Σε Ημερίδα με θέμα την Υγεία, που διοργάνωσε η Ομοσπονδία Δωδεκανησίων στα γραφεία της στον Πειραιά, συμμετείχε ο επικεφαλής της παράταξης μας Νίκος Συρμαλένιος.
Στην Ημερίδα εκτός από τα μέλη της διοίκησης της Ομοσπονδίας και αρκετούς συμπατριώτες, συμμετείχαν και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κκ Κρεμαστινός και Κασσάρας, ο υποδιοικητής της ΥΠΕ κ. Ζώτος, καθώς και οι δήμαρχοι Τήλου και Λειψών.
Δυστυχώς η Ημερίδα, πέραν από κάποια χρήσιμα ενημερωτικά στοιχεία που παρουσίασαν οι εισηγητές, κυρίως οι κ.κ. Κρεμαστινός και Ζώτος, μετεξελίχθηκε σ' ένα προπαγανδιστικό κυβερνητικό μονόλογο, όπου οι ..........
όποιες από τα κάτω παρεμβάσεις, μεταξύ των οποίων και του εκπροσώπου μας, με το πρόσχημα των διευκρινήσεων διακόπτονταν για να επαναφέρουν στην τάξη την όλη διαδικασία.
Εισηγητικά ο υποδιοικητής της ΥΠΕ εξήρε το μέχρι σήμερα κυβερνητικό έργο και παράλληλα εξήγγειλε προγραμματισμούς και υποσχέσεις που βεβαίως μένει να επαληθευτούν. Δεν παρέλειψε όμως και χωρίς την παρουσία της άλλης πλευράς, να καταφερθεί συλλήβδην εναντίον των υπηρετούντων γιατρών και του προσωπικού στις υγειονομικές μονάδες των νησιών, ενώ σχετικά με το νοσοκομείου της Ρόδου και με αφορμή την επίσχεση εργασίας, αναφέρθηκε σε αναπόδεικτα μισθολογικά στοιχεία και αμφισβήτησε το προηγούμενο καθεστώς της υπαγωγής του νοσοκομείου στην Γ΄ Ζώνη.
Ο Νίκος Συρμαλένιος παίρνοντας το λόγο μετά από παρέλευση 2.30 ωρών, στη σύντομη τοποθέτηση του τόνισε τα εξής: "Δεν είμαστε από αυτούς που θα αμφισβητήσουμε το έργο που έχει γίνει τα τελευταία 30 χρόνια στα νησιά. Όμως οι συγκρίσεις δεν μπορούν να γίνουν μεταξύ του 2011 και της δεκαετίας του '80, αλλά μεταξύ των σύγχρονων αναγκών μιας σύγχρονης πραγματικότητας σε μια χώρα όπου το 1/3 περίπου της επικράτειας της είναι νησιωτικές περιοχές και επομένως θα έπρεπε να έχουν ασκηθεί και οι ανάλογες εξειδικευμένες πολιτικές. Και η πραγματικότητα της δημόσιας υγείας στα νησιά είναι απελπιστική. Με τις συνθήκες που επικρατούν οδηγούμαστε στην ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας. Είμαστε από τις τελευταίες ανάμεσα στις 15 πιο ανεπτυγμένες χώρες-μέλη της Ε.Ε. στις δαπάνες για τη δημόσια υγεία, ενώ αντίστοιχα από τις πρώτες στις δαπάνες για την ιδιωτική υγεία. Διαφωνούμε πλήρως στη λογική των προσλήψεων στην υγεία με τον κανόνα 1 προς 5, διότι οι υγειονομικές μονάδες των νησιών δεν μπορεί να συνεχίζουν να είναι υποστελεχωμένες. Άλλωστε ο στόχος της στελέχωσης, θα έπρεπε να αποτελεί πρωταρχικό χρέος διεκδίκησης, στα πλαίσια της νησιωτικής ιδιαιτερότητας".
Σας επισυνάπτουμε στη συνέχεια το σύνολο της τοποθέτησης μας, που κατατέθηκε στο προεδρείο:
"Καταρχήν να ευχαριστήσω για την πρόσκληση σας και να πω προκαταβολικά ότι το θέμα της δημόσιας υγείας στα νησιά μας και στο Ν. Αιγαίο, αποτελεί ίσως το κρισιμότερο ζήτημα για την καθημερινή ζωή των συμπατριωτών μας.
Αν όμως το Αιγαίο είναι λαμπερό από τον άπλετο ήλιο και τη θάλασσα που το περιλούζει, αντίθετα η κατάσταση της υγείας, δυστυχώς, πρέπει να περιγραφεί με τα μελανότερα χρώματα και βεβαίως αυτό σε μια διαχρονική πορεία και άσχετα με το ποιος μας κυβερνά. Οι συγκρίσεις δεν γίνονται μεταξύ του 2011 και της δεκαετίας του '80, όπου πράγματι και εξαιτίας των κονδυλίων που εισέρρευσαν στη χώρα από τα διαδοχικά ΚΠΣ αλλά και της αρχικής δυναμικής του ΕΣΥ, έγιναν πράγματα κυρίως στον κτιριακό τομέα, αλλά μεταξύ των σύγχρονων αναγκών μιας σύγχρονης πραγματικότητας σε μια χώρα όπου, με το 1/3 περίπου της επικράτειας της νησιωτική περιοχή, θα έπρεπε να έχουν ασκηθεί και οι ανάλογες εξειδικευμένες πολιτικές.
Βεβαίως βασική αιτία της κακοδαιμονίας αποτελεί και το πολύ χαμηλό κονδύλι που διατίθεται για τη στήριξη της δημόσιας υγείας, ενώ με την πολιτική του μνημονίου οι δαπάνες περιστέλλονται ακόμη περισσότερο με αποτέλεσμα η κατάσταση να οδηγείται σε κατάρρευση. Σε αντίθεση λοιπόν με τα διατιθέμενα κονδύλια για τη δημόσια υγεία που είναι από τα χαμηλότερα στις χώρες μέλη της ΕΕ (τουλάχιστον σε σχέση με τις 15), τα κονδύλια για την ιδιωτική υγεία είναι από τα πιο υψηλά, αναδεικνύοντας με τον πιο καθαρό τρόπο τη φύση των ασκούμενων πολιτικών.
Από εκεί κι' έπειτα αντιμετωπίζοντας συνολικά την κατάσταση στο Ν. Αιγαίο, διαπιστώνουμε με βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει νησί (μικρό ή μεγάλο), που να μην αντιμετωπίζει με τον α' ή β' τρόπο προβλήματα στην παροχή των υπηρεσιών για την υγεία. Οι χαρακτηρισμοί "η υγεία σε κώμα" ή "η υγεία στην εντατική" αποδίδουν κατά τη γνώμη μας σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα.
Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν το νοσοκομείο της Ρόδου έχει κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω υποστελέχωσης-οι συμβάσεις 30 νοσηλευτών λήγουν στις 20/5- ενώ τις τελευταίες μέρες οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας δεδουλευμένα, αλλά και την ένταξη στη ζώνη Γ΄, το νοσοκομείο της Κω καλύπτεται σε βασικές ειδικότητες (καρδιολόγος, παιδίατρος) με (1) και μοναδικό γιατρό, οι γιατροί κάνουν εφημερίες 30 μέρες το μήνα, το νοσηλευτικό προσωπικό παραμένει επί μήνες με απλήρωτες υπερωρίες, υπάρχει ένα και μοναδικό ασθενοφόρο όπου την καλοκαιρινή περίοδο πρέπει να καλύψει ανάγκες 120.000 κατοίκων, όπου το Κέντρο Υγείας της Αντιμάχειας παραμένει κενό κτίριο χωρίς γιατρούς και προσωπικό, όπου στο ΙΚΑ ο αξονικός τομογράφος, το ακτινολογικό και το μικροβιολογικό έχουν εδώ και (5) χρόνια μηχανήματα αλλά δεν δουλεύουν λόγω έλλειψης προσωπικού και ανάλογη κατάσταση είναι περίπου σε όλες τις υγειονομικές υπηρεσίες της Δωδεκανήσου.....
Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και στις Κυκλάδες όπου στο νοσοκομείο της Σύρου κάθε γιατρός ειδικότητας που συνταξιοδοτείται η θέση του παραμένει κενή, ο προϋπολογισμός του από 1,5 εκατ ευρώ το 2010 έφτασε στις 450.000 το 2011, με αποτέλεσμα να λείπουν στοιχειώδη ιατρικά υλικά όχι μόνο για το νοσοκομείο αλλά και για όλα τα υπαγόμενα σε αυτό Κέντρα Υγείας, όπου για το Κέντρο Υγείας της Πάρου εδώ και μήνες γίνονται κινητοποιήσεις για την κάλυψη του σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και την υπολειτουργία του ΕΚΑΒ. Ανάλογη η κατάσταση σε όλα σχεδόν τα Κέντρα Υγείας, με κυρίαρχα βεβαίως προβλήματα, την υποστελέχωση (στα μικρά νησιά που είτε υπάρχουν Κ.Υ., είτε Περιφερειακά Ιατρεία υπηρετεί σε πολλές περιπτώσεις ένας αγροτικός γιατρός ενώ ελάχιστοι είναι γιατροί ειδικότητας), την έλλειψη υλικών, αλλά και τις διακομιδές εκτάκτων περιστατικών που όπως γίνονται σήμερα (χρησιμοποιούνται ακόμα και ψαροκάϊκα), αποτελούν την ντροπή της σύγχρονης Ελλάδας.
Να σημειωθεί ότι μετά τον περιορισμό των αεροδιακομιδών, τα σκάφη του λιμενικού σώματος και πολλά άλλα ιδιωτικά έχουν υποκαταστήσει το ΕΚΑΒ. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Λιμενικό για το 2010, υπήρξαν συνολικά 695 μετακινήσεις από όλα τα νησιά του Αιγαίου προς Αθήνα ή άλλα περιφερειακά νοσοκομεία, εκ των οποίων 177 με σκάφη του Λιμενικού και 518 με ιδιωτικά. Στις μετακινήσεις την πρωτοκαθεδρία την έχει η Νάξος με 87 περιστατικά, τη δεύτερη η Πάτμος με 52, ενώ το κόστος ανέρχεται σε υπέρογκα ύψη. Χαρακτηριστικά, σύμφωνα μόνο με τα στοιχεία του λιμεναρχείου Νάξου, 62 διακομιδές το 2008 κόστισαν 164.699 €, καταλαβαίνουμε δηλαδή ότι αν τα κονδύλια αυτά είχαν διατεθεί για την προμήθεια κατάλληλα εξοπλισμένων πλωτών μέσων, η ασφάλεια πρώτα απ' όλα, αλλά και η ποιότητα θα ήταν διαφορετική.
Στο νησιωτικό χώρο, πέραν του κεντρικού αιτήματος για αύξηση των κρατικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ, απαιτείται πολύπλευρη στήριξη της δημόσιας υγείας σε όλα τα επίπεδα και Υγειονομική περίθαλψη που να παρέχει αίσθημα ασφάλειας σε όλους τους νησιώτες.
Προτεινόμενα άμεσα μέτρα: ενδυνάμωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με έμφαση στον τομέα της πρόληψης, αντιμετώπιση της στελέχωσης των νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας και των Πολυδύναμων Περιφερειακών Ιατρείων μέσω της πρόσθετης παροχής κινήτρων (οικονομικών, εκπαιδευτικών, υπηρεσιακής εξέλιξης κ.α.), άμεση εφαρμογή της τηλεϊατρικής. Διαφωνούμε ριζικά με τον κανόνα των προσλήψεων στη δημόσια υγεία 1 προς 5, διότι έτσι οδηγούμαστε μαθηματικά στη συρρίκνωση όλων των δημόσιων υπηρεσιών και μοιραία στην ιδιωτικοποίηση τους. Δημιουργία Περιφερειακών ΕΚΑΒ κατάλληλα στελεχωμένων και τα οποία να διαθέτουν πτητικά και πλωτά μέσα κατάλληλα εξοπλισμένα. Για τους πολυνησιακούς νομούς του Αιγαίου μπορεί να αξιοποιηθεί η θετική εμπειρία της Δωδεκανήσου, του μικρού πλωτού πολυϊατρείου "το Δελφίνι της Ελπίδας", που μέχρι πρότινος λειτουργούσε υπό την αιγίδα αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας με χρηματοδότηση του Υπουργείου Αιγαίου και της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου.
Δυστυχώς η Ημερίδα, πέραν από κάποια χρήσιμα ενημερωτικά στοιχεία που παρουσίασαν οι εισηγητές, κυρίως οι κ.κ. Κρεμαστινός και Ζώτος, μετεξελίχθηκε σ' ένα προπαγανδιστικό κυβερνητικό μονόλογο, όπου οι ..........
όποιες από τα κάτω παρεμβάσεις, μεταξύ των οποίων και του εκπροσώπου μας, με το πρόσχημα των διευκρινήσεων διακόπτονταν για να επαναφέρουν στην τάξη την όλη διαδικασία.
Εισηγητικά ο υποδιοικητής της ΥΠΕ εξήρε το μέχρι σήμερα κυβερνητικό έργο και παράλληλα εξήγγειλε προγραμματισμούς και υποσχέσεις που βεβαίως μένει να επαληθευτούν. Δεν παρέλειψε όμως και χωρίς την παρουσία της άλλης πλευράς, να καταφερθεί συλλήβδην εναντίον των υπηρετούντων γιατρών και του προσωπικού στις υγειονομικές μονάδες των νησιών, ενώ σχετικά με το νοσοκομείου της Ρόδου και με αφορμή την επίσχεση εργασίας, αναφέρθηκε σε αναπόδεικτα μισθολογικά στοιχεία και αμφισβήτησε το προηγούμενο καθεστώς της υπαγωγής του νοσοκομείου στην Γ΄ Ζώνη.
Ο Νίκος Συρμαλένιος παίρνοντας το λόγο μετά από παρέλευση 2.30 ωρών, στη σύντομη τοποθέτηση του τόνισε τα εξής: "Δεν είμαστε από αυτούς που θα αμφισβητήσουμε το έργο που έχει γίνει τα τελευταία 30 χρόνια στα νησιά. Όμως οι συγκρίσεις δεν μπορούν να γίνουν μεταξύ του 2011 και της δεκαετίας του '80, αλλά μεταξύ των σύγχρονων αναγκών μιας σύγχρονης πραγματικότητας σε μια χώρα όπου το 1/3 περίπου της επικράτειας της είναι νησιωτικές περιοχές και επομένως θα έπρεπε να έχουν ασκηθεί και οι ανάλογες εξειδικευμένες πολιτικές. Και η πραγματικότητα της δημόσιας υγείας στα νησιά είναι απελπιστική. Με τις συνθήκες που επικρατούν οδηγούμαστε στην ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας. Είμαστε από τις τελευταίες ανάμεσα στις 15 πιο ανεπτυγμένες χώρες-μέλη της Ε.Ε. στις δαπάνες για τη δημόσια υγεία, ενώ αντίστοιχα από τις πρώτες στις δαπάνες για την ιδιωτική υγεία. Διαφωνούμε πλήρως στη λογική των προσλήψεων στην υγεία με τον κανόνα 1 προς 5, διότι οι υγειονομικές μονάδες των νησιών δεν μπορεί να συνεχίζουν να είναι υποστελεχωμένες. Άλλωστε ο στόχος της στελέχωσης, θα έπρεπε να αποτελεί πρωταρχικό χρέος διεκδίκησης, στα πλαίσια της νησιωτικής ιδιαιτερότητας".
Σας επισυνάπτουμε στη συνέχεια το σύνολο της τοποθέτησης μας, που κατατέθηκε στο προεδρείο:
"Καταρχήν να ευχαριστήσω για την πρόσκληση σας και να πω προκαταβολικά ότι το θέμα της δημόσιας υγείας στα νησιά μας και στο Ν. Αιγαίο, αποτελεί ίσως το κρισιμότερο ζήτημα για την καθημερινή ζωή των συμπατριωτών μας.
Αν όμως το Αιγαίο είναι λαμπερό από τον άπλετο ήλιο και τη θάλασσα που το περιλούζει, αντίθετα η κατάσταση της υγείας, δυστυχώς, πρέπει να περιγραφεί με τα μελανότερα χρώματα και βεβαίως αυτό σε μια διαχρονική πορεία και άσχετα με το ποιος μας κυβερνά. Οι συγκρίσεις δεν γίνονται μεταξύ του 2011 και της δεκαετίας του '80, όπου πράγματι και εξαιτίας των κονδυλίων που εισέρρευσαν στη χώρα από τα διαδοχικά ΚΠΣ αλλά και της αρχικής δυναμικής του ΕΣΥ, έγιναν πράγματα κυρίως στον κτιριακό τομέα, αλλά μεταξύ των σύγχρονων αναγκών μιας σύγχρονης πραγματικότητας σε μια χώρα όπου, με το 1/3 περίπου της επικράτειας της νησιωτική περιοχή, θα έπρεπε να έχουν ασκηθεί και οι ανάλογες εξειδικευμένες πολιτικές.
Βεβαίως βασική αιτία της κακοδαιμονίας αποτελεί και το πολύ χαμηλό κονδύλι που διατίθεται για τη στήριξη της δημόσιας υγείας, ενώ με την πολιτική του μνημονίου οι δαπάνες περιστέλλονται ακόμη περισσότερο με αποτέλεσμα η κατάσταση να οδηγείται σε κατάρρευση. Σε αντίθεση λοιπόν με τα διατιθέμενα κονδύλια για τη δημόσια υγεία που είναι από τα χαμηλότερα στις χώρες μέλη της ΕΕ (τουλάχιστον σε σχέση με τις 15), τα κονδύλια για την ιδιωτική υγεία είναι από τα πιο υψηλά, αναδεικνύοντας με τον πιο καθαρό τρόπο τη φύση των ασκούμενων πολιτικών.
Από εκεί κι' έπειτα αντιμετωπίζοντας συνολικά την κατάσταση στο Ν. Αιγαίο, διαπιστώνουμε με βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει νησί (μικρό ή μεγάλο), που να μην αντιμετωπίζει με τον α' ή β' τρόπο προβλήματα στην παροχή των υπηρεσιών για την υγεία. Οι χαρακτηρισμοί "η υγεία σε κώμα" ή "η υγεία στην εντατική" αποδίδουν κατά τη γνώμη μας σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα.
Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν το νοσοκομείο της Ρόδου έχει κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω υποστελέχωσης-οι συμβάσεις 30 νοσηλευτών λήγουν στις 20/5- ενώ τις τελευταίες μέρες οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας δεδουλευμένα, αλλά και την ένταξη στη ζώνη Γ΄, το νοσοκομείο της Κω καλύπτεται σε βασικές ειδικότητες (καρδιολόγος, παιδίατρος) με (1) και μοναδικό γιατρό, οι γιατροί κάνουν εφημερίες 30 μέρες το μήνα, το νοσηλευτικό προσωπικό παραμένει επί μήνες με απλήρωτες υπερωρίες, υπάρχει ένα και μοναδικό ασθενοφόρο όπου την καλοκαιρινή περίοδο πρέπει να καλύψει ανάγκες 120.000 κατοίκων, όπου το Κέντρο Υγείας της Αντιμάχειας παραμένει κενό κτίριο χωρίς γιατρούς και προσωπικό, όπου στο ΙΚΑ ο αξονικός τομογράφος, το ακτινολογικό και το μικροβιολογικό έχουν εδώ και (5) χρόνια μηχανήματα αλλά δεν δουλεύουν λόγω έλλειψης προσωπικού και ανάλογη κατάσταση είναι περίπου σε όλες τις υγειονομικές υπηρεσίες της Δωδεκανήσου.....
Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και στις Κυκλάδες όπου στο νοσοκομείο της Σύρου κάθε γιατρός ειδικότητας που συνταξιοδοτείται η θέση του παραμένει κενή, ο προϋπολογισμός του από 1,5 εκατ ευρώ το 2010 έφτασε στις 450.000 το 2011, με αποτέλεσμα να λείπουν στοιχειώδη ιατρικά υλικά όχι μόνο για το νοσοκομείο αλλά και για όλα τα υπαγόμενα σε αυτό Κέντρα Υγείας, όπου για το Κέντρο Υγείας της Πάρου εδώ και μήνες γίνονται κινητοποιήσεις για την κάλυψη του σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και την υπολειτουργία του ΕΚΑΒ. Ανάλογη η κατάσταση σε όλα σχεδόν τα Κέντρα Υγείας, με κυρίαρχα βεβαίως προβλήματα, την υποστελέχωση (στα μικρά νησιά που είτε υπάρχουν Κ.Υ., είτε Περιφερειακά Ιατρεία υπηρετεί σε πολλές περιπτώσεις ένας αγροτικός γιατρός ενώ ελάχιστοι είναι γιατροί ειδικότητας), την έλλειψη υλικών, αλλά και τις διακομιδές εκτάκτων περιστατικών που όπως γίνονται σήμερα (χρησιμοποιούνται ακόμα και ψαροκάϊκα), αποτελούν την ντροπή της σύγχρονης Ελλάδας.
Να σημειωθεί ότι μετά τον περιορισμό των αεροδιακομιδών, τα σκάφη του λιμενικού σώματος και πολλά άλλα ιδιωτικά έχουν υποκαταστήσει το ΕΚΑΒ. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Λιμενικό για το 2010, υπήρξαν συνολικά 695 μετακινήσεις από όλα τα νησιά του Αιγαίου προς Αθήνα ή άλλα περιφερειακά νοσοκομεία, εκ των οποίων 177 με σκάφη του Λιμενικού και 518 με ιδιωτικά. Στις μετακινήσεις την πρωτοκαθεδρία την έχει η Νάξος με 87 περιστατικά, τη δεύτερη η Πάτμος με 52, ενώ το κόστος ανέρχεται σε υπέρογκα ύψη. Χαρακτηριστικά, σύμφωνα μόνο με τα στοιχεία του λιμεναρχείου Νάξου, 62 διακομιδές το 2008 κόστισαν 164.699 €, καταλαβαίνουμε δηλαδή ότι αν τα κονδύλια αυτά είχαν διατεθεί για την προμήθεια κατάλληλα εξοπλισμένων πλωτών μέσων, η ασφάλεια πρώτα απ' όλα, αλλά και η ποιότητα θα ήταν διαφορετική.
Στο νησιωτικό χώρο, πέραν του κεντρικού αιτήματος για αύξηση των κρατικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ, απαιτείται πολύπλευρη στήριξη της δημόσιας υγείας σε όλα τα επίπεδα και Υγειονομική περίθαλψη που να παρέχει αίσθημα ασφάλειας σε όλους τους νησιώτες.
Προτεινόμενα άμεσα μέτρα: ενδυνάμωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με έμφαση στον τομέα της πρόληψης, αντιμετώπιση της στελέχωσης των νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας και των Πολυδύναμων Περιφερειακών Ιατρείων μέσω της πρόσθετης παροχής κινήτρων (οικονομικών, εκπαιδευτικών, υπηρεσιακής εξέλιξης κ.α.), άμεση εφαρμογή της τηλεϊατρικής. Διαφωνούμε ριζικά με τον κανόνα των προσλήψεων στη δημόσια υγεία 1 προς 5, διότι έτσι οδηγούμαστε μαθηματικά στη συρρίκνωση όλων των δημόσιων υπηρεσιών και μοιραία στην ιδιωτικοποίηση τους. Δημιουργία Περιφερειακών ΕΚΑΒ κατάλληλα στελεχωμένων και τα οποία να διαθέτουν πτητικά και πλωτά μέσα κατάλληλα εξοπλισμένα. Για τους πολυνησιακούς νομούς του Αιγαίου μπορεί να αξιοποιηθεί η θετική εμπειρία της Δωδεκανήσου, του μικρού πλωτού πολυϊατρείου "το Δελφίνι της Ελπίδας", που μέχρι πρότινος λειτουργούσε υπό την αιγίδα αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας με χρηματοδότηση του Υπουργείου Αιγαίου και της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου