Το ναυάγιο της συνάντησης με την Μέρκελ επιδεινώνει το κυβερνητικό κώμα

Δεν ξέρουμε αν στην Αθήνα περίμεναν από τη Μέρκελ να ανακοινώσει το σχέδιο διάσωσης και να βγουν στην Ομόνοια να πανηγυρίσουν (όπως κάνει ο… ΠΑΟ όταν παίρνει κάπου – κάπου κανένα τίτλο), αλλά μάλλον θα έχουν απογοητευθεί σφόδρα από τα αποτελέσματα της συνάντησης. Όλες αυτές τις ημέρες οι παπαγάλοι της ενημέρωσης μας έλεγαν πόσο κρίσιμη είναι η συνάντηση και πόσα συμπεράσματα μπορούν να βγουν από αυτή. Και πράγματι, όλοι περιμέναμε καρφωμένοι στην τηλεόραση να ακούσουμε αν η Μέρκελ θα μας σώσει κι όταν άρχισε να μιλά περί ανέμων και υδάτων, κάπως ξινίσαμε. Για φανταστείτε ορισμένους στην κυβέρνηση που νόμιζαν ότι σήμερα θα γραφτεί μια ακόμη ημέρα στην ένδοξη ιστορία ή υστερία του νεοπαπανδρεϊσμού. Θα απογοητεύτηκαν σφόδρα.

Οι πληροφορίες από την κυβέρνηση κάνουν λόγο για βαριά συννεφιά, για πολύ άσχημο κλίμα καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που πόνταραν σε μια καλή κουβέντα, σε ένα αχνό σχέδιο από τη Μέρκελ, για να το χρησιμοποιήσουν και επικοινωνιακά. Για σκεφτείτε τι θα βγουν να πουν από αύριο οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που δε θα έχουν στα χέρια τους τίποτε χειροπιαστό. Αν κάποιοι χαρακτηρίζουν μέτρια τα αποτελέσματα της συνάντησης εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να πούμε ότι δυστυχώς ήταν ναυάγιο. Και αυτό το άσχημο κλίμα καλείται από την τετάρτη να διαχειριστεί ο κ. Παπανδρέου την ίδια στιγμή που τα συνδικάτα επιχειρούν να βγάλουν τον κόσμο στο δρόμο με τη γενική απεργία.

Στην Αθήνα ήλπιζαν ότι η Γερμανία θα δώσει δυνατές εγγυήσεις ότι θα βοηθήσει την Ελλάδα, όμως πήρε μόνο γενικόλογες υποσχέσεις και μετάθεση των τελικών αποφάσεων για το μέλλον.

Δυστυχώς για τη χώρα, η μια μετά την άλλη οι λύσεις χάνονται οι καθυστερούν. Χάθηκε το ευρωομόλογο, δεν γίνεται καμιά αναφορά στην επιμήκυνση, δεν λαμβάνεται καμιά απόφαση για την επαναγορά ομολόγων.

Τα βλέπει όλα αυτά η κυβέρνηση και έχει πέσει σε κώμα. Σκέφτεται πώς θα πάει η κατάσταση με τη λαϊκή δυσαρέσκεια να διογκώνεται και να μην υπάρχει διέξοδος. Από την άλλη, οι ξένοι πιέζουν διαρκώς με δημοσιεύματα και δηλώσεις για χρεοκοπία και ακόμη και παραδοσιακοί σύμμαχοί μας όπως η ΕΚΤ μας αδειάζουν βγάζοντας εκθέσεις που ταυτίζονται με τη σκληρή γραμμή των Γερμανών γερακιών (Buba, Βέμπερ κ.λπ.).

Όλη αυτή η κατάσταση έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην κυβέρνηση και μετά το ναυάγιο του Βερολίνου θα ενταθούν και οι εσωκομματικές πιέσεις. Ήδη κάποιοι έχουν αρχίσει και φωνάζουν πιο είναι το «σχέδιο Β» για την Ελλάδα σε περίπτωση που δεν τρέξει το ευρωπαϊκό πρόγραμμα στήριξης. Υπάρχει τέτοιο ή πάμε κατευθείαν στη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ;

Η τοποθέτηση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιώργου Προβόπουλου, χθες, στη Βουλή, ήταν κάτι παραπάνω από ενδεικτική του κλίματος. Ο κ. Προβόπουλος προειδοποίησε ότι αναδιάρθρωση χρέους θα σημάνει μειώσεις συντάξεων διότι θα “κουρευτούν” ομόλογα 75 δισ που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία. Μήπως μας προετοιμάζουν για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου;

Επίσης, πόσο τυχαίες ήταν οι δηλώσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλου ο οποίος προανήγγειλε την αποχώρησή του από το πολιτικό σκηνικό; Μιλώντας σε εκδήλωση της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος ο Θόδωρος Πάγκαλος είπε: «δεν θα ήθελα να αναλάβω υπουργός Οικονομικών και να βάζω φόρους, τώρα, στο τέλος της ζωής μου».

Όλα αυτά δείχνουν ένα κόμμα και μια κυβέρνηση σε πλήρες αδιέξοδο. Δεν ξέρει πώς να πορευτεί και τι να περιμένει. Τα deals που σχεδίαζε στις τράπεζες προς το παρόν δεν της βγαίνουν, η Μέρκελ κρατάει άμυνα και δεν μας αφήνει περιθώρια ελπίδας, τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα δεν συναινούν σε νέα επώδυνα μέτρα, και πώς άλλωστε να το κάνουν, συνένοχοι δεν μπορούν να γίνουν. Ίσως ο κ. Παπανδρέου έχει τώρα μπροστά του τρεις λύσεις:

1.Η πρώτη είναι να ζητήσει από τα κόμματα, και ιδίως από τον κ. Σαμαρά να συναινέσει σε μια πορεία που οδηγεί προς την χειροτέρευση της οικονομικής ζωής του κάθε πολίτη. Που οδηγεί σε συνθήκες ανέχειας, ανεργίας, διάλυσης του κοινωνικού ιστού. Θα ήταν τρελός να το δεχθεί αυτό οποιοσδήποτε.

1. Η δεύτερη είναι ο ανασχηματισμός ώστε να δείξει νέο ξεκίνημα η κυβέρνηση. Είναι όμως, η αλλαγή προσώπων και θέσεων η διέξοδος ή λειτουργεί μόνο επικοινωνιακά και αποπροσανατολιστικά; Μήπως η κυβέρνηση έτσι θα θελήσει να κερδίσει χρόνο; Μάλλον το χαρτί του ανασχηματισμού είναι καμένο από την ίδια την οικονομική κατάσταση και την αδιέξοδη πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση.
2. Η τρίτη λύση είναι οι εκλογές. Κανείς στην κυβέρνηση δεν τις ξεχνά καθώς τα αδιέξοδα μόνο με προσφυγή στις κάλπες λύνονται. Προσωρινά πάντα. Ωστόσο, θα εντείνονται όλο και περισσότερο οι φήμες για πρόωρες εκλογές όσο δεν υπάρχουν σαφείς και σίγουρες λύσεις στο ελληνικό πρόβλημα.