ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΤΑ!

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΑΒΛΕΨΙΑ Ή ΣΚΟΠΙΜΗ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ;
Του ΤΡΥΦΩΝΑ ΔΑΡΑ*
Στον αέρα κινδυνεύουν να τιναχτούν τα κοινωνικά προγράμματα της τοπικής αυτοδιοίκησης
όπως το «Βοήθεια στο σπίτι» αλλά και μόνιμες κοινωνικές και προνοιακές δομές, όπως οι
παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα ΚΑΠΗ κ.λπ.
Αιτία αυτή τη φορά δεν είναι το σχεδόν διαχρονικό πρόβλημα της έλλειψης
χρηματοδότησης, αφού π.χ. για το πρόγραμμα

«Βοήθεια στο σπίτι» και το
πρόγραμμα «Μονάδες κοινωνικής μέριμνας» που κινδυνεύουν περισσότερο, εξασφα
λίστηκε και για το 2011 τουλάχιστον η κοινοτική χρηματοδότηση με αποτέλεσμα να σωθούν
(έστω πρόσκαιρα) οι 4.500 θέσεις εργασίας στις 1.050 σχετικές δομές (που θα γίνουν
βέβαια πολύ λιγότερες με τον "Καλλικράτη" λόγω συγχωνεύσεων) και να συνεχίσουν να
εξυπηρετούνται οι 80.000 ηλικιωμένοι, ΑμεΑ κ.λπ. που ωφελούνται.
Το πρόβλημα το δημιουργεί ο ίδιος ο "Καλλικράτης" και αν δεν υπάρξει άμεση
νομοθετική ρύθμιση τότε η αυτοδιοίκηση, οι εργαζόμενοι και οι εξυπηρετούμενοι
πολίτες θα βρεθούν μπροστά σε σοβαρό αδιέξοδο.
Πώς έχει η υπόθεση: Σύμφωνα με τον "Καλλικράτη" κάθε δήμος μπορεί να διαθέτει
-κατά βάση- μόνο ένα ΝΠΔΔ και μια κοινωφελή δημοτική επιχείρηση (ή δυο ΝΠΔΔ αν
δεν έχει κοινωφελή επιχείρηση). Το ΝΠΔΔ του δήμου και η δημοτική επιχείρηση όμως
δεν μπορούν να έχουν κοινούς τομείς δραστηριοτήτων και αρμοδιοτήτων. Δηλαδή δεν
μπορούν και οι δυο φορείς ταυτόχρονα να ασκούν αρμοδιότητες «κοινωνικής προστασίας
και αλληλεγγύης» όπως προσδιορίζονται στο άρθρο 75 του Δημοτικού-Κοινωνικού Κώδικα
και το άρθρο 94 του "Καλλικράτη". Αν υπάρχει δηλαδή στον καλλικρατικό δήμο έστω ένα
ΚΑΠΗ ή ένας παιδικός σταθμός που λειτουργούν ως ΝΠΔΔ (κι αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντα
γιατί όταν οι πρώην κρατικοί παιδικοί σταθμοί μεταφέρθηκαν στους δήμους, έπρεπε
1 / 2
ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΤΑ!
Συντάχθηκε απο τον/την Administrator
οπωσδήποτε να έχουν τη μορφή ιδιαίτερου ΝΠΔΔ και όχι ας πούμε δημοτικής υπηρεσίας)
τότε κανένα από τα κοινωνικά και προνοιακά προγράμματα («Βοήθεια στο σπίτι», παιδικοί
και βρεφονηπιακοί σταθμοί, κέντρα ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων-ΚΗΦΗ, κέντρα
διημέρευσης-ημερήσιας φροντίδας ΑμεΑ κ.λπ.) δεν μπορεί πλέον να υλοποιείται από την
κοινωφελή επιχείρηση του δήμου, αφού ανήκουν στην ίδια κατηγορία αρμοδιοτήτων!
Εξαιρούνται μόνο τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών-ΚΔΑΠ που θεωρείται
εκπαιδευτική και όχι κοινωνική δραστηριότητα.
Το πρόβλημα δεν λύνεται ούτε με μεταφορά προγραμμάτων από το ΝΠΔΔ στην
επιχείρηση ή το αντίστροφο ώστε να συγκεντρωθούν σε έναν φορέα οι
αρμοδιότητες. Κι αυτό γιατί ο "Καλλικράτης" προβλέπει μεταφορά προγραμμάτων (όπως
και προσωπικού κ.λπ.) μόνο από τα συγχωνευόμενα ΝΠΔΔ στο ένα και ενιαίο ΝΠΔΔ του
νέου δήμου και αντίστοιχα από τις συγχωνευόμενες επιχειρήσεις στη μια και ενιαία
επιχείρηση του νέου δήμου και όχι από ΝΠΔΔ σε επιχειρήσεις και το αντίστροφο. Αυτό
στην πράξη σημαίνει ότι οι κοινωφελείς επιχειρήσεις δεν θα μπορούν να έχουν στους
σκοπούς τους πια σχετικές δραστηριότητες και χάνουν μάλιστα όλα τα προγράμματα
χρηματοδότησης στα οποία έχουν ενταχθεί με την απόφαση συγχώνευσης!
Σοβαρό πρόβλημα θα έχουν και οι εργαζόμενοι στις δομές και τα προγράμματα
αυτά. Κι αυτό γιατί μεταφορά προσωπικού προβλέπεται μόνο για τις περιπτώσεις των
εργαζομένων στις επιχειρήσεις που έχουν σύμβαση αορίστου χρόνου και επιπλέον η
διάταξη αυτή αφορά μόνο επιχειρήσεις που συγχωνεύονται (παρ 4 άρθρο 109 ν. 3852/10).
Δηλαδή οι εργαζόμενοι στα προγράμματα αυτά με σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου
απολύονται σε κάθε περίπτωση και επίσης όλοι οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις των
δήμων που διαθέτουν μόνο μία κοινωφελή επιχείρηση (δηλ. δεν θα υπάρχει συγχώνευση) θα
έχουν την ίδια μοίρα, είτε είναι αορίστου είτε είναι ορισμένου χρόνου!
Τα προβλήματα όμως δεν τελειώνουν εδώ. Γιατί υπάρχουν δομές και προγράμματα που αν
υλοποιούνται μέσω ΝΠΔΔ και όχι από δημοτική επιχείρηση δεν μπορούν να
χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ!
Το πρόβλημα είναι τόσο σοβαρό και αφορά το σύνολο σχεδόν των δήμων, που
έμπειροι αυτοδιοικητικοί εκφράζουν την απορία τους για τη νομοθετική αυτή αβλεψία.
Εκτός βέβαια αν, όπως τουλάχιστον ορισμένοι από αυτούς υποψιάζονται, δεν πρόκειται για
αβλεψία αλλά για ηθελημένη παράλειψη που υποκρύπτει πρόθεση περικοπής ή και
εγκατάλειψης της χρηματοδότησης των κοινωνικών προγραμμάτων.
Αν οι υποψίες αυτές δεν έχουν βάση πάντως, η μόνη λύση είναι η άμεση νομοθετική
παρέμβαση της Πολιτείας για την άρση αυτού του αδιεξόδου και την απρόσκοπτη
εκτέλεση των κοινωνικών προγραμμάτων των ΟΤΑ.
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελευθερία Καλαμάτας, 06.02.2011