Απάντηση Βρούτση στους παλικαρισμούς Λοβέρδου

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δευτέρα, 3 Μαΐου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Εργασίας και K οινωνικής Ασφάλισης της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Κυκλάδων, κ. Ιωάννης Βρούτσης, με αφορμή την ανακοίνωση των μέτρων που συνοδεύουν την ένταξη της χώρας μας στο Μηχανισμό Στήριξης, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Η καθυστέρηση στη λήψη των αναγκαίων μέτρων, η καταστροφική διαχείριση του δανεισμού της χώρας, η βραδύτητα των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών οδήγησαν την κυβέρνηση εσπευσμένα και χωρίς περιθώρια διαπραγμάτευσης στο Μηχανισμό Στήριξης και στα εξαιρετικά σκληρά μέτρα που αυτός προβλέπει.



Μετά τη δραματική αυτή εξέλιξη:

Το εισόδημα των εργαζομένων συρρικνώνεται.

Τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα υποχωρούν.

Οι συνταξιούχοι βλέπουν το όνειρο της αξιοπρεπούς διαβίωσης να γίνεται εφιάλτης.

Οι παλικαρισμοί του Υπουργού Εργασίας στη Βουλή για τη δήθεν υπεράσπιση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, αποδείχθηκαν μια επικοινωνιακής σκοπιμότητας σκιαμαχία. Ουδέποτε είχε τεθεί θέμα κατάργησής τους από το ΔΝΤ.

Η πολύμηνη διαβούλευση για το Εργασιακό και το Ασφαλιστικό, μαζί με τις αντίστοιχες ρητορείες των Υπουργών, αποδεικνύονται εμπαιγμός αν δεν ήταν σχεδιασμός παραπλάνησης.

Όταν ο Υπουργός Εργασίας εξήγγειλε μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους, φαίνεται εννοούσε την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και την αύξηση του ορίου των απολύσεων. Όταν δεσμευόταν για “Δομικές Αλλαγές” στην Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση, είναι βέβαιο ότι είχε κατά νου ένα μηχανισμό μείωσης των συντάξεων. Λίγη σημασία έχει πλέον να μιλά κανείς για “Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση” .

Το πακέτο των σκληρών μέτρων που, ήδη, έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίζει κάποια δημοσιονομικά οφέλη, δεν εγγυάται όμως την αναγκαία Αναπτυξιακή Προοπτική και δεν εξασφαλίζει τη στοιχειώδη Κοινωνική Συνοχή.

Από τη Συμφωνία “Σωτηρίας” της χώρας μας, λείπει η Ελπίδα, απουσιάζει η Εμπιστοσύνη, περισσεύουν τα επώδυνα και αρνητικά μέτρα για τους πολλούς.

Πρώτο μέλημα της Ν.Δ. από σήμερα, είναι η στήριξη των στοιχειωδών εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η προώθηση των προτάσεών μας για ανάπτυξη, τόνωση της αγοράς, στήριξη της απασχόλησης, αντιμετώπιση της ανεργίας. Η πίεση για επιτάχυνση των χρηματοδοτήσεων του ΕΣΠΑ, που καθυστερούν δραματικά επί επτά μήνες.

Μαζί με όλους τους Έλληνες πολίτες, θα κρατήσουμε την Ελπίδα ζωντανή και την Προοπτική για σύντομη έξοδο από την επιτήρηση Εφικτή».

ΕΚΤΑΤΗ ΕΙΣΦΟΡΑ

H είδηση μάλλον στημένη για να την αποκαλύψει στο Mega. Έκτακτη εισφορά σε όσους δεν είναι μισθωτοί. Το είπε, το ξαναμάζεψε και μετά το αμόλησε και επισήμως. Ο Πρετεντέρης μάλλον...
συνεννοημένος καθώς εκσυγχρονιστής γαρ. Τον συμπαθεί τον Λοβέρδο και τον προστατεύει από τα πάντα. Ακόμα και για τα όρια ηλικίας για τα οποία πριν από δέκα λεπτά διαμαρτυρόταν από το παράθυρα του Mega. Στημένο το παιχνιδάκι...

ΤΡΑΓΙΚΑ ΤΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ

Κατάργηση των παραγωγικών Σχολών των Ενόπλων Δυνάμεων, δηλαδή της Σχολής Ευελπίδων, της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων και της Σχολής Ικάρων και την αντικατάστασής του από ένα «Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο», σχεδιάζει η κυβέρνηση προκειμένου να ... κάνει οικονομία! Στο «Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο» θα εισάγονται και φοιτητές από άλλες πανεπιστημιακές σχολές.
Το σχέδιο έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων μεταξύ των μονίμων στελεχών αφού θεωρούν ότι «Καταργείται η στρατιωτική εκπαίδευση, δημιουργούν ακαδημαϊκούς και όχι αξιωματικούς με επακόλουθα που θα είναι τραγικά για την ασφάλεια της χώρας».
Η χθεσινή παραίτηση του υποναυάρχου Στυλιανού Φενέκου, μετά το λεκτικό επεισόδιο που είχε με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Βενιζέλο, φαίνεται ότι σχετίζεται και με αυτό το θέμα. Ο διευθυντής Κλάδου Πόρων και Εκπαίδευσης του ΓΕΝ, ανέλυε γιατί το «Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο» είναι ανέφικτο και πως λειτουργούν οι παραγωγικές σχολές των Ε.Δ. για να δεχθεί την επίπληξη - με ανοίκειες εκφράσεις - του υπουργού και να ακολουθήσει η παραίτησή του.

πηγή:defencenet

Άμα ξέρεις την Διαμαντοπούλου... μπορεί να γίνεις και από οδηγός, καθηγητής στο Παν/μιο

03 Μαΐου 2010

Άμα ξέρεις την Διαμαντοπούλου... μπορεί να γίνεις και από οδηγός, καθηγητής στο Παν/μιο

Η κυρία που μας μπήκε φοράτη καταγγέλλοντας ότι οι προηγούμενοι είχαν μετατάξει 15.000 δασκάλους και καθηγητές και τελευταία όπου σταθεί προσπαθεί να μας πείσει ότι μας έκαναν μεγάλη χάρη που μας φόρεσαν το φέσι του ΔΝΤ...

έχει πάρει στυλό και έχει αρχίσει τις μετατάξεις:

Έκανε τον κολλητό από οδηγό...
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ!!!

Έτσι είναι το ΠΑΣΟΚ...
προσέχει τους κολλητούς...

Άμα ξέρεις δε την Διαμαντοπούλου...

μπορεί να σε κάνει από ΟΔΗΓΟ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ

και που ξέρεις; Σε επόμενο στάδιο μπορεί να τον κάνει και ΚΑΘΗΓΗΤΗ

Με την Αννα
anything is possibl

ΣΚΑΦΟΣ

ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΚΑΦΟΣ ΤΟΥ ΛΗΜΕΝΙΚΟΥ;ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ;ΚΑΤΙ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΥΣΙΜΑ ..........

Ο Σαμαράς δεν έχει να χάσει ΤΙΠΟΤΑ. Είτε με «ΟΧΙ» είτε με «ΝΑΙ» είτε με «ΝΑΙ υπό προϋποθέσεις».

Ο σκληρός μήνας Μάιος του 2010

Ξαφνικά όλοι ζητάνε από τον Σαμαρά να πει ΟΧΙ

Ο Γιώργος έπαψε, συντομότατα, να είναι η «ελπίδα» και η κοινωνία αναζητεί στο Σαμαρά ηθικό και οικονομικό στήριγμα.

« Βαριά είναι του λαού η φωνή,/ θυμό γιομάτη ξεπληρώνει / του κόσμου την κατάρα· περιμένω / μ’ ανήσυχο το νου ν’ ακούσω / κάτι θολό, κρυμμένο στο σκοτάδι./ Γιατί απ’ το βλέμμα των θεών / τ’ άγρυπνο δεν ξεφεύγουν όσοι / θανάτωσαν πολλούς. Σαν έρθ’ η ώρα,/ μ’ ενάντιο γύρισμα της τύχης / οι μαύρες Ερινύες αφανίζουν / εκείνον που έξω απ’ το δίκιο / ζούσεν ευτυχισμένος· κι όποιος / σε τέτοιο πέσει χαλασμό,/ καμιά δεν βρίσκει σωτηρία.»
Αισχύλου Αγαμέμνων 456-467, Χορός

Οι μαύρες Ερινύες εμφανίστηκαν στον ορίζοντα για να αφανίσουν το Γιώργο Παπανδρέου.
Μαζί του, και πολλούς απ’ το λαό.
Άλλους δίκαια. Άλλους, δυστυχώς, άδικα.

Πολύ πριν προκηρυχτούν οι τελευταίες εκλογές συμπέσαμε με τον FactorX στην πολιτική εκτίμηση ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι επικίνδυνος για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.

Για όποιο λόγο προτιμάτε. Έλλειψη ελληνικής παιδείας, ανύπαρκτη εθνική συνείδηση, «προϋπηρεσία» στο ΥΠΕΞ, ιδεοληψία…

Το ενδεχόμενο λοιπόν πρωθυπουργίας του φάνταζε εφιαλτικό.

Προσωπική μου πεποίθηση ήταν ότι οποιοσδήποτε άλλος, ο Βεργής, ο Ρέλος, ο Γκμοχ, θα αποδεικνυόταν καταλληλότερος για το έθνος πρωθυπουργός.

Από τις επιθέσεις που δέχτηκα όταν γι’ αυτό στήριξα τον Καραμανλή, συνειδητοποίησα πόσο καίρια είναι η διαπίστωση του Κονδύλη : «Ελπίδα και φόβος παρεμποδίζουν την κατανόηση των ανθρώπινων πραγμάτων· η ελπίδα όμως ξεπερνιέται πολύ δυσκολότερα από το φόβο».

Ουσιαστικά, οι άνθρωποι, έχοντας διαμορφώσει ένα προσωπικό οικονομικοκοινωνικό καθεστώς καταναλωτικής ευχέρειας που βασιζόταν σε μια 30χρονη «φούσκα», έψαχναν κάποιον να τους εγγυηθεί τη διατήρηση αυτού του καθεστώτος με κάθε μέσον.

Ο Καραμανλής δεν μπορούσε να είναι. Έτειναν λοιπόν ευήκοον ούς στο παπανδρεϊκό ψεύδος «Λεφτά υπάρχουν!».

Βαθιά μέσα τους γνώριζαν ότι το καθεστώς που απολαμβάνουν δεν είναι διατηρήσιμο.

Συνάγεται και από την βουβή παθητικότητα με την οποία αποδέχθηκαν σκληρότατα μέτρα που γυρίζουν την κοινωνία 60-80 χρόνια πίσω.

Όμως τον Οκτώβριο του 2009, οι πολλοί, αρνούνταν να αποδεχθούν ότι η ανεπάρκεια του Γιώργου Παπανδρέου είναι αξιωματική, δεν χρήζει αποδείξεως.

Χρειάζεται απόδειξη ότι ο Βασίλης Παλαιοκώστας δεν είναι ο καταλληλότερος για διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος;

Αλλά από χθες, στο ελληνικό πολιτικό blogging, παρουσιάστηκε κάτι αξιοσημείωτο:

Πολλοί απ’ όσους έφεραν το Γιώργο στην εξουσία ζητούν από τον Σαμαρά να πει «Όχι» στην ψήφιση των μέτρων.

Από μόνο του το γεγονός σηματοδοτεί κάτι κομβικό πολιτικά : ο Γιώργος έπαψε, συντομότατα, να είναι η «ελπίδα» και η κοινωνία αναζητεί στο Σαμαρά ηθικό και οικονομικό στήριγμα.

Ποιο είναι όμως το πλαίσιο για «ναι» ή «όχι»;

Κατ’ αρχήν η Ελλάδα βαρύνεται πάλι από τη μοίρα να είναι το πειραματόζωο μιας νέας εποχής.

Όπως στη Μεταπολεμική εποχή, το 1944-49.

Στην αυγή του Ψυχρού Πολέμου εφαρμόστηκαν οι (μυστικές τότε) συμφωνίες των νικητών. Και αντί η χώρα να ξεκινήσει την ειρηνική ανοικοδόμηση από τον Οκτώβριο του 1944, μάτωσε άλλα 5 χρόνια φθάνοντας στα έσχατα όρια καταστροφής και χάνοντας ιστορικές ευκαιρίες εθνικής ολοκλήρωσης, με την απαίτηση της Βορείου Ηπείρου και την Ένωση με την Κύπρο (που είχαν υποσχεθεί οι χολερικοί Βρετανοί).

Εδώ πρωτοεφάρμοσε το ένα στρατόπεδο την στρατηγική της ανάσχεσης του άλλου. Στον Γράμμο δοκιμάστηκαν τα νέα –τότε- όπλα και οι ναπάλμ, πριν χρησιμοποιηθούν αργότερα μαζικά στην Κορέα και στο Βιετνάμ.

Οι Αμερικανοί νίκησαν – και δεν εξετάζεται εδώ το αν ήταν καλύτερα ή χειρότερα. Εξετάζονται οι συνέπειες : σε μάς έμεινε το υδροκέφαλο τέρας της Αθήνας που δημιουργήθηκε από την ερήμωση της Ελληνικής Υπαίθρου, τακτική που με τη βίαιη μεταφορά των χωρικών στις πόλεις αποσκοπούσε στην απομόνωση των ανταρτών.

Σήμερα, μετά τη σύντομη ψευδαίσθηση της αμερικανικής μονοκρατορίας, βρισκόμαστε στην αυγή μιας «μετα-καπιταλιστικής», ίσως «προ-φεουδαρχικής» εποχής.

Η Ελλάδα, με ελεγχόμενα μεγέθη, μόλις 10 εκατ. πληθυσμό και 300 δις € χρέος, που θα μπορούσαν και να το χαρίσουν ή έστω να το ρυθμίσουν χωρίς να καταστραφεί η ΕΕ ή η Γουόλ Στρητ, με αυξημένη γεωπολιτική σημασία, προσφέρεται σαν ιδανικό εργαστήριο για την εκτέλεση κοινωνικού πειράματος υπό ελεγχόμενες συνθήκες.

Αποτελεί ιστορικά οργανικό τμήμα του Δυτικού κόσμου γι’ αυτό και όλοι εξάγουν συμπεράσματα από το τι θα συμβεί στην ελληνική κοινωνία.

Μόλις προχθές, η αναντίστοιχη με την ιστορική πορεία της Γερμανίας φραου Μέρκελ είπε ότι «η Ελλάδα γίνεται το παράδειγμα για να μην περιπέσουν στα νύχια του ΔΝΤ η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία» και κινδυνεύσει περαιτέρω η Ευρωζώνη. Και ζήτησε από τον ιδιωτικό τομέα, βλέπε τον φίλο της χερ Άκερμαν της Deutsche Bank, «να αναλάβει και αυτός πρωτοβουλία για την εξεύρεση κεφαλαίων που θα βοηθήσουν την Ελλάδα».

Κάλεσμα δηλαδή στους ιδιώτες τοκογλύφους να πάρουν μεζέ από τους τόκους που θα μοιράσει πλουσιοπάροχα η ανικανότητα των μοιραίων Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου.

Μόλις χθες, ο μέχρι προχθές δριμύς κατήγορος της ελληνικής ανεμελιάς χερ Σόιμπλε δήλωσε : «υποκλινόμαστε! στην μεγαλειώδη προσπάθεια της Ελλάδος να τακτοποιήσει τα δημοσιονομικά της».

Όταν ακούς τάξη ανθρώπινο κρέας μυρίζει.

Ταυτόχρονα, η χώρα, βρέθηκε στη συγκυρία κυβερνούμενη από μια απίθανη κυβέρνηση.

Που ούτε μπορούσε ούτε ήθελε, όπως αποδεικνύεται, να αντιπαλέψει μια οικονομική πραγματικότητα που είχε διαμορφωθεί ιστορικά από πέντε παράγοντες :

- την δημιουργία κομματικού κράτους με δανεικά από τον Ανδρέα
- τη λεηλασία του κρατικού τομέα
- την δημιουργία κρατικοδίαιτης επιχειρηματικής ολιγαρχίας

- τη ληστεία του Χρηματιστηρίου

- την καταστροφική Ολυμπιάδα.

Στα χέρια του Γιώργου έσκασε η βόμβα που ο ίδιος κατασκεύασε.
Γιατί ήταν μέλος όλων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, από το 81.

Αστάθμητος παράγων «Σαμαράς», λοιπόν. Τώρα.

Οι ξένοι πιέζουν για αποδοχή των μέτρων από όλο το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Πάντα αποκεφαλίζεις τους αρχηγούς (στην περίπτωση ηθικά). Έτσι οι αιχμάλωτοι στρατιώτες δεν θα στασιάσουν.

Εκτός όμως από τα βαρύγδουπα, οι ξένοι πολιτικοί επιμένουν και για πολύ πεζούς λόγους : οι τραπεζίτες πάτρωνές τους δεν πρέπει να διακινδυνεύσουν να χάσουν χρήματα από μια μελλοντική ελληνική κυβέρνηση που θα πει «πτωχεύω, αλλά σταματάω να σάς πληρώνω» ή «επαναδιαπραγματεύομαι το χρέος» ή «όξω π.. απ’ την παράγκα».

Συνεπώς η στάση Σαμαρά δεν έχει μόνο εσωτερική αλλά και εξωτερική αντανάκλαση. Όταν τα καθεστωτικά ΜΜΕ “αγωνιούν” τόσο για τη στάση του προκύπτει αβίαστα ποια αυτή οφείλει να είναι.

Συνενόχους ψάχνουν.

Ο Σαμαράς όμως βρίσκεται σε εξαιρετική θέση.

Δεν έχει να χάσει ΤΙΠΟΤΑ. Είτε με «ΟΧΙ» είτε με «ΝΑΙ» είτε με «ΝΑΙ υπό προϋποθέσεις».

Μπορεί να πάει στη Βουλή και να τους διαβάσει τι έπρεπε να γίνει.

Χέλμουτ Σμιτ, πρώην καγκελάριος της Γερμανίας: “Ήταν γνωστό από τον Ιανουάριο ότι η Ελλάδα εισέρχεται σε κρίση χρέους. Αλλά άφησαν να περάσει ο καιρός με φλυαρίες και φιλολογίες, χωρίς να αναλάβουν δράση… Οι δυσκολίες της Ελλάδας μεγεθύνθηκαν τεχνητά από το γεγονός ότι η Ε.Ε. αποδείχτηκε αδύναμη – θα μπορούσε να πει κανείς ακόμα και ανίκανη να δράσει“. Χαρακτήρισε σοβαρό λάθος το πλήθος δηλώσεων, τους τελευταίους τρεις μήνες, εκτιμώντας ότι όλα έπρεπε να γίνουν κεκλεισμένων των θυρών. (http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=157701)

Και αφού αποδείξει ότι ΓΑΠ, Ανγκέλα και λοιποί είναι για τα πανηγύρια, να πει «θα ψηφίσω ΝΑΙ, χωρίς να βλάπτω εγώ το λαό, αφού ούτως ή άλλως θα το υπερψηφίσει η συμπολίτευση, αλλά η συναίνεσή μου αυτή, που σας χρειάζεται για να επιδείξετε στους δανειστές ότι υπάρχει κοινοβουλευτική σύμπνοια, θα σας δοθεί μόνον εάν ως αντιπαροχή

- καταργηθεί το λαθρονομοσχέδιο – επανεξετασθεί το τζαμί

- συσταθεί διακομματικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής
- εξετασθεί διακομματικά η αντιμετώπιση Ερντογάν

- «παγώσουν» όλα τα εθνικά θέματα
- ορισθεί υπερκομματικός Υπουργός Εθνικής Αμύνης
- συσταθεί διακομματική επιτροπή προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων
- περιορισθεί το Προξενείο της Κομοτηνής
- ζητηθεί ο τριπλασιασμός της Frontex.

Αλλά η ευθύνη των οικονομικών χειρισμών σάς βαρύνει και θα λογοδοτήσετε στο λαό για τις επιλογές σας».

Μπορεί όμως και να αδράξει την ιστορική ευκαιρία.

Να απομακρύνει δια περιθωριοποίησης, με την αιτιολογία της συμπόρευσης με τον αντίπαλο σε κρίσιμα εθνικά ζητήματα, την οικογένεια των κροταλιών Μητσοτάκη, σπρώχνοντας την πολιτικά στις αγκάλες του ΓΑΠ. Εκεί ανήκουν. Όπως και οι Ανδριανόπουλος – Μάνος, Διαμαντοπούλου- Μπίλντερμπεργκ, Ανανιστές, Μπιστοκουναλάκηδες, Σοροσυνομιλητές, ΜΚΟ, Γεωργελεδοπρετεντέρηδες, Λιακορεπούσηδες, Κουλουροδραγώνες.

Να σχηματοποιήσει την αντίθετη σε αυτούς πλειοψηφική πολιτική τάση, που διατρέχει οριζόντια την ελληνική κοινωνία και μπορεί εν δυνάμει να συμπεριλάβει από τον Γιώργο Καραμπελιά μέχρι τον Νίκο Κοτζιά και τον Γιώργο Παναγιωτακόπουλο (λέμε).

Για να γίνει πράξη αυτό που είχε σκιαγραφήσει ο καθηγητής Γιανναράς :
«Μέσα στα συμβατικά κομματικά σχήματα υπάρχουν δύο ρεαλιστικά πολιτικά δεδομένα που δυστυχώς δεν μορφοποιούνται σε αυτοτελή κόμματα, ενώ θα έπρεπε – θα ήταν δείγμα υγείας του πολιτικού συστήματος. Μιλώ για μια ευδιάκριτη ομάδα ή συντεχνία, διακλαδωμένη και στα τρία κόμματα που νέμονται την εξουσία («Συνασπισμό», ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), που είναι πάντοτε με στρατωνισμένο τρόπο ομόγνωμη, υπέρμαχη πάντοτε της «γραμμής» που υπαγορεύει η «Νέα Τάξη» της «παγκοσμιοποίησης»: Φανατικοί προπαγανδιστές του Σχεδίου Ανάν για την Κύπρο, ένθερμοι θιασώτες της άνευ όρων εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ, προασπίζουν μαχητικά το δικαίωμα των Σκοπιανών να ονομάζονται όπως θέλουν, αποδίδουν στον ελληνικό εθνικισμό όλες τις αποτυχίες της εξωτερικής πολιτικής, μάχονται υστερικά να αποδείξουν πλαστογραφημένη μια (έτσι κι αλλιώς παιδαριώδη) ρήση του Κίσινγκερ, πρωτοδημοσιευμένη στον Οικονομικό Ταχυδρόμο του ΔΟΛ. Υπερασπίζουν σήμερα με τυφλό πείσμα την ευτελή μπροσούρα δήθεν Ιστορίας της ΣΤ’ τάξης του Δημοτικού, κρώζουν συντονισμένα αντικληρικαλισμό και χλεύη για τον μεταφυσικό άξονα κάθε μεγάλου πολιτισμού.

Ερωτ. : Και όλοι αυτοί θα βλέπατε να συγκροτούν το κόμμα που μας λείπει;

Ναι, θα ήταν κατόρθωμα εντιμότητας και υγείας να συγκροτήσουν θαρραλέα ένα κόμμα και να ζητήσουν την ψήφο του λαού. Να το πουν με το όνομά του: το «Αμερικανικόν» κόμμα, όπως κάποτε είχαμε το Γαλλικόν, το Αγγλικόν, το Ρωσικόν. Όχι να επιβαίνουν λάθρα στα ζωτικά υπουργεία, με κάθε κυβέρνηση, ή σε ηγεσίες αριστερώνυμων κομμάτων. Αν καθαρίσει το πολιτικό τοπίο (και το δημοσιογραφικό) από όλη αυτή τη μεθοδικά πολυδιάσπαρτη συντεχνία, τότε υπάρχει ελπίδα να συσπειρωθούν και οι αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις σε ένα τίμιας και διαυγούς επωνυμίας κόμμα: το «Ευρωπαϊκόν» ή «Ελληνοκεντρικόν».
(LIFO, 28-06-2007)

Για να ηγηθεί σε αυτό το «Ευρωπαϊκό» ή «Ελληνοκεντρικό» Κόμμα.

Για να γίνει κάτι παραπάνω από πολιτικός αρχηγός.

Για να μείνει η κυβέρνηση ΓΑΠ ένα επώδυνο αλλά σύντομο ιστορικό διάλειμμα.

Προφήτης

Περισσότεροι σπόροι τοπικών ποικιλιών θα φυτρώσουν φέτος στο νησί μας

Άλλη μια επιτυχημένη εκδήλωση του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Δρυμαλίας Νάξου

Πέρασαν τα τριακόσια, τα υφασμάτινα και χάρτινα σακουλάκια με σπόρους τοπικών παραδοσιακών ποικιλιών λαχανικών και λουλουδιών, που δόθηκαν στην εκδήλωση την Κυριακή 2 Μαΐου σε ένα πανέμορφο κτήμα (Κυπραίου) με παλιά και νέα φρουτόδεντρα, ελιές και μπαξέδες.
Διάφορα είδη φασολιών (πολίτικα, τσαουλιά, μαυρομάτικα, κ.ά.), κουκιά, μικρόκουκα, αγγούρια, κολοκύθια, γλυκοκολόκυθα, καρπούζια, τριών ειδών ντομάτες, πιπεριές καυτερές μικρές και μεγάλες, κρεμμύδι (φυτό), σκορδίλα, μελιτζάνες, ρεβύθια, βασιλικό (σγουρό και πλατύφυλλο) και αρκετά ακόμη είδη ήταν στη διάθεση των καλλιεργητών.

Οι σπόροι δίνονταν δωρεάν.
Επίσης δόθηκαν φυλλάδια με πρακτικές οδηγίες (μικρά μυστικά) καλλιέργειας και ανάπτυξης των φυτών και βασιλικοί και κατηφέδες (σε γλαστράκια).

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ο γεωπόνος Νίκος Νικολάκης έδωσε συμβουλές για τις καλλιέργειες, για τη διατήρηση των σπόρων και απάντησε σε σχετικές ερωτήσεις.

Παράλληλα έγινε ο διαγωνισμός παραδοσιακού γλυκού του κουταλιού.
Τα βραβεία δόθηκαν στις κυρίες:
Μαρία Νικολάκη 1ο βραβείο (γλυκό κίτρο)
Πόπη Μαράκη 2ο βραβείο (γλυκό νεράτζι)
Αγλαΐα Δημητροκάλλη 3ο βραβείο (γλυκό λεμόνι)

Η βραδιά έκλεισε με μεζέδες και καλό κρασί και παραδοσιακή μουσική από το Βαγγέλη Κορρέ (τσαμπούνα) και το Στέφανο Ψαρρά (τουμπάκι) και την επιθυμία όλων να γίνει θεσμός η εκδήλωση αυτή (αρκετοί ήταν αυτοί που προσφέρθηκαν να τη φιλοξενήσουν την επόμενη χρονιά).

Ευχαριστούμε θερμά τους: Βαγγέλη και Γιάννη Κορρέ, Στέφανο Ψαρρά, Ειρήνη Κορρέ, Νίκο Νικολάκη και Γιάννη Καρποντίνη, οι οποίοι μας πρόσφεραν τους σπόρους.
Τις κυρίες που πήραν μέρος στο διαγωνισμό γλυκού του κουταλιού, την οικογένεια Κυπραίου για την προθυμία και τη φιλοξενία και όλους όσοι μας τίμησαν με την παρουσία τους.

Αναρτήθηκε από Π.Ο.Δ.Δ.Ν.

Δελτίο Τύπου Συν-Κυκλαδικής Πρωτοβουλίας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
(Νομαρχιακό Συμβούλιο 29/4/2010-Παρατηρήσεις στο Προσχέδιο “Καλλικράτης”)

Στη συνεδρίαση του ν.σ. στις 29/4/2010 ο εκπρόσωπος μας Νίκος Συρμαλένιος τοποθετήθηκε στα παρακάτω θέματα:
α) Σχετικά με τη λειτουργία και τις αποφάσεις της αρχαιολογικής υπηρεσίας και μετά την εισήγηση του συναδέλφου Π. Βιτάλη, ο οποίος έθεσε μια σειρά ερωτημάτων για τους χαρακτηρισμούς, απαλλοτριώσεις κλπ. αρχαιολογικών χώρων, τόνισε ότι οι αιτίες τόσο για τις καθυστερήσεις του έργου της ανάδειξης του αρχαιολογικού και πολιτιστικού πλούτου της χώρας, όσο και για τα εμπόδια που δημιουργούνται στην υλοποίηση αναπτυξιακών έργων αλλά και στην ταλαιπωρία διεκπεραίωσης καθημερινών προβλημάτων των πολιτών, πρέπει να αναζητηθούν στα ελάχιστα κονδύλια που διατίθενται προς το υπουργείο πολιτισμού, στη γραφειοκρατική διαχείριση των υποθέσεων, αλλά και στην

έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού.
β) Σχετικά με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”, αφού άκουσε τις τοποθετήσεις του Νομάρχη και στη συνέχεια του βουλευτή κ. Π. Ρήγα, έκανε τις παρακάτω παρατηρήσεις:
Πράγματι ο “Καλλικράτης” είναι μια μεγάλη θεσμική μεταβολή στο διοικητικό σύστημα της χώρας. Το ζητούμενο όμως είναι, αν αυτή η μεταβολή θα λειτουργήσει υπέρ της Αποκέντρωσης με Αυτοδιοίκηση ή θα είναι στη λογική της αποσυγκέντρωσης του κράτους, μεταφέροντας τη λογική της διοίκησης στην αυτοδιοίκηση. Κατά τη γνώμη μας πρόκειται για το δεύτερο, αφού λείπουν ή δεν προωθούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις:
1. Η πρόβλεψη για αναθεώρηση του Συντάγματος, έτσι ώστε να μην χρησιμοποιείται ως πρόσχημα η σύσταση των 7 Γενικών Διοικήσεων, που κρατάνε μια σειρά αρμοδιότητες των σημερινών κρατικών περιφερειών
2. Η μη υλοποίηση μιας μεγάλης δημοσιονομικής-φορολογικής μεταρρύθμισης, με την οποία θα προωθείται η απευθείας απόδοση μεγάλου μέρους των φορολογικών εσόδων στους ΟΤΑ α' και β' βαθμού, με κριτήρια αναπτυξιακά, κοινωνικά, πληθυσμιακά κλπ.
Επιπλέον η διατήρηση των εσωτερικών συγκεντρωτικών δομών είτε στους Δήμους, είτε στις Περιφερειακές Αυτοδιοκήσεις, χωρίς αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, πόρων και υπηρεσιών στο πιο κοντινό προς τον πολίτη επίπεδο (δημοτικές, τοπικές κοινότητες), δείχνουν την υποβάθμιση της λογικής του αυτο-διοίκητου.
Σοβαρό ζήτημα που γίνεται εξοργιστικό είναι η απόρριψη κάθε σκέψης για εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής, που δείχνει τη λογική του εσαεί ελέγχου της αυτοδιοίκησης από τα κόμματα του δικομματισμού.

30/4/2010 Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Σημείωση: Παραθέτουμε στη συνέχεια το συνολικό κείμενο των παρατηρήσεων και προτάσεων μας για τον “Καλλικράτη”

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟΥ ΤΟΥ “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ”

Από το προσχέδιο γίνεται σαφές ότι η μεγάλη τομή για τη διοίκηση και την αυτοδιοίκηση της χώρας, παραμένει σε μεγάλο βαθμό μετέωρη και δεν υπηρετείται με συνέπεια η Αποκέντρωση με Αυτοδιοίκηση. Αυτό που διαφαίνεται έντονα είναι η προσπάθεια μεταφοράς του κεντρικού μοντέλου διοίκησης στην αυτοδιοίκηση.

Η θεσμοθέτηση της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, δεν συνοδεύεται με τη μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων των σημερινών κρατικών περιφερειών, ενώ η σύσταση των Γενικών Διοικήσεων, μπορεί δυνητικά να λειτουργήσει ανασταλτικά για τη λειτουργική αυτονομία της. Καθιερώνεται το περιφερειαρχοκεντρικό μοντέλο, ενώ σε επίπεδο νομού ή και επαρχείων για τα νησιά, δεν θα λειτουργεί καμιά αποκεντρωμένη δομή, ούτε ως υποσύνολο (τμήμα) του περιφερειακού συμβουλίου.

Στο επίπεδο των Δήμων, μπορεί να μεταφέρονται πολλές αρμοδιότητες, παραμένουν όμως σχεδόν αλώβητες οι συγκεντρωτικές δομές, ενισχύοντας το δημαρχοκεντρικό μοντέλο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αποκέντρωση αρμοδιοτήτων προς τους προέδρους των δημοτικών ή των τοπικών κοινοτήτων, επαφίενται στη διακριτική ευχέρεια των ίδιων των δημάρχων, ενώ είναι σαφές ότι η άσκηση αρμοδιοτήτων με τους αντίστοιχους πόρους και το προσωπικό στο χώρο ευθύνης τους, πάλι παραμένει ως αρμοδιότητα των κεντρικών οργάνων.
Σε ότι αφορά στην εσωτερική δημοκρατία των ΟΤΑ (Δήμοι και Περιφέρειες), μειώνεται ο ρόλος της αντιπολίτευσης, αφού δεν προβλέπεται καμιά συμμετοχή εκπροσώπων της στην Εκτελεστική Επιτροπή, ενώ στην Οικονομική Επιτροπή π.χ. σε επταμελείς επιτροπές συμμετέχει μόνο με 2 εκπροσώπους, έναντι 3 που είναι σήμερα στη δημαρχιακή και στη νομαρχιακή επιτροπή.
Ασαφείς ακόμα παραμένουν οι αποδιδόμενοι πόροι (πόσοι, ποιοί και σε τι ποσοστό), ενώ μακράν βρίσκεται ακόμα η εκπλήρωση μιας γενναίας δημοσιονομικής-φορολογικής μεταρρύθμισης, βάσει της οποίας θα αποδίδεται απευθείας στους ΟΤΑ, με κριτήρια αναπτυξιακά, κοινωνικά, πληθυσμιακά κλπ., το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών εσόδων.
Μεγάλη σύγχυση αλλά και κίνδυνοι διαφαίνονται για την τύχη του προσωπικού, αφού κυρίως σε ότι αφορά στους υπαλλήλους των καταργούμενων νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων, η διασφάλιση τους έχει να κάνει και με τη σύσταση των νέων οργανισμών των αιρετών περιφερειών, για να μην κινδυνεύσουν να απολυθούν ως υπεράριθμοι. Σίγουρη θεωρείται η απόλυση όλων των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου, χωρίς να διασφαλίζεται η συνέχιση των κρίσιμων υπηρεσιών που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες (υπάρχει μόνο η αόριστη εξαγγελία ότι στη θέση τους θα προσληφθούν μέσω ΑΣΕΠ, χωρίς χρονοδιάγραμμα και δεσμεύσεις).

Πιο αμφίβολη όμως παραμένει η εξυπηρέτηση των αναγκών των μικρών νησιωτικών Δήμων, είτε όσων παραμείνουν αυτόνομοι, είτε όσων προσαρτηθούν σε όμορους μεγάλων νησιών, αφού ο περίφημος πολυδύναμος υπάλληλος, στην πράξη δεν θα μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες. Πόσο μάλλον αφού η μέχρι σήμερα εμπειρία, μας έχει αποδείξει ότι δεν χωράνε δύο ή τρία καρπούζια στην ίδια μασχάλη, δηλαδή δεν μπορούν ένας ή δύο υπάλληλοι να εξυπηρετήσουν δύο, τρία και τέσσερα νησιά.

Τέλος, το εκλογικό σύστημα του 50 + 1, ενισχύει τον έλεγχο των δύο μεγάλων κομμάτων στην αυτοδιοίκηση, ενώ η χωρίς καμιά σκέψη, απόρριψη της απλής αναλογικής, δείχνει πόσο οι θέσεις, οι προθέσεις, αλλά και η νοοτροπία των κυβερνώντων, διακατέχονται από τη λογική του ελέγχου και όχι από τη λογική της αυτο-διοίκησης, που θα συνεπάγονταν την όλο και μεγαλύτερη δημοκρατία και την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών, τελικά το αυτοδιοίκητο των τοπικών κοινωνιών.
Επιπλέον, σε ότι αφορά στις περιφερειακές εκλογές, η δυνατότητα σταυροδότησης υποψηφίων αποκλειστικά και μόνο της εκλογικής περιφέρειας (πρώην επαρχείου) του κάθε ψηφοφόρου, κατακερματίζει την Περιφέρεια, ακόμα και το νομό και απομακρύνει τη διαμόρφωση της όποιας ενιαίας περιφερειακής συνείδησης.
Προφανώς ζητάμε την απλή αναλογική, όχι μόνο για λόγους αυθεντικής και δίκαιης εκπροσώπησης της λαϊκής ψήφου, αλλά και για ουσιαστικούς λόγους ενεργοποίησης τοπικών πρωτοβουλιών και ομάδων πολιτών, που θα ενθαρρύνονταν να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία.

Επι μέρους παρατηρήσεις :
α) δεν είναι δυνατόν να απαγορεύεται στα μέλη των δημοτικών ή των περιφερειακών συμβουλίων που διαγράφονται από την παράταξη τους ή ανεξαρτητοποιούνται, να μην μπορούν να ενταχθούν σε άλλη παράταξη ή να ιδρύσουν νέα. Αυτό αποτελεί αναφαίρετο ατομικό, δημοκρατικό και συνταγματικό δικαίωμα.
β) Η επιτροπή ποιότητας ζωής, που είναι αποφασιστικό και γνωμοδοτικό όργανο άσκησης των σχετικών με την ποιότητα ζωής, την χωροταξία, την πολεοδομία και την προστασία του περιβάλλοντος να συγκροτείται σε όλους του Δήμους ανεξαρτήτως πληθυσμού, εκτός αν αντικειμενικά (σε πολύ μικρούς πληθυσμιακά) δεν μπορεί να συγκροτηθεί.
γ) Η δημοτική επιτροπή διαβούλευσης να συγκροτείται σε όλους τους Δήμους με πληθυσμό άνω των 1000 κατοίκων και με όσους κοινωνικούς φορείς υπάρχουν από τους προβλεπόμενους για δήμους με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων.
δ) Το παράβολο συμμετοχής των υποψηφίων στις περιφερειακές εκλογές να είναι 100 € για τους Περιφερειάρχες και Αντιπεριφερειάρχες και 50 € για τους περιφερειακούς συμβούλους (και όχι 150).
ε) Οι εκλογείς, στα 51μελή περιφερειακά συμβούλια να έχουν δικαίωμα μέχρι 4 σταυρών, 2 αποκλειστικά για την περιφέρεια που είναι εγγεγραμμένοι και με δυνατότητα άλλων 2 για τις λοιπές περιφέρειες της ίδιας περιφερειακής αυτοδιοίκησης.
στ) Ο περιφερειάρχης με απόφασή του, με σύμφωνη γνώμη και του περιφερειακού συμβουλίου μεταβιβάζει αρμοδιότητές του στους αντιπεριφερειάρχες, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Με τον ίδιο τρόπο τροποποιεί τις αρμοδιότητες των αντιπεριφερειαρχών και την μεταξύ τους κατανομή. Δηλαδή απαλείφεται η δυνητική αρμοδιότητα (μπορεί) και γίνεται υποχρεωτική μετά όμως από απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου.
ζ) Στις νησιωτικές περιφερειακές αυτοδιοικήσεις οι συνεδριάσεις των περιφερειακών συμβουλίων, μπορούν, σε έκτακτες καταστάσεις που θα προσδιοριστούν σαφώς (απαγορευτικές καιρικές συνθήκες κλπ), να διεξάγονται μέσω τηλεδιάσκεψης.

Συμπερασματικά, θέλουμε να τονίσουμε ότι, δεν είναι μόνο οι συγκεντρωτικές αντιλήψεις, που παρά τις εξαγγελίες διαπερνούν τις κυβερνητικές θέσεις, αλλά επιπλέον τώρα με τον ασφυκτικό κλοιό του Δ.Ν.Τ., περιορίζονται δραστικά οι όποιες δυνατότητες αυτονόμησης των αυτοδιοικητικών οργάνων από τις κεντρικές αποφάσεις. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι ο “ Καλλικράτης” είναι ήδη ενταγμένος στο κυβερνητικό Πρόγραμα Σταθερότητας. Για άλλη μια φορά, αντί να αποκεντρώνουμε το κράτος και να το φέρνουμε κοντά στον πολίτη, μεταφέρουμε στην αυτοδιοίκηση, τη λειτουργία και τη νοοτροπία της κεντρικής διοίκησης.

Συνέπεια όλων των παραπάνω είναι ότι δεν ψηφίζουμε υπέρ του συγκεκριμένου προσχεδίου του “Καλλικράτη”.

56 ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ...

Για περισσότερη σάτιρα satira-epikerotitas.blogspot.com
Διάβασε τη συνέχεια εδώ...

56 ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ...

METΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ...

METΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ...

ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΟ

3 Μαΐου 2010

Η Ελλάδα του "Μολών Λαβέ" και του "ΟΧΙ", έγινε η χώρα που "παραδόθηκε" άνευ όρων...

H Ελληνική κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει τώρα ένα μεγαλύτερο εμπόδιο, το να πείσει τους Έλληνες να δεχθούν τα δρακόντεια μέτρα σε μια εποχή που η χώρα βρίσκεται ήδη στην αρχή μιας υποχώρησης.

Η δυσαρέσκεια της εξουσίας και το γεγονός ότι στους Έλληνες δεν αρέσει να τους αναγκάζουν να κάνουν κάτι, έχει βαθιές ρίζες στην ελληνική ψυχή και είναι εμφανής στην ιστορία της χώρας.

Ο Λεωνίδας έδωσε το 480 π.Χ., το παράδειγμα στην μάχη των Θερμοπυλών κατά της εισβολής περσικού στρατού. Η απάντηση του βασιλιά της Σπάρτης, όταν του ζητήθηκε να παραδοθεί, μιας και είχε περικυκλωθεί από τον πολυάριθμο Περσικό στρατό, ήταν ένα τολμηρό “Μολών Λαβέ”

Οι Έλληνες, επίσης, πήραν άλλη μια γενναία απόφαση πριν από 70 χρόνια, όταν ο Ιταλός δικτάτορας Μουσολίνι έδωσε στους Έλληνες ένα τελεσίγραφο, να επιτρέψουν τις δυνάμεις του Άξονα να εισέλθουν στο ελληνικό έδαφος.

Ακόμη και τότε οι Έλληνες προτίμησαν να πάνε στον πόλεμο και είπαν το μεγάλο “ΟΧΙ”

Και καταλήξαμε σήμερα να έχουμε μια Ελληνική κυβέρνηση που παραδόθηκε αμαχητί, που δεν πάλεψε, και που αντί για όπλα πραγματικά είχε νεροπίστολο πάνω στο τραπέζι !!!

Μας ανάγκασαν να ξεχάσουμε το παρελθόν, την ιστορία μας, τις απίστευτες δυνατότητες της Ελληνικής ψυχής, την Ελληνική λεβεντιά και φτάσαμε να παρακαλάμε για δάνεια εξοντωτικά, για να υπηρετήσουμε τα ξένα συμφέροντα και να γίνουμε κράτος υπό κηδεμονία.

Τα κατάφερε ο πρωθυπουργός και έφερε την παγκόσμια διακυβέρνηση, την παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση του ΔΝΤ και της Ε.Ε.

Κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για αύξηση των φόρων

ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΤΟΥ ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ

Κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο που προβλέπει την αύξηση του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων κατανάλωσης από τον υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου.

Οπως αναφέρεται, ορίζεται ως ημερομηνία έναρξης της ισχύος των προτεινόμενων διατάξεων, η...

3η Μαΐου του 2010, με εξαίρεση τη διάταξη για την αύξηση του ΦΠΑ, που ισχύει από 1ης Ιουλίου του 2010. Να σημειωθεί ότι στα καύσιμα και τα τσιγάρα η αύξηση ειναι 10% ενώ στα ποτά είναι 30%.
Ήδη από σήμερα πέρασε η αύξηση του ειδικού φόρου στα καύσιμα, με αποτέλεσμα ότι χωρίς την επιβολή της αύξησης του ΦΠΑ από το 21% στο 23%, η τιμή της αμόλυβδης να αγγίξει ακόμη και το 1,60.

Επίσης από σήμερα αυξάνεται και ο φόρος στα είδη πολυτελείας κατά 10%.
Ειδικά για τα αυτοκίνητα, εργοστασιακής αξίας 15-20.000 ευρώ, ο συντελεστής ειναι 10%, για αξία 20-28.000 ευρώ 30% και για εργοστασιακή τιμή πάνω απο 28.000 η αύξηση του φόρου ειναι 40%.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Φίλες και φίλοι τού Πρώτο Θέμα , διαβάζοντας αυτό το άρθρο στάθηκα σ' ένα σημείο του. Είναι αυτό που μιλάει για τις συντάξεις χηρείας και το τι σημαίνει στην πράξη . Στην πράξη σημαίνει ότι μία γυναίκα 60 και πλέον ετών τής οποίας ο σύζυγος , 65 + ετών , άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο και άφησε τη συνταξούλα του στη σύντροφό του , τώρα πλέον η γυναίκα αυτή δε θα μπορεί να εισπράττει για λογαριασμό του τη συνταξούλα . < όπως και να το κάνουμε πόσες γυναίκες στα 60+ έχουν ανήλικα παιδιά ? > Άρα για να ζήσει θα τής πρέπει να εργαστεί ή ... να ξαναπαντρευτεί . Μάλιστα ... Εμένα αυτό μού φάνηκε τερατώδες ως σύλληψη στο μυαλό ανθρώπων πολιτισμένων . Προσπερνώ όλα τα άλλα μέτρα που αποφασίστηκαν με τούς... "εταίρους" μας , είναι σίγουρα πολύ οδυνηρά και άδικα για τον λαό , αλλά δεν είναι τερατώδη . Όμως αυτό το μέτρο που υποχρεώνει μία γυναίκα προχωρημένης ηλικίας να καταφύγει στην ελεημοσύνη τών συγγενών , διότι κάνουμε μαύρο άμα λέμε : να ψάξει να βρει δουλειά ή κάποιον χήρο για να ξαναπαντρευτεί . Ίσως τελικά φίλες και φίλοι , περισσότερο από τερατώδες να είναι ενταλώς ΗΛΙΘΙΟ μέτρο. Πόσα χρήματα μπορούν να εξοικονομήσουν τα ασφαλιστικά ταμεία από κάτι τέτοιο ? Συγκριτικά με το σύνολο κάτι ελάχιστα ποσά εξασφαλίζουν . Κι αναρωτιέμαι τώρα , στις συντάξεις χηρείας βρήκαν τα "τζιμάνια" τού ΔΝΤ την αιτία τής δημοσιονομικής κατάρρευσης ? Εύγε τους , εύγε , πολύ άξια παιδιά είναι . Ως υστερόγραφο παραθέτω την 9η και τη 10η στροφή τού εθνικού μας Ύμνου είναι και οι δύο τόσο μα τόσο επίκαιρες .: " Με τα ρούχα αιματωμένα ξέρω ότι έβγαινες κρυφά να γυρεύεις εις τα ξένα άλλα χέρια δυνατά . Μοναχή το δρόμο πήρες εξανάλθες μοναχή , δεν είν' εύκολες οι θύρες όταν η χρεία τες κουρταλή < κουρταλή = χτυπάει>

ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Παρεμβάσεις για την διασφάλιση της ρευστότητας και της κεφαλαιακής επάρκειας του εγχώριου τραπεζικού συστήματος προβλέπει το πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής που συμφώνησαν η κυβέρνηση, με το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Εξ άλλου, τη διαβεβαίωση ότι οι καταθέσεις στις τράπεζες δεν κινδυνεύουν παρείχε εκ νέου ο υφυπουργός Οικονομικών Φ.Σαχινίδης μιλώντας το πρωί της Δευτέρας στη ΝΕΤ.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής του χρηματοδοτικού μηχανισμού στηρίξεως, στο προσεχές μέλλον θα ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση της εποπτείας των τραπεζών από την Τράπεζα της Ελλάδος και θα συσταθεί ειδικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, στο οποίο θα συνδράμουν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Από το συνολικό πακέτο των 110 δισ. ευρώ, τα 10 δισ. ευρώ θα τροφοδοτήσουν το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το οποίο μαζί με το ελληνικό σχέδιο για την ενίσχυση της ρευστότητας ύψους 28 δισ. ευρώ, στοχεύει στην διασφάλιση της κεφαλαιακής επάρκειας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Η ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προχώρησαν στην λήψη των ανωτέρω μέτρων, ώστε να διασφαλίσουν ότι οι εγχώριες τράπεζες θα αντεπεξέλθουν στο αρνητικό περιβάλλον που θα δημιουργήσει η αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων λόγω της κάμψης της οικονομίας.

Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα λειτουργεί ανεξάρτητα από την κυβέρνηση και θα παρέχει βοήθεια στις περιπτώσεις που κάποια τράπεζα χρειάζεται κεφαλαιακή ενίσχυση. Θα τελεί υπό την διαχείριση του ΔΝΤ με πιθανή συμμετοχή και στελεχών της Τράπεζας της Ελλάδος.

Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα παρέχει εγγυήσεις στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα που θα περιβάλλονται από την εγγύηση του Δημοσίου (τριτεγγυητής)। Έτσι, ουσιαστικά θα λειτουργεί ως επέκταση του σκέλους των εγγυήσεων του σχεδίου στήριξης της ρευστότητας, ύψους 15 δισ। ευρώ।
ΚΑΛΑ ΡΕ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΟΣ-ΛΗΣΤΕΣ ΟΤΑΝ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ΤΩΝ ΕΙΚΟΣΙ ΟΧΤΩ ΔΙΣ ΕΙΧΑΤΕ ΑΝΕΒΕΙ ΣΤΑ ΚΕΡΑΜΥΔΙΑ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΔΗΘΕΝ ΟΤΙ ΔΙΝΕΙ ΛΕΥΤΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ,ΤΩΡΑ ΤΙ ΔΙΝΕΙ ΜΑΡΟΥΛΙΑ??

Είπαν ψέματα για τον 13ο και 14ο μισθό

Στο προσκήνιο οι επικοινωνιακές απάτες της κυβέρνησης και κυρίως η φοβική τακτική που ακολούθησε όλες αυτές τις ημέρες για να τρομοκρατήσει του εργαζομένους προκειμένου να δεχθούν ευκολότερα το χθεσινό σκληρό πακέτο μέτρων.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους ο Δανός εκπρόσωπος ΔΝΤ Πωλ Τόμσεν αποκάλυψε ότι ποτέ δεν τέθηκε στις διαπραγματεύσεις με τον κ. Παπακωνσταντίνου η περικοπή του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα (!!!)

Όπως γράψαμε χθες (http://www.antinews.gr/?p=43447) το κόλπο ήταν από την αρχή στημένο. Η συμφωνία είχε κλείσει από την Πέμπτη το βράδυ και την Παρασκευή αλλά σκοπίμως άφηναν να διαρρεύσει ότι δίνουν σκληρή μάχη για τον ιδιωτικό τομέα. Μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια: Και ήρωες που αντιστάθηκαν στο ΔΝΤ και πιο φιλολαϊκοί αφού δεν αποτέλειωσαν τους εργαζόμενους.

Κατά τα άλλα, αποκαλύπτεται και ο υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος. Γι αυτό έλεγε κάθε ημέρα ότι «θα παραιτηθεί αν κοπεί ο 13ος και ο 14ος μισθός. Ήξερε ότι δεν είχε καν τεθεί το θέμα.

Πέρα από την πολιτική διάσταση του θέματος (τι κάνει η αντιπολίτευση;) είναι ντροπή για την κυβέρνηση να διαρρέει ψέματα και να τρομοκρατεί τον κόσμο