Το συνέδριο αυτό λαμβάνει χώρα σε μία ιδιαίτερη και κρίσιμη χρονική συγκυρία.
Με την έγκριση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 και την ψήφιση του Προϋπολογισμού για το 2013,
η χώρα μας κατάφερε να επανακτήσει ξανά την αξιοπιστία της.
Απέδειξε την αποφασιστικότητά της να πραγματοποιήσει εκείνες τις δημοσιονομικές και.......
διαρθρωτικές αλλαγές που απαιτούνται για να σταθεί ξανά με αξιώσεις στο διεθνές περιβάλλον
και να εισέλθει σε μια νέα, δυναμική τροχιά ανάκαμψης.
Μόλις πριν 3 ημέρες επιβεβαιώθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο από τους ευρωπαίους εταίρους, ότι η χώρα μας βρίσκεται πλέον στο σωστό δρόμο.
Στο Eurogroup της Δευτέρας, υπογραμμίστηκε από τους εκπροσώπους των δανειστών «…η ισχυρή αποφασιστικότητα από πλευράς των ελληνικών αρχών να εφαρμόσουν πραγματικά ένα πολύ φιλόδοξο και σημαντικό πρόγραμμα τόσο σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη όσο και σε ό,τι αφορά τη βιωσιμότητα του χρέους…»,
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε από τον Επίτροπο Όλι Ρέν, τόσο στη διασφαλισμένη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας, το οποίο για πρώτη φορά μετά την συνταξιοδοτική προσαρμογή εμφανίζει πλεόνασμα 2,8 δις ευρώ στον κοινωνικό προϋπολογισμό, όσο και στις εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που έχουν οδηγήσει σε μία μεγάλη βελτίωση σε ό,τι αφορά το εργασιακό κόστος και την ανταγωνιστικότητα.
Όλοι συμφώνησαν στον ότι «…είναι δίκαιο και απαραίτητο να αναγνωρίσουμε πόσο μακριά έχει προχωρήσει η Ελλάδα μέσα σε δύσκολες συνθήκες για τον ελληνικό λαό».
Και όλα αυτά όχι τυχαία. Η Ελλάδα έδωσε εξετάσεις αξιοπιστίας και τις πέρασε. Πέρασε από το φουρτουνιασμένο «κάβο ντόρο» με απίστευτες θυσίες του ελληνικού λαού 60 δις ευρώ προσαρμογές μέσα σε 3 χρόνια, που ισοδυναμεί με το 30% του ΑΕΠ. Για πρώτη φορά χωρίς να θριαμβολογίες μπορούμε να μιλάμε για πρωτογενές πλεόνασμα το 2013. Και όλα αυτά αναγνωρίστηκαν και το κλίμα για την εικόνα της χώρας μας άλλαξε. Τα αναγκαία για την διψασμένη μας οικονομία χρήματα της συμφωνηθείσας δόσης φτάνουν και όλα αυτά μαζί θα βάλουν τη χώρα και την οικονομία μας σε περίοδο πολιτικής ομαλότητας και οικονομικής σταθερότητας. Επιτέλους μετά από ένα μακρύ, επώδυνο και δυσοίωνο χρονικό διάστημα υπάρχει και μας κάνει να αισθανόμαστε ικανοποίηση και επιτυχία.
Κυρίες και κύριοι,
Σε πολλές χώρες του κόσμου οι επιδόσεις τόσο στην ανάπτυξη όσο και στην απασχόληση υποχωρούν, ενώ ιδιαίτερα ανησυχητικές είναι οι εξελίξεις που αφορούν την Ευρώπη.
Το κύριο πρόβλημα σε όλο τον κόσμο, είναι ότι οι αγορές εργασίας έχουν επηρεαστεί σε σημαντικό βαθμό από την κρίση.
Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο το γεγονός ότι η ανεργία αυξάνεται για 18 συναπτούς μήνες, ξεπερνώντας τα 25,3 εκατομμύρια άτομα αποτελεί πρωτοφανές φαινόμενο για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα.
Στην Ελλάδα, το ποσοστό ανεργίας από 7,5% το 2008 εκτοξεύτηκε στα επίπεδα του 25% φέτος.
Ωστόσο, το ιδιαίτερα ανησυχητικό αυτής της γενικευμένης κρίσης είναι ότι, ακόμη και σε χώρες που ανακάμπτουν και ξαναγυρνούν σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, η αγορά εργασίας δεν φαίνεται να ακολουθεί.
Παρουσιάζει μια υστέρηση που οφείλεται, κυρίως, σε διαρθρωτικούς παράγοντες.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η ανεργία μπορεί να λάβει μόνιμα και δομικά χαρακτηριστικά.
Και αυτή είναι η κεντρική πρόκληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε και στη χώρα μας.
Πρέπει να σκεφτούμε και να δράσουμε με άξονα την επόμενη μέρα. Την ημέρα της επανεκκίνησης και ανάκαμψης της οικονομίας, η οποία είναι πλέον κοντά, αν ακολουθήσουμε με συνέπεια και αποφασιστικότητα την πολιτική της δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Αυτή η επόμενη, καλύτερη ημέρα της οικονομίας, πρέπει να μας βρει έτοιμους, έχοντας ολοκληρώσει τις απαραίτητες αλλαγές. Παντού, στην οικονομία, στην αγορά εργασίας, σε όλους τους κρίσιμους και ζωτικούς θεσμούς.
Εκτιμώ πως όλοι έχουμε την επίγνωση, ότι η πρωτόγνωρη οικονομική και κοινωνική κρίση που αντιμετωπίζει χώρα δεν εμφανίστηκε ξαφνικά.
Προϋπάρχουσες στρεβλώσεις και παθογένειες, σε όλο το φάσμα της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας, υπέθαλψαν και πολλαπλασίασαν το εύρος και τις επώδυνες διαστάσεις της κρίσης.
Ουσιαστικά σήμερα πληρώνουμε ως χώρα το τίμημα της αναβλητικότητας αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που δεν τολμήσαμε να κάνουμε ότι έπρεπε.
Η αντιμετώπιση αυτής της κρίσης απαιτεί την συστράτευση όλων, απαιτεί εθνική προσπάθεια, απαιτεί ωριμότητα, σύνεση και σωφροσύνη και αλληλεγγύης.
Απαιτεί την επανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας. Απαιτεί την ισότιμη σχέση με τους εταίρους μας.
Πέρα από τις αλλαγές, απαιτεί σύγκρουση με κατεστημένες λογικές του παρελθόντος.
Απαιτεί σύγκρουση με τον ωχαδερφισμό, το τσαλάκωμα της αξίας, την υπονόμευση της αξιοκρατίας, με ιδεολογικές αγκυλώσεις και ιδεοληψίες την παρεμπόδιση και τον διασυρμό της επιχειρηματικότητας, την ανάδειξη της καινοτομίας, της δικτύωσης, των ίσων ευκαιριών στην αγορά εργασίας.
Χωρίς όλα αυτά, είναι δύσκολο να κατορθώσουμε να θέσουμε τη χώρα σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης που δεν θα αναπαραγάγει τις αδυναμίες του παρελθόντος.
Χωρίς αυτά είναι αδύνατη η διασφάλιση μιας βιώσιμης ανάπτυξης, που θα δημιουργεί θέσεις απασχόλησης, θα ενισχύει την κοινωνική συνοχή, θα προσφέρει συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης και ίσες ευκαιρίες για όλους.
Κυρίες και κύριοι,
Την προηγούμενη περίοδο, όπως γνωρίζετε, το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Πρόνοιας σήκωσε το μεγάλο βάρος αναφορικά με τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2013-2016. Τόσο ως προς τις δημοσιονομικές όσο τις θεσμικές πτυχές αυτού του προγράμματος.
Σίγουρα πρόκειται για πολύ δύσκολα μέτρα. Μέτρα για τα οποία, επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω περί αυτού, είναι ακόμα πιο δύσκολη και επίπονη η εφαρμογή τους. Κυρίως γιατί είναι πολλά τα πράγματα που πρέπει να γίνουν σε ασφυκτικούς χρόνους, έτσι ώστε να είναι δυνατή τόσο η υλοποίηση των μέτρων όσο και για να φανούν άμεσα τα αποτελέσματά τους.
Τα μέτρα αποτελούν τις αναγκαίες εκείνες παρεμβάσεις που είναι προαπαιτούμενες για να τεθεί τέλος στον φαύλο κύκλο που κατατρέχει την οικονομία της χώρα μας.
Για εμάς αυτές οι διευθετήσεις, αποτελούν ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο, στο οποίο σήμερα πρέπει να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος υλοποίησης και αφομοίωσης, έτσι ώστε αυτό να καταστεί οικείο και λειτουργικό στους κοινωνικούς εταίρους και την αγορά εργασίας.
Επιτρέψτε μου να αναφερθώ συνοπτικά στις σημαντικότερες νέες θεσμικές ρυθμίσεις για την αγορά εργασίας:
Ο κατώτατος μισθός θα παραμείνει σταθερός μέχρι και το τέλος του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Παράλληλα, δημιουργείται νέος μηχανισμός καθορισμού κατώτατου μισθού για όλη την οικονομία, με αποφασιστικότερο το ρόλο του κράτους και πάντοτε ύστερα από διαβούλευση με κοινωνικούς εταίρους.
Όπως δηλαδή ισχύει στη συντριπτική πλειονότητα των ευρωπαϊκών χωρών, στις οποίες υπάρχει ο θεσμός του κατώτατου μισθού
Στον κατώτατο μισθό διατηρούνται οι προσαυξήσεις προϋπηρεσίας. Και αυτό είναι σωστό, γιατί δεν είναι λογικό και παραγωγικό να έχουν τον ίδιο κατώτατο μισθό – δηλαδή την ίδια αφετηρία διαπραγμάτευσης – ένας νεοεισερχόμενος στην αγορά εργασίας με έναν εργαζόμενο με 10ετή ή 15ετή προϋπηρεσία.
Από εκεί και πέρα, οι κοινωνικοί εταίροι σε κλαδικό, επαγγελματικό ή επιχειρησιακό επίπεδο, μπορούν να συμφωνούν και να «χτίζουν» ελεύθερα υψηλότερους μισθούς.
Διότι, προασπίσαμε τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις σε όλα τα επίπεδα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, παρά την ύπαρξη του νέου μηχανισμού καθορισμού κατώτατου μισθού.
Διασφαλίσαμε η ΕΓΣΣΕ να διαπραγματεύεται ελεύθερα κάθε κανονιστικό όρο, μισθολογικό ή μη, ανεξάρτητα και πάνω από τους ελάχιστους νομοθετημένους μισθούς.
Πλέον, εναπόκειται στους ίδιους τους κοινωνικούς εταίρους, όπως συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, να πυκνώσουν τις τάξεις των οργανώσεών τους, να ενδυναμώσουν την αντιπροσωπευτική τους βάση ώστε να εξασφαλίσουν για τα μέλη τους όρους εργασίας, βελτιωμένους από τα ελάχιστα νομοθετημένα όρια που θα θέτει κάθε φορά ο νέος μηχανισμός προσδιορισμού του κατώτατου μισθού.
Και θέλω να τονίσω ότι η ΕΓΣΣΕ διατηρεί τη γενικότητα και την καθολική ισχύ της, ακόμη και για όσους εργοδότες δεν είναι μέλη της, για όλα τα θεσμικά ζητήματα (άδειες, ωράρια, πρωτοβουλίες κοινωνικών εταίρων κ.λπ.) που προσδιορίζουν το επίπεδο ποιότητας της εργασίας.
Προσαρμόσαμε το επίπεδο αποζημιώσεων απόλυσης κοντά στον κοινοτικό μέσο όρο εξασφαλίζοντας, όμως, ταυτόχρονα την προστασία όλων των σημερινών εργαζομένων της χώρας και ιδιαίτερα αυτών που έχουν μικρά και μεσαία εισοδήματα.
Με σαφή και ρητή κατοχύρωση της 40ωρης εβδομαδιαίας εργασίας, προωθήσαμε την καλύτερη και πιο ευέλικτη οργάνωση του χρόνου εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, η διευθέτηση χρόνου εργασίας δεν θα γίνεται με ατομική συμφωνία και διευθυντικό δικαίωμα, αλλά μόνο με επιχειρησιακές ή κλαδικές συμβάσεις, όπως δηλαδή προβλέπονταν ήδη από το 2011.
Κυρίες και κύριοι,
Είναι εμφανές ότι στην ελληνική αγορά εργασίας έχει πλέον διαμορφωθεί ένα ρυθμιστικό πλαίσιο περισσότερο λειτουργικό και αποτελεσματικό.
Οι επιχειρήσεις σήμερα, διαθέτουν εκείνον τον απαραίτητο θεσμικό εξοπλισμό που τους δίνει τη δυνατότητα άμεσης προσαρμογής στις διακυμάνσεις της ζήτησης, αλλά και σε πιθανούς κραδασμούς από εξωτερικούς παράγοντες.
Όμως εδώ δημιουργείται, παράλληλα, ένα πλαίσιο ευθύνης για τις επιχειρήσεις. Θα σας εξηγήσω τι εννοώ ακριβώς:
Πέρα από τις παραπάνω παρεμβάσεις ευελιξίας της αγοράς εργασίας, με μια σειρά παρεμβάσεων μειώνουμε σημαντικά και το μη μισθολογικό κόστος της εργασίας.
Δηλαδή όλες εκείνες τις θεσμικές και διοικητικές επιβαρύνσεις που εμποδίζουν τη δημιουργία απασχόλησης, στην επίσημη και φανερή οικονομία.
Μειώσαμε ήδη τις εργοδοτικές εισφορές κατά 1,1 μονάδες, ενώ με ορίζοντα τετραετίας η μείωση θα φτάσει τις 5 ποσοστιαίες μονάδες.
Καταργήσαμε αρκετές διαδικασίες του ΣΕΠΕ που προσέθεταν γραφειοκρατικό βάρος στις επιχειρήσεις, διατηρώντας μόνο εκείνες που εξασφαλίζουν την ελεγκτική ικανότητα της επιθεώρησης εργασίας για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Και αυτές οι διαδικασίες, όμως, πραγματοποιούνται πλέον και ηλεκτρονικά μέσω της διασύνδεσης ΣΕΠΕ και ΟΑΕΔ. Όπου δεν χρειάζεται πλέον ο εργοδότης να παρίσταται αυτοπροσώπως για να υποβάλλει τις νέες προσλήψεις, τα προγράμματα εργασίας, κ.λπ.
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το έργο της Κωδικοποίησης – Απλοποίησης της Εργατικής Νομοθεσίας, το οποίο ξεκινά τις αμέσως επόμενες ημέρες.
Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό έργο που θα τονώσει την εγχώρια μικρή αλλά δυναμική επιχειρηματικότητα, θα δημιουργήσει ελκυστικό κλίμα και για επενδύσεις μεγαλύτερης κλίμακας.
Κυριότερα, θα εμπεδώσει κλίμα εμπιστοσύνης στις σχέσεις πολιτείας, εργοδοτών και εργαζομένων, με την καθιέρωση απλών, καθαρών και σταθερών κανόνων.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι σήμερα διαμορφώνεται ένα πλαίσιο που σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογεί την παραβατικότητα, δεν δικαιολογεί την μαύρη εργασία, δεν δικαιολογεί πρακτικές εισφοροδιαφυγής.
Με τις προσαρμογές που έχουν γίνει, το μοναδιαίο κόστος εργασίας αναμένεται να μειωθεί το 2012 κατά 7,6% στο σύνολο της οικονομίας και κατά 10,5% στον επιχειρηματικό τομέα. Και στην τριετία 2012-2014 αναμένεται να υπερκαλύψουμε το στόχο για συνολική μείωση του μοναδιαίου κόστους κατά 15%.
Σημειώνω ότι ο παραπάνω δείκτης ενσωματώνει όχι μόνο την επίδραση της μείωσης των μέσου επιπέδου των αμοιβών στην οικονομία, αλλά και την αύξηση της παραγωγικότητας. Είναι δηλαδή ένας αντιπροσωπευτικός δείκτης ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Δεν υπάρχει ίχνος δικαιολογίας για αδήλωτη εργασία. Γι’ αυτό ξεκινάμε την αναβάθμιση και θωράκιση του ΣΕΠΕ και τον πόλεμο ενάντια στα φαινόμενα αδήλωτης και μαύρης εργασίας.
Η μάχη αυτή θα δοθεί μέχρι τέλος, μέχρι εσχάτων. Δόγμα μας είναι ύστερα από όλες αυτές τις αλλαγές «ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ, ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ, ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ στην αγορά εργασίας».
Κυρίες και κύριοι
Ασφαλώς, το Υπουργείο μας διαθέτει μια σειρά από εργαλεία για την ενίσχυση της απασχόλησης και τα χρησιμοποιούμε όλα.
Ωστόσο, η κύρια απάντηση στο ζήτημα της απασχόλησης είναι η ανάπτυξη της οικονομίας. Και οι οικονομίες και οι χώρες αναπτύσσονται όταν προσαρμόζονται άμεσα στις διεθνείς αλλαγές.
Οι οικονομίες αναπτύσσονται όταν δεν αναβάλλουν τις κρίσιμες αποφάσεις, όταν σκέπτονται και λειτουργούν με ευρύ και στρατηγικό ορίζοντα.
Όταν στον πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό τομέα επικρατεί η σταθερότητα, η νηφαλιότητα και οι άνθρωποι είναι πράγματι αφοσιωμένοι στην εργασία τους, την εκπαίδευσή τους, την χώρα τους.
Οι εργαζόμενοι ωφελούνται και προστατεύονται πραγματικά όταν απελευθερώνεται ο δυναμισμός της οικονομίας και της υγιούς επιχειρηματικότητας, όταν δημιουργούνται ευκαιρίες δουλειάς για όλους είτε έχουν υψηλές είτε χαμηλότερες δεξιότητες, όταν δεν υπάρχουν περιττά και γραφειοκρατικό εμπόδια στην κινητικότητα της εργασίας, όταν δεν υπάρχουν τεχνητά τείχη μεταξύ των προνομιούχων και των αδύναμων της αγοράς εργασίας, όταν ο διάλογος μεταξύ των κοινωνικών συνομιλητών για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας αποβάλλει τη συγκρουσιακή και καχύποπτη λογική του παρελθόντος.
Αυτό είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η υγιής επιχειρηματικότητα, αυτό είναι το περιβάλλον όπου διαμορφώνονται εργασιακές σχέσεις που προωθούν την ποιότητα στην αγορά εργασίας, και αναδεικνύουν ένα ανθρώπινο δυναμικό κινητικό, καινοτόμο, παραγωγικό.
Ένα ανθρώπινο δυναμικό, αποφασιστικό παράγοντα στην διαμόρφωση μιας ανταγωνιστικής οικονομίας μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο οικονομικό σύστημα.
Γιατί το στοίχημα της ανταγωνιστικότητας είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί μαζί με τους εργαζόμενους.
Γιατί, η ποιότητα της απασχόλησης, η ποιοτική, αξιοπρεπής και καλά αμειβόμενη εργασία προάγει το στόχο της παραγωγικότητας και της ανάπτυξης. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο καλά καταρτισμένος εργαζόμενος που είναι ικανοποιημένος με τις συνθήκες και τους όρους εργασίας του είναι και περισσότερο παραγωγικός.
Γιατί η πλήρης, ποιοτική και αξιοπρεπής εργασία δεν αποτελεί μόνο βασικό και αναφαίρετο κοινωνικό δικαίωμα, προϋπόθεση για ατομική και συλλογική προκοπή, για κοινωνική σταθερότητα και συνοχή.
Πολύ περισσότερο, συνιστά το στρατηγικό και κρίσιμο συντελεστή για τον αναπτυξιακό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας σε μια εξωστρεφή οικονομία γνώσης, ποιότητας και καινοτομικού δυναμισμού.
Τα πρώτα βήματα για την επίτευξη αυτού του στόχου έχουν ήδη γίνει.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζονται πολλά να γίνουν ακόμα, αλλά με τη συστράτευση όλων μας, ο στόχος για μια παραγωγική Ελλάδα, μια Ελλάδα με την αρμόζουσα θέση στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, μια Ελλάδα της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής, μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί. Είναι υπόθεση όλων μας.
Σας ευχαριστώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου