slider

Naxios Το πρώτο blog των Κυκλάδων

Naxios

Επανεμφάνιση με συνενωτικό προφίλ του Νίκου Μαράκη στο Γιάννη Βλαχάκη στην «Κ».

Νίκος Μαράκης: «Δεν μπόρεσαν ποτέ οι Ναξιώτες να ομονοήσουν…»
Από το 1990 έως το 2014 υπηρέτησε τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως. 24 συναπτά έτη. Πότε από την θέση του αντιδημάρχου και πότε από αυτήν του δημάρχου Νάξου. Ο λόγος για τον σημερινό φιλοξενούμενο της στήλης, κ. Νίκο Μαράκη…
Οι ερωτήσεις και τα ερωτήματα δικά μας. Οι απαντήσεις, δικές του…


-Για το Αεροδρόμιο: «Η έγκριση μιας περιβαλλοντικής μελέτης, είναι ένα μικρό βήμα…»
-«Είναι μακρύς ο δρόμος. Δεν τελειώνει εδώ το θέμα της επέκτασης του διαδρόμου…»
-«Δεν μπόρεσαν ποτέ οι Ναξιώτες να ομονοήσουν…»
-Για το Λιμάνι: «Με τη νυν δημοτική αρχή είδαμε να έρχονται στο νησί νέοι λιμενολόγοι κ.λπ. Είδαμε νέα πράγματα μέσα στα τελευταία χρόνια. Εν πάση περιπτώσει. Θα παρελάσουν ακόμη πολλοί από το νησί μας. Και ξέρεις γιατί; Δεν ομονοούμε σε κάποια πράγματα.
«Θετική εξέλιξη.. Μικρό βήμα…»
Θετική εξέλιξη είναι, Γιάννη, η έγκριση μιας μελέτης… Είναι ένα μικρό βήμα, εν πάση περιπτώσει, που αφορά ένα στόχο που είχε τεθεί πολλά χρόνια πριν… να γίνει δηλ. μια βελτίωση σε ό,τι έχει σχέση, εκτιμώ, για τις ασφαλιστικές δικλείδες που αφορούν στην λειτουργία του μικρού αεροδρομίου του νησιού μας. Δεν είναι θετική εξέλιξη όμως θα μπορούσα να πω στην κατεύθυνση μιας ολοκληρωμένης -το τονίζω- προσπάθειας για ένα άλλο αεροδρόμιο διεθνών προδιαγραφών, κάτι που έγινε παλαιότερα.
Η απόφαση αυτή, η τωρινή τελευταία απόφαση αυτή της “έγκρισης”, πιστεύω ότι αφορά στην εξασφάλιση των ασφαλιστικών δικλείδων του αεροδρομίου, παρά σε ένα μεγάλο αεροδρόμιο που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της Νάξου, όπως οι Ναξιώτες επιθυμούν.
Γιάννη, είναι μακρύς ο δρόμος. Δεν τελειώνει εδώ το θέμα της επέκτασης του διαδρόμου… Τον χρόνο ολοκληρώσεως του έργου, δεν μπορώ να τον προσδιορίσω. Στις σκέψεις που κάνω αυτή την ώρα έχω συμπεριλάβει και την παράμετρο την σημαντική που δεν είναι άλλη, πιστεύω, από την μεγάλη οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα μας και την εθνική μας οικονομία.
«Μακάρι!… / Τότε (παλιά), δεν υπήρξε η ομοψυχία των Ναξιωτών, για μεγαλύτερο αεροδρόμιο…»
Μακάρι να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, όμως. Ευχή και ελπίδα όλων μας, Γιάννη, είναι να γίνει κάτι, έστω και μικρό, για να μπορεί να φέρει κάτι περισσότερο (σε κόσμο), αφού δεν μπορεί να γίνει κάτι μεγαλύτερο (σε έργο).
Μεγαλύτερο αεροδρόμιο, θα μπορούσε η Νάξος να είχε κάνει εδώ και χρόνια. Παλιά. Τότε που τα οικονομικά της χώρας και των δήμων ήταν σε καλύτερη κατάσταση από την σημερινή. Τότε, όμως, Γιάννη, δεν υπήρξε η ομοψυχία των Ναξιωτών, γύρω από το συγκεκριμένο θέμα. Το έχουμε πει πολλές φορές αυτό το πράγμα.
Τότε, όλοι μας στο νησί ήμασταν με πολλές και διαφορετικές απόψεις γύρω από το συγκεκριμένο θέμα. Δυστυχώς.
Δεν μπόρεσαν ποτέ οι Ναξιώτες να ομονοήσουν γύρω από την Υπόθεση Αεροδρόμιο. Και να συναποφασίσουν για κάτι συγκεκριμένο σε συγκεκριμένο χώρο κ.λπ. Πάντως, τότε, στην εξέλιξη του θέματος αυτού, υπήρξαν πάρα πολλές διαφορετικές γνώμες και για την θέση και για την κατεύθυνση και για το μέγεθος και για πολλά πράγματα. Είναι κάτι που, αν θες, είναι το ιδίωμα των Ναξιωτών, και γι’ αυτό κιόλας έχουμε μείνει πίσω σε αρκετά πράγματα. Τώρα…: υπάρχει και μια άλλη άποψη που λέει “καλά κάναμε και μείναμε πίσω, γιατί έτσι είναι καλύτερα για ‘μας”. Εντάξει…
Εντάξει… Είναι μια φιλοσοφία μιας μερίδας πολιτών-συμπολιτών μας. Όμως, επαναλαμβάνω, παλιά, εάν είχαμε ομονοήσει θα μπορούσε να είχε γίνει ένα μεγάλο αεροδρόμιο, με όλα τα δεδομένα που θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες και της Νάξου και των πέριξ του νησιού μας, νησιών. Και θα ήτανε, κάτι επαρκές. Μιλώ, για ένα διεθνές αεροδρόμιο. Μιλώ για ένα διεθνές αεροδρόμιο, που δεν θα μπορούσε, ήταν αδύνατο άλλωστε, να γίνει στην ίδια θέση. Τα έχουμε πει αυτά πολλές φορές. Δεν θα μπορούσε να γίνει αεροδρόμιο προδιαγραφών διεθνών, στην ίδια θέση. Αεροδρόμιο δηλ. με μήκος διαδρόμου από 1.800μ. έως 2.000μ.
Γιάννη, έχω μείνει στην ρήση κάποιου τεχνοκράτη και εμπλεκόμενου τότε με τα ευρωπαϊκά προγράμματα, σε επίπεδο υπουργείων κ.λπ, που μου είχε πει (τότε) στην προσπάθεια που γινότανε, αρκετά χρόνια μετά από αυτές τις εξελίξεις που σου περιγράφω, ότι: “Ξέρεις κάτι; Από το μυαλό μας, πλέον, θα πρέπει να βγάλουμε τα μεγάλα. Να τα ξεχάσουμε τα μεγάλα, για τα νησιά των Κυκλάδων και όχι μόνο…”. Εγώ, προσωπικά, έχω μείνει σε αυτό.
Γιάννη, έχουμε ήδη διαπιστώσει ότι οι ευκαιρίες χάθηκαν. Δεν τις εκμεταλλευτήκαμε, όταν έπρεπε. Σου εξήγησα, τους λόγους. Δυστυχώς…
Το Λιμάνι… «Δεν ομονοούμε…» / «Το προσωπικό συμφέρον»… / «Το συμφέρον του τόπου»…
Και για το Λιμάνι, τα ίδια θα μπορούσα να (σου) πω. Ναυάγησε (θυμάσαι ε;), η υπόθεση του λιμανιού του νησιού μας. Τώρα, μαθαίνω ότι πάμε για Master-Plan. Να πάμε! Να πάμε!
Αυτά είναι επιταγές και ανάγκες, που προβλέπονται για την ύπαρξη των λιμανιών. Εντάξει…
Για την ασφάλεια των επιβαινόντων, για την ασφάλεια των πλοίων, κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν. Και νομίζω ότι το Master-Plan του λιμανιού, αυτά μελετά. Και αυτά, υποδεικνύει. Αυτά πρέπει να κάνει.
Παλαιότερα, επί των ημερών μου στον Δήμο, κάναμε λόγο και προτάσεις για μικρές πλην όμως σημαντικές βελτιώσεις του λιμανιού μας. Είχαμε φτάσει, τότε, σε επίπεδο να αναθέσουμε την ολοκλήρωση της σχετικής μελέτης για τις βελτιώσεις που χρειαζόταν το λιμάνι μας στην Εγνατία Οδό. Στόχος μας ήτανε να δημοπρατήσουμε το συγκεκριμένο έργο, με δεδομένο ότι είχαμε στο Κοινοτικό Πλαίσιο-γέφυρα… (εξαιτίας του ότι είχε ακυρωθεί το προηγούμενο μεγάλο λιμενικό έργο)… “Γέφυρα χρημάτων”, για να καλυφτεί η απαιτούμενη οικονομική δαπάνη. Και αυτό το έργο όμως (οι μικρές βελτιώσεις που προείπα), με τις παρεμβάσεις (τότε) της νυν δημοτικής αρχής και του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου, ακυρώθηκαν.
Θυμίζω τις βελτιώσεις τις παράπλευρες, την μικρή επιμήκυνση, τον λιμενοβραχίονα και όλα αυτά… Ήτανε, τότε (θυμάσαι;), που έκανα λόγο για ένα “λιμανάκι” που θα κατασκευάζαμε, σύμφωνα με τις υποδείξεις των καπεταναίων της ακτοπλοΐας, καλό, ασφαλές και λειτουργικό…
Ήταν τότε που συναποφασίσαμε, σχετικά, στο δημοτικό συμβούλιο. Τότε, που εμείς ως δημοτική αρχή, κατεβάσαμε στο Σώμα, τρεις διαφορετικές προτάσεις για το λιμάνι μας και την βελτίωσή του. Και συναποφασίσαμε τότε, όλοι μας, σου επαναλαμβάνω. Και το πανηγυρίσαμε τότε. Πανηγυρίσαμε την βελτιωμένη έκδοση θα μπορούσε να πω, ενός έργου το οποίο θα μπορούσε να καλύψει/εξυπηρετήσει επαρκώς τις ανάγκες, όχι τις μεγάλες ανάγκες των λιμανιών, για κρουαζιερόπλοια, κ.λπ.
Το εμπορικό λιμάνι, που θες να μάθεις φίλε Γιάννη, είναι ένα άλλο κεφάλαιο.
Εν πάση περιπτώσει, ακυρώθηκε, όπως είναι γνωστό, και αυτό το μακρόπνοο έργο.
Με τη νυν δημοτική αρχή είδαμε να έρχονται στο νησί νέοι λιμενολόγοι κ.λπ. Είδαμε νέα πράγματα μέσα στα τελευταία χρόνια. Εν πάση περιπτώσει. Θα παρελάσουν ακόμη πολλοί από το νησί μας. Και ξέρεις γιατί; Δεν ομονοούμε σε κάποια πράγματα. Και ξέρεις, Γιάννη; Εάν βάζεις το συμφέρον σου το προσωπικό, πάνω από το συμφέρον του τόπου σου, εκεί, δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ ομοθυμία και ομοψυχία. Εάν όμως όλοι μαζί αποφασίσουμε να θέσουμε μπροστά και πάνω από όλα το συμφέρον του τόπου μας, τότε τα πράγματα θα πάνε καλά. Θα αλλάξουνε, ίσως. Είναι όμως δύσκολο να αλλάξουνε, Γιάννη. Δυστυχώς. Αυτή είναι η διαπίστωση και η πραγματικότητα…

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το 2ο μέρος των δηλώσεων και σχολίων Μαράκη, στο αμέσως επόμενο φύλλο της «Κ».

Δεν υπάρχουν σχόλια: