Η Λαϊκή Συσπείρωση για την «Παγκόσμια Ημέρα κατά των ναρκωτικών»

Την Τρίτη 26 Ιούνη, με υποκριτικές κορώνες και τυμπανοκρουσίες γιορτάζεται η λεγόμενη «Παγκόσμια Ημέρα κατά των ναρκωτικών». Μια «γιορτή» που φέτος βρίσκει τη χώρα μας να κυριαρχείται από την προσαρμογή και της πολιτικής, δήθεν, κατά των ναρκωτικών, στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια πολιτική που όχι μόνο δεν θέλει και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την κατακόρυφη αύξηση της χρήσης ναρκωτικών σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, αλλά έρχεται να..... σπρώξει όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού στα γρανάζια της εξάρτησης. Την ίδια στιγμή στον τομέα της Υγείας, αυτή η πολιτική εκφράζεται με την κατακρεούργηση ακόμη και αυτού του «ανάπηρου»κράτους πρόνοιας, με τις τεράστιες περικοπές των κονδυλίων για την Υγεία και την
Πρόνοια, με την προωθούμενη, σε κάθε δημόσια και δωρεάν υπηρεσία και κρατική αρμοδιότητα, εισβολή των ιδιωτών - επιχειρηματιών - ΜΚΟ.
Με αφορμή την «παγκόσμια ημέρα» κατά των ναρκωτικών ( Τρίτη 26 Ιουλίου) ας σκεφτούμε ότι :
Το έτος 2009, 400.000 χρήστες ναρκωτικών στην Ευρώπη προσέφυγαν για απεξάρτηση….
Από αυτούς το 1/4 (24% - 98.000 άνθρωποι) δήλωσαν ως κύρια ουσία κατάχρησης την κάνναβη, το 51% τα οπιοειδή (κυρίως ηρωίνη), και το 18% την κοκαΐνη. Στη Φινλανδία το 58% των χρηστών που ξεκινούν θεραπεία αναφέρουν ως κύρια ουσία κατάχρησης τη βουπρενορφίνη (ένα από τα δύο υποκατάστατα που χορηγούνται και στη χώρα μας από τα δημόσια νοσοκομεία ως... «φαρμακευτική θεραπεία»), στην Τσέχικη Δημοκρατία οι χρήστες βουπρενορφίνης είναι 40%. Σημαντικό ποσοστό των χρηστών δηλώνουν ως κύρια ουσία κατάχρησης τη μεθαδόνη και τη μορφίνη στην Αυστρία, τη Γαλλία, τη Δανία, τη Σλοβακία και τη Σουηδία…
Στην χώρα μας, η χρήση κάνναβης κατέγραψε αύξηση κατά 139% από το 2002 μέχρι το 2010. Στην πλειονότητά τους οι χρήστες (80,9%) ανέφεραν την κάνναβη ως ουσία πρώτης χρήσης με μέσο όρο ηλικίας τα 15,9 έτη. Μεταξύ 2002 και 2010, η κάνναβη παραμένει η ουσία με την οποία τα άτομα κατά κανόνα ξεκινούν την παράνομη χρήση. Μάλιστα, το ποσοστό της αυξάνεται από 76,6% το 2002 σε 80,9% το 2010….Μπροστά σε αυτή τη πραγματικότητα οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρω- μονόδρομου πήραν τα μέτρα τους :
 Το προηγούμενο έτος έγιναν προγράμματα πρόληψης μόνο στο 1,5% των μαθητών της χώρας μας.
 Τα 72 Κέντρα Πρόληψης ( μαζί και ο «δικός μας» « ΘΗΣΕΑΣ» ) υποχρηματοδοτούνται και συνεχίζουν να λειτουργούν χωρίς το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας.
 Κατοχυρώθηκε νομικά η λειτουργία ιδιωτικών μονάδων "απεξάρτησης" στη χώρα μας και με δυνατότητα κρατικής επιχορήγησης.
 Τα "στεγνά" θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ και των ψυχιατρικών νοσοκομείων υποχρηματοδοτούνται σχεδόν κατά 50%, με αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία τους και την αδυναμία ανάπτυξης των νέων δομών που έχει ανάγκη η χώρα.
 Η πολιτική κοινωνικής επανένταξης για τους απεξαρτημένους είναι ανύπαρκτη.
 Αναγορεύεται σε βασική μορφή "θεραπείας" η χορήγηση υποκατάστατων ηρωίνης, όταν σήμερα στη χώρα μας πάνω από το 70% των εξαρτημένων κάνει παράλληλη χρήση πάνω από 3 ουσιών.
 Ήδη ξεκινά και στη χώρα μας ο "θεσμός" των "χώρων ελεύθερης χρήσης" έπειτα από εξαγγελίες της προέδρου του ΟΚΑΝΑ κας Μαλλιώρη και του Δημάρχου Αθηναίων κ. Καμίνη. Πλέον στη χώρα μας εκτός από την "κρατική πρέζα" (προγράμματα υποκατάστασης) θα έχουμε και "κρατικές πιάτσες".
Ως επιστέγασμα όλων αυτών ήρθε και το νομοσχέδιο "Κώδικας Ναρκωτικών". Ένα νομοσχέδιο που με πρόσχημα την ελευθερία της ατομικής επιλογής, νομιμοποιεί τη χρήση - καλλιέργεια - διακίνηση ουσιών, εμπορευματοποιεί την πρόληψη - απεξάρτηση - επανένταξη, ενισχύει τη συντήρηση του φαινομένου μέσα από την προώθηση των υποκατάστατων σε νοσοκομεία, στρατόπεδα και φυλακές.
Αρχικοί εμπνευστές του ήταν αυτοί που αποτέλεσαν την κυβέρνηση του Μαύρου Μετώπου (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.) μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ. Αυτοί που χαρακτηρίζουν την ναρκο - υποταγή ως «χρόνια αυτό- προκαλούμενη νόσο» για να κρύψουν τις εγκληματικές ευθύνες της κοινωνίας που στηρίζουν…
Απέναντι στην «ναρκω – κουλτούρα» και στις πολιτικές δυνάμεις της διαχείρισής της , ο μόνος δρόμος πραγματικής ελπίδας και διεξόδου είναι ο δρόμος της συλλογικής οργάνωσης και πάλης. Ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών σήμερα, περνάει μέσα από τον αγώνα για να μην περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα που αναγκάζουν το λαό να θυσιάσει τη ζωή και το μέλλον του για να βγει η πλουτοκρατία από την κρίση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες στα υπερκέρδη της.
Να μη νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας η μοιρολατρική στάση ζωής, η φυγή σε ψεύτικους παραδείσους.
 Όχι σε όλα τα ναρκωτικά. Καμία αποδοχή του διαχωρισμού τους σε "σκληρά" και "μαλακά".
 Όχι στη νομιμοποίηση της χρήσης. Νομοθετικό πλαίσιο που να προβλέπει εξοντωτικές ποινές για τους εμπόρους.
 Κανένας χρήστης στη φυλακή. Να οδηγούνται με κάθε τρόπο σε θεραπεία απεξάρτησης. Ειδικά εκπαιδευμένο σώμα δικαστών για τα ναρκωτικά.
 Να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια διακίνησης "υποκατάστατων" μέσα από το σύστημα υγείας. Τα προγράμματα υποκατάστασης πρέπει να είναι υψηλών προδιαγραφών, να απευθύνονται μόνο σε ειδικές ομάδες χρηστών και να οδηγούν στη θεραπεία και όχι απλά στη συντήρηση.
 Αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν, σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης, απεξάρτησης, κοινωνικής επανένταξης. Ανάπτυξη δομών που θα καλύπτουν τις ανάγκες όλης της χώρας, σύμφωνα και με τις διεκδικήσεις των τοπικών κοινωνιών.
 Να απαγορευτεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στους παραπάνω τομείς.
 Στήριξη των υπαρχουσών δομών πρόληψης - απεξάρτησης - κοινωνικής επανένταξης.
Ο αγώνας ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά είναι αγώνας για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών - Είναι αγώνας για τη ζωή.