 |
Το υπουργείο Πολιτισμού αύξησε το εισιτήριο (από τα πέντε ευρώ στα 12), αλλά άφησε στην τύχη της τη Δήλο. Οι τουρίστες πηγαίνουν να επισκεφθούν τα μνημεία και βλέπουν έλη, αγριόχορτα, σκουριασμένα καρφιά και σπασμένα σχοινιά
Από τον
Παναγιώτη Λιάκο
Υπάρχει ένα σημείο στον κόσμο που δεν νοείται να μην το έχει βαδίσει, έστω μια φορά στη ζωή του, Ελληνας ή ξένος που να εκτιμά και να ασπάζεται τις διδαχές και τον τρόπο που διδάσκει ο αρχαίος πολιτισμός μας. Είναι ένα μικρό και άνυδρο κομμάτι γης στα νοτιοδυτικά της Μυκόνου και 17 ναυτικά μίλια ανατολικά της Σύρου. Σ' αυτό το στίγμα του παγκοσμίου χάρτη το ίδιο το φως φορά τα καλά του και πλημμυρίζει τον επισκέπτη με ενέργεια και αίσθηση πρωτόγνωρη.
Είναι η Δήλος, το μοναδικό νησί στον κόσμο που αποτελεί ένα πλωτό κατάφωτο μουσείο γεμάτο εκπάγλου καλλονής έργα αρχαίας ελληνικής τέχνης, ναούς και κτίσματα. Αυτός ο τόπος είναι κατά... παράδοση (του ελληνόφωνου κράτους) παρατημένος, υποτιμημένος, παραμελημένος και αφημένος στην τύχη του. Τώρα διαλύεται από τις μυλόπετρες του χρόνου.
Ο υπογράφων το παρόν, εδώ και αρκετά έτη δεν έχει σταματήσει να επισκέπτεται το νησί. Κάθε χρόνο η εικόνα του είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Φέτος βρέθηκα στη Δήλο στις 23 Απριλίου. Με εντυπωσίασαν η παραμέληση και η επιδεικτική εγκατάλειψή του από το υπουργείο Πολιτισμού αλλά και από τους φορείς που εμπλέκονται στη συντήρηση και την ανάδειξη των ανεκτίμητων θησαυρών, τους οποίους... κουβαλάει πάνω της η γενέθλιος κλίνη του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος.
Διανυκτέρευση στη Μύκονο
Υπάρχουν δύο τρόποι για να φτάσει ο επισκέπτης στη Δήλο: Είτε να πάει με δικό του σκάφος είτε μέσω Μυκόνου, από πλοιάρια που αναχωρούν από το παλιό λιμένα στη χώρα του νησιού.
Για να φτάσει κάποιος που δεν έχει ιδιόκτητο σκάφος στη Δήλο θα πρέπει να διανυκτερεύσει στη Μύκονο, μια και (για λόγους που άπαντες μπορούν να αντιληφθούν) το πρώτο πλοίο που φεύγει το πρωί από τον Πειραιά φτάνει στη Μύκονο αφού έχει ήδη αποχωρήσει το τελευταίο πλοιάριο για Δήλο. Το πηγαινέλα κοστίζει ανά άτομο 20 ευρώ. Το εισιτήριο εισόδου στη Δήλο αυξήθηκε από τα πέντε ευρώ στα 12. Συνολικά 32 ευρώ ανά άτομο - εκτός από τα έξοδα της διαμονής στη Μύκονο.
Η κατάσταση στη Δήλο είναι αποκαρδιωτική. Τα αγριόχορτα θεριεύουν και διαβρώνουν τα εναπομείναντα κτίσματα. Πολλά σημεία έχουν γίνει κανονικές χαβούζες με λερά στάσιμα ύδατα, όπου κυριαρχούν οι προνύμφες εντόμων.
Σκουριασμένα καρφιά
Σε σημεία όπου θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί οι ανασκαφικές ή οι αναπλαστικές εργασίες υπάρχουν σαπισμένα σκοινιά, τα οποία στηρίζονται σε σκουριασμένα καρφιά, που έχουν τοποθετηθεί εδώ και δεκαετίες.
Γιατρός στο νησί δεν υπάρχει, αλλά οι κίνδυνοι για την υγεία είναι πολλοί. Η ανάβαση στον Κύνθο (ύψωμα 115 μ.) δυσκολεύει πολύ τους ηλικιωμένους (κυρίως ξένους) που την πραγματοποιούν και έχουν την εντύπωση ότι, αν πάθουν κάτι, θα τους περιποιηθεί κάποιος ιατρός. Οι οχιές είναι ουκ ολίγες στη Δήλο, αλλά τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τις πρώτες βοήθειες σε περίπτωση δαγκώματος μηδενικά. Αλλωστε, δεν είναι λίγα όσα λένε οι Μυκονιάτες για τα παθήματα των γενναίων πλην απροστάτευτων εργατών και αρχαιοφυλάκων που εργάζονται σ' αυτό το νησί, όπου κατοικούν μόλις 24 άτομα (το προσωπικό φύλαξης και συντήρησης του μουσείου και των πέριξ χώρων).
Η σήμανση των σημείων ιστορικού ενδιαφέροντος είναι υποτυπώδης και το προσωπικό, παρότι πρόθυμο και εξυπηρετικό, αριθμητικά ασήμαντο. Η επιτήρηση των τουριστών είναι πρακτικά αδύνατη. Λεφτά για φρου φρου κι αρώματα υπάρχουν στα ανθελληνικά υπουργεία. Για τη Δήλο όχι.
Φυσικά και δεν είναι τυχαία η σημερινή κατάντια της χώρας. Ούτε είναι αδικαιολόγητα τα μύρια όσα σχολιάζουν οι ξένοι (μια και οι Ελληνες δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να το επισκεφτούν) μεταξύ τους για το αδηφάγο κράτος μας, που παρέλαβε το ιερό των ιερών και το κατάντησε χωματερή.
Ηταν από τα σημαντικότερα εμπορικά και θρησκευτικά κέντρα του Ελληνισμού!
Η Δήλος είναι η γενέτειρα του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος, το νησί που... φάνηκε κατά θαυμαστό τρόπο, όταν η Λητώ έψαχνε εναγωνίως τόπο για να φέρει στον κόσμο τα δίδυμα που της είχε σπείρει ο Ζευς. Σ' αυτόν τον τόπο, όπως μαρτυρά ο Ομηρος (Οδύσσεια Ε΄, 120-124), ο Ωρίων έπεσε νεκρός από τα βέλη της «χρυσόθρονης» θεάς του κυνηγιού. Ο χρυσός στον θρόνο της Αρτέμιδος είναι η λάμψη του ηλιακού φωτός στη Δήλο, το ιερό νησί της ελληνικής αρχαιότητας. Ο Ωρίων, με τον θάνατό του στη γενέθλια γη του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος, δεν χάθηκε οριστικά. Αντίθετα, κέρδισε τον καταστερισμό του. Ο Δίας τον έκανε αστερισμό και ο επίγειος θάνατος μετετράπη σε ουράνια αθανασία. Ακόμα ένα μήνυμα της μυθολογίας μας για τη μεταμορφωτική δύναμη που ασκεί η Δήλος στους θνητούς.
Σε πολιτικό επίπεδο, εκεί χτυπούσε η καρδιά της συμμαχίας των Αθηναίων («Δηλιακή» ονομαζόταν). Οι Αθηναίοι κατόρθωσαν πριν από τον Μέγα Αλέξανδρο να ενώσουν σε μια στρατιωτική ομοσπονδία 150 πόλεις-κράτη και να κυριαρχήσουν απόλυτα κατά τη διάρκεια της περιόδου της Ιστορίας μας που αποκαλούμε «κλασική», ορίζοντας ως επίκεντρο αυτής της σύμπραξης τη Δήλο – ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά και εμπορικά κέντρα του Ελληνισμού.
Η Δήλος, ως αμόλυντη εστία του φωτός και του αγαθού, αποτέλεσε και την αφορμή να παραταθεί κατά έναν μήνα η ζωή του Σωκράτη. Οταν ο Αθηναίος φιλόσοφος καταδικάστηκε σε θάνατο, η ποινή του δεν εφαρμόστηκε άμεσα, διότι έλειπε η Πάραλος, το ιερό πλοίο της πόλης, που είχε πλεύσει στη Δήλο για τη γιορτή του Απόλλωνα. Οσο έλειπε η Πάραλος δεν εκτελούνταν οι θανατοποινίτες στην Αθήνα. Μετά την καταδίκη του Σωκράτη, η Πάραλος δεν μπορούσε να επιστρέψει στην πόλη λόγω θαλασσοταραχής - ακόμα ένα μέγα σημείο, ένας θείος συμβολισμός που υποτιμήθηκε από εκείνους που καταδίκασαν τον κράτιστο των φιλοσόφων.
Η Δήλος, φυσικά, έχει τόσο μεγάλη, πολυεπίπεδη, πολυκύμαντη και σημαντική Ιστορία που δεν μπορεί να χωρέσει σ' ένα φύλλο εφημερίδας ή ακόμα και σ' ένα ογκωδέστατο βιβλίο. Χωρά, ωστόσο, άνετα στον ωκεανό της υποκρισίας, της αδιαφορίας και της ανικανότητας όσων διαχειρίζονται τις δημόσιες υποθέσεις στην Ελλάδα. Αδιάψευστος μάρτυρας, οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το παρόν...
Δείτε παρακάτω τις φωτογραφίες:
http://www.dimokratianews.gr/content/61965/ntropi-arhaia-tragodia-sto-iero-nisi-toy-apollona
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου