Εικόνες πιο πέρα από τον ανασχηματισμό...

Λίγο πριν επιστρέψω στο γραφείο για απόγευμα, έτυχε να επισκεφθώ γνωστό μου επιχειρηματία του χώρου του αυτοκινήτου. Τον βρήκα στο γραφείο του, με όλη την οικογένειά του, η οποία ασχολείται επίσης στις επιχειρήσεις τους. Συνάντησα πρόσωπα γ...κρίζα, με τη θλίψη εμφανή. Εκείνος σε μια κρίση αυτοεξομολόγησης και δακρύζοντας, μου αποκάλυψε ότι για πρώτη φορά μέσα στα 35 χρόνια της ενασχόλησής τους, αναγκάζονται να...
υπογράψουν απολύσεις τεχνικού προσωπικού και να απομακρύνουν από την επιχείρηση άτομα με 15 και πλέον χρόνια δουλειάς. Μου έδειξε τα στατιστικά στοιχεία: Πτώση που ξεπερνούσε το 75%. Έξω από το γραφείο, στο μικρό σαλόνι υποδοχής, είδα τους προς απόλυση. Ράκη... Καμιά σχέση η εικόνα των προσώπων τους με τα πρόσωπα που το μεσημέρι έβλεπα στα δελτία ειδήσεων να παραλαμβάνουν υπουργεία. Το γεγονός ότι ο κύριος, που επιλέχθηκε για πρωθυπουργός, αποφάσισε να σώσει τον τόπο αυξάνοντας τον αριθμό του υπουργικού συμβουλίου, με εξοργίζει. Το γεγονός ότι αποδείχθηκε ελάχιστος με καταθλίβει. Το γεγονός όμως ότι αποδεικνύεται ξένος με την ελληνική πραγματικότητα μου δίνει το δικαίωμα να μην τον αναγνωρίζω ως δημοκρατικό πρωθυπουργό, αλλά ως σφετεριστή της λαϊκής βούλησης...