Τα 3 «κρυφά» νέα μέτρα της κυβέρνησης!

Τρεις πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2012, παρά τις δεσμεύσεις του υπουργού των Οικονομικών πως δεν θα ληφθούν νέα μέτρα.

Σύμφωνα με τα όσα εντόπισε ο αναπληρωτής Τομεάρχης Οικονομίας της ΝΔ, Γιάννης Βρούτσης, στη σελίδα 62 του Προϋπολογισμού, όπου γίνεται αναλυτική αναφορά των πρόσθετων δημοσιονομικών παρεμβάσεων βάσει των οποίων θα στηριχθεί η ενίσχυση των εσόδων του 2012, πέραν των ήδη θεσμοθετημένων αποφάσεων, περιλαμβάνονται ακόμη τρεις, που μαρτυρούν την πρόθεση της κυβέρνησης για νέες φορολογικές επιβαρύνσεις.

Συγκεκριμένα, ο κος Βρούτσης επισημαίνει, πως ανατρέχοντας κανείς εκεί θα διαπιστώσει:

· τη διεύρυνση των τεκμηρίων φορολόγησης σε όλους τους φορολογούμενους.

· την αλλαγή στο φόρο ακίνητης περιουσίας, με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου και την αύξηση των αντικειμενικών αξιών.

· την επιβολή έκτακτης εισφοράς στις επιχειρήσεις με μεγάλη κερδοφορία για τη χρήση του έτους 2010

Όπως παρατηρεί ο στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά, πίσω από τα δεδομένα αυτά κρύβεται η διάθεση για νέες, πρόσθετες επιβαρύνσεις, πέραν των ήδη γνωστών κάτι το οποίο βρίσκει αντίθετη τη ΝΔ.

Η λεπτή ισορροπία της… αμφισβήτησης

Η αξιωματική αντιπολίτευση αναζητά ωστόσο ακόμη τη «χρυσή τομή», αφού από τη μια δεν προτίθεται να παραχωρήσει σε κανέναν το αντιπολιτευτικό προνόμιο –άλλωστε ο Αντώνης Σαμαράς δηλώνει πως δεν συγκυβερνά-, αλλά δεν δύναται να υψώσει το λάβαρο της αντιπαράθεσης με τον νέο προϋπολογισμό, αφού ως κομμάτι του νέου μεταβατικού σχήματος, δεν έχει παρά να τον στηρίξει.

Στη λογική αυτή, η ΝΔ αναμένεται να ασκήσει έντονη κριτική, να εντοπίσει τα «θολά σημεία» και να εκφράσει τις αντιρρήσεις της, διαμηνύοντας πως η όποια στήριξη δίνει, είναι για έναν προϋπολογισμό του «αναπόφευκτου», στην κατάσταση που έφερε τον τόπο η πολιτική της διακυβέρνησης Παπανδρέου ενώ θα επιχειρήσει να «γλυκάνει» όλους όσοι μέσα από τα σπλάχνα της καλούνται να τον υπερψηφίσουν, τονίζοντας πως ο επίμαχος προϋπολογισμός θέτει «μη αμφισβητήσιμους» στόχους, καθώς η προσπάθεια για δημοσιονομική προσαρμογή με πρωτογενές πλεόνασμα, μείωση ελλείμματος και μείωση του δημόσιου χρέους, είναι στόχοι που δεν μπορούν να βρουν κανέναν αντίθετο και συνεπώς πρέπει να επιδιωχθεί η στήριξη τους.