ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΑΡ

του Γ. Βακόνδιου 

Πολιτευτή  Κυκλάδων Ν.Δ

Όπως έγινε γνωστό, το εμιράτο του Κατά αποχώρησε οριστικά από τη διαδικασία διεκδίκησης του Ελληνικού στο πλαίσιο του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων που εξελίσσεται στην Ελλάδα.

Αυτό σημαίνει ότι ένα κράτος με τεράστια ρευστότητα που αναζητεί παγκοσμίως επενδυτικές ευκαιρίες, αγνοεί ακόμη και τη διαγωνιστική διαδικασία για τη διεκδίκηση του καλύτερου διαθέσιμου οικοπέδου στην Ευρώπη.

Οι λόγοι της αποχώρησης αναφέρεται ότι είναι η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να....

προχωρήσει στην παραχώρηση του Ελληνικού με διακρατική συμφωνία και η μη αποδοχή ειδικών όρων σε ότι αφορά στο πολεοδομικό και το φορολογικό καθεστώς αλλά και στις χρήσεις που θα έκαναν πιο αποδοτική την επένδυση. Στην ουσία ζητούσαν μιας μορφής ΕΟΖ την οποία η ελληνική κυβέρνηση δεν την έκανε αποδεκτή.

Ανατρέχοντας στο διεθνή οικονομικό τύπο, δεν βρίσκουμε τέτοιου είδους απαιτήσεις μεγάλων επενδυτών σε άλλες χώρες της νομισματικής ένωσης. Επομένως το Κατάρ μας στέλνει ένα μήνυμα. Οι επενδυτές ζητούν σταθερότητα. Γι’ αυτό το Κατάρ ζήτησε διακρατική συμφωνία. Σταθερότητα για τους επενδυτές σημαίνει καταρχήν πολιτική συνέχεια του κράτους.

Για τους επενδυτές, κυβερνητικές αλλαγές δεν είναι δυνατόν να σημαίνουν αμφισβήτηση και αλλαγή συμβάσεων, νομοθεσίας και αποφάσεων προηγούμενης ελληνικής κυβέρνησης που οδήγησαν στον σχεδιασμό των επενδύσεών τους.

Κυρίως ανησυχούν για την έλλειψη φορολογικής πολιτικής μακράς πνοής, για τις δυσλειτουργίες της δικαιοσύνης όπου πιθανόν να αναζητήσουν προστασία και για ρυθμίσεις που αφορούν στο περιβάλλον, στις χρήσεις γης, όρους δόμησης κλπ. Ας μην ξεχνάμε ότι ένα μεγάλο μέρος των αποκρατικοποιήσεων αφορά εκτάσεις γης προς αξιοποίηση.

Κάποιοι ενδεχομένως να διαφωνούν με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Όμως σε μια χώρα με 25% ανεργία στον ιδιωτικό τομέα, με ελάχιστες δυνατότητες για δημόσιες επενδύσεις, με σχετικά περιορισμένες αν και αυξανόμενες εξαγωγές, με περιορισμένη παραγωγική βάση και τεράστια προβλήματα ρευστότητας, οι αποκρατικοποιήσεις μπορούν να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην επανεκκίνηση της οικονομίας.

Όχι μόνο διότι το καταβαλλόμενο αντίτιμο ενισχύει τα φτωχά κρατικά ταμεία αλλά κυρίως διότι οι αποκρατικοποιήσεις συνοδεύονται από επενδύσεις. Και οι επενδύσεις αυτές είναι νέο χρήμα στην αγορά και νέες θέσεις εργασίας που λειτουργούν πολλαπλασιαστικά.

Είναι δε ευνόητο ότι εάν αρχίσουν κάποιες μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα, τότε αλλάζει και το κλίμα στις διεθνείς αγορές, κάτι που σημαίνει και προσέλκυση επενδύσεων που δεν συνοδεύονται κατ’ ανάγκην ευθέως με τις αποκρατικοποιήσεις. Είναι επίσης κατανοητό, ότι εάν η Ελλάδα είχε βρεθεί εκτός νομισματικής ένωσης, δεν θα είχε καμία ελπίδα προσέλκυσης επενδύσεων, διότι εκτός των υφιστάμενων αδυναμιών της Ελλάδας, θα είχαν να αντιμετωπίσουν οι επενδυτές επιπρόσθετα και τη νομισματική αστάθεια.

Επομένως το πρώτο βήμα της εξασφάλισης της νομισματικής σταθερότητας έγινε. Οι επενδύσεις όμως πού είναι ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης της ανεργίας και της φτώχειας απαιτούν γρήγορους ρυθμούς προώθησης των θεσμικών αλλαγών όπως η καταπολέμηση της διαφθοράς, της πολυνομίας, της γραφειοκρατίας, του σεβασμού της συνέχειας του κράτους,της αδράνειας της δικαιοσύνης και γενικότερα της εμπέδωσης κλίματος εμπιστοσύνης και πολιτικής και κοινωνικής ειρήνης.

Έτσι και μόνον έτσι, μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.