Στην Ελλάδα μας αρέσει να πληρώνουμε ακριβά...
Φθηνότερες τιμές...
Καλημέρα Κώστα,
Θα ήθελα μια ανάλυση σχετικά με τις τιμές σε καταναλωτικά προϊόντα.
Πρόσφατα επισκέφθηκα την Μεγάλη Βρετανία και παρατήρησα ότι οι τιμές στα καταναλωτικά προϊόντα είναι πιο φτηνές από την χώρα μας, παρότι τα εισοδήματα τους είναι ψηλότερα από τα δικά μας. Από την άλλη όταν πήγα Βελιγράδι και Βαρσοβία είδα για αντίστοιχα προϊόντα ψηλές τιμές παρότι τα εισοδήματα τους είναι χαμηλότερα από τα δικά μας.
Οφείλεται σε ανταγωνισμό ή ότι είναι μεγαλύτερες αγορές αν και την Πολωνία δεν την λες μικρή αγορά?
Ευχαριστώ, αν το δημοσιεύσεις βάλε μόνο τα αρχικά του ονοματεπωνύμου μου..
Α. Τ.
Απάντηση: Η τιμή ενός προϊόντος αθροίζει το κόστος πρώτης ύλης, συν το κόστος εργασίας, συν το κέρδος του παραγωγού, συν το κέρδος του εμπόρου, συν τους κρατικούς φόρους σε κάθε ένα από τα παραπάνω στάδια.
Η τιμή ενός προϊόντος διαμορφώνεται κυρίως από την προσφορά και τη ζήτηση σε όλα τα παραπάνω στάδια. Οι φόροι είναι στη διακριτική αυθαιρεσία του κράτους.Βλέπε: Ποιος πληρώνει τους υψηλούς φόρους...
Ένα ζευγάρι υποδήματα της Χ εταιρείας που παράγεται στην Ψ χώρα φτάνει στα σύνορα της Αγγλίας, της Πολωνίας ή της Ελλάδας σχεδόν στην ίδια τιμή.
Αν το ίδιο ζευγάρι παπούτσια στην Αγγλία στοιχίζει φθηνότερα από την Ελλάδα ή την Πολωνία, αυτό έχει να κάνει κυρίως με τους διαφορετικούς κρατικούς φόρους, τις διαφορετικές ασφαλιστικές εισφορές και το περιθώριο κέρδους των τοπικών εμπόρων.
Στην Ελλάδα έχουμε τους υψηλότερους φόρους και ασφαλιστικές εισφορές από όλες τις χώρες της ΕΕ και κατά συνέπεια το κόστος αυτό επιβαρύνει τις τελικές τιμές των προϊόντων.
Στην Ελλάδα έχουμε επίσης μια από τις πλέον κλειστές εμπορικές αγορές της Ευρώπης. Ακόμη «αγωνιζόμαστε» για την απελευθέρωση του ωραρίου που αποτελεί μια πτυχή της απελευθέρωσης του ανταγωνισμού.
Όπως είναι γνωστό η απελευθέρωση του ανταγωνισμού στην παραγωγή οδηγεί σε βελτίωση της ποιότητας και της τιμής.
Ο ελεύθερος ανταγωνισμός στο εμπόριο επιτυγχάνει επίσης καλύτερες υπηρεσίες και καλύτερες τιμές για τον καταναλωτή.
Στην Ελλάδα δεν είναι μόνο οι υψηλότεροι φόροι, οι εισφορές και τα εμπόδια στον ελεύθερο ανταγωνισμό, αλλά προστίθενται η γραφειοκρατία, η διαφθορά, ο προστατευτισμός και η δημαγωγία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου των μικρών Κυκλάδων πριν λίγες μέρες να μην επιτρέψουν να ανοίξει κατάστημα γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ.
Το σχετικό ρεπορτάζ είναι χαρακτηριστικό.
Ηχηρό «όχι» είπε το δημοτικό συμβούλιο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων στο αίτημα της πολυεθνικής εταιρίαςLidl για τη δημιουργία υπεραγοράς τροφίμων στο νησί.
Το θέμα συζητήθηκε την Πέμπτη σε έκτακτη συνεδρίαση, η οποία πραγματοποιήθηκε παρουσία πολλών επαγγελματιών του νησιού που έχουν υψώσει σημαία «επανάστασης» προκειμένου να μην έρθει στη Νάξο η Lidl.
Είναι χαρακτηριστικό ότικανείς δημοτικός σύμβουλος δεν ψήφισε υπέρ του αιτήματος που κατέθεσε η Lidl. Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών ψήφισαν αρνητικά, ενώ κάποιοι άλλοι ψήφισαν λευκό.
Το δημοτικό συμβούλιο απέρριψε το αίτημα της Lidl με την αιτιολογία ότι θα δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα στον επαγγελματικό κλάδο του νησιού και γενικότερα, στην τοπική οικονομία της Νάξου...».
Είναι φανερό πως η απόφαση αυτή συμβάλλει στην προστασία του επαγγελματικού κλάδου των εμπόρων στη περιοχή. Οι κάτοικοι της περιοχής όμως θα αναγκαστούν να πληρώνουν υψηλότερες τιμές.
Τα κίνητρα των δημοτικών συμβούλων να λάβουν μια τέτοια απόφαση ποικίλουν. Συνήθως, έχουν να κάνουν με το γεγονός πως οι επαγγελματίες είναι οργανωμένοι και ασκούν συγκεκριμένη επιρροή.
Μια άλλη παράμετρος είναι η ροπή στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης προς την διαφθορά. Τα εμπόδια σε μια οικονομική δραστηριότητα πολλές φορές ορθώνονται για να αποσυρθούν στη συνέχεια με το κατάλληλο «λάδι» στα καίρια «γρανάζια».
Ένας βολικός ιδεολογικός μανδύας στην παρεμπόδιση της λειτουργίας μεγάλων αλυσίδων είναι η επιχειρηματολογία πως προωθούν εισαγόμενα προϊόντα και έτσι χάνονται θέσεις εργασίας στην εγχώρια παραγωγική οικονομία.
Αυτό όμως σπάνια έχει αντίκρισμα στην πραγματικότητα και στην αλήθεια.
Το παρακάτω ρεπορτάζ από την Καθημερινή είναι επίσης χαρακτηριστικό:
«Το ρόλο της προώθησης και εξαγωγής ελληνικών τυποποιημένων προϊόντων σε 25 χώρες της Ευρώπης αναλαμβάνει ένας από τους μεγαλύτερους λιανεμπόρους της Γηραιάς Ηπείρου, η γερμανικών συμφερόντων Lidl. Ηδη 70 είδη προϊόντων βρίσκονται στα ράφια των 10.000 καταστημάτων της αλυσίδας ανά την Ευρώπη, ενώ στο χαρτοφυλάκιο των ελληνικών προϊόντων θα προστεθούν από το 2015 άλλοι 250 νέοι κωδικοί υπό το σήμα Eridanous...».
Δεν υπάρχει πιο εύκολος τρόπος για τη μικρή μονάδα που παράγει π.χ. μυζήθρα στην Πίνδο να βρει το δρόμο για τα ράφια 10.000 καταστημάτων και δεκάδων εκατομμυρίων δυνητικών καταναλωτών στην Ευρώπη. Αρκεί να κάνει καλά τη δουλειά της, δηλαδή να παράγει την καλύτερη δυνατή ποιότητα στην καλύτερη δυνατή τιμή...
Στο ίδιο ρεπορτάζ:
«Η Lidl Hellas συνεργάζεται ήδη με πάνω από 1.500 προμηθευτές από όλη την Ελλάδα, ενώ η αξία των εξαγωγών ελληνικών προϊόντων συμπεριλαμβανομένης της αξίας προώθησης ανέρχεται στα 800 εκατ. ευρώ ετησίως. Το ποσό αυτό, βεβαίως, με τον τριπλασιασμό σχεδόν των διατιθέμενων κωδικών από το 2015 θα αυξηθεί....».
Βλέπε:Την εξαγωγή ελληνικών προϊόντων σε 25 χώρες της Ε.Ε. αναλαμβάνει η Lidl...
Αν οι ελληνικές εξαγωγές είναι μαζί με τα καύσιμα περί τα 20% δισ. ευρώ, τότε τα 800 εκατ. ευρώ αντιπροσωπεύουν 4%. Αν τριπλασιαστούν θα αντιπροσωπεύουν πάνω από 10%. Πόσες θέσεις εργασίας στην παραγωγή σημαίνει αυτή η αύξηση; Πόσες θέσεις εργασίας καταργεί ο ανταγωνισμός στο εμπόριο, πόσες νέες δημιουργεί;
Η παρουσία ενός καταστήματος μιας μεγάλης αλυσίδας αλλάζει τα δεδομένα σε μια περιοχή. Αυτό δεν σημαίνει πως οι μικροί έμποροι πρέπει να εξαφανιστούν. Θα πρέπει να εξειδικευτούν στην παροχή υπηρεσιών και προϊόντων που μια μεγάλη αλυσίδα δεν μπορεί να προσφέρει.
Τέλος, ο λόγος που οι τιμές των ίδιων διεθνών προϊόντων είναι υψηλότερες σε μερικές χώρες από άλλες έχει να κάνει με το ύψος των φόρων, των εισφορών αλλά και το βαθμό απελευθέρωσης του εμπορικού ανταγωνισμού στη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου