Τι θα ακολουθήσει το νέο μπαράζ επαίνων προς την κυβέρνηση;
“Η Αθήνα θα πρέπει να παραμείνει σε αυτό το μονοπάτι για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών, εφαρμόζοντας πειθαρχημένα τις μεταρρυθμίσεις και –όπου καθίσταται δυνατό- εκπλήσσοντας τις αγορές με την επίτευξη των στόχων προϋπολογισμού νωρίτερα του αναμενόμενου. Για να ενισχύσει την οικονομική ανάπτυξη, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της, η Ελλάδα θα πρέπει να απελευθερώσει περαιτέρω και να απλοποιήσει το ρυθμιστικό πλαίσιο σε τομείς-κλειδιά για την οικονομία, όπως ο τουρισμός, το λιανικό εμπόριο, η ενέργεια, οι μεταφορές αλλά και μια σειρά κλειστών επαγγελμάτων”.
Ποιος τα λέει όλα αυτά; Μα φυσικά ο κοινοτικός επίτροπος Ολι Ρεν αυτός που μας έβαλε στη μεγάλη αυτή οικονομική περιπέτεια και μας πέταξε στα μούτρα και το περίφημο πλέον “καλό κουράγιο”.
Λίγες ώρες μετά τα εύσημα από τον άλλο… εχθρό, τη Moody’s, ήρθε ο Ρεν για να πανηγυρίσει σχεδόν διότι η κυβέρνηση εφαρμόζει κατά γράμμα όσα η Τρόϊκα της επέβαλε. “Η Αθήνα έχει διαψεύσει όσους αμφισβητούν τις προσπάθειες της, εφαρμόζοντας ένα φιλόδοξο και αποδοτικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής”, αναφέρει σε άρθρο του στην Wall Street Journal. Χαρακτηρίζει επίσης αβάσιμες τις φήμες περί αναδιάρθρωσης του χρέους ενώ προβλέπει ότι πιθανό η εντυπωσιακή πρόοδος στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις να οδηγήσει το ρυθμό ανάπτυξης υψηλότερα του προβλεπόμενου.
Μέχρι και οι Financial Times έγραψαν χθες ότι μπορούμε να αποφύγουμε την πτώχευση.
Ούτε λίγο ούτε πολύ και ο Ρεν -και όλοι οι άλλοι- μας λέει να σκύψουμε το κεφάλι και να δεχθούμε την πολιτική της κυβέρνησης, τις περικοπές σε μισθούς και συντάξει, τη φτώχεια και την ανεργία μήπως και κάποτε δούμε φως στο τούνελ.
Μα φυσικά, δουλειά του είναι να λέει αυτά τα πράγματα. Τόσο αυτός όσο και το ΔΝΤ είναι “νεκροθάφτες” των λαών, οπότε ο κόσμος δεν πρέπει να τους λαμβάνει σοβαρά. Διότι οι αγορές θέλουν ακριβώς τέτοιες προβλέψεις, η Ελλάδα όμως ζητά διαφορετική πολιτική και οικονομική κατεύθυνση.
Κι εν πάση περιπτώσει, πριν από λίγες εβδομάδες, όταν το ίδιο το ΔΝΤ μας γέμισε από επαίνους, λίγο μετά τα στοιχεία για τα έσοδα και την ύφεση ήταν τέτοια που όλοι καταλάβαμε τι σημαίνει πρόγραμμα σταθερότητας. Τώρα τι θα ακολουθήσει το νέο μπαράζ επαίνων;