Οι πολιτικοί αρχηγοί, στην «ώρα μηδέν» για την Ελλάδα

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr) ενότητα ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οι πολιτικοί αρχηγοί, στην «ώρα μηδέν» για την Ελλάδα

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1.           Στην “ώρα μηδέν” της Ελλάδας, όταν οι εκπρόσωποι της Τρόικας ετοιμάζονται να συντάξουν την Έκθεση με βάση την οποία οι εταίροι μας θα πάρουν κρίσιμες για τη Χώρα αποφάσεις, οι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, που “στηρίζουν την κυβέρνηση”, και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αξιωματική αντιπολίτευση, επιδίδονται σε μια εξόχως ουτοπική και.............

ανέξοδη  ρητορεία.

α) Ο Αλ. Τσίπρας διαλαλεί :  “Καμιά πολιτική δύναμη δεν πρέπει να συναντήσει τουςεκπροσώπους της Τρόικας” (τους εκπροσώπους δηλαδή των δεκάξι κρατών τηςΕυρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και Διεθνούς ΝομισματικούΤαμείου!).

β) Οι Αλ. Τσίπρας και Ε. Βενιζέλος επανεκδίδουν (σε πεντηκοστή έκδοση) το γνωστό μας μυθιστόρημα “Για ένα συνολικό στρατηγικό πλαίσιο” (“πλαίσιο” κατά Βενιζέλο, “σχεδιασμό” κατάΤσίπρα).

Με λευκές, πάλι, σελίδες, όπως σε όλες τις εκδόσεις, και ανεξαρτήτως  συγγραφέως, τηςπαλιάς αυτής “γνωστής-άγνωστης” κενολογίας!

Ο κ. Τσίπρας μάλιστα απαιτεί “ο νέος στρατηγικός σχεδιασμός για την ελληνικήπερίπτωση να αναζητηθεί μαζί με όλους τους ευρωπαίους ηγέτες, σε άμεση σύγκλιση έκτακτηςΣυνόδου Κορυφής”.

Φαντάζεται ίσως ο κ. Τσίπρας τον πρόεδρο της Συνόδου να λέει: “Κύριοι, σας κάλεσα σε‘άμεση έκτακτη  σύγκλιση’, για να αναζητήσουμε, όλοι μαζί, ένα νέο στρατηγικό σχεδιασμό για τηνελληνική περίπτωση. Έχει κανείς σας καμιά καλή ιδέα;”!

γ) Οι ίδιοι ζητούν την άμεση υπαγωγή της Ελλάδας στις ρυθμίσεις που αποφάσισε το ΕυρωπαϊκόΣυμβούλιο στις 28 και 29 Ιουνίου (η αναχρηματοδότηση των τραπεζών να γίνει απ’ ευθείας απότο ESM καί να μη βαρύνει το κρατικό χρέος). 

Ο κ. Τσίπρας μάλιστα εξανίσταται: “Η κυβέρνηση έχασε την ευκαιρία να ζητήσει να υπαχθεί και η Ελλάδα στις ρυθμίσεις αυτές”!    

Μήπως οι δύο αρχηγοί αγνοούν ότι το Συμβούλιο έχει δεχτεί οι ρυθμίσεις αυτές να ισχύσουν μελλοντικά και για χώρες που είναι ενταγμένες σε Πρόγραμμα, με προαπαιτούμενο την εφαρμογή του Προγράμματός τους;    

δ) Ο Ε. Βενιζέλος ζητάει την “άμεση σύγκλιση έκτακτης Συνόδου Κορυφής” με αίτημα τηνπαράταση του χρόνου δηµοσιονοµικής προσαρµογής, µε ένα “νέο επικαιροποιηµένοµεσοπρόθεσµο πρόγραµµα”, που θα επεκτείνεται µέχρι τις 31 ∆εκεµβρίου 2016, τουλάχιστον, και θαμεταθέτει τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής στη διετία 2015-16.

                Ζητάς ποτέ τη σύγκλιση ενός τέτοιου Οργάνου, αν δεν έχεις εκ των προτέρωνεξασφαλίσει την αποδοχή του αιτήματός σου (που θα στοιχίσει 30-40 δισεκ. ευρώ στα κράτη τηςΕυρωζώνης και θα απαιτήσει την έγκριση των Κοινοβουλίων τους);

                Όταν μάλιστα σου έχει διαμηνυθεί “αρχίστε πρώτα να εφαρμόζετε το Πρόγραμμα και μετάζητείστε να συζητήσουμε όλα τα άλλα”;

               Αρχίστε λοιπόν να εφαρμόζετε στα σοβαρά το Πρόγραμμα (που σεις έχετε συμφωνήσει,κε Βενιζέλε), για να  μπορέσετε, τότε, να ζητήσετε να ισχύσουν και για τη χώρα μας οι πολύ ευνοϊκές ρυθμίσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 28ης και 29ης Ιουνίου.

ε) Και οι τρεις τους επικαλούνται μονότονα τις προεκλογικές υποσχέσεις ή “δεσμεύσεις” και τιςμετεκλογικές «προγραμματικές διακηρύξεις» τους για πολλά καί διάφορα, «κόκκινες γραμμές»κ.τ.τ.

Αποφεύγουν όμως να υποβάλουν συγκεκριμένες ρεαλιστικές προτάσεις για το τι σήμεραπρέπει να γίνει.

Και δεν μας εξηγούν, πώς οι μονομερείς προεκλογικές τους “δεσμεύσεις” και οι μεταξύτους “προγραμματικές συγκλίσεις” μπορούν να διαγράψουν τις διεθνείς υποχρεώσεις τηςΧώρας.

2.           Από την άλλη, κάποιοι υπουργοί –πολιτικοί ή τεχνοκράτες– βουλευτές και κομματικοίπαράγοντες της “συγκυβέρνησης”, δημοτικοί άρχοντες, διοικητές Δημόσιων Επιχειρήσεων καιΟργανισμών, συνδικαλιστές, μεγαλοδημοσιογράφοι:

α) εφευρίσκουν κάθε τόσο μύριες όσες δικαιολογίες, αναμασούν μισόλογα, καταφεύγουν σεμπρος-πίσω κινήσεις, για να μην αλλάξει τίποτα, για να επιβιώσουν οι γνωστές από δεκαετίες“δομές της κοινωνίας μας” σ’ όλους τους τομείς (παιδεία, υγεία, οικονομία, δημόσιες υπηρεσίες,ΔΕΚΟ, δημόσια ασφάλεια…) και η κυριαρχία των οργανωμένων μειοψηφιών προνομιούχων,

β) δημιουργούν κλίμα φυγής και ηττοπάθειας ή μας αποπροσανατολίζουν, άλλοι με την αδράνειαή τις καθυστερήσεις τους, άλλοι με την έντεχνη αντίδρασή τους στις κυβερνητικές αποφάσεις κιάλλοι με την λαϊκίστικη δραστηριότητά τους και την ανέξοδη καταστροφολογία τους(κλαυθμηρίζοντας σ’ όποιο μικρόφωνο βρεθεί μπροστά τους, “εκφράζοντας την ανησυχία” τους,ολοφυρόμενοι για τα δεινά μας, παίζοντας την κασέτα “μιας άλλης λύσης”, “ενός άλλουδρόμου”…)

3.            Μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση, τι πρέπει να κάνει ο πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς;

α) Να θυμάται ότι:

- Ο λαός τον έκανε πρωθυπουργό και σ’ αυτόν θα δώσει λογαριασμό, όταν έρθει η ώρα.

- Η κύρια εντολή που πήρε είναι να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, και σ’ αυτήν την εντολή υποτάσσονται όλα τα άλλα.

- Στις πολεμικές συνθήκες που βρίσκεται η Χώρα, ο επιβαλλόμενος τρόπος για να εκτελέσει την εντολή αυτή είναι να ακούει βεβαίως αυτούς που πρέπει να ακούσει, να παίρνει όμως ο ίδιος το βάρος της απόφασης.

β) Να κάνει πράξη, με αποφασιστικότητα και χωρίς καθυστερήσεις, τα σοβαράεκείνα που ακούσαμε να λέει στις 24 Ιουλίου, και που πολύ μας άρεσαν:

* “Αφήνουμε πίσω οριστικά, τις αγκυλώσεις και τις στρεβλώσεις το λαϊκισμό, τον κρατισμό, την‘αναδιανομή’ εισοδήματος που δεν υπάρχει, τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου από κυκλώματαεπιτήδειων, την ασυδοσία των συντεχνιών, την ατιμωρησία των παρανόμων, τη δημιουργία ασύλουγια πάσης φύσεως παράνομες πράξεις στα Πανεπιστήμια, τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, τησυνεχή υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας και τη συσσώρευση χρέους που πνίγει τη χώρα”.

* “Προχωράμε στις μεταρρυθμίσεις του πολιτικού συστήματος, στις μεγάλες διαρθρωτικέςαλλαγές στην Οικονομία, σε αποκρατικοποιήσεις, στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας…”

* “Με δύο άμεσους στόχους:

- Πρώτον, να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη του λαού χωρίς την οποία κανένα μεγάλομεταρρυθμιστικό έργο δεν μπορεί να ολοκληρωθεί.

- Και δεύτερον, να ανακτήσουμε την αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό, πράγμααπαραίτητο για να προσελκύσουμε επενδύσεις, να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, ναανακτήσουμε την ανταγωνιστικότητά μας, αλλά και το κύρος και την ισχύ της Ελλάδας, νακαταπολεμήσουμε την ύφεση και να βγούμε από την κρίση.

* “Η επαναδιαπραγμάτευση θα είναι συνεχής, θα είναι βήμα-βήμα με ορίζοντα τετραετίας και θαείναι επιτυχής για μας, εφ’ όσον έχουμε βελτιώσει τη θέση μας, εφ’ όσον δείξουμε ότιξεκολλήσαμε, κάναμε βήματα, μειώνουμε τις αποκλίσεις από τους στόχους, κάποιες φορέςξεπερνάμε τους στόχους. Αν το επιτύχουμε αυτό, κανείς δεν μπορεί να μας αρνηθεί τις βελτιώσειςπου ζητάμε. Αν δεν το επιτύχουμε αυτό, δεν έχει νόημα ό,τι κι αν ζητάμε…”.

γ) Να αγνοήσει όλους εκείνους που, φανερά ή κρυφά, θα αντιταχθούν στην πραγματοποίησηόλων αυτών –την αντιπολίτευση της επιστροφής στη δραχμή (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛΛ, Χρυσή Αυγή),κάποιους από τα κόμματα που “στηρίζουν την κυβέρνηση”, υπουργούς του, κάποια στελέχη τουδικού του κόμματος, ΜΜΕ, συνδικαλιστές…– και να προχωρήσει στην υλοποίησή τους.

Να πράξει δηλαδή αυτό που, δυστυχώς, δεν έπραξε ο Κ. Καραμανλής το 2009.

4.           Κύριε πρωθυπουργέ, προχωρείστε!

Αλλά με ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, χωρίς τα οποία δεν αποκτιέται ηεμπιστοσύνη του λαού και δεν κερδίζονται οι πόλεμοι.

Κι όποιος τολμάει, ας σας ρίξει!

Κανείς δεν θα τολμήσει, γιατί όλοι τους, όπως και ο λαός, έχουν επίγνωση –κι ας μην τοομολογούν– της καταστροφής που θα επακολουθήσει!