«Από τους ανεμόμυλους της Πάρου στα μουσεία τεχνολογίας»

Το blog μας σας δίνει τη δυνατότητα να διαβάσετε σε ηλεκτρονική μορφή το βιβλίο του εκπαιδευτικού Νίκου Δ. Μαρινάκη «Από τους ανεμόμυλους της Πάρου στα μουσεία τεχνολογίας». Ένα βιβλίο 338 σελίδων αφιερωμένο κυρίως στους ανεμόμυλους της Πάρου. Ακολουθεί το εισαγωγικό σημείωμα του Νίκου Δ. Μαρινάκη. Στη συνέχεια πατώντας στον σύνδεσμο που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο. Καλή ανάγνωση…
Αντί προλόγου
Είναι κάποιες στιγμές που τα γεγονότα μας ωριμάζουν και κατανοούμε κάποια πράγματα. Κάτι μας επηρεάζει και το μυαλό τρέχει ανεμπόδιστο και οραματικά συλλαμβάνει το μήνυμα ή την ουσία των πραγμάτων. Νιώθουμε απελευθερωμένοι και εκείνη τη στιγμή βλέπουμε το αυτονόητο και προφανές.
Έτσι συνέβη και κάποια στιγμή κατάλαβα ότι είχα την ανάγκη να μεταφέρω στο....
χαρτί έναν κόσμο που είχα στο μυαλό μου από το παρελθόν και που μπορεί να μας οδηγήσει και στο μέλλον.
Ως εκπαιδευτικός πάντοτε με απασχολούσε το άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία και με ποιους τρόπους αυτό είναι εφικτό. Τι πρέπει να κάνουμε για να έχουμε ένα ανοικτό εκπαιδευτικό σύστημα χωρίς στημένες, δογματικές, στερεότυπες διδακτικές - παιδαγωγικές διαδικασίες. Στο πλαίσιο αυτό κατάλαβα τη σημασία που έχει το μουσείο στη σχολική ζωή και τη διδακτική διαδικασία.
Η «μουσειακή» παρουσίαση της γνώσης, της επιστήμης και της τεχνολογίας μου έδωσαν εναύσματα που ήταν αρκετά για να μπω σε μια διαρκή διαδικασία παρακολούθησης του θέματος. Ομολογώ ότι με έχει συναρπάσει. Προβληματίστηκα αν υπάρχει κάτι οργανωμένο και στη χώρα μας στην κατεύθυνση αυτή. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου θα βρείτε κάποιες σκέψεις, ιδέες, προτάσεις και ευρήματα για τα μουσεία Τεχνολογίας.


Από πολύ παλιότερα είχα την ιδέα να καταγράψω κάποια σημαντικά στοιχεία για τους Παριανούς ανεμόμυλους, τα οποία και είχα δημοσιεύσει στο περιοδικό Ιστορίας, Τέχνης και πολιτισμού «Παριανά».
Η επιτυχία και αποδοχή που είχαν με είχε χαροποιήσει. Όταν μετά από χρόνια ξαναείδα τα κείμενά μου συνειδητοποίησα ότι είχα κάνει ένα μεγάλο λάθος. Δεν είχα όσο έπρεπε εκμεταλλευτεί την πηγή που είχα για να γράψω εκείνα τα γραπτά. Ενώ είχα αντίληψη του μεγέθους και της αξίας της, δεν μπόρεσα να έχω την ετοιμότητα να μαζέψω και άλλες πληροφορίες. Η πηγή ήταν ο παππούς μου Αρτέμης Δεσύλλας. Μυλωνάς και κατασκευαστής μύλων.


Τους προβληματισμούς μου συζήτησα με τη σύζυγό μου. Η άποψή της ήταν να προσπαθήσω να βρω και άλλα στοιχεία, να συμπληρώσω ότι άλλο είχα στη διάθεσή μου και να παρουσιάσω κάτι οργανωμένο για τους ανεμόμυλους στην Πάρο.
Η ιδέα βρίσκονταν πολύ καιρό στο μυαλό μου. Ώσπου κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι το θέμα της μουσειακής παρουσίασης της τεχνολογίας και της ιστορίας της τεχνολογίας, είχε τον ίδιο πυρήνα με την παρουσίαση των ανεμόμυλων και τη συναφή διάσωσή τους.
Αποφάσισα λοιπόν να αφιερώσω αυτή την προσπάθεια στην από κοινού παρουσίαση των δύο θεμάτων, πιστεύοντας ότι αποτελούν όψεις του ίδιου θέματος. Το πρώτο μέρος λοιπόν αυτού του βιβλίου ασχολείται και περιέχει παλιά και νέα στοιχεία σχετικά με τους ανεμόμυλους (κυρίως των Κυκλάδων).
Υπάρχει μια «παρεκτροπή» στην αρχή όπου ασχολούμαι με την καταγωγή του παππού μου. Αλλά νομίζω ότι αποτελεί μια σημαντική παράμετρο για να κατανοήσει κανείς την προσωπικότητα του ανθρώπου που ουσιαστικά έχει προσφέρει τα στοιχεία που θα παρατεθούν. Παράλληλα έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο υπήρξε η τεχνολογική ανάπτυξη των ανεμόμυλων.
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις και να αποκολλήσεις την ιστορική διάσταση από την τεχνολογική ψηλάφηση και τα πρόσωπα που υπήρξαν εκφραστές τους σε σχετικά πρόσφατες χρονικές στιγμές.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου υπάρχει μια προσπάθεια παρουσίασης της αξίας της βιομηχανικής και τεχνολογικής κληρονομιάς. Σκέψεις και προτάσεις για την ανάπτυξη ανάλογων μουσείων και χώρων για τη γνωριμία μαζί της.
Σύντομα παρουσιάζονται κάποια μουσεία που υπάρχουν στον Ελλαδικό χώρο, που μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Με χαρά, παρακολουθώντας το θέμα από καιρό, διαπιστώνεται ότι υπάρχουν πολλά άτομα και φορείς που προωθούν στη χώρα μας ανάλογες προσπάθειες. Η αναστύλωση και διαφύλαξη των Κυκλαδίτικων ανεμόμυλων εντάσσεται στο θέμα της διάσωσης της βιομηχανικής κληρονομιάς.
Το βιβλίο που κρατάτε είναι τελικά μια σύνθεση σκέψεων και γνώσεων που καταλήγουν ως έναυσμα για την καλύτερη οργάνωση της ιστορικής τεχνολογικής καταγραφής και προβολής στη χώρα μας.


Νίκος Μαρινάκης
Πάρος 2012

http://lefkianos.blogspot.gr/2012/09/blog-post_22.html



Πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτενα διαβάσετε το βιβλίο:




https://www.box.com/s/3efxnwezhwya572an0s3