«Η σκέψη και πόσο μάλλον η πρόταση να αναλάβει καθήκοντα ο Π. Ρουμελιώτης συνιστά μέγιστο πολιτικό και ηθικό ολίσθημα. Μόνο από επιλήσμονες του καθήκοντος θα μπορούσε να γίνει αυτό, αφού:
Είναι ο πολιτικός για τον οποίο η Βουλή των Ελλήνων στις 27/9/1989 αποφάσισε την παραπομπή του στο ειδικό δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Ήταν ο μόνος εκ των κατηγορουμένων που δεν δικάστηκε γιατί ο Α. Παπανδρέου είχε προηγουμένως φροντίσει να τον συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο των ευρωβουλευτών και στη συνέχεια η ευρωβουλή δεν ήρε την ασυλία του.
Από τα πρακτικά της Βουλής και της τότε εξεταστικής επιτροπής καθώς και από τα πρωτοσέλιδα της εποχής προκύπτει ότι:
Ως υπουργός και πολιτικός προϊστάμενος των πιστωτικών ιδρυμάτων κάλυψε με πράξεις και παραλείψεις την απάτη του Κοσκωτά. Αγνόησε εντελώς την επιστολή του τότε Διοικητή της ΤτΕ κ. Χαλικιά που του έστειλε στις 21/1/88 για την άρση του απορρήτου προκειμένου να ελεγχθεί ο Κοσκωτάς και η Τράπεζά του.
Στην εξεταστική επιτροπή στις 16-12-88 ο Ρουμελιώτης ομολόγησε ότι είχε επανειλημμένες συναντήσεις με τον Κοσκωτά.
Αγνόησε πλήρως ότι το 1987 ο Κοσκωτάς συνελήφθη στις ΗΠΑ για 64 αδικήματα (πλαστογραφίες, πλαστοπροσωπίες και ψευδείς βεβαιώσεις) και όχι Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου