Απολύσεις στο στενό δημόσιο με έμφαση στους τομείς άμυνας και υγείας
Οι δανειστές έχουν εντοπίσει το πρόβλημα ενός υπερτραφούς δημόσιου τομέα με ανυπέρβλητα προβλήματα δυσλειτουργίας και γραφειοκρατίας. Μια ριζική αναμόρφωση θα χρειαζόταν πολύ χρόνο, που δεν υπάρχει. Ελπίζουν ότι με τις άμεσες απολύσεις παράλληλα και με τις μειώσεις μισθών, θα δοθεί μια ανάσα στο πρόβλημα των δαπανών, άρα και στο έλλειμμα.
Αντίλογος: Όλοι γνωρίζουμε τις αδυναμίες του δημοσίου τομέα και όλοι επιθυμούμε να γίνει μικρότερος, σύγχρονος και λειτουργικός. Όμως οι άμεσες απολύσεις είναι μεγάλο ρίσκο, καθώς θα επιτείνουν πολύ συγκεκριμένα προβλήματα, όπως τα έσοδα και η εξυπηρέτηση δανειακών υποχρεώσεων, συνεπώς θα επιτείνουν την ύφεση.
1. Μείωση των επικουρικών συντάξεων
Οι δανειστές προσπαθούν να τετραγωνίσουν τον κύκλο, καθώς καλούνται με δυναμικό τρόπο να μηδενίσουν ένα έλλειμμα 22 δις. Το μέτρο αυτό έχει τιμωρητικό χαρακτήρα (θεωρώντας ότι οι Έλληνες πήραν μεγάλες συντάξεις πολύ νέοι), αλλά και πρακτικό (ταμειακό) χαρακτήρα. Καθώς μετά το PSI και τη νέα δανειακή η κυβέρνηση θα πρέπει να πληρώνει τις υποχρεώσεις τηςαποκλειστικά και μόνο από τα έσοδά της, θα πρέπει οι κάθε λογής δαπάνες να συμπιεστούν. Αν δεν μειωθούν οι συντάξεις, υπάρχει ο κίνδυνος να μη μπορούν να πληρωθούνκαθόλου συντάξεις.....
Αντίλογος: Οι δανειστές παίζουν με τη φωτιά. Με την επίσημη ανεργία να καλπάζει προς το 20%, οι συντάξεις αποτελούν τη μοναδική πηγή εισοδήματος για χιλιάδες ανέργους οι οποίοι σιτίζονται από τους γονείς τους. Επιπλέον μια νέα περικοπή θα στερήσει δημόσια έσοδα, θα περιορίσει κι άλλο την κατανάλωση, με συνέπεια να επιτείνει την ύφεση.
2. Ενιαίο ταμείο επικουρικής ασφάλισης
Πιστεύουν ότι επικρατεί ανισότητα γύρω από το ασφαλιστικό σύστημα. Επιπλέον, καθώς το σύστημα θα καταρρεύσει μετά το PSI, αφού αυτό προβλέπει ενίσχυση μόνο των τραπεζών και όχι των ταμείων, ο κρατικός προϋπολογισμός θα αποτελεί τη μοναδική πηγή εισοδήματος του ασφαλιστικού συστήματος, δεδομένης και της τρομακτικής ανεργίας. Ένα ενιαίο ταμείο θα έλυνε πολλά πρακτικά προβλήματα και θα εξίσωνε (πάντα προς τα κάτω) τις επικουρικές, βοηθώντας στην καταπολέμηση του ελλείμματος.
Αντίλογος: Η εξίσωση που επιχειρείται είναι μια ευθεία επίθεση κατά του δικαιώματος της περιουσίας και είναι σαφώς αντισυνταγματική. Τα χρήματα των επικουρικών είναι χρήματα που κατέβαλε ο κάθε εργαζόμενος, για να επιτύχει μια αξιοπρεπή σύνταξη. Επιπλέον το ενιαίο ταμείο θα περιορίσει κι άλλο το κυκλοφορούν χρήμα, συνεπώς θα λειτουργήσει υπέρ της ύφεσης και κατά της βιωσιμότητας του χρέους, που είναι και το ζητούμενο της νέας σύμβασης.
3. Μείωση των εισακτέων στις στρατιωτικές σχολές
Το μέτρο αποσκοπεί στον περιορισμό του δημόσιου τομέα και στην προσπάθεια κατάργησης της τελευταίας ζωντανής επετηρίδας.
Αντίλογος: Πρόκειται για ωμή παρέμβαση στην εθνική κυριαρχία και μάλιστα σε έναν τομέα που εξαιρείται από όλες τις συνθήκες. Κανένας δεν μπορεί να ξέρει καλύτερα τις ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων, από την ελληνική κυβέρνηση. Η ασφάλεια της χώρας την ώρα που κρίνονται τα ενεργειακά θέματα στη Μεσόγειο, προφανώς άπτεται των οικονομικών μεγεθών.
4. Ενίσχυση του κανόνα 1/5 στις προσλήψεις
Ακόμα ένα μέτρο που αποσκοπεί στη μείωση του δημοσίου τομέα και που καταστρατηγήθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (όπως αναμενόταν). Πρόκειται για τον πλέον ανώδυνο τρόπο μείωσης του δημοσίου τομέα.
5. Διακομματικός γενικός γραμματέας φορολογίας
Ποιος μπορεί να διαφωνήσει;
6. Νέο φορολογικό σύστημα με διακομματική συμφωνία
Ακόμα μια πληγή που πρέπει να κλείσει και επιτέλους να αποκτήσουμε σταθερό φορολογικό σύστημα (και επενδυτικό περιβάλλον).
7. Μείωση των δαπανών των υπουργείων κατά 1% του ΑΕΠ
Μέτρο που αποσκοπεί στον έλεγχο του ελλείμματος. Δυστυχώς δεν στοχοποιεί τις δαπάνες, γιατί άλλο είναι να περικόπτεις τη χρηματοδότηση του συλλόγου φιλόπτωχων κυριών Κομοτηνής και άλλο τις δαπάνες θέρμανσης των σχολείων.
8. Μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά 150.000 έως το 2015.
Ισχύουν τα σχόλια του μέτρου 1.
9. Περικοπή της λίστας των συνταγογραφούμενων φαρμάκων
Προσπάθεια να περιοριστεί το μεγάλο φαγοπότι της καταλήστευσης των ταμείων μέσω των γνωστών κυκλωμάτων. Ασφαλώς χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια και έξυπνες ιδέες. Αν πρόκειται απλά για ανακατάταξη εταιριών – προμηθευτών, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα.
10. Πρόγραμμα κατά της διαφθοράς
Μας τα’ παν κι’ άλλοι.
11. Πώληση ή ένταξη της ΑΤΕ σε νέο σχήμα
Εδώ ξεδιπλώνεται μπροστά μας όλη η άγνοια των δανειστών, τόσο για την ελληνική πραγματικότητα, όσο και για το νεκροζώντανο τραπεζικό σύστημα. Η ΑΤΕ αποτελεί μεγάλο αγκάθι στην επικείμενη, μετά το PSI, κρατικοποίηση των τραπεζών, γιατί είναι ήδη… κρατική! Προκύπτει λοιπόν παράδοξο και επιβάλλεται ένα ξεκαθάρισμα.
Αντίλογος: Η ΑΤΕ είναι πολύ ευαίσθητη υπόθεση, γιατί πάνω της κουμπώνει όλος ο Ελληνικός αγροτικός τομέας, ραχοκοκαλιά της εκτός αστικών κέντρων οικονομίας. Πώληση της ΑΤΕ, πέρα από το γεγονός ότι δεν υπάρχει αγοραστής για χρεοκοπημένες εταιρίες, σημαίνει μεταβίβαση των υποθηκών σε άγνωστα σχήματα. Αν επιχειρηθεί κάτι τέτοιο, θα ζήσουμε σκηνές Συρίας. Το πιθανότερο είναι η ΑΤΕ να απορροφηθεί από την Εθνική.
12. Κόψιμο 13ου και 14ου μισθού με πάγωμα αποδοχών και επιχειρησιακές συμβάσεις.
Οι φωστήρες πιστεύουν ότι μειώνοντας το μισθολογικό κόστος στον ιδιωτικό τομέα, θα προσελκύσουν επενδύσεις, άρα θα τονώσουν την ανάπτυξη και θα ενισχύσουν τα έσοδα.
Αντίλογος: Το μισθολογικό κόστος είναι ήδη αρκετά χαμηλό. Τυχόν μείωση θα επιφέρει πλήγμα στην κατανάλωση και θα συμπιέσει τα έσοδα. Επιπρόσθετα δεν αναμένεται να βοηθήσει τις επενδύσεις, καθώς υπάρχουν πλείστα όσα εμπόδια, όπως η υψηλή φορολογία, η ανυπαρξία πιστωτικής επέκτασης, η γραφειοκρατία και κυρίως η αβεβαιότητα ως προς την έκβαση του χρέους (με ερώτημα ως προς τη νομισματική).
13. Ευέλικτες μορφές απασχόλησης με τοπικά σύμφωνα
Θεωρούν ότι η ύπαρξη συλλογικής σύμβασης εργασίας εκτινάσσει το μισθολογικό κόστος και υποβοηθάει την ανεργία. Πιστεύουν ότι μια ευέλικτη σχέση (αγγλοσαξονικό τακτ) θα περιορίσει τον κίνδυνο του επιχειρηματία και θα βοηθήσει στην ανάπτυξη, μειώνοντας ταυτόχρονα και το κόστος παραγωγής συνολικά.
Αντίλογος: Σε περίοδο κρίσης πράγματι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ανακουφίσει την οικονομία, ωστόσο δημιουργεί κακό προηγούμενο και κινδυνεύουμε να μετατραπούμε σε μια κοινωνία τύπου Βουλγαρίας – Αλβανίας, με δυναμικές πολυεθνικές και εξαθλιωμένους πολίτες, με τάσεις μετανάστευσης. Καλό θα ήταν, αν ως κοινωνία επιθυμούμε κάτι τέτοιο, να το αποφασίσουμε μόνοι μας, κατόπιν εκλογών και σχετικών διαδικασιών.
14. Ανακαιφαλαιοποίηση και εξυγίανση των τραπεζών
Έχουν εντοπίσει (επιτέλους) το πρόβλημα υποχρηματοδότησης της οικονομίας και προσπαθούν να το χτυπήσουν στη ρίζα του. Θεωρούν ότι μεταφέροντας πόρους από το κοινωνικό κράτος στις τράπεζες, μακροπρόθεσμα θα επιτύχουν την αντίστροφη πορεία. Περισσότερο ανησυχούν για τα τεράστια ανοίγματα των Ελληνικών τραπεζών προς τις δικές τους (100+ δις) και προσπαθούν απεγνωσμένα να τις κρατήσουν ζωντανές.
Αντίλογος: Ελλοχεύει ο κίνδυνος τα κεφάλαια αυτά να οδηγηθούν για ακόμα μια φορά σε μαύρη τρύπα, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η κατρακύλα των τραπεζών δεν έχει επιστροφή. Μια δυναμική λύση ίσως ήταν καλύτερη, δεδομένου ότι θα δαπανηθούν περισσότερα από 40δις, τα οποία, αν κατευθυνόταν στην ανάπτυξη, θα είχαν ευεργετικά αποτελέσματα.
15. Απολύσεις στις τράπεζες
Έχουν αντιληφθεί ότι, παρά την οικονομική τους αστοχία, οι τράπεζες λειτουργούν σα να μη συμβαίνει τίποτα. Καθώς πιστεύουν, εσφαλμένα, ότι υπάρχει περίπτωση εξυγίανσης, επιθυμούν τη συγχώνευση των τραπεζών, το κλείσιμο δεκάδων καταστημάτων, την πώληση των βαλκανικών θυγατρικών και την απόλυση χιλιάδων υπαλλήλων.
Αντίλογος: Η ενασχόληση με τις τράπεζες είναι χάσιμο χρόνου και απώλεια πολύτιμων κεφαλαίων. Επιπλέον η μαζική αναδιάρθρωση που επιθυμούν και οι χιλιάδες απολύσεις, θα επιφέρουν νέο σοκ στην οικονομία, με αντίκτυπο στα δημόσια έσοδα, αλλά και στον ιδιωτικό δανεισμό, αφού οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι είναι κατά κανόνα υψηλά αμειβόμενοι και υπερδανεισμένοι.
16. Ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ, αφού πρώτα περικοπούν μισθολογικά και εργασιακά προνόμια.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μαζική εφαρμογή του φαινομένου της Ολυμπιακής. Οι δανειστές πιστεύουν ότι οι ΔΕΚΟ είναι ο πυρήνας του δημοσίου προβλήματος, τόσο σε δαπάνες, όσο και σε νοοτροπία. Το χτύπημα στις ΔΕΚΟ είναι περισσότερο ψυχολογικό και επιχειρεί να γκρεμίσει τα εργασιακά κάστρα.
Αντίλογος: Κανένας δεν είναι ευχαριστημένος από τον τρόπο λειτουργίας των ΔΕΚΟ, ωστόσο το τελευταίο φιάσκο με τους παρόχους ρεύματος οφείλει να μας προβληματίσει.
17. Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και των προνοιακών επιδομάτων
Εδώ επιχειρείται η βελτίωση της παραγωγικότητας, μέσω της μείωσης του κόστους. Πώς θα αντισταθμιστούν οι απώλειες; Με μείωση συντάξεων και επιδομάτων. Επιχειρείται δηλαδή μια μεταφορά πόρων από το ασφαλιστικό σύστημα στην επιχειρηματικότητα.
Αντίλογος: Το μέτρο θα επιφέρει νέο χτύπημα στο ασφαλιστικό, το οποίο μοιάζει ήδη προγραμμένο. Μετά τις απώλειες του PSI, η μείωση εισφορών θα αποτελειώσει τη ρευστότητα των ταμείων, οδηγώντας τας σε πλήρη απαξίωση, στην αγκαλιά του προϋπολογισμού, τον οποίο όμως θα συντάσσουν κάποιοι χαρτογιακάδες στις Βρυξέλλες (με μισθό 7.000€).
18. Άρση περιορισμών σε ενέργεια – τηλεπικοινωνίες
Προσπάθεια τόνωσης του ανταγωνισμού και προσέλκυσης ξένων επενδύσεων. Αν οι επενδύσεις είναι σοβαρές, έχει καλώς, αν είναι να έρθουν για αρπαχτή, έχουμε πρόβλημα.
19. Απελευθέρωση επαγγελμάτων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου