Δήλωση Μιχάλη Χάλαρη για την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας

Η διαγενεακή δικαιοσύνη οφείλει να αποτελεί βασική συνιστώσα της κοινωνικής δικαιοσύνης

O Κυκλαδίτης Επιστήμονας και Πολιτικός Μιχάλης Χάλαρης, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου  της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και  της Συντονιστικής Γραμματείας των Κινήσεων Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία μέσω της προσωπικής σελίδας του στο FACEBOOK και στο twitter, έκανε την ακόλουθη δήλωση για την 12η Αυγούστου που έχει ανακηρυχτεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας, επικεντρωμένη στα προβλήματα των νέων ανθρώπων όλου του πλανήτη:

«Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε το 1990 να ανακηρύξει την 12η Αυγούστου κάθε χρόνου ως Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας, επικεντρωμένη στα προβλήματα των νέων ανθρώπων όλου του πλανήτη. Η διαγενεακή δικαιοσύνη οφείλει να αποτελεί βασική συνιστώσα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Στην χώρα μας, οι μεγάλοι αδικημένοι στο χάρτη της πολιτικής και κοινωνικής επιρροής παραμένουν οι νέοι. Δυστυχώς μέχρι σήμερα το αίτημα για έμπρακτη αλληλεγγύη πόρων και ευκαιριών μεταξύ των γενεών παραμένει στην καλύτερη των περιπτώσεων μια διακοσμητική αναφορά σε προοδευτικά μανιφέστα. Η διαγενεακή ατζέντα δεν έχει μόνο ηθική διάσταση. Δεν είναι ένα απολίτικο αίτημα. Είναι μια προοδευτική ατζέντα που ανασυνθέτει τον πολιτικό φιλελευθερισμό και τις κατακτήσεις της σοσιαλδημοκρατίας. Είναι διαρκώς μεταρρυθμιστική, στοχεύει στην δημιουργία οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών πλεονασμάτων, υπηρετεί την κοινωνική δικαιοσύνη, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα με στόχο να αμβλύνει τη μυωπική και καταχρηστική άσκηση της δημόσιας πολιτικής. Θέτει κανόνες χρηστής διοίκησης, καλής νομοθέτησης και ανοιχτής διακυβέρνησης. Υπηρετεί το όραμα της «καλής κοινωνίας» που ενέπνευσε τους προοδευτικούς σε Ευρώπη και ΗΠΑ νοηματοδοτεί το δημόσιο συμφέρον και καλεί σε πολιτική ενεργοποίηση, συμβιβασμό και δημιουργία συμμαχιών ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες. Καλεί νομοθέτες, πολιτικούς, ακαδημαϊκούς, επιχειρήσεις, συνδικάτα και πολίτες να δημιουργήσουν γέφυρες συνεργασίας και να αναβαθμίσουν τον κοινωνικό διάλογο.

Πριν οι νέοι μετατραπούν σε «κανίβαλους» μέσα από τον εξτρεμισμό και το λαϊκισμό ή μεταναστεύσουν και αφήσουν τους baby boomers (γεννημένοι μεταξύ 1946 και 1960) να αναζητούν αιμοδότες για τις συντάξεις τους, ας ανοίξει επιτέλους ο διάλογος με ειλικρίνεια, τεκμηρίωση και υπευθυνότητα ως μια διαδικασία δημιουργικού αναστοχασμού και πολιτικής κινητοποίησης».