Λ Ε Γ Ι Ο Ν Ε Λ Λ Α
Η «Νόσος των Λεγεωνάριων» είναι οξεία λοιμώδης νόσος που προκαλείται από το βακτηρίδιο
Legionella Pneumophila (Λεγιονέλλα) που είναι και το πιο συνηθισμένο αλλά και επικίνδυνο της
οικογένειας LEGIONELLA.
Εκδηλώνεται ως σοβαρή μορφή πνευμονίας με τα συμπτώματα να εμφανίζονται 2 με 10 ημέρες
μετά την μόλυνση. Η κλινική εικόνα είναι συνήθως αυτή της άτυπης πνευμονίας με συνύπαρξη
της τάξης του 15%, ιδιαίτερα σε άτομα υψηλού κινδύνου, όπως οι ηλικιωμένοι, οι καπνιστές και
γενικότερα άτομα με καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος που είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Η μετάδοση της νόσου στον άνθρωπο γίνεται αερογενώς με την εισπνοή μικρών σταγονιδίων νερού
υπό μορφή αερολύματος. Τα πλέον επικίνδυνα σημεία ανάπτυξης και μετάδοσης της Λεγιονέλλας
είναι: α) οι πύργοι ψύξης (υδρόψυκτοι), β) τα ντους και οι βρύσες, γ)το τζακούζι ή το SPA, δ) τα
θεάματα με νερό (σιντριβάνια, τεχνητοί καταρράκτες κτλ) και ε) τα συστήματα ποτίσματος κήπων.
Το βακτηρίδιο της Λεγιονέλλας μπορεί να επιβιώσει σε ευρύ φάσμα θερμοκρασιών (από 6 - 60°
Κελσίου). Δεν μπορεί να πολλαπλασιαστεί σε θερμοκρασίες κάτω των 20° Κελσίου, ενώ
θερμοκρασίες άνω των 60° Κελσίου σκοτώνουν το βακτηρίδιο.
Οι θερμοκρασίες που ευνοούν πολύ την ανάπτυξη της Λεγιονέλλας είναι μεταξύ 20˚ και 45°
Κελσίου.
Η Λεγιονέλλα επίσης ως βακτηρίδιο μπορεί εύκολα να πολλαπλασιαστεί και να αποικήσει
συστήματα κρύου και ζεστού νερού και οποιεσδήποτε άλλες εγκαταστάσεις, οι οποίες
χρησιμοποιούν και αποθηκεύουν νερό.
Οι υδραυλικές εγκαταστάσεις ή οι δεξαμενές που είναι εκτεθειμένες στον καλοκαιρινό ήλιο
αποτελούν ιδανικό βιότοπο για το βακτηρίδιο. Επίσης παλιές υδραυλικές εγκαταστάσεις σωλήνων
γαλβανιζέ ή και άλλων που δεν συντηρούνται κανονικά και στις οποίες το νερό μπορεί να μείνει
στάσιμο για αρκετό καιρό εύκολα μπορούν να γίνουν εστίες μόλυνσης.
Βασική προϋπόθεση για την αποφυγή της ανάπτυξης των βακτηριδίων που οδηγούν στην
εκδήλωση της νόσου των Λεγεωνάριων είναι η λήψη συστηματικών προληπτικών μέτρων.
Υποχρεωτικά θα πρέπει να γίνονται, πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου θερμικό σοκ και
υπερχλωρίωση στο δίκτυο ύδρευσης του καταλύματος. Επίσης πρέπει να αναπτυχθεί και να
εφαρμοστεί κατάλληλο προληπτικό πρόγραμμα ελέγχου με ορισμό υπεύθυνου ατόμου που θα
έχει την κατάλληλη εκπαίδευση για τον έλεγχο και συντήρηση των εγκαταστάσεων.
Σημαντική είναι η λήψη μέτρων, ώστε το νερό να διατηρείται σε θερμοκρασίες κάτω από 20°C για
το κρύο και πάνω από 55-60°C για το ζεστό. Επίσης τακτικός καθαρισμός των βρυσών, συντήρηση
του δικτύου , των πύργων ψύξης όπου υπάρχουν , απολύμανση του δικτύου σε τακτά χρονικά
διαστήματα και η εφαρμογή θερμικού σοκ στις σωληνώσεις, είναι μερικά από τα βασικά στοιχεία
πρόληψης.
Πρέπει να γίνεται λήψη τουλάχιστον μία (1) φορά τη σαιζόν, δειγμάτων νερού για εργαστηριακές
αναλύσεις που θα αφορούν αποκλειστικά το βακτηρίδιο της Λεγιονέλλας, καθώς και
αρχειοθέτηση των αποτελεσμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου