Η εμπειρία ενός καρδιαγγειακού επεισοδίου. Συνειδητοποιώντας τη σημασία της πρόληψης
“Ειλικρινά αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής για τη διοργάνωση ενός τόσο σημαντικού συνεδρίου στην έδρα της περιφέρειας και αυτό γιατί είμαι πεπεισμένος ότι όλοι εσείς με τη συμμετοχή σας αγκαλιάζετε με το “χέρι στην καρδιά”, τις καρδιές των νησιωτών του Αρχιπελάγους.
Είναι γνωστό ότι η ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό και η υγεία είναι προνόμιο που οφείλουμε να διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο.
Συμπεριλαμβάνομαι ανάμεσα στους ομιλητές, όχι για να προσθέσω επιστημονική γνώση, την οποία άλλωστε δεν κατέχω, αλλά για να καταθέσω την σχετικά πρόσφατη προσωπική μου εμπειρία ως «θύμα της νόσου του πολιτισμού», όπως αποκαλούνται τα τελευταία χρόνια οι καρδιαγγειακές παθήσεις.
Και στο σημείο αυτό, θα μου επιτρέψετε και δημόσια να ευχαριστήσω το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και τις διοικητικές υπηρεσίες του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Σύρου «Βαρδάκειο και Πρώϊο» για την καθοριστική αντιμετώπιση και φροντίδα που μου παρείχαν στη διάρκεια της νοσηλείας μου κατά την πρόσφατη περιπέτεια της υγείας μου.
Τα προβλήματα της υγείας σε μια νησιωτική περιοχή, όπως οι Κυκλάδες, είναι γνωστά και οι κάτοικοι του Νομού τα βιώνουν περισσότερο από τον καθένα, πολλές φορές μάλιστα με δραματικό τρόπο.
Ωστόσο, ως ασθενής στην εν λόγω νοσοκομειακή μονάδα, θαύμασα το βαθμό ετοιμότητας και πληρότητας, την άρτια επαγγελματική διαχείριση περιστατικών, όπως αυτό που μου συνέβη και το σημαντικότερο, το αμέριστο ανθρώπινο ενδιαφέρον, που το νοσοκομειακό προσωπικό επιδεικνύει στους ασθενείς μεταβάλλοντας
στην κυριολεξία τον απρόσωπο και ψυχρό χώρο των ιατρικών μονάδων, σ’ ένα οικείο, ζεστό και προπαντός ασφαλές περιβάλλον.
Είναι γεγονός ότι οι παθήσεις της καρδιάς αποτελούν δυσάρεστες εμπειρίες για τους ασθενείς, εμπειρίες που δεν θα ήθελαν να βιώσουν ξανά.
Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, μετά το αρχικό σοκ και με πολύτιμο αρωγό το χρόνο, προσπάθησα να κατανοήσω ποιοι ήταν οι λόγοι που συντέλεσαν στην πρόκληση του δικού μου περιστατικού.
Είναι ειλικρινά δύσκολο όταν «ραγίζει η καρδιά σου» να αποστασιοποιηθείς από ένα τέτοιο γεγονός, όταν μάλιστα συνειδητοποιήσεις πόσο κοντά έφθασες στην «άλλη όχθη». Και είναι γεγονός ότι όταν συνέλθεις, αρχικά τουλάχιστον, αναθεωρείς πολλά πράγματα.
Προσπάθησα να αναζητήσω τις ενδείξεις, τη συμπτωματολογία ενδεχομένως που περνούσε απαρατήρητη, να εμβαθύνω στην καθημερινότητά μου και στον τρόπο ζωής μου. Ειλικρινά, δεν μπορώ να κατατάξω τον εαυτό μου ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ασθενούς με βεβαρημένο παρελθόν κακής ποιότητας τρόπου ζωής.
Κι αυτό γιατί ακολουθούσα ανέκαθεν προσεγμένη διατροφή, η άθληση αποτελούσε καθημερινή μου ενασχόληση, δεν ανήκα στους καπνιστές και γενικά θεωρούσα ότι με τη πρακτική αυτή, είχα εκμηδενίσει τους παράγοντες που θα με κατέτασσαν στην κατηγορία των ατόμων που ανήκουν στις ομάδες «υψηλού κινδύνου».
Δυστυχώς, ανακάλυψα ότι δεν είναι μόνο αυτοί οι παράγοντες που συντελούν στην πρόκληση ενός καρδιαγγειακού επεισοδίου. Πρέπει να προστεθούν σ’ αυτούς το άγχος, οι έντονοι ρυθμοί επαγγελματικής δραστηριοποίησης με αποτέλεσμα το σταδιακό χάσιμο των μικρών αλλά
τόσο σημαντικών στιγμών χαλάρωσης.
Το πώς ο ασθενής θα αντιμετωπίσει τη νόσο εξαρτάται κατά πολύ από τον χαρακτήρα του καθώς και από τη γνώση ότι ο σωστός τρόπος διαβίωσης μετά το περιστατικό, μπορεί να χαρίσει πολλά χρόνια ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου