Είναι αλήθεια όμως οι ανωτέρω ισχυρισμοί; Κάμερες δεν έχει το πολεμικό μουσείο; Έχει τζιπ ο γιός Ζαγορίτης; Ξόδεψε δεκαχίλιαρα για “βίζιτα” όπως γράφτηκε…
…ή πολύ απλά κάποιος του την έστησε;
Σε λίγο η απάντηση αν και δεν θέλει πολύ σκέψη. Με ποιούς σχετίζεται η “μανατζεράρα”; Τι έκαναν στον Ζαγορίτη την προεκλογική περίοδο; Σε λίγο στην olympiada ...
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΣΕ ΕΡΕΥΝΑ ΣΕ ΣΠΙΤΙ ΑΛΒΑΝΟΥ ΥΠΗΚΟΟΥ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ Α/Τ ΝΑΞΟΥ ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΑΝ ΕΦΤΑΚΟΣΙΑ ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ ΧΑΣΙΣΙ ,Ο ΔΡΑΣΤΗΣ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΡΕΤΕΡΩ.ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!
Ξεχείλισε η υποκρισία τις τελευταίες μέρες στα ιδιωτικά κανάλια από τους αβανταδόρους της κυβέρνησης, και τους ανθρώπους των ΜΜΕ.
Αυτοί που υπέγραψαν το Μνημόνιο, μας λένε ότι τα μέτρα που περιέχει «δεν ταιριάζουν με την ιδεολογία τους, αλλά είναι απαραίτητα για τη σωτηρία της χώρας».
Τι μας λέει ακριβώς το ΠΑΣΟΚ;
Ότι για να σωθεί η χώρα, πρέπει να παραμεριστούν οι ιδέες του;
Αν αυτό λέει, μάλλον… δίκιο έχει!
Γιατί οι ιδέες του οδήγησαν στην καταστροφή…
Και αυτοί που προσχώρησαν σε αυτή τη λογική και ψήφισαν το Μνημόνιο, τα «εξαπτέρυγα» του ΠΑΣΟΚ, μας λένε ότι ήταν «πράξη ευθύνης» – τάχα –η ψήφος τους στη Βουλή.
Μπράβο τους!
Μόνο που το Μνημόνιο προέβλεπε ρητά σκληρά μέτρα και στο Ασφαλιστικό και στο Εργασιακό.
Κι αυτά δεν τα ψηφίζουν σήμερα τα «εξαπτέρυγα»!
Τι ακριβώς συνέβη;
-Δεν είχαν διαβάσει το μνημόνιο τότε κι άλλαξαν τώρα τροπάριο;
-Δεν το είχαν καταλάβει;
Νομίζουν ότι Πολιτική είναι φλύαρες δηλώσεις στα κανάλια, πλατειά χαμόγελα, φτηνές ατάκες και καιροσκοπικοί θεατρινισμοί πρώτης τηλεοπτικής προβολής;
Όμως, Πολιτική είναι να ξέρεις τι λες
Να ξέρεις τι ψηφίζεις,
να βλέπεις πέρα από το τώρα, στο αύριο
και στο μεθαύριο και στο αντι-μεθαύριο.
Να παίρνεις την ευθύνη γι’ αυτό που κάνεις.
-είτε στηρίζεις και βάζεις πλάτη στα δύσκολα
-είτε απορρίπτεις και συγκρούεσαι.
Να αναλαμβάνεις ευθύνες απέναντι στο λαό.
Και να παίρνεις ρίσκα, όταν χρειάζεται, για το καλό του τόπου.
Όχι να πηγαίνεις με τους πολλούς στα εύκολα και να… «τα στρίβεις» στα δύσκολα».
(Απόσπασμα από την ομιλία του Α. Σαμαρά στο 8ο Συνέδριο της ΝΔ)
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΤΟΠΙΚΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
8 ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ :
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ διακήρυξε στο όγδοο συνέδριο της Ν.Δ.:
ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
ΝΕΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ
ΝΕΟΙ ΣΥΝΕΔΡΟΙ
ΝΕΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
Τέρμα στα φέουδα, στα βιλαέτια, στους προσωπικούς μηχανισμούς και στα παλαιοκομματικά παιχνίδια.
Το σύνθημα της αναγέννησης της Ν.Δ. και της αντεπίθεσής της προς την εξουσία με σκοπό την ανοικοδόμησης της χώρας έδωσε χτες ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ στην ομιλία του στο όγδοο ταχτικό συνέδριο του κόμματος που διεξάγεται μέχρι και την Κυριακή ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ στο Φάληρο.
Ξανά γεννιέται η Ν.Δ. που έχτισε ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΛΗΣ.
Σήμερα παίρνουμε το μέλλον στα χέρια μας.
Αυτό συνέδριο μας βγάζει απόψε καθαρό ήχο.
Αυτή η παράταξη δεν γονατίζει, δεν λυγίζει δεν παραδίδεται.
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ εγγύηση για ριζικές αλλαγές.
Είμαστε πρωταγωνιστές στην νέα μεταπολίτευση.
Παρόν στο όγδοο συνέδριο της Ν.Δ. ήταν:
Ο πρόεδρος Κώστας Ροδίτης
Η γραμματέας Παπακυρίλλου Σαρρή Δώρα
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Κώστας Ροδίτης Παπακυρίλλου Σαρρή Δώρα
Ένα κράτος μπορεί να οδηγηθεί σε αναδιάρθρωση του χρέους του όταν αδυνατεί να ανταποκριθεί εις ολόκληρο και στην ώρα του στις οικονομικές υποχρεώσεις του απέναντι σε έναν ή περισσότερους από τους πιστωτές του. Σε αυτήν την περίπτωση το κράτος προχωρά σε παύση πληρωμών προς το συγκεκριμένο πιστωτή και αμέσως σε συζητήσεις μαζί του με την ελπίδα για την κατάληξη σε μία νέα συμφωνία, η οποία θα του επιτρέψει να αρχίσει ξανά την αποπληρωμή του χρέους του.
Η νέα αυτή συμφωνία περιέχει ευνοϊκότερους, απ’ ότι η αρχική, όρους για το κράτος και δυσμενέστερους για το δανειστή, τουλάχιστον ως προς το σύνολο του πληρωτέου κεφαλαίου και το χρόνο εξόφλησης του. Κατά κανόνα, μειώνεται κατά ένα ποσοστό το ύψος του οφειλομένου κεφαλαίου και παρέχεται παράταση στο χρόνο αποπληρωμής του, ενώ μπορεί να γίνει συμφωνία και για αύξηση του αριθμού των δόσεων και μείωση του ύψους τους ή ακόμη και για μείωση του επιτοκίου που καταβάλλει το κράτος στον πιστωτή, με παράλληλη, συχνά, εξασφάλιση του και με άλλους τρόπους πληρωμής ή και με εμπράγματη ασφάλεια στην περιουσία του κράτους.
Ένας από τους σημαντικότερους πιστωτές του ελληνικού δημοσίου είναι οι προμηθευτές των ελληνικών νοσοκομείων, στους οποίους και χρωστά 7 δις ευρώ, με συσσωρευμένα χρέη που ξεκινούν από το 2005 και φτάνουν μέχρι το σήμερα. Το ελληνικό δημόσιο δήλωσε, επίσημα, την αδυναμία αποπληρωμής του συγκεκριμένου χρέους του εις ολόκληρο και στην στην ώρα του και ξεκίνησε συζητήσεις με τους πιστωτές για την αναδιάρθρωσή του, το πρώτο στάδιο των οποίων και κατέληξε σε συμφωνία στις 15 Ιουνίου.
Η συμφωνία ορίζει πως τα χρέη των ετών 2005 και 2006 θα πληρωθούν τοις μετρητοίς ενώ για τα χρέη του 2007 θα δοθούν άτοκα ομόλογα 1 έτους, ύψους 1,1 δις ευρώ, για το 2008 άτοκα 2ετή ομόλογα ύψους 2,2 δις ευρώ και για το 2009 θα δοθούν άτοκα ομόλογα 3ετούς διάρκειας, ύψους 2,05 δις ευρώ.
Τα ομόλογα αυτά θα δοθούν με μεσοσταθμική «έκπτωση» της τάξης του 15% και οι προμηθευτές θα μπορούν να τα προεξοφλήσουν άμεσα από τις τράπεζες οι οποίες με τη σειρά τους θα τα ενεχυριάζουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), για να αντλούν ρευστότητα.
Έτσι, η νέα συμφωνία επιτυγχάνει τόσο α) τη οριστική απάλειψη κάθε νόμιμου τόκου στο χρέος του ελληνικού δημοσίου προς τους συγκεκριμένους πιστωτές του όσο και β) τη μεταφορά της πληρωμής του σε μεταγενέστερη ημερομηνία αλλά και το κυριότερο γ) τη μείωση του χρέους, καθώς οι δανειστές θα λάβουν, περίπου, 6 δις ευρώ έναντι 7 δις που είναι πραγματική οφειλή. Το αποτέλεσμα είναι να πληρείται η ‘αντικειμενική υπόσταση’ της πράξης της αναδιάρθρωσης χρέους, ασχέτως του τρόπου με τον οποίο αυτή η εξέλιξη παρουσιάστηκε προς τα ΜΜΕ.
Η πρώτη, αυτή, πράξη αναδιάρθρωσης, αποτελεί και έναν από τους βασικούς λόγους που οι τιμές των ασφαλίστρων ελληνικού χρέους από το ενδεχόμενο πτώχευσης της Ελλάδας μέσα στα επόμενα 5 χρόνια (CDS), έχουν καταγράψει το ισχυρότερο ράλι στην ιστορία τους μέσα στον Ιούνιο, ξεπερνώντας, για πρώτη, φορά τις 1000 μονάδες βάσης, καθώς οι συμμετέχοντες στη διεθνή χρηματοπιστωτική αγορά έλαβαν το πρώτο, σαφές, μήνυμα ότι μετά το πακέτο στήριξης και τη λήψη των πρώτων μέτρων μείωσης του ελλείμματος, ο κύβος για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ερρίφθη.
Πάνος Παναγιώτου – διευθυντής ΕΚΤΑ, 3FVIP.com
Παρότι πολλοί διεθνείς παρατηρητές, όπως καταγράφεται και σε χθεσινό ρεπορτάζ των “Financial Times”, έσπευσαν να χαρακτηρίζουν εξαιρετικά επικίνδυνη την προσφυγή του Δημοσίου στην αγορά, την ώρα που η απόδοση των δεκαετών ομολόγων έχει αισίως «σκαρφαλώσει» πάνω από το 10%, το υπουργείο Οικονομικών επιμένει ότι πρόκειται για μια κίνηση, που θα δικαιωθεί εκ του αποτελέσματος και θα σταλεί με την επιτυχία των εκδόσεων ένα μήνυμα εμπιστοσύνης της αγοράς στο εφαρμοζόμενο πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας.
Στην πραγματικότητα, όμως, όπως εξηγούν στο “B” τραπεζικά στελέχη, δεν υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος να μείνουν ακάλυπτες οι εκδόσεις τρίμηνων, εξάμηνων και ετήσιων εντόκων γραμματίων, στις οποίες θα προχωρήσει το Δημόσιο μέσα στον Ιούλιο. Οι ελληνικές τράπεζες, που σήμερα κατέχουν στο σύνολό τους σχεδόν τους τίτλους που λήγουν, έχουν ήδη συμφωνήσει με τον ΟΔΔΗΧ να καλύψουν την έκδοση, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στην κυβέρνηση να μιλήσει για «ψήφο εμπιστοσύνης της αγοράς» και άλλα κοινότοπα που λέγονται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Όμως, ο πραγματικός κίνδυνος για το υπουργείο Οικονομικών κρύβεται αλλού:
n Αν η κυβέρνηση αντλούσε τα 4,5 δις. ευρώ από το διεθνή μηχανισμό στήριξης, θα μπορούσε να υποκαταστήσει βραχυχρόνιο δανεισμό μέσω έκδοσης εντόκων γραμματίων με δανεισμό μεγαλύτερης διάρκειας από τα κράτη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ, για τον οποίο οι φορολογούμενοι θα επιβαρύνονταν με επιτόκιο της τάξεως του 5% ετησίως.
n Αντίθετα, με την προσφυγή στις ελληνικές τράπεζες, το Δημόσιο κινδυνεύει να δανεισθεί πανάκριβα, με κόστος πολύ υψηλότερο από αυτό της άντλησης των ίδιων κεφαλαίων από το διεθνή μηχανισμό. Αρκεί να αναφερθεί, ότι σήμερα οι αποδόσεις των εξάμηνων και ετήσιων εντόκων βρίσκονται σε δυσθεώρητα ύψη (κοντά στις 740 μονάδες βάσης) και μόνο των τρίμηνων εντόκων διαμορφώνονται χαμηλότερα από το 5% (372 μονάδες βάσης).
n Με αυτά τα δεδομένα, ορατός είναι ο κίνδυνος να αντληθούν τα 4,5 δις. ευρώ με κόστος αρκετά υψηλότερο από το 5% του μηχανισμού στήριξης και ενδεχομένως η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών και ο ΟΔΔΗΧ να κληθούν να εξηγήσουν αργότερα γιατί επιλέγουν μια διαδικασία δανεισμού, από την οποία ζημιώνεται το Ελληνικό Δημόσιο.
Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα είναι προφανής, όσο και αν θα ήταν πολύ δύσκολο να δοθεί δημόσια από κάποιο κυβερνητικό στέλεχος: το υπουργείο Οικονομικών χαρίζει συνειδητά από το υστέρημα των φορολογουμένων μια ιδιαίτερα υψηλή και καταβαλλόμενη αμέσως με την έκδοση των εντόκων γραμματίων απόδοση στις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες δυσκολεύονται αυτή την περίοδο να βρουν μια τοποθέτηση των κεφαλαίων τους με αντίστοιχα υψηλές αποδόσεις. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα «δώρο» στο τραπεζικό σύστημα της χώρας, προκειμένου να υποστηριχθεί η κερδοφορία του σε μια κρίσιμη συγκυρία.
Προφανές είναι, όμως, ότι στους πολίτες που υποβάλλονται σε δυσβάστακτες θυσίες αυτή την περίοδο, για να εφαρμοσθεί το πρόγραμμα σταθεροποίησης, θα ήταν πολύ δύσκολο να εξηγηθεί πολιτικά ένα τέτοιο «δώρο» στους τραπεζίτες, που ιδιαίτερα αυτή την περίοδο δεν έχουν την καλύτερη εικόνα στην κοινή γνώμη…
Γράφει ο Καφενόβιος 
Χωρίς δυνατότητα διαφυγής
(Η ανάρτηση αυτή αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης με τίτλο: Ο μόνος τρόπος για να σωθεί η Ελλάδα, είναι να δηλώσει «αφερέγγυα»)
To άρθρο του Business Insider, λέει, απλά, την αλήθεια. Απορώ πως κανένα από τα συμβατικά media δεν λέει κουβέντα.
Το πρόβλημα μας δεν είναι στιγμιαία κρίση ρευστότητας. Χρωστάω μεν αλλά σε ένα μήνα θα πληρωθώ και όλα θα είναι καλά… Ή χρωστάω, αλλά θα πουλήσω την γκαρσονιέρα και θα ξοφλήσω. Χρωστάμε περισσότερα από όσα έχουμε ή θα έχουμε ή μπορούμε εύλογα να βρούμε (και η λέξη «εύλογα» είναι σημαντική).
Το πρόβλημα δεν το έφτιαξε η Κυβέρνηση Παπανδρέου, ούτε η Κυβέρνηση Καραμανλή. Το έφτιαξε η ύφεση που ξεκίνησε, συμβολικά, με την χρηματιστηριακή κρίση του 2008, κρύφτηκε, προσωρινά από την τρομακτική ρευστότητα που μπήκε στο σύστημα σε ΗΠΑ και Ευρώπη, αλλά είτε η ρευστότητα ήταν ανεπαρκής, είτε οι ανισορροπίες πολύ βαθύτερες για να διορθωθούν μόνο με ρευστότητα. Η ύφεση, μείωσε την δυνατότητα του μειούμενου ΑΕΠ μας να εξυπηρετεί τα χρέη, και έφερε στο προσκήνιο τρία βασικά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας:
1) Καταναλώσαμε επενδυτικά και δανειακά κεφάλαια για καραμέλες, παιχνίδια και άνεση που δεν μπορούσε να στηριχτεί από παραγωγή.
2) Υποκαταστήσαμε την ανεργία ή την αεργία με δουλειά στο Δημόσιο (και την Τοπική Αυτοδιοίκηση).
3) Μπερδέψαμε μη παραγωγικές, επιδοτούμενες, ψεύτικες, δουλειές, με πραγματικό ΑΕΠ. Υπάρχει και
4) Σε αντίθεση με την δεκαετία του 60 που λίγοι έφτιαξαν κεφάλαιο που για να το προστατέψουν από φόρους και υποτιμήσεις το έστειλαν στην …Ελβετία, στην 10ετία του 90, το βλαχο-νεοπλουτο-σοσιαλιστικό μοντέλο ενθάρρυνε μεζονέτες, και σκάφη, και αυτοκίνητα, πράγματα που χάνουν 10% της αξίας τους την πρώτη ώρα, και 50% σε 3 χρόνια. Σίγουρα υπάρχουν λεφτά σε κρυφά σεντούκια, αλλά αυτά δεν θα σώσουν το σύστημα, όπως με την απελευθέρωση των κεφαλαιαγορών επί Μητσοτάκη και του συναλλάγματος πριν την ένταξη.
Το πρόβλημα της αυξανόμενης αδυναμίας εξυπηρέτησης χρέους, το πήρε ο ΓΑΠ και με τα ψέματα του προσέθεσε και πρόβλημα ρευστότητας. Αντί να πιάσει το θέμα από την αρχή (εξακολουθώ και αναρωτιέμαι αν καταλάβαινε, ή αν έλεγε ψέματα), το άφησε να σέρνεται. Όποιος έχει χρηματοδοτηθεί από τοκογλύφους ή από πιστωτικές κάρτες, τον καταλαβαίνει τον φαύλο κύκλο.
Ο Παπαναστασίου θα ήταν ευκολότερο να διαπραγματευτεί με τράπεζες τον Ιούνιο του 2009, από ότι ο Παπακωνσταντίνου σήμερα. Για την «δεξιά» ΝΔ θα ήταν αδύνατο να ξεστομίσει λιτότητες και ασφαλιστικές …μεταρρυθμίσεις, ή έκτατες εισφορές. Για το σοσιαλιστικό Πασόκ πολύ πιο εύκολο Ο ΓΑΠ ωστόσο παγιδεύτηκε στο προεκλογικό ψέμα του, και όσα ψέματα και αν πει, απλά βάζει εαυτόν και την πατρίδα μας στην γωνία, χωρίς δυνατότητα διαφυγής, παρά με ανεξέλεγκτη και αναγκαστική ρύθμιση, όπως αυτή που προκύπτει από στάση πληρωμών. Ήδη είμαστε σε φιλολογία για το post mortem. Με χαμένους τους πρώτους επτά μήνες. Επτά μήνες που κάποια εύρυθμη αναδιάρθρωση, θα επέτρεπε να μην πάνε χαμένες οι όποιες αυξήσεις σε φόρους, που όμως πήγαν χαμένες. Ο ΓΑΠ σύρθηκε να παραδεχτεί, με μισόλογα αυτό που η αγορά (που προφανώς δεν εκτιμά) του έλεγε: Φαλιρίζεις! Εκτός εάν ο ΓΑΠ πιστεύει ότι κάποιος Παγκόσμιος Πόλεμος θα συμβεί οσονούπω, και όλα τα χρέη θα παραγραφούν… οπότε τι να πω; «Πανέξυπνος»
Αυτά όλα τα έχουμε πει και ξαναπεί σε αυτήν την ιστοσελίδα. Οι σχολιαστές επεσήμαναν και το παρασκήνιο πίεσης των Γαλλικών και Γερμανικών τραπεζών, και το πλέγμα των διακρατικών δανείων που θα δημιουργούσε το ντόμινο πιθανής πανευρωπαϊκής κατάρρευσης. Και πιστεύω ότι και η Κυβέρνηση το ήξερε αυτό. Αλλά αντί να επιβάλουν όρους, και να διαπραγματευτούν, γνωρίζοντας, ότι όταν χρωστάς λίγα έχεις πρόβλημα και όταν χρωστάς πολλά η τράπεζα έχει το πρόβλημα, απλά θεώρησαν ότι είμαστε σκουληκάκια, και θα κάνουμε ότι μας πούνε, χάνοντας κάθε διαπραγματευτικό ατού, χάνοντας την στήριξη από τον λαό που τους ψήφισε και παραδίδοντας γη και ύδωρ, κυριολεκτικά, χωρία καμία προοπτική, κι ας λέει παχιά λόγια ο Πρωθυπουργός και οι συγγραφείς των ομιλιών του.
Όταν ο ΚΚ ο Β’ ψέλλισε ότι χρειάζεται λιτότητα και δημοσιονομική πειθαρχία, ο ΓΑΠ απάντησε με την δικιά του καταδίκη: Κόβοντας μισθούς, συντάξεις, απασχόληση και φορολογώντας, μπαίνεις σε φαύλο κύκλο, και πολύ φοβάμαι ότι κανένας στο επιτελείο του δεν έχει ιδέα, πόσο βαθύς και πόσο φαύλος θα είναι ο κύκλος.
Έχει αρχίσει και διαρρέει ότι το ΔΝΤ ήταν προαποφασισμένο. Και επομένως η καθυστέρηση ήταν ένα θεόρατο insider trading ομολόγων, και η Κυβέρνηση, ένα συλλογικό ψέμα. Οι συνέπειες, προσεχώς. Προσωπικά, δεν θα ξεχάσω ποτέ την ομιλία του ΚΚ του β’ στην ΔΕΘ, ούτε το «όχι» του Σαμαρά στην Βουλή, αλλά τι πρακτική σημασία θα έχουν δεν το ξέρω. Μπαίνουμε ωστόσο σε φάσεις που οι πρακτικές σημασίες ίσως δεν ενδιαφέρουν.
