- το 2003 318,1 χιλιάδες ευρώ
- το 2004 864 χιλιάδες ευρώ
- το 2005 552,6 χιλιάδες ευρώ
- το 2006 700,6 χιλιάδες ευρώ
- το 2007 1,3 εκατ. ευρώ
- το 2008 1,9 εκατ. ευρώ
- το 2009 1,3 εκατ. ευρώ
- το 2010 74,6 χιλιάδες ευρώ και
- το 2011 περίπου 1 εκατ. ευρώ

Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, οι συναλλαγές άνω ενός εύλογου ποσού υποχρεωτικά γίνονται με τραπεζική διαμεσολάβηση και όχι με μετρητά από το ταμείο προς συμμόρφωση με τους νόμους περί ξεπλύματος χρήματος αλλά και τον Κώδικα Φόρου Εισοδήματος για την έκπτωση δαπανών. Εξάλλου, η ύπαρξη σημαντικών υπολοίπων μετρητών στο ταμείο ενισχύει τον κίνδυνο εγκληματικής ενέργειας, ενώ δεν επιφέρει έσοδα από τόκους, κάτι που θα ήταν ζητούμενο για μία εταιρεία.

Τα ερωτήματα, λοιπόν, που τίθενται από την έρευνα των υπολοίπων του λογαριασμού 38 ταμείου είναι σαφή:

- Πώς δημιουργήθηκαν, πώς μειώθηκαν και κατά πόσο στους λογαριασμούς αυτούς ενδέχεται να περιλαμβάνονται ποσά σχετικά με συναλλαγές προς μέλη διοίκησης που απαγορεύονται από το άρθρο 23α του ΚΝ 2190/1920; Είναι χαρακτηριστικό ότι η εταιρεία εμφανίζεται το 2009 να έχει στο ταμείο 1,3 εκατ. ευρώ, ποσό που μειώνεται στις 74,6 χιλιάδες ευρώ το 2010 και αυξάνεται σε περίπου 1 εκατ. ευρώ το 2011.

-Πώς η εταιρεία ρισκάρει να διατηρεί τόσο υψηλά ποσά στο ταμείο της και να μην τα καταθέτει στην τράπεζα; Σε ποιον φυσικό χώρο η εταιρεία διαφύλασσε τόσο μεγάλα ποσά χρημάτων; Ο αντίλογος, βέβαια, θα μπορούσε να είναι ότι η εταιρεία εξέδιδε επιταγές ημέρας, οι οποίες δεν είχαν εισπραχθεί και εμφανίζονταν ως υπόλοιπο λογαριασμού στο ταμείο.

Είναι δυνατόν όμως, να συμβαίνει αυτό, συστηματικά, σε κάθε χρήση, καθώς:

-Δεδομένων των υψηλών αυτών ποσών στο ταμείο, δεν θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ενέχει ο κίνδυνος πληρωμής δαπανών χωρίς παραστατικά ή δανεισμού της διοίκησης ή πραγματοποίησης "άλλου είδους" συναλλαγών;

-Πώς είναι δυνατόν να μην έχει διαταχθεί έλεγχος από τις φορολογικές αρχές για το ζήτημα αυτό, δεδομένου ότι η εταιρεία υποβάλλει κάθε χρόνο τις οικονομικές καταστάσεις της μαζί με τη δήλωση φόρου εισοδήματος στην αρμόδια ΔΟΥ; Να σημειωθεί ότι το γεγονός ότι υπάρχουν ανέλεγκτες φορολογικά χρήσεις, επισημαίνεται στις οικονομικές καταστάσεις της Διάτμηση.

Από το 2011 σε ΦΕΚ

Παράλληλα, η έρευνα στο Εθνικό Τυπογραφείο αποκαλύπτει ότι η Διάτμηση ΕΠΕ έχει να δημοσιεύσει οικονομικές καταστάσεις στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως Ανωνύμων Εταιρειών και Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης από το 2011.

Αυτή, δηλαδή, υπήρξε η τελευταία χρονιά που η τεχνική εταιρεία εμφανίζει δημοσιευμένες στο ΦΕΚ οικονομικές καταστάσεις και γι’αυτό, όπως εξηγούν στο Capital.gr ειδικοί, συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 48 βάσει του οποίου:

- "η εταιρεία μπορεί να λυθεί με δικαστική απόφαση μετά από αίτηση οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον εάν η εταιρεία δεν έχει υποβάλει, προς καταχώριση, οικονομικές καταστάσεις τριών τουλάχιστον συνεχών διαχειριστικών χρήσεων, εγκεκριμένες από τη γενική συνέλευση". Με άλλα λόγια, ο υπουργός Ανάπτυξης διαθέτει το έννομο συμφέρον για να προχωρήσει στην άρση της άδειας της εταιρείας.

Αναμφισβήτητα, ο αντίλογος θα μπορούσε να είναι ότι η εταιρεία δημοσίευσε τις οικονομικές καταστάσεις στην οικεία Νομαρχία ή στον Τύπο.

Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση η εταιρεία είναι υποχρεωμένη να δημοσιεύει στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως τις οικονομικές καταστάσεις της. Και, άλλωστε, πώς η Περιφέρεια Πελοποννήσου ενέκρινε τη σύμβαση του έργου τη στιγμή που οι οικονομικές καταστάσεις της Διάτμηση δεν έχουν δημοσιευθεί σε ΦΕΚ;  Ποιες, δηλαδή, οικονομικές καταστάσεις υπέβαλε η εταιρεία στο φάκελο του έργου;

Συμπτώσεις

Ένα ακόμη ενδιαφέρον εύρημα φαίνεται να συμπληρώνει το παζλ. Ότι η εταιρεία ορκωτών ελεγκτών που εγκρίνει τις οικονομικές καταστάσεις φαίνεται να έχει προέλθει από συνεταίρους (partners) της εταιρείας που ενέκρινε τις οικονομικές καταστάσεις του Δήμου Θεσσαλονίκης, της Energa και του Alter, εταιρείες που έχουν απασχολήσει σε βάθος και επί μακρόν τις ελεγκτικές αρχές.

dimitris.delevegos@capital.gr