«Σαμαρικοί» και «Καραμανλικοί που έγιναν Σαμαρικοί»

Λέγανε για πρόβλημα με τον Καραμανλή και διαψεύστηκαν στο συνέδριο

Λέγανε για πρόβλημα με τον Αβραμόπουλο και έπαθαν το ίδιο.

Τώρα μιλάνε για «έντονο παρασκήνιο γύρω από την εκλογή του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής της ΝΔ» και προβλέπουν «αναταράξεις» και σύγκρουση «καραμανλικών» με «σαμαρικούς», με αφορμή την υποβολή αρχικά υποψηφιότητας εκ μέρους του κ. Μαρκόπουλου και της απόσυρσής της στην συνέχεια υπέρ του κ. Λυκουρέντζου.

Γράφουν επίσης ότι η επιλογή Λυκουρέντζου αποτελεί «συμβιβασμό» με τον Καραμανλή που πήρε τα επάνω του από το χειροκρότημα στο Συνέδριο. Και βέβαια αν ο Σαμαράς πρότεινε τον Μαρκόπουλο θα του έλεγαν ότι παραδίνει τη ΝΔ στην «Πολιτική Άνοιξη» (που ιδρύθηκε σαν χθες το 1993 !)

Κι εμείς διασκεδάζουμε, επειδή τα ΜΜΕ είτε δεν το γνωρίζουν, είτε το γνωρίζουν αλλά διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, ούτε ο Καραμανλής, ούτε κανείς άλλος πλην του Σαμαρά μπορεί πλέον να επιβάλλει τις επιθυμίες του στη ΝΔ. Όποιος αμφιβάλλει ας μελετήσει τη σύνθεση της Πολιτικής Επιτροπής. Δεν υπάρχουν πλέον βαρωνίες, φέουδα και πριγκιπάτα στη ΝΔ.

Το καθήκον του Σαμαρά στη δεδομένη συγκυρία είναι να ενισχύσει την ενότητα του κόμματος και την συσπείρωση της παράταξης μπροστά στις ραγδαίες εξελίξεις που έρχονται, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται ενδεχομένως και βουλευτικές εκλογές. Ως εκ τούτου η επιλογή του κ. Λυκουρέντζου φαίνεται να είναι η ενδεδειγμένη.

Πως όμως ορίζεται η νέα τοπολογία στη ΝΔ; Από την μια μεριά υπάρχει το καινούργιο αίμα που βιάζεται να γίνουν όλα γρήγορα . Και ότι από την άλλη υπάρχουν οι «παλιοί» που φοβούνται την ανανέωση και είναι πιο συντηρητικοί.

Οι πρώτοι μπορούν να ορισθούν ως «αμιγώς σαμαρικοί» και οι άλλοι ως «καραμανλικοί που έγιναν σαμαρικοί».

Αυτή η νέα τοπολογία εκφράστηκε κατά την γνώμη μας και στην κόντρα για την ανάδειξη του προέδρου της ΟΝΝΕΔ.

Άλλες ομάδες (προσκείμενες στο ένα στέλεχος ή στο άλλο) είτε δεν υπάρχουν είτε είναι αμελητέες στην Πολιτική Επιτροπή και στο σύνολο της οργάνωσης.

Πέρα από αυτά το μεγάλο πρόβλημα κατά την γνώμη μας είναι ότι η ΝΔ ως κομματικός μηχανισμός και κυρίως ως νοοτροπία πολιτικής οργάνωσης έφτασε με το τελευταίο συνέδριο της στα όριά του. Γι αυτό και δεν μπορεί να αφομοιώσει οργανωτικά το μαζικό κίνημα που δημιουργήθηκε για την ανάδειξη του Σαμαρά στην ηγεσία της. Αυτό το κίνημα όμως υπάρχει και αναφέρεται μόνο στο Σαμαρά. Πράγμα που ο ίδιος το αντιλαμβάνεται αφού όπως είπε μετά το Συνέδριο αρχίζει μια νέα πορεία στον λαό.

Και όπως έχουμε ξαναπεί, ο Σαμαράς πρώτα θα γίνει πρωθυπουργός και μετά θα αλλάξει τη ΝΔ – και το όνομα (θυμηθείτε το)