Ο Μανώλης, η Θέκλα και τ΄ άλλα παιδιά

Οριστικοποιήθηκε η τελεσίδικη απόφαση του υπουργείου για την μη τροποποίηση της απόφασης για την συνένωση των νοσοκομείων Σύρου και Νάξου και μάλιστα δια χειλέων του πλέον αρμόδιου Υπουργού κ. Λυκουρέτζου. Έτσι αυτό που ψιθυριζόταν στη Νάξο το τελευταίο διάστημα ότι δηλαδή οι τοπικοί φορείς κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου και όταν ξύπνησαν άλλοι έδιναν απλώς ένα κομματικό αγώνα για πολιτικούς και μόνο λόγους κι άλλοι λεοντάριζαν μόνο και μόνο για να καταγραφεί η....
 αγωνιστική τους διάθεση, δικαιώθηκαν πλήρως. Που να ακουστούν οι συνετές φωνές που έβαζαν το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις, ότι δηλαδή το πρώτο θέμα που πρέπει να μας απασχολεί έπρεπε να είναι η στελέχωση του νοσοκομείου, η κάλυψη του με φαρμακευτικό υλικό και η επαρκής λειτουργία των κλινικών του. Την ίδια στιγμή κανείς δεν μπορούσε με πειστικά επιχειρήματα να εξηγήσει στο κόσμο γιατί η συνένωση θα έφερνε την καταστροφή, με αποτέλεσμα τη μη πλατιά αποδοχή του αιτήματος από τον κόσμο που με την απουσία του (το ένστικτο του αν θέλετε) από τις κάθε μορφής εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν έδωσε την δική του απάντηση. Έτσι ο ¨αγώνας¨ έμεινε σε επίπεδο παραγόντων και συνδικαλιστών. Κι αναρωτιέται κανείς : καλά οι συνδικαλιστές ( με γνωστή δράση σε συγκεκριμένο κομματικό χώρο ) αλλά και η κ. Θέκλα που έχει τα μάτια της στις επόμενες δημοτικές εκλογές και τους εσωκομματικούς της αντιπάλους. Αυτοί δικαιολογούνται. Αλλά ο Μανωλης ; Με ποια σκοπιμότητα γίνεται η ουρά τους και το όργανό τους ; Στο εσωκομματικό του πεδίο στοχεύει κι αυτός ή στη δεύτερη Κυριακή των δημοτικών εκλογών ; ΄Οπως και να χει το πράγμα αυτός που τελικά την πληρώνει είναι και πάλι το νοσοκομείο και εν τέλει ο λαός της Νάξου. Αναζητείται ηγεσία που το πιο απλό πράγμα που έχει να κάνει είναι να σταθεί με σοβαρότητα απέναντι στα προβλήματα του νησιού. Θα βρεθεί ;