Μέλος της Ένωσης Κυκλαδικού Τύπου
Έτος 1ης κυκλοφορίας 1998 - Φύλλο 99 - Ιούνιος 2023
ΠΕΡΙΚΑΛΛΗΣ ΝΑΟΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΑΞΙΟΣ Την Κυριακή 6 Αυγούστου και ώρα 20.30 στην πλατεία Αγίου Ελευθερίου Καρυάς έχει οριστεί η πραγματοποίηση της μεγάλης επετειακής εκδήλωσης του συλλόγου μας, με θέμα «Περικαλλής ναός θεωρίας άξιος». Τιμώ ντας την επέτειο των 200 χρόνων από την εύρεση της Ιερής Εικόνας, το ΔΣ της Καρυάς αφιερώνει τη φετινή εκδήλωση στο γεγονός αυτό. Κλήθηκε να συμμετάσχει το ιστορικό σωματείο της Αδελφότητας Τηνίων, το οποίο πριν από 120 χρόνια (1903) αναδεικνύει στην πρωτεύουσα κάθε χρόνο στις 30 Ιανουαρίου το μεγάλο αυτό θρησκευτικό γεγονός. Όπως πάντα, έτσι και φέτος εξαίρετοι επιστήμονες θα αναφερθούν με τις εισηγήσεις τους σε θέματα, τα οποία θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον των φίλων μας, τιμώντας με την παρουσία τους την 28η κατά σειρά εκδήλωση του συλλόγου μας. Συγκεκριμένα: Ο αρχιτέκτονας και πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Τήνου κ Πέτρος Μαρκουίζος με θέμα «Η αρχιτεκτονική του Ι.Ν. Μεγαλόχαρης».
Ο ιστορικός ερευνητής Τήνου και συγγραφέας κ Κώστας Δανούσης με θέμα «Τα μάρμαρα και το προσκυνητάρι της Μεγαλόχαρης».
Ο δρ πολιτικός μηχανικός και λογοτέχνης Αλέξανδρος Λεβαντής με θέμα «Πλησιάζοντας τη Μεγαλόχαρη με ψιθύρους στίχων της λογοτεχνίας».
Την εκδήλωση προλογίζει και συντονίζει ο Κώστας Δανούσης. Μετά το πέρας το ΔΣ του συλλόγου Καρυάς, η Αδελφότητα Τηνίων και η εφημερίδα μας θα τιμήσουν τον πρόεδρο και τα μέλη της διοικούσης επιτροπής του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. για την επί 200 χρόνια πολυδιάστατη προσφορά του ιδρύματος στην πατρίδα μας και το νησί της Τήνου.
Όπως πάντα θα προηγηθεί Παράκληση στον Άγιο Ελευθέριο. Στο τέλος της εκδήλωσης θα ακολουθήσει πατροπαράδοτο κέρασμα.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ
Χρονιά εκλογών η φετινή και σκέφτηκα ένα άρθρο της «Φωνής της Καρυάς» πριν από 22 χρόνια, τον Δεκέμβριο του 2001 (φύλλο 13). Αυτό αναφερόταν στην εφήμερη δύναμη που προσφέρουν οι αναπαυτικές καρέκλες στους εκάστοτε νικητές των πάσης φύσεως εκλογών, βουλευτικών, ευρωεκλογών, περιφερειακών, δημοτικών, συνδικαλιστικών, ομοσπονδιών, συλλόγων και πολλών ακόμα.
«…Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ
Στην αρχή ο άνθρωπος επινόησε την καρέκλα για να κάθε ται και αργότερα για να βολεύεται. Τα χρόνια περνούσαν και στα πόδια της σφάζονταν και σφάζονται κάθε λογής μνηστήρες που ποθούν να την αποκτήσουν. Και όταν, τελικά καταφέρνουν να καθίσουν «νικητές» πάνω της, τότε απολαμβάνουν το τίμημα της μάχης που έδωσαν, ατενίζοντας από ψηλά τους αδύναμους συμπολίτες τους. Σ’ αυτές, λοιπόν, τις καρέκλες της εξουσίας που άλλες
είναι μεγάλες και δερμάτινες και κάθονται οι επώνυμοι, ενώ άλλες μικρότερες, στις οποίες κάθονται πάσης φύσε ως αρμόδιοι, όλοι μαζί απολαμβάνουν τα προνόμια του καθήμενου, ταλαιπωρώντας τις περισσότερες φορές τους πολυπληθείς όρθιους που συνωστίζονται μπροστά τους για να βρουν το δίκιο τους. Μπροστά σ’ αυτήν την καρέκλα ο απλός πολίτης προσβάλλεται, ταπεινώνεται, εξευτελίζεται, και πολλές φορές εξαφανίζεται από τη δύναμή της που αντλείται πίσω από τις αυθαιρεσίες εγγράφων, αλάθητους νόμους, αλλά και τα πολλά παραθυράκια που υπάρχουν. Με την πάροδο, όμως, του χρόνου η καρέκλα τρίζει και χρειάζεται και λίγο «λάδωμα» για να πάψει να τρίζει, γι’ αυτό και ορισμένοι φροντίζουν να λαδώνεται τακτικά για να αποφεύγονται οι τριγμοί.
Κι όμως, όλοι αυτοί οι καρεκλοκένταυροι που μας καταπιέζουν, ζουν καθημερινά με τον πανικό μήπως βρεθεί κάποιος που θα τους τραβήξει την καρέκλα ή θα πριονίσει τα πόδια της. Γνωρίζουν, βλέπετε, πολύ καλά ότι μόλις τη χάσουν παύουν να υφίστανται, αφού τα βλέμματα είναι μονίμως στραμμένα σ’ αυτόν που κάθεται πάνω σ’ αυτήν. Τελικά, το μόνο που θα μείνει σ’ αυτούς που έτυχε να καθίσουν είναι η ιδιότητα που ανάγεται στο παρελθόν, γι’ αυτό θα πρέπει να γνωρίζουν οι υποψήφιοι κατακτητές της ότι η δύναμή τους είναι εφήμερη.
Ματθαίος Ποτήρης»
ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Για την ελληνική γλώσσα, τη «μήτρα» των σύγχρονων μεγάλων γλωσσών, η οποία αποτελεί την ανεξάντλητη πηγή δανεισμού για τη γονιμοποίησή της, ο Νικηφόρος Βρεττάκος έγραψε στον «Αγρό των λέξεων»: «Ευχαριστώ τις μακριές σειρές των προγόνων που δούλεψαν τη φωνή, την τεμάχισαν σε κρίκους, την κάμαν νοήματα, την σφυρηλάτησαν όπως το χρυσάφι οι μεταλλουργοί, κι έγινε Όμηροι, Αισχύλοι, Ευαγγέλια και άλλα κοσμήματα…»
Και μπορεί πρόσφατα η πατρίδα μας να δανείστηκε με επονείδιστους ληστρικούς όρους και ο ελληνικός λαός να υπέφερε από πρόσφατα μνημόνια, capital control, κ. ά., εξακολουθούν, όμως, ακόμα και σήμερα οι τοκογλύφοι «σύμμαχοί» μας να παίρνουν ως αντίδωρο κομμάτια της ελληνικής γλώσσας για να πλουτίσουν τις δικές τους. Μ.Π.
ΚΟΚΚΙΝΙΣΕ ΚΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ
Το ακούσαμε και δεν το πιστεύαμε. Άγνωστοι μόλυναν το άγαλμα του αγωνιστή του 1821 Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, γράφοντας στη βάση του «ο σφαγιαστής των Τούρκων της Τριπολιτσάς». Κι εγώ διερωτώμαι: ποια, άραγε, διεστραμμένα μυαλά και ποια βδελυρά χέρια μπόρεσαν να σκεφτούν τέτοια ανοσιουργήματα; Δεν έχουν ακούσει άραγε για τη σφαγή των Ελλήνων της Χίου, τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, των Αρμενίων, των αγνοουμένων της Κύπρου και τόσα άλλα; Και δεν γνωρίζουν ακόμα ότι για να μπορούν σήμερα να απολαμβάνουν την ασύδοτη ελευθερία τους, προσβάλλουν βάναυσα όλους εκείνους που έδωσαν γι αυτήν τη ζωή τους; Σκέφτομαι πως αν ζούσε σήμερα ο Κολοκοτρώνης και έβλεπε να γράφονται αυτά, κάπως έτσι θα σχολίαζε: «δεν με ενδιαφέρουν αυτά που γράφουν οι εχθροί της πατρίδας μου. Θλίβομαι, όμως, με τη σιωπή των συμπατριωτών μου». Μ.Π.
ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ Επέστρεφα στην Καρυά όταν είδα να εξέρχονται από το Κοιμητήριο του χωριού τέσσερα μικρά παιδιά κρατώ ντας στα χέρια τους αγριολούλουδα που είχαν μαζέψει
από παρακείμενους αγρούς. Σταμάτησα και τα ρώτησα: -Μόνα σας ήρθατε μέχρι εδώ;
-Ναι.
-Και τί κάνατε μέσα στο νεκροταφείο; Είπα σε αυστηρό τόνο.
-Πήγαμε και βάλαμε λουλουδάκια πάνω στους τάφους. -Οι γονείς σας το ξέρουν;
-Όχι.
-Την επόμενη φορά να ενημερώσετε τους γονείς σας. Στο μυαλό μου στριφογύριζε κάτι που είχα διαβάσει κι έλεγε «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ εκείνους που έχουμε αγαπήσει».
ΠΡΑΚΤΙΚΟΝ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΟΝΟΥ
«Εν Τήνω σήμερον 27 Μαΐου 1946 έτους ο υπογεγραμ μένος Σίμος Γ. Μαραγκός, γεωργός, κάτοικος του χωρίου Καρυάς Κοινότητος Στενής παρέλαβεν παρά της ΕΕΓΕ ένα (1) όνον θήλυ υπ’ αριθ. Μητρώου 747 ηλικίας τρι ών ετών, ύψους 1,21μ κατηγορίας …… αξίας δραχμών
300.000 την οποία θα προκαταβάλω με έκπτωση 20%. Προς τούτοις δηλώ υπευθύνως ότι αναλαμβάνω την κα λήν του διατροφήν και να διατηρήσω τούτο υπό την κατο χήν μου επί διετίαν.
Εν Τήνω τη 27 Μαΐου 1946
Η ΕΕΓΕ
Φ. Μαρκουΐζος
Ο παραλαβών γεωργός
Σ. Μαραγκός»
Σ.σ.: Σε μια εποχή που η κακοποίηση ζώων αποτελεί καθημερινό φαινόμενο στην πατρίδα μας, η παραπάνω αγοραπωλησία ενός γαϊδουράκου πριν από 80 χρόνια περίπου και οι δεσμεύσεις του ιδιοκτήτη προς την πολι
τεία για την καλή συντήρησή του δείχνει δυστυχώς ότι ο σεβασμός των τετράποδων φίλων μας βρίσκεται στο μακρινό χθες και όχι στο σήμερα.
ΝΑΥΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
1969
Έχοντας τελειώσει τη νυκτερινή σχολή μηχανικών Ε.Ν. «Ο Προμηθεύς», ταξίδεψα για μικρό χρονικό διάστημα ως δόκιμος στην ακτοπλοΐα. Μια μέρα ο αρχιπλοίαρχος της εταιρείας «Κατσουλάκου» Μηνάς Σιγάλας μου ανα
κοίνωσε ότι εκτιμώντας την προσφορά μου θα με προ ήγαγαν σε Γ΄ Μηχανικό. Έτσι, λοιπόν, ναυτολογήθηκα στο Ε/Γ Οία, ένα μικρό αλλά ταχύτατο για την εποχή, πλοίο (οι μεγαλύτεροι σε ηλικία Τηνιακοί θα το θυμού νται) και ανέλαβα υπεύθυνος βάρδιας. Σε ένα ταξίδι από Πειραιά προς Σύρο, Τήνο, Ίο, Θήρα, κατέβηκε στο μη χανοστάσιο ένας μεσόκοπος κύριος και μου συστήθηκε μηχανολόγος μηχανικός. Με ρώτησε διάφορα τεχνικά
θέματα του πλοίου και από ποια σχολή αποφοίτησα. -Από τον Προμηθέα.
-Από τον Προμηθέα; Ποιόν καθηγητή είχατε στο μάθημα
του σχεδίου;
-Τον Α. Α.
Γέλασε και μου είπε:
-Είναι φίλος μου και συνταξιδεύει σήμερα μαζί μου. -Φίλος σας; Να ξέρατε τί μου θυμίσατε… του απάντησα με πίκρα.
-Γιατί το λέτε με πίκρα; Με ρώτησε γεμάτος απορία. Ακολούθησε σιωπή.
Η μνήμη μου με γύρισε χρόνια πίσω….. Τότε, που τη δεκαετία του 1950 εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες άφη ναν πίσω τους τη γενέθλια γη παίρνοντας το δρόμο της εσωτερικής μετανάστευσης και κατέφθαναν στην πρω τεύουσα αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο. Έτσι και οι δικοί μου γονείς έφτασαν στον Πειραιά από τη Σέριφο και εργάστηκαν, ο πατέρας μου στις οικοδομές και η μη τέρα μου καθαρίστρια σε γραφεία, προσπαθώντας, όπως και πολλοί άλλοι, να σταθούν όρθιοι, έχοντας μέσα στις λιγοστές αποσκευές τους καλά φυλαγμένες τις αρετές του ήθους και τις αξιοπρέπειας.
Σιγά σιγά τα πράγματα άρχισαν να γίνονται ολοένα και πιο ρόδινα. Την οικοδομή ακολούθησε ένα μικρό (μια τρύπα κυριολεκτικά) καφενείο και αργότερα ένα καφέ μπαρ επί της Πανεπιστημίου 10 που έφερε μάλιστα την επιγραφή «Σέριφος» μην ξεχνώντας το αγαπημένο μας νησί. Στο μέγαρο αυτό στεγάζονταν οι εταιρείες Philips, το περιβόητο τότε Linguaphone και πολλοί μεγαλόσχη
μοι πολιτικοί. Ακριβώς απέναντι βρισκόταν το φημισμένο ζαχαροπλαστείο του «Ζόναρς» και τόσα άλλα ακόμη. Η ευμάρεια που ακολούθησε τα αρχικά δύσκολα χρόνια οδήγησε τη γυμνασιακή μου εκπαίδευση στη γνωστή σχολή Τσούρη - Αθανασούλια μέχρι που μια μέρα … Ενώ ήμουν 14 ετών ο πατέρας μου άφηνε την τελευταία του πνοή στον Ευαγγελισμό χτυπημένος από τον καρκίνο. Τα πάντα άλλαξαν και πάλι. Οι δυσκολίες της ζωής ήταν και πάλι μπροστά μας. Η μητέρα μου συνέχισε να εργάζεται ως καθαρίστρια γραφείων, ενώ εγώ αναγκάστηκα να διακόψω το σχολείο και να εργαστώ, με βιβλιάριο (ανηλίκου εργαζομένου) στη γνωστή μονάδα επισκευής πλοίων «Ναυσί» από 8.00-17.30 και αμέσως μετά να φοιτώ στον «Προμηθέα» από 18.30-22.00. Έξι μέρες την εβδομάδα και κάθε Κυριακή παρακολουθούσα το μάθημα του σχεδίου, καθηγητής του οποίου ήταν ο Α. Α.
Τις σκέψεις μου διέκοψε ο φίλος του Α. Α., ο οποίος πε ρίμενε να του εξηγήσω γιατί είχα μιλήσει για εκείνον με τόση πίκρα.
Ένα κυριακάτικο πρωινό μας έκανε έλεγχο των σχεδί ων μας. Πριν φτάσει και σε μένα είχαν προηγηθεί άλλοι συμμαθητές μου, οι οποίοι είχαν δεχθεί το ακατάσχετο υβρεολόγιό του. Κοίταξε υποτιμητικά την πρώτη από τις δυο σχεδιογραφίες μου, λέγοντάς μου: «Τι μ…κίες είναι αυτές ρε μ….». Στη συνέχεια πήρε και τη δεύτερη για να ακολουθήσει η ίδια συμπεριφορά, λέγοντάς μου: «Την επόμενη Κυριακή να τις ξανακάνεις και τις δυο, αλλιώς να μην πατήσεις το πόδι σου εδώ!». Επέστρεψα στο σπί
τι και η μητέρα μου μου είπε: «Τί έχεις παιδάκι μου;» -Ο καθηγητής μου έσκισε τις δυο σχεδιογραφίες και τις θέλει ξανά την επόμενη Κυριακή και γνωρίζω πως δεν υπάρχουν χρήματα να μου αγοράσεις άλλες. -Μη στενοχωριέσαι. Θα σου πάρω να τις πας στον κα θηγητή σου.
Πέρασε λίγη ώρα και είδα τη μητέρα μου να κλαίει βου βά για να μην την ακούσω. Ένιωσα να πνίγομαι, και όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα πλημμύρισαν την ψυχή μου. Αγανάκτηση, θυμός, απογοήτευση, λύπη, μα πάνω απ’ όλα αισθανόμουν υπεύθυνος για τα δάκρυα της μη τέρας μου. Ξενύχτησα όλη την εβδομάδα για να του
2
κάνω ξανά σαράντα σχέδια ενώ κάθε πρωί βρισκόμουν στην εργασία μου.
Προβληματισμένος ο φίλος του Α. Α. με όσα του εξιστό ρησα, μου είπε:
-Μου επιτρέπετε να πάω επάνω να του τα αναφέρω; -Βεβαίως, του απάντησα.
Σε λίγο επέστρεψε λέγοντάς μου ότι ο φίλος του του είπε πως δεν θυμάται ποτέ να συνέβη κάτι τέτοιο. Καθισμένος σε μια πολυθρόνα του πλοίου ο Α. Α. σε τίποτα δε θύμιζε τον επιβλητικό, άτεγκτο και σκληρό καθηγητή μου. Τον χαιρέτισα και τον άκουσα να μιλά με τρεμουλιαστή φωνή, αυτή τη φορά στον πληθυντικό «Καλησπέρα σας».
-Ο φίλος σας μου είπε ότι δεν θυμάστε το περιστατικό. -Όχι. Δεν θυμάμαι να συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο. -Ξέρετε, λίγο πριν και μετά από μένα την ίδια συμπερι φορά είχατε και σε άλλους συμμαθητές μου, μερικά επώ νυμα των οποίων ακόμα θυμάμαι.
-Ό, τι κι αν έκανα, το έκανα για το καλό σας, μου απάντη σε με φωνή που μόλις ακουγόταν.
Κατάλαβα πως έπρεπε να σταματήσω την κουβέντα. Τους χαιρέτισα και έφυγα.
Βάλσαμο ψυχής τα λόγια της μητέρας μου, λίγο πριν φύ γει από τη ζωή, και με συντροφεύουν μέχρι σήμερα: «Να είσαι καλός με τους ανθρώπους παιδί μου». Αλλά και όσα η ίδια η ζωή μου δίδαξε με τη ναυτική ιστορία που σήμερα μοιράζομαι μαζί σας. «Πρέπει να είμαστε καλοί με τους ανθρώπους όταν ανεβαίνουμε γιατί θα τους συ ναντήσουμε, όταν κατεβαίνουμε.»
Μάνθος Ποτήρης
Α΄ Μηχανικός Ε.Ν.
Καθηγητής ΚΕΣΕΝ
ΤΕΚΝΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ Εγώ στου καραβιού την πλώρη
ή στις σκαριές της μηχανής
με βια δουλεύω και με ζόρι
μια της ζωής, μια της θανής.
Εγώ δε ζω νωχελικά
πάνω σε γιωτ και σε μαρίνες
εγώ παλεύω ολημερίς
μες τη βρωμιά και στις σεντίνες.
Εμέ δε με σερβίρουνε
χαβιάρι και λαζάνια
εγώ έχω φύση δεύτερη
του χάρου τα καζάνια.
Εγώ δεν αναπαύομαι
σε πουπουλένια στρώματα
με βρίσκει ο ήλιος κι η βροχή
πάνω στα καταστρώματα.
Γιος της οργής και της ανάγκης
παιδί του μόχθου, του καμάτου
κοιτάω μπροστά για ν’ ανασάνω
στην κόψη πάνω του κυμάτου.
Χιλιάδες σύντροφοι μαζί μου
στη θάλασσα και στη στεριά
στόματ’ αμέτρητα βρυχώνται,
μύριες κραυγές για λευτεριά.
Δεν καρτερώ απ’ αλλού βοήθεια,
μόνο στις πύλες της οργής
θα μπω κρατώντας την αλήθεια,
με τους τυράννους καταγής.
Γλωσσάρι
Σκαριές: Τα διάτρητα, οι σκάρες, πάνω στις οποίες μπορεί το προσωπικό να πατάει.
Σεντίνες: Τα διπύθμενα του μηχανοστασίου. Ο χώρος κάτω από το λαμαρινένιο πάτωμα του τελευταίου κατώτε ρου τμήματος του χώρου του μηχανοστασίου. Παναγιώτης Μελάς
Ιούλης 2020
ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ
Ο κ Γιώργος Βαλσαμής προσέφερε στο σύλλογο Καρυάς 50€ στη μνήμη της κορης του Μαρίας Βαλσαμή – Πά χου. Το ΔΣ ευχαριστεί.
ΠΕΝΘΗ
π Μάρκος Θεοδοσίου
Πλήρης ημερών αναχώρησε για την ουράνια κατοικία ο ιερέας Μάρκος Θεοδοσίου. Γεννημένος στον Χατζηρά δο ιερούργησε επί τριάντα χρόνια στην ενορία Καρυάς – Μουντάδου - Τζάδου. Εμείς οι Καρυανοί θα τον θυμό μαστε εκτός από τη μελωδική φωνή του, για τις προσπά θειες που κατέβαλε, ώστε η Καρυά να αποκτήσει τη δική της αίθουσα για τις εκκλησιαστικές εορτές και τις κοινω νικές ανάγκες του χωριού. Προσωπικά θα τον θυμάμαι για την ευγένεια της ψυχής του, τον μειλίχιο λόγο του και τη συνέπεια στα εκκλησιαστικά του καθήκοντα τη ρώντας πάντα ίσες αποστάσεις μεταξύ των τριών χωριών που αποτελούν την ενορία μας. Ο σύλλογος της Καρυάς τον Ιούλιο του 2000 τον είχε τιμήσει στην καλοκαιρινή του εκδήλωση που είχε ως θέμα «Ο ρόλος του κλήρου στην Ορθόδοξη εκκλησία». Η διοίκηση του συλλόγου Καρυάς και η εφημερίδα μας εκφράζουν στα παιδιά του Ματίνα και Γιώργο και τους λοιπούς συγγενείς τα συλ λυπητήριά τους.
Κορωνία Αρτέμη - Μακρίδου
Με αισθήματα θλίψης συγγενείς και φίλοι αποχαιρέτη σαν την πάντα χαμογελαστή Κορωνία. Ανοιχτόκαρδη, ευγενική και με τον καλό της λόγο πάντα στα χείλη, η εκλιπούσα αφήνει πίσω της μόνο φίλους. Τα σπίτια της στο Νέο Φάληρο και στην Παλλάδα της Τήνου ήταν πάντα ανοιχτά για να υποδεχτούν και να φιλοξενήσουν γνωστούς και φίλους με τα ξεχωριστά εδέσματά της, οι συνταγές των οποίων εκδόθηκαν σε βιβλίο. Προσωπικά έτυχα του σεβασμού και της αγάπης της και θα τη θυμά
μαι πάντα για τον καλό της λόγο και την αγάπη που έτρε φε για την Καρυά και το σύλλογό μας. Στα αδέλφια της Δημήτρη και Χρήστο η εφημερίδα μας και ο σύλλογος της Καρυάς εκφράζουν τα συλλυπητήριά τους.
Μαρία Σιώτου
Η καμπάνα του Ιερού Ναού των Εισοδίων χτύπησε πέν θιμα στο άκουσμα του θανάτου της καλής δέσποινας Μαρίας Σιώτου. Ήταν μια από τις τελευταίες παρουσίες της παλαιάς δύσκολης αλλά και τόσο όμορφης εποχής και αυτό το διαπίστωνες αμέσως μόλις συνομιλούσες μαζί της. Είχα την τύχη να την γνωρίσω και διέκρινα την ευγενική ψυχή της, το γλυκό της λόγο, αλλά και τις όμορ φες αναμνήσεις που τη συνόδευαν ως τα βαθιά γεράματά της. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της τηνιακής γης που τη σκεπάζει. Στα παιδιά της Ειρήνη και Άννα και τα εγγόνια της η εφημερίδα μας εκφράζει τα συλλυπητήριά της.
Καπετάν Διονύσιος Ζαβραδινός
Πλήρης ημερών ξεκίνησε το ατελείωτο ταξίδι του στους ουρανούς ο πλοίαρχος Διανύσης Ζαβραδινός. Ταξιδευτής των επίγειων θαλασσών, ο καπετάν Διονύσης θήτευσε με
3
ξεχωριστή επιτυχία σε πλοία της εταιρείας Ωνάση κ. ά., ενώ ταυτόχρονα φιλοτέχνησαν μαζί με την καθηγήτρια – δικηγόρο σύζυγό του Μερόπη μια ευτυχισμένη οικογέ νεια. Καρπός της συνύπαρξής τους υπήρξαν οι δυο τους κόρες Μαριέλα και Νικολέττα που πορεύτηκαν πάνω στο δρόμο των γονέων τους. Συγγενείς και φίλοι παρευρέθη καν στην εξόδιο ακολουθία και αποχαιρέτησαν τον καλο κάγαθο πλοίαρχο στο τελευταίο του ταξίδι. Η εφημερίδα μας και ο σύλλογος Καρυάς εκφράζουν στα παιδιά του και τους λοιπούς συγγενείς τα συλλυπητήριά τους.
Ένας χρόμος χωρίς τον καπετάν Γιάννη
Ένας χρόνος πέρασε από τότε που έφυγε από κοντά μας ο πλοίαρχος Γιάννης Σιώτος και η θύμησή του παραμένει ολοζώντανη μέσα μου. Καλοπροαίρετος, συγκαταβατι κός, γλυκόλογος, βαθύτατα θρησκευμένος και αθεράπευ τα ερωτευμένος με τον Τριπόταμο και τη γενέτειρά του Τήνο, έχει αφήσει πίσω του μόνο φίλους συνεχίζοντας τα ταξίδια του στο απέραντο γαλάζιο των ουρανών. Συγγε νείς και φίλοι παραβρέθηκαν στο ετήσιο μνημόσυνό του
που τελέστηκε στον Άγιο Γεώργιο Ταύρου. Μάνθος Ποτήρης
STOP ΕΔΩ ΜΟΥΝΤΑΔΟΣ
● Στις 21/7 θα γίνουν φέτος τα εγκαίνια της 5ης Biennale έκθεσης σύγχρονης τέχνης στο Μουντάδο με θέμα «Ρίζες» με την συμμετοχή 11 καλλιτεχνών. Να είμαστε όλοι εκεί.
● Στους Αγίους Αναργύρους Γύρλας και στην Αγία Μα ρίνα Αργυρούπολης οι Μουνταδιανοί και ο σύλλογος γιόρτασαν το καθιερωμένο από χρόνια μαράντισμα. Ακολούθησαν γεύματα στην αίθουσα της εκκλησίας στη Γύρλα και κάτω από τα πεύκα στην Αργυρούπολη. Και του χρόνου.
● Ανέστησαν τα ξωκλήσια του χωριού μας. ● Θερμά συγχαρητήρια στο σημαιοφόρο του Λ.Σ. Χρή στο Αθανασιαδη για τις πρώτες βοήθειες που προσέφερε εφαρμόζοντας τη μέθοδο της καρδιοαναπνευστικής ανά νηψης σώζοντας τη ζωή σε ηλικιωμένη γυναίκα. ● Ο Μάρκος Βιδάλης του Νέστορα και της Κρυσταλλίας Βιδάλη πέτυχε στο τμήμα Επιστήμης και Φυσικής Αγω γής του Πανεπιστημίου Τρικάλων. Συγχαρητήρια. ● Η Μαρίνα Καλεώδη παρουσίασε το τρίτο κατά σειρά βιβλίο της που φέρει τον τίτλο «Ώσπου να πεις την άλφα βήτα». Καλοτάξιδο!
STOP ΕΔΩ ΤΖΑΔΟΣ
► Με δαπάνη του συλλόγου καθαρίστηκε και βάφτηκε ο δρόμος της περιφοράς του επιταφίου τις ημέρες του Πάσχα. Εύγε.
► Κλαδεύτηκε από το δήμο η Λεύκα της πλατείας του χωριού και συνεχίστηκε ο καθαρισμός του δρόμου Τζά δου – Καρυάς. Απομένει η υλοποίηση της υπόσχεσης εξωραϊσμού του πηγαδιού.
► Ανέστησαν τα ξωκλήσια του χωριού μας. ► Το κοριτσάκι τους βάπτισαν ο Νίκος Δαρμής και η Άννα Λαμανδρέα, δίνοντάς του το όνομα Γεωργία. Κα λοφώτιστο!
► Ο Παναγιώτης Κούκας και η Όλγα Γεράρδη βάπτισαν το κοριτσάκι τους δίνοντάς του το όνομα Αικατερίνη. Καλοφώτιστο!
STOP ΕΔΩ ΤΡΙΠΟΤΑΜΟΣ
♦ Στις 18 & 19 Αυγούστου θα πραγματοποιηθεί η επιτυ χημένη εκδήλωση της Γιορτής του Κρασιού στον Τριπό ταμο. Η πρώτη ημέρα είναι αφιερωμένη στα παιδιά.
♦ Η πλακόστρωση του δρόμου Τριανταφυλλιάς από το σύλλογο «Κάβος» μήκους 100μ περίπου ολοκληρώνε ται. Μπράβο σας!
♦ Αποψίλωση και συλλογή ξερών χόρτων πραγματοποι ήθηκε γύρω από το Σμπεράδο και τον Τριπόταμο από το σύλλογο και κατοίκους των χωριών. Εύγε.
♦ Ανέστησαν τα ξωκλήσια του χωριού μας.
♦ Τελέστηκε το 40νθήμερο μνημόσυνο της αείμνηστης Μαρίας Σιώτου.
STOP ΕΔΩ ΜΕΣΗ
■ Στις 5/8 θα πραγματοποιηθεί ο ετήσιος χορός του συλ λόγου στην πλατεία του χωριού με ζωντανή μουσική. ■ Στον Ι.Ν. Ταξιαρχών γιορτάστηκε Κωνσταντίνου και Ελένης και ο σύλλογος προσέφερε γεύμα στην αίθουσα του χωριού.
■ Ανέστησαν τα ξωκλήσια του χωριού μας.
■ Με πρωτοβουλία του συλλόγου καθαρίστηκε το χω ριό το Πάσχα και εν όψει του καλοκαιριού θα ασπρι στούν οι δρόμοι του. Μπράβο σας.
ΜΑΘΕΤΕ ΟΤΙ…
→ Ανήμερα της εορτής Κωνσταντίνου και Ελένης, τα παιδιά του αείμνηστου Δημήτρη Θεοδώρου τέλεσαν λει τουργία στον Άγιο Δημήτριο Καρυάς.
→ Η οικογένεια του κ Αλέξανδρου Λεβαντή ανήμερα της Αναλήψεως τέλεσε λειτουργία στον Ι. Ν. Σωτήρος Κουμιάδου.
→ Ανέστησαν τα ξωκλήσια της Καρυάς.
→ Εόρτασε ο Άγ. Ονούφριος στην περιοχή του Αγ. Φωκά από την οικογένεια της κ. Νανάς Βουτσίνου - Σα νταμούρη. Και του χρόνου.
→ Ο Παναγιώτης Πρασσάς και η Ηρώ Λούβαρη βάπτι σαν το αγοράκι τους δίνοντάς του το όνομα Ελευθέριος. Καλοφώτιστο.
→ Ο Περικλής Βλαχάκης και η Έβελιν Φωσκόλου βά πτισαν το αγοράκι τους δίνοντάς του το όνομα Μιχαήλ. Καλοφώτιστο.
→ Ο Γεώργιος Τρικούπης και η Μαριάννα Κρητικού απέκτησαν κοριτσάκι. Να είναι πάντα υγιές και καλό τυχο.
Το Δ.Σ. του συλλόγου Καρυάς
και η «Φωνή της Καρυάς»
σας εύχονται Καλό Καλοκαίρι
και σας προσκαλούν στην
καλοκαιρινή εκδήλωση με θέμα
«Περικαλλής Ναός θεωρίας άξιος»
την Κυριακή 6 Αυγούστου
και ώρα 20.30 στην Καρυά.
ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΥΑΣ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΑΡΥΑΣ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΞ Διανέμεται δωρεάν
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΚΔΟΣΗΣ: Ζέφη Ποτήρη ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: Ματθαίος Ποτήρης ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ: Στέφ. Γιαγιάς, Δημ. Μαραγκός, Άγγ. Ματθαιάσος
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Αγ. Δημητρίου 8, Ν. Φάληρο 185 47 ΤΗΛ: 210 4815647 – 698 0866336
Ε-MAIL: foni_tis_karias@yahoo.gr
ΕΚΤΥΠΩΣΗ: TinosPrint Χατζηϊωάννου-22830.24569
4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου