστα μεγάλη παρέμβαση της  επόμενης προγραμματικής περιόδου 2014-2020 – τους πρώτους μήνες του 2014 - θα είναι μια ακόμη διευρυμένη δράση για 75.000 άνεργους νέους.

Το  συνολικό πακέτο, λοιπόν, για 120.000 άνεργους νέους θα είναι η μεγαλύτερη παρέμβαση αυτού του είδους σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Προχωρώντας έτσι ένα βήμα μπροστά στην προσπάθεια που έχει κηρυχθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με τις πρωτοβουλίες των ευρωπαίων ηγετών για την ανεργία των νέων.

Κυρίες  και κύριοι,

Σας ευχαριστώ  που μου δώσατε την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις  για τις πολιτικές τόσο του  υπουργείου Εργασίας, όσο και της  κυβέρνησης.

Θα μου επιτρέψετε, όμως, να αναφερθώ και σε κάτι πιο προσωπικό.

Δέχομαι συχνά  ερωτήματα για το πώς αντέχω το βάρος της πολιτικής ευθύνης  για ένα τόσο κρίσιμο υπουργείο, το βάρος και την πίεση τόσο δύσκολων αποφάσεων.

Απλά, αντλώ δύναμη και αντοχή.

Δύναμη από  το γεγονός ότι αισθάνομαι μέλος μιας δυνατής και, κυρίως, αποφασισμένης κυβερνητικής ομάδας που σε λίγους μόλις μήνες έχει καταφέρει να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας και να βάλει γερά θεμέλια για το μέλλον της Ελλάδας.

Αντοχή, από  το ότι δεν πρόκειται για αγώνα ταχύτητας, αλλά για μαραθώνιο. Και στον τερματισμό του το έπαθλο δεν είναι η πολιτική επιβράβευση, όπως παλιά. Αλλά η νίκη της Ελλάδας.

Και για αυτό το λόγο πρέπει όλοι να αντέξουμε.