ΠΑΡΟΣ: Μειώσεις μισθών, μειωμένα ωράρια, απολύσεις.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΑΡΟΥ - ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ

ΠΑΡΟΣ 16-11-2011

Το σύνολο των επιχειρήσεων στο νησί, έχει προχωρήσει σε αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς. Είτε -λίγες περιπτώσεις- τηρώντας τον νόμο, είτε με απλή ανακοίνωση στους εργαζόμενους, το σύνολο των επιχειρήσεων έχει μειώσει το κόστος μισθοδοσίας. Μείωση ωραρίων, αλλά και περικοπές από 10 έως και 40% στο μισθό, απολύσεις, είναι η συνεισφορά των εργαζομένων στη κρίση.

Μισθοί κάτω από 500 ευρώ σε σειρά από επιχειρήσεις, μικρές αλλά και μεγάλες έχουν σαν αποτέλεσμα να τροφοδοτούν έναν κύκλο ύφεσης.

 

Αποτέλεσμα η συνεχής μείωση του τζίρου των επιχειρήσεων. Σε συνδυασμό με την μεγάλη μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας το μείγμα γίνεται εκρηκτικό.

Στους επόμενους μήνες ο κύκλος της ύφεσης θα μεγαλώσει. Οι συμπολίτες μας που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους αυξάνονται. Οικογένειες καλούνται να καλύψουν τις ανάγκες τους, να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με μισθούς-ελεημοσύνη.

Η ανεργία είναι κακός σύμβουλος και αυξάνεται επίσης με ρυθμούς μη αναμενόμενους. Σπίτια έχουν ξενοικιαστεί και οικογένειες ολόκληρες -κυρίως μεταναστών- έχουν εγκαταλείψει το νησί.

Τα 47 χαράτσια που καλούνται όλοι να πληρώσουν μέσα στο 2012 είναι ένας εφιάλτης που αυξάνει την ανασφάλεια όλων.

Στην «ευημερούσα Πάρο» κόβονται αυτές τις ημέρες από τη ΔΕΗ συνδέσεις σε οικογένειες. Στην «ευημερούσα Πάρο» κάποιοι αρχίζουν να επισκέπτονται τα συσσίτια της Εκατονταπυλιανής, να εξαρτώνται από βοήθεια των γειτόνων. Από αλληλεγγύη των συναδέλφων τους.

Και η συνέχεια; Φαντάζει όλο και πιο δύσκολη. Ο κόσμος κλείνεται όλο και πιο πολύ στο σπίτι του. Ντρέπεται να δημοσιοποιήσει το πρόβλημα.

Αισθάνεται ενοχές. Το σύστημα φροντίζει να μοιράζει ευθύνες και γίνεται και τιμητής.

Η κοινωνική αυτοοργάνωση, είναι η μόνη λύση. Συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται και εμφανίζονται κάθε μέρα σε όλη τη χώρα, έχουν γεννηθεί από την ανάγκη. Θα ξεπεράσουν τα όποια διλήμματα βάζει το σύστημα για να σταματήσει τη φορά της ιστορίας. Οι υπηρέτες του θα ξεπεραστούν και αν συνεχίσουν να ταυτίζονται με αυτό θα στιγματιστούν. Ο λαός δεν έχει άλλη επιλογή. Η Ανάγκη γέννησε τα πάντα. Θα γεννήσει και τη νέα Ελπίδα.