Μετά από επτά χρόνια ερευνών, oι ανακριτές συνδέουν τις υποκλοπές με σχέδιο δολοφονίας του Καραμανλή...

Όταν το 2006 αποκαλύπτονταν πως επί μια διετία περίπου (2004- 2005) παρακολουθούνταν τα τηλέφωνα μελών της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και άλλων κορυφαίων κρατικών αξιωματούχων, δύσκολα κάποιος...
μπορούσε να φανταστεί ότι το γεγονός αυτό μπορεί και να συνδέεται με τις μετέπειτα δημοσιογραφικές αποκαλύψεις, του 2011, περί σχεδίου δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή. Δημοσιογραφικές αποκαλύψεις, τις οποίες μάλιστα είχε ερευνήσει ο εισαγγελέας Νίκος Ορνεράκης και είχε......
καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πράγματι υπήρξε σχέδιο δολοφονίας σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού, πλην όμως τα πρόσωπα που το απεργάστηκαν ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί, είναι άγνωστα.

Τώρα, οι δυο αυτές υποθέσεις που έχουν απασχολήσει ξεχωριστούς ανακριτές και εισαγγελείς φαίνεται να συνδέονται, βάση νεωτέρων στοιχείων και ενδείξεων που προέκυψαν στο πλαίσιο των ανακριτικών ερευνών. Ενδείξεις που κατά τις πληρηφορίες παραπέμπουν, ακόμη και σε δράση εγκληματικής οργάνωσης. Για το λόγο αυτό οι ανακριτές που χειρίζονται τις δυο δικογραφίες ζητούν από το συμβούλιο Πλημμελειοδικών να αποφανθεί με βούλευμά του για τη συνένωσή τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες στο σχετικό αίτημα που έχει υποβληθεί για συνένωση των δυο υποθέσεων οι υποκλοπές τηλεφωνικών συνομιλιών 100 περίπου προσώπων, μελών της κυβέρνησης Καραμανλή και αξιωματούχων δεν σταμάτησαν το 2005 αλλά συνεχίστηκαν μέχρι και το 2007. Οι υποκλοπές όπως είχαν αποκαλύψει στις 2 Φεβρουαρίου 2006, με κοινή συνέντευξή Τύπου που έδωσαν οι τότε υπουργοί Επικρατείας, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης Θ. Ρουσόπουλος, Γ. Βουλγαράκης και Αν. Παπαληγούρας, αντίστοιχα γίνονταν μέσω ειδικού λογισμικού που είχε εγκατασταθεί στην εταιρία Vodafone και με τη χρήση 16 καρτοκινητών «σκιών», τα οποία κατέγραφαν τις συνομιλίες.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες στο πλαίσιο των ανακρίσεων που διεξάγονται ακόμη για αυτές τις δυο υποθέσεις υπάρχουν μαρτυρικές καταθέσεις πολιτειακών και υπηρεσιακών παραγόντων που συνδέουν τις υποκλοπές με το σχέδιο δολοφονίας σε βάρος του Κώστα Καραμανλή καθώς και διάφορα άλλα έγγραφα και ενδείξεις που οδήγησαν τους ανακριτές στη σύνδεση των δυο γεγονότων.


«Εγκληματική οργάνωση»

Στο πλαίσιο των ανακρίσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη, από την άρση τηλεφωνικού απορρήτου φέρεται να προέκυψαν σημαντικά στοιχεία που «μαρτυρούν» δράση εταιρειών, που «λειτουργούσαν με μεθόδους εγκληματικής οργάνωσης» όπως φέρονται να αναφέρουν στο σχετικό αίτημά τους προς το δικαστικό συμβούλιο οι ανακριτές. Καλά πληροφορημένες πηγές, επισημαίνουν πως τα στοιχεία και τα νέα ευρήματα των ερευνών, είναι ιδιαίτερα σημαντικά και εξ αυτού του λόγου είναι πολύ πιθανόν το δικαστικό συμβούλιο να αποφασίσει τη συνένωση των δυο δικογραφιών.

Πριν από ένα χρόνο και συγκεκριμένα στις 14 Μαρτίου του 2012 έπεφτε η αυλαία της έρευνας του διενήργησε ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Νίκος Ορνεράκης. Ο εισαγγελικός λειτουργός ερεύνησε τη βασιμότητα των δημοσιογραφικών αποκαλύψεων που είδαν στο φως της δημοσιότητας το καλοκαίρι του 2011.

Μετά το τέλος της έρευνας του, ο κ. Ορνεράκης ζητούσε την άσκηση ποινικών διώξεων κατά παντός υπευθύνου, υιοθετώντας τα περί σχεδίου δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή! Η ποινική δίωξη που ασκήθηκε ήταν κατά αγνώστων δραστών και αφορούσε στα αδικήματα αδίκημα των «προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας», της «διατάραξης ομαλής λειτουργίας του Πολιτεύματος» και της «αποστέρησης του πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας, που του παρέχει το Σύνταγμα». Ως προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας, στο σχετικό πόρισμα συμπεριλαμβάνονταν και τα επεισόδια που είχαν σημειωθεί στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της χώρας, το Δεκεμβρίου του 2008, μετά την δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Στο πλαίσιο της έρευνας που είχε διενεργήσει ο κ. Ορνεράκης κλήθηκαν και κατέθεσαν υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΥΠ και της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και πρόσωπα που υπηρετούσαν στην ασφάλεια του Κ. Καραμανλή. Μετά την άσκηση της δίωξης η δικογραφία διαβιβάστηκε στον 3ο τακτικό ανακριτή ο οποίος, κλήθηκε να συνεχίσει την έρευνα για να στοιχειοθετήσει τα βασικά συμπεράσματα της δημοσιογραφικής έρευνας.

Αφορμή για την εισαγγελική διερεύνηση της υπόθεσης είχε σταθεί δημοσίευμα του περιοδικού «Επίκαιρα», τον Ιούνιο του 2011 σύμφωνα με το οποίο τον Φεβρουάριο του 2009, η ΕΥΠ ενημέρωσε την τότε κυβέρνηση Καραμανλή ότι η Υπηρεσία έλαβε γνώση από τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB) πως μία «ομάδα Εργασίας» 19 Ρώσων που έδρασε στην Ελλάδα, εντόπισε και αποκάλυψε σχέδιο δολοφονικής επίθεσης σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού «με σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας».

Αφορμή για την ενεργοποίηση της ρωσικής ομάδας, που οδηγήθηκε στα ίχνη όσων φέρονται ότι σχεδίαζαν τη δολοφονία του Κ. Καραμανλή, ήταν η «απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής συνομιλιών μεταξύ των κυρίων Κ. Καραμανλή, Β. Πούτιν και Τζ. Παρβάνοφ».
Σύμφωνα με το έγγραφο της ΕΥΠ, σε μια τουλάχιστον περίπτωση οι ομάδες των πρακτόρων της ρωσικής υπηρεσίας FSB, ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τους άνδρες που παρακολουθούσαν το αυτοκίνητο του τότε Ελληνα πρωθυπουργού στην περιοχή της Νέας Μάκρης, μεταξύ 20 και 25 Απρίλη του 2008. Η ρωσική υπηρεσία κάνει λόγο για την ύπαρξη σχεδίου με τον ονομασία «Πυθία 1», που περιλάμβανε τέσσερα σημεία: «Πολιτική αποσταθεροποίηση (υπόθεση Βατοπεδίου). Επιχειρηματική αποσταθεροποίηση (υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας και απαγωγές επιχειρηματιών). Κοινωνική αποσταθεροποίηση (κοινωνική αναταραχή και τρομοκρατικές ενέργειες). Διάφορα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική».

Το ίδιο έγγραφο της ΕΥΠ, περιλαμβάνει εκτιμήσεις των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, σύμφωνα με τις οποίες «η σημερινή γενιά τρομοκρατών είναι ελεγχόμενη από τις Δυτικές Υπηρεσίες». Γίνεται ειδική αναφορά στην ομάδα παρακολούθησης του πρώην πρωθυπουργού και εκτιμάται ότι ανερχόταν σε 20 άτομα, με την επισήμανση ότι «δεν ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο», ενώ σε μια περίπτωση παρακολούθησης διαπιστώθηκε η παρουσία και δύο ακόμη νέων ατόμων, «που ήταν μάλλον Βρετανοί».

Στο όχημα που εγκατέλειψε αυτή η ομάδα και στη συνέχεια ερευνήθηκε από τους Ρώσους πράκτορες, σύμφωνα πάντα με έγγραφο της ΕΥΠ, βρέθηκαν στοιχεία που αφορούν στην καταγραφή της διαδρομής που ακολουθούσε στη μετακίνησή του ο πρώην πρωθυπουργός, χάρτες, κιάλια νυχτερινής παρατήρησης, εκρηκτική ύλη C-4, όπλα TOKAREV και KALASNIKOF, υλικά καμουφλάζ, υλικά μακιγιάζ, συστήματα επικοινωνίας συγχρονισμένα στις συχνότητες της ΕΛ.ΑΣ. και άλλα υλικά.

Τα ευρήματα μεταφέρθηκαν για εξέταση στα Κεντρικά της Μόσχας και με βάση τις αναλύσεις που έγιναν, οι ρωσικές υπηρεσίες ενημέρωσαν ότι υπήρχε «οργανωμένο σχέδιο παρακολούθησης του Στόχου (Κ. Καραμανλής) το οποίο οργανώθηκε από Δυτικές Υπηρεσίες με τη συμμετοχή και της ομόλογης Υπηρεσίας του Ισραήλ. Το εν λόγω σχέδιο υλοποιήθηκε κυρίως από Έλληνες. Ο αντικειμενικός σκοπός του ήταν η πραγματοποίηση επίθεσης σε βάρος του Στόχου, με ειδικότερο σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας».

Υποκλοπές

Για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών ποινική δίωξη για την υπόθεση των υποκλοπών είχα ασκηθεί τον Σεπτέμβριο του 2011 από την εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας δίωξη για το αδίκημα της απόπειρας διακεκριμένης κατασκοπείας. Η δίωξη ήταν κατά παντός υπευθύνου και αφορά στις υποκλοπές συνομιλιών μελών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Σχετική έρευνα είχε διενεργήσει ο εισαγγελέας Εφετών Δημήτρης Δασούλας. Το 2007 η υπόθεση των υποκλοπών είχε μπει στο αρχείο αγνώστων δραστών, καθώς η ανάκριση που είχε διενεργηθεί δεν είχε μπορέσει να ρίξει φως στα «πως» και τα «γιατί» της υπόθεσης. Πριν όμως, από περίπου ένα χρόνο η υπόθεση ανασύρθηκε από το αρχείο κατόπιν παρέμβασης του τότε προέδρου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, Μιλτιάδη Παπαϊωάννου και μετέπειτα υπουργού Δικαιοσύνης.

Τη νέα έρευνα ανέλαβε να διενεργήσει ο κ. Δασούλας, ο οποίος με τη συνδρομή μελών της ΑΔΑΕ κατάφερε να συγκεντρώσει στοιχεία που καταδεικνύουν εμπλοκή στην υπόθεση, υπαλλήλων της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα. Πρόκειται για ένα «ύποπτο» κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιούνταν από υπαλλήλους της πρεσβείας στην Αθήνα. Όπως προέκυψε από την έρευνα η συσκευή αγοράστηκε μαζί με άλλα τρία καρτοκινητά από κατάστημα στην Ακτή Μιαούλη, στον Πειραιά, από ένα πρόσωπο που είχε δηλώσει ψευδή στοιχεία.

Εντοπίστηκαν ακόμη και άλλοι «ύποπτοι» τηλεφωνικοί αριθμοί στο Μέριλαντ, που επικοινώνησαν με τα καρτοκινητά - σκιές των υποκλοπέων στην Ελλάδα. Τα στοιχεία ωστόσο, των δραστών δεν είχαν αποκαλυφθεί τότε, καθώς οι αμερικανικές αρχές δεν απάντησαν ποτέ στο αίτημα του Έλληνα εισαγγελέα για παροχή επιπλέον πληροφοριών σχετικά με τα πρόσωπα που χρησιμοποιούσαν τα συγκεκριμένα τηλέφωνα. Μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης, η υπόθεση ανατέθηκε σε ανακριτή...
protothema.gr