Του Μιχάλη Ιγνατίου
Οδηγούν, λοιπόν, την Ελλάδα σε νέο Μνημόνιο, μιας και το πρώτο δεν έφερε αποτελέσματα, επειδή -όπως ισχυρίζονται οι δανειστές της- δεν το εφάρμοσαν ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί. Είναι μία πολύ βαριά κατηγορία εναντίον του κ. Παπανδρέου και της αφρόκρεμας των υπουργών του, η οποία υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να ήταν και «παράσημο». Βέβαια, στην περίπτωση αυτή δεν μπορούμε να ομιλούμε για άρνηση εκ μέρους του κ. Παπανδρέου εφαρμογής της συμφωνίας που υπέγραψε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή ΕνωσηΜας έχει συνηθίσει να αποδέχεται όσα απαιτούν οι ξένοι και ένα παράδειγμα για εμάς είναι η περίπτωση του φιλοτουρκικού και ρατσιστικού σχεδίου Ανάν. Η Ελλάδα περνά μία κρίσιμη περίοδο κατά την οποία το διακύβευμα είναι τεράστιο. «Παίζεται» ακόμα και η εθνική της κυριαρχία… εάν αποδεχθεί τους «επιτρόπους» ή εάν δεν απορρίψει μία πρόταση που αφορά την Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων και η οποία αγγίζει ακριβώς αυτό το ευαίσθητο ζήτημα: την εθνική κυριαρχία. Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες υπόγειων, προς το παρόν, αλληλοκατηγοριών μεταξύ των δανειστών και των υπουργών που ανέλαβαν να υλοποιήσουν το Πρόγραμμα Σταθερότητας, το οποίο αποδεδειγμένα κτύπησε τους φτωχούς και προστάτευσε τους πλούσιους. Οι πληροφορίες για καβγάδες του κ. Παπακωνσταντίνου και μερικών συναδέλφων του με τους επικεφαλής της Τρόικα δεν είναι «μυστικό» στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Οι καβγάδες αφορούσαν την υλοποίηση των προνοιών του Μνημονίου βασικά αφορούσαν τον σεβασμό στα όσα επιβεβαιώθηκαν με τις υπογραφές των Ελλήνων αρμοδίων: του κ. Παπακωνσταντίνου εκ μέρους της κυβέρνησης και του κ. Προβόπουλου, εκ μέρους της Τράπεζας της Ελλάδας. Οι δανειστές καταγγέλλουν -όχι ακόμα μεγαλοφώνως- ότι η μη εφαρμογή του Μνημονίου και η αποτυχία υλοποίησης του Προγράμματος Σταθερότητας έφερε την Ελλάδα σε πολύ πιο δύσκολη κατάσταση απ’ ό,τι ήταν τον Μάιο του 2010 όταν προσέφυγε στο Ταμείο.
Ολο και περισσότερο ακούγεται ότι το βασικό στοιχείο της απώλειας μίας ολόκληρης χρονιάς οφείλεται στην ανικανότητα των κυβερνώντων. Σοβαροί οικονομολόγοι, που πέρασαν χρόνια από το Ταμείο, όπως ο κ. Θάνος Κατσάμπας, υποστηρίζουν ότι δεν είναι τόσο το πολιτικό κόστος που είναι απαγορευτικό για τη λήψη δραματικών αποφάσεων, όσο η ανικανότητα των αρμοδίων. Στην περίπτωση που ισχύουν τα παραπάνω και δεν έχω κανένα λόγο να αμφιβάλλω, τότε είμαστε μάρτυρες ενός ακόμα εγκλήματος εναντίον της Ελλάδας. Δεν είναι μόνο ότι έχασαν 6 μήνες από την εκλογή τους τον Οκτώβριο του 2009 αναζητώντας δικαιολογίες για να παραδώσουν την Ελλάδα στη μέγγενη του ΔΝΤ. Αλλά έχασαν άλλους 12, όταν από ανικανότητα και μόνο δεν υλοποίησαν τις υποσχέσεις που έδωσαν στο Ταμείο και την Ε.Ε.
Ο κ. Παπανδρέου δείχνει αποφασισμένος να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία άλλωστε αυτό φέρεται να είπε στην τελευταία σύνοδο του υπουργικού συμβουλίου. Είναι δικαίωμά του, διότι τον εξέλεξε ο λαός άσχετα εάν στην περίπτωση που διεξάγονταν σήμερα εκλογές, δεν θα έπαιρνε ούτε το 15% των ψήφων. Είναι επιβεβαιωμένο ότι η παρουσία του ούτε τη χώρα βοηθά, ούτε το ΠΑΣΟΚ. Εχασε την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων αλλά και των δανειστών της Ελλάδας. Η παραμονή του στην εξουσία μόνο ζημιά προκαλεί και ίσως πρέπει να ακούσει τους ξένους φίλους του και να παραδώσει την εξουσία, όπως είχε κάνει τον Ιανουάριο κάτω από αφόρητους εκβιασμούς ο αείμνηστος πατέρας του…
Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου