Η επίσκεψη της Μέρκελ και το καθήκον της κυβέρνησης

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Έρχεται η Μέρκελ. Και αν ακούσεις την ρητορική ορισμένων, νομίζεις πως έρχεται ο Αδόλφος να επιθεωρήσει το κατεχόμενο Γκάου του Νότου.
Πάω όμως στοίχημα πως την επόμενη ημέρα, την Τετάρτη, που έρχεται ο θεωρητικός του νεοοθωμανικού ισλαμοφασισμού, ο Νταβούτογλου, ο ΥΠΕΞ της χώρας που κατέχει την μισή Κύπρο, σφαγιάζει τους Κούρδους, βομβαρδίζει την Συρία, απειλεί στο Αιγαίο και υπονομεύει την κυριαρχία μας στην Θράκη, οι «επαναστάτες» θα ρουφήξουν το αυγό τους, μαζί με το φραπόγαλο.


Την Τρίτη θα είναι όλοι στην αρένα. Οι πολλοί και δίκαια θυμωμένοι, οι ανυπόμονοι και οι απελπισμένοι. Και γύρω – γύρω οι κοινωνικοί λύκοι. Η μειοψηφία των μηδενιστών καταστροφέων. Θα επιδιώξουν όπως πάντα να παρεισφρήσουν στο πλήθος των πολιτών και να ζήσουν για λίγο το ιδεοληπτικό όνειρο του κοινωνικού πολέμου, πάνω στην καμπούρα των πολιτών. Ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζω να θυμάται που τον οδήγησαν παλαιότερα οι ερωτοτροπίες με βάνδαλους τυχοδιώκτες και τον προθάλαμο της τρομοκρατίας. Θα δώσει κι αυτός εξετάσεις για τον θεσμικό του ρόλο.

Πρώτιστο καθήκον του κράτους η διασφάλιση του συνταγματικού δικαιώματος των πολιτών στο συναθροίζεσθαι.

Θα είναι λοιπόν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία η Αστυνομία, προστατεύοντας την νόμιμη διαδήλωση, την δημόσια τάξη και το κύρος της χώρας, όχι απλά να κατεβάσει τις κουκούλες αλλά να ξεβρακώσει τους γνωστούς – άγνωστους, να τους μαντρώσει και να τους στείλει για φωτογράφηση και ντουγρού στον Εισαγγελέα.

Η επιτυχία θα είναι το πλήθος να ασκήσει ειρηνικά το δικαίωμα του κι οι τυχοδιώκτες «αγωνιστές» του τάλαρου να αποκοπούν, να συλληφθούν και να πάνε για τσάγαλα στον Κορυδαλλό.

Οι λύκοι της μηδενιστικής ανομίας θα επιδιώξουν να εκπυρσοκροτήσει ένα όπλο, κάποιος να δεχτεί ένα μοιραίο χτύπημα από ρόπαλο. Αυτή τη στιγμή, που η Αστυνομία κάνει τους σχεδιασμούς της, κάποιοι άλλοι καταστρώνουν τα δικά τους επιχειρησιακά σχέδια για διασπορά των χτυπημάτων, εμπρησμούς, πλαγιοκόπηση του ειρηνικού πλήθους. Επιδιώκουν το χάος, παθαίνουν σπασμούς ηδονής στην ιδέα μιας αλυσιδωτής κοινωνικής έκρηξης.

Αυτοί και όσοι τους κλείνουν πολιτικά το μάτι επιθυμούν την Τρίτη η προσοχή του κόσμου να μην είναι στο πολιτικό αποτέλεσμα της επίσκεψης, στην βελτίωση των ελληνογερμανικών σχέσεων, στην κατανόηση από την γερμανίδα καγκελάριο των ιδιαιτεροτήτων του ελληνικού προβλήματος και στην διαπραγμάτευση, αλλά στις φλόγες μιας "εξέγερσης".

Τα μέτρα, η διαπραγμάτευση, η δόση, ακόμη κι οι ίδιες οι σχέσεις με την οικονομική και πολιτική ατμομηχανή της Ευρώπης, που είναι η Γερμανία, ως η μεγαλύτερη κεφαλαιουχική και βιομηχανική δύναμη στην ήπειρο μας, είναι σε εξέλιξη.

Οι ανόητοι κάνουν απλές εξισώσεις με λάθος ή φαντασιακούς παράγοντες. Απευθύνονται μόνο στο θυμικό του απελπισμένου και θυμωμένου λαού μας.

Έχω καταγράψει τις διαφωνίες μου. Δεν χαρίστηκα κι ούτε πρόκειται, λόγω δήθεν φιλίας ή κομματικής πειθαρχίας. Εξακολουθώ να πιστεύω πως είναι ανυπολόγιστο για την Ευρώπη το κόστος μιας ελληνικής χρεοκοπίας κι έχουμε περιθώρια βελτίωσης, αλλαγής του προγράμματος.

Το τελευταίο όμως που χρειαζόμαστε είναι εικόνες χάους.
Κανείς δεν έχει «προσωπικά» μαζί μας, ούτε θέλει από ζήλια να καταστρέψει τον …μνημειώδη νεοελληνικό πολιτισμό, που «θάβει» τον Ρέμο με καλάθια λουλουδιών και πρωτεύει στον αριθμό Καγιέν ανά 100.000 κατοίκους. Την δουλειά τους αυτοί κι εμείς την δικιά μας.

Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, υπάρχει αλληλεξάρτηση. Το γερμανικό οικοδόμημα του Ευρώ έχει ανάγκη την μπαταρισμένη δημοκρατία μας. Είμαστε ένα μικρό εξάρτημα που αν αφαιρεθεί, μπορεί να κλατάρει όλη η μηχανή.

Για να κάνουμε όμως εμείς την δουλειά μας ως συντεταγμένη πολιτεία, για την σωτηρία και ευημερία του λαού μας, απέναντι στους γερμανούς ή όποιους άλλους, χρειάζεται να εκπέμπουμε την εικόνα του σοβαρού κράτους. Έτσι κι αλλιώς καλό θα μας κάνει, αφού τα δικά μας μάτια βγάζουμε με τα κάθε είδους μαϊμού «Δεκεμβριανά», τους εμπρησμούς, τις λεηλασίες και την κλωτσοπατινάδα. Η ανομία και η αυθαιρεσία ποτέ δεν ωφέλησε τον τόπο. Η Μέρκελ το πολύ – πολύ να μην ξανάρθει. Εμείς όμως εδώ θα μείνουμε και θα πληρώσουμε τα ερείπια, το αίμα. Δικό μας αίμα, ανθρώπων διπλανών μας.

Ήταν λάθος η συγκυβέρνηση του Νοεμβρίου, ήταν λάθος όσα έγιναν με το μεσοπρόθεσμο κι ορισμένα πρόσωπα είναι να τα κλαίνε οι ρέγγες.

Όμως είμαστε πια εδώ και δεν πιστεύω, πως ο Πρωθυπουργός έχει κάπου κάβα μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια και για την πλάκα του παίζει με την αγωνία μας. Ούτε περιμένει την Μέρκελ σε κάποιο καφενέ των Αμπελοκήπων για να της παραδώσει τα κλειδιά της πόλεως των Αθηνών, όπως ο Καβράκος, ενώ ο Τσίπρας κι ο καπετάν Πάνος πάνε καβάλα στην Ευρυτανία για τον νέο ΕΛΑΣ.

Την Τρίτη λοιπόν, κύριοι, προφυλάξτε τους απλούς ανθρώπους, κάντε τις διακρίσεις ανάμεσα στους οργισμένους απλούς πολίτες και στους τυχοδιώκτες των άκρων. Κι έχοντας κάνει αυτό το συνταγματικό σας καθήκον, κάντε και το επόμενο: διαπραγματευθείτε, διαπραγματευθείτε, διαπραγματευθείτε.

Η κυρία Μέρκελ εκτός που γνωρίζει τις πανευρωπαϊκές συνέπειες μιας ελληνικής Πτώσης, μεγάλωσε στο κάτεργο της Ανατολικής Γερμανίας. Ξέρει από εξαθλίωση και οργή. Θυμίστε της. Κι όσο πιο μέγα το πλήθος στο δρόμο, τόσο πιο μεγάλα τα όπλα σας.