Ανακοίνωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου
Νοέμβρης 1973 – Νοέμβρης 2014
Με αγώνα και θυσία γράφεται η ιστορία
Συνεχίζουμε, παλεύουμε για τη δική μας ζωή, το δικό μας μέλλον! Δε θα
δεχτούμε να ζούμε στα όρια της εξαθλίωσης. Σπάμε τα δεσμά! Με την
αποφασιστική, την οργανωμένη δράση μας μπορούμε να βάλουμε τη δική μας
σφραγίδα, να επιβάλουμε το δίκιο μας, ενάντια στο ζυγό των μονοπωλίων, της ΕΕ, του ιμπεριαλισμού.
Ποιοι και γιατί επέβαλαν τη στρατιωτική δικτατορία;
Η διακυβέρνηση της χώρας, την 21η Απριλίου 1967, πέρασε από τα αστικά κόμματα σε τμήματα δυνάμεων του στρατού. Το
πραξικόπημα έγινε στο όνομα του υποτιθέμενου “κομμουνιστικού κινδύνου”. Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά πως ο
αντικομμουνισμός είναι πάντοτε προπομπός συνολικότερων αντιλαϊκών σχεδίων, έχει στο στόχαστρο συνολικά το λαό, τη
νεολαία, το κίνημα.
Οι λόγοι που επέβαλαν τη δικτατορία ήταν η εξυπηρέτηση εσωτερικών αναγκών του συστήματος, καθώς υπήρχαν αντιθέσεις
ανάμεσα σε αστικά κόμματα και το Παλάτι, που υπήρχε ακόμα και ήταν μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά και για
να στηριχθούν οι επιδιώξεις του αμερικανο-νατοϊκού ιμπεριαλισμού στην περιοχή.
Η εξουσία δεν άλλαξε χέρια, την κρατούσαν οι καπιταλιστές, τα μονοπώλια. Αυτό που άλλαξε ήταν η μορφή άσκησής της. Η
δικτατορία ήταν ένα καθεστώς τρόμου – με εξορίες, βασανιστήρια, φυλακές, εκτελέσεις – που υπεράσπιζε την εξουσία των
μονοπωλίων. Το κεφαλαίο, τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα απ’ τη χουντική διακυβέρνηση. Ο Δικτάτορας Παπαδόπουλος είχε
πει, για παράδειγμα, στους εφοπλιστές: «Έλθετε προς ημάς και πέστε μας τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας βεβαιώ, ότι η κυβέρνησις
θα σας το δώση.» Τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών εκτινάχθηκαν, ενώ εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τσακίστηκε το
εργατικό κίνημα με το βούρδουλα της καταστολής. Αυτό το καθεστώς υμνούν σήμερα οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που
είχε στα όπα όπα το μεγάλο κεφάλαιο και τα κέρδη του, και στον
«γύψο» το λαό, τη νεολαία, τις ανάγκες και τους αγώνες τους.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ οργανώνουν τον αντιδικτατορικό αγώνα
Η αδυναμία του λαϊκού κινήματος να αντιτάξει άμεσα αντίσταση, παρ’
ότι τα σχέδια της δικτατορίας ήταν γνωστά, ώστε με καλύτερους όρους
να οργανωθεί από την αρχή η αντιδικτατορική πάλη, αποδεικνύουν
πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό – λαϊκό κίνημα που
αντιπαλεύει την εξουσία των μονοπωλίων μπορεί να είναι έτοιμο για να
αντιμετωπίσει τα σχέδια σε βάρος του λαού. Βασική προϋπόθεση για
να μπορέσει το εργατικό – λαϊκό κίνημα να ανασυνταχθεί και να
οργανωθεί, όπως αποδείχτηκε και από την περίοδο του αγώνα ενάντια
στη δικτατορία, είναι το δυνάμωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Το πρώτο διάστημα μετά την επιβολή της δικτατορίας, όταν
κυριαρχούσε ακόμα ο φόβος και η ηττοπάθεια, καθοριστική
σημασία για το σπάσιμο αυτού του κλίματος, για να πάρει
κουράγιο ο λαός είχε η αταλάντευτη στάση των κομμουνιστών
απέναντι στους ανακριτές, τους δεσμοφύλακες, τους βασανιστές.
Τα θεμέλια της ανασύνταξης του κινήματος μπαίνουν το 1968. Το ΚΚΕ
ανασυγκροτεί τις παράνομες Οργανώσεις του, ξεκαθαρίζει τις γραμμές
του απ’ τους οπορτουνιστές που ήθελαν να το διαλύσουν. Ξεκινά το
Μάρτη η κυκλοφορία του παράνομου «Ριζοσπάστη». Λίγους μήνες
μετά, το Σεπτέμβρη, ιδρύεται η ΚΝΕ. Η απόφαση αυτή σκορπίζει
ενθουσιασμό, δίνει κουράγιο στο λαό. Ταυτόχρονα, ξεκινά και η
έκδοση του παράνομου «Οδηγητή».
Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και καθώς αναπτύσσονται οι
Οργανώσεις τους, ιδρύονται οι αντιδικτατορικές Οργανώσεις: το
Πανελλήνιο Αντιδικτατορικό Μέτωπο (ήδη απ’ το Μάη του ’67), το ΠΑΜ
Νέων, η Ενιαία Συνδικαλιστική Αντιδικτατορική Κίνηση – ΕΣΑΚ (τον
Απρίλη του ’68), η Αντιδικτατορική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας – Αντι-
ΕΦΕΕ και η Μαθητική Οργάνωση Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας – ΜΟΔΝΕ.
Τα σκάνδαλα της Χούντας
Ένα επιχείρημα των σημερινών θιασωτών της Χούντας,
δηλαδή της “Χρυσής Αυγής” είναι ότι «οι χουντικοί
πέθαναν στην ψάθα» ή ότι η Χούντα αντιμετώπισε την
“φαυλοκρατία” και τη “διαφθορά του πολιτικού
συστήματος”. Στη πραγματικότητα στα χρόνια της
Δικτατορίας έγινε ένα πραγματικό «πάρτυ» υπεξαίρεσης
χρημάτων, ρουσφετιών και σκανδάλων. Οι Χουντικοί
έφτασαν δε σε τέτοιο σημείο, που μέχρι και ο Σάββας
Κωνσταντόπουλος, προπαγανδιστής της Δικτατορίας,
αναγκάστηκε να γράψει: «Λυπούμαι, διότι είμαι
υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως
λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται μία
νέο-φαυλοκρατία (ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί
εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική
προβολή κοκ)».
Τα μεγαλύτερα σκάνδαλα αφορούσαν συμβάσεις με
ντόπια και ξένα μονοπώλια, όπως η σύμβαση με την
εταιρεία “Lipton’ και η σύμβαση της Εγνατίας.
Εκατομμύρια αρπάχτηκαν επίσης απ’ τους Χουντικούς
για την κατασκευή του «Ναού του Σωτήρος», το
περιβόητο «Τάμα του Έθνους». Για την κατασκευή του
ναού, μαζεύτηκαν περίπου 450 εκατομμύρια δραχμές, με
πολλά απ’ αυτά τα χρήματα να προέρχονται από
υποχρεωτικές “εισφορές” των δημοσίων υπαλλήλων.
Μετά τη χούντα, στο ταμείο βρέθηκαν περίπου 47
εκατομμύρια. Πάνω από 400 εκατομμύρια δραχμές είχαν
κάνει “φτερά”... Στο Δήμο της Αθήνας, επίσης τα
σκάνδαλα της Χούντας ξεπέρασαν το 1 δισεκατομμύριο
δραχμές!
Ο.Β. Νάξου της ΚΝΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου