Για όλους
και για όλα μίλησε ο πολιτευτής Κυκλάδων
της ΝΔ, Γιώργος Βακόνδιος στη μεγάλη συνέντευξή που παραχώρησε
στο Cyclades24. Ο Γιώργος Βακόνδιος έδωσε
απαντήσεις και για σημαντικά τοπικά θέματα και ως τεχνοκράτης και άνθρωπος της αγοράς τοποθετήθηκε για όλες
τις τελευταίες πολιτικές και εθνικές εξελίξεις.
Μίλησε για την υπερδόση των 44 δις ευρώ που φαίνεται ότι διασφάλισε η Ελλάδα, σηματοδοτεί για τον κ. Βακόνδιο, μια νέα αρχή για τη χώρα, εκτιμώντας ότι τα πρώτα σημάδια ανάπτυξης θα έρθουν το 2014 και προβλέποντας ότι δε θα χρειαστούν άλλα επώδυνα μέτρα για μισθούς και συντάξεις.
Μίλησε για της ευθύνες που έχουν για την οικονομική κατάρρευση της χώρας,οι κυβερνήσεις των Ανδρέα και Γιώργου Παπανδρέου.
Παραδέχεται με ειλικρίνεια ότι αν ήταν βουλευτής θα ψήφιζε το Μνημόνιο 3, γιατί όπως ισχυρίζεται, δεν υπήρξε άλλη εναλλακτική πρόταση παρά μόνο αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα μετέτρεπε τη χώρα σε Αργεντινή και θα την έσπρωχνε σε άτακτη χρεοκοπία.
Παραδέχεται με ειλικρίνεια ότι αν ήταν βουλευτής θα ψήφιζε το Μνημόνιο 3, γιατί όπως ισχυρίζεται, δεν υπήρξε άλλη εναλλακτική πρόταση παρά μόνο αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα μετέτρεπε τη χώρα σε Αργεντινή και θα την έσπρωχνε σε άτακτη χρεοκοπία.
Χαρακτηρίζει πρόσκαιρο και επίπλαστο το δημοσκοπικό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ και πιστεύει ότι ο βίος της παρούσας συγκυβέρνησης, θα εξαρτηθεί από το έργο που θα επιτελέσει και από τις εσωκομματικές εξελίξεις σε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ.
Μίλησε για το μεγαλύτερο πρόβλημα των Κυκλάδων που είναι η αθηνοκεντρική δημόσια διοίκηση και δηλώνει ότι αν ήταν βουλευτής, θα έδινε σκληρές μάχες για την εφαρμογή της νησιωτικότητας, ενώ καταθέτει ενδιαφέρουσες απόψεις για το ακτοπλοϊκό, το Νεώριο και την ανάπτυξη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη Σύρο.
Τέλος, δηλώνει ότι εφόσον είναι υγιής και έχει τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειάς του, θα επιδιώξει να είναι ξανά υποψήφιος βουλευτές στις Κυκλάδες.
Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη:
*Τελικά θα πάρουμε τη δόση… σε δόσεις όπως προέκυψε από το Eurogroup. Και είδαμε την κυβέρνηση να μας παρουσιάζει αυτή την εξέλιξη ως εθνικό κατόρθωμα και τον πρωθυπουργό σχεδόν να θριαμβολογεί. Ποιο είναι το σχόλιό σας;
«Προσωπικά δεν είδα τον πρωθυπουργό να θριαμβολογεί. Αντιθέτως, από τη δημόσια τοποθέτηση του πρωθυπουργού προκύπτει ανακούφιση και αισιοδοξία ότι πλέον μπορεί να σωθεί η χώρα. Πιστεύω επίσης ότι η όλη διαδικασία δεν περιορίζεται απλώς στην αποδέσμευση της «δόσης με δόσεις».
Στην έναρξη της διαδικασίας, οι περισσότεροι πίστευαν ότι δεν θα μας εγκριθούν στο σύνολό τους ούτε τα 31 δις ευρώ. Μας εγκρίθηκαν 44 δις ευρώ με άμεση εκταμίευση περισσότερα από 34 δις ευρώ. Αυτά τα ποσά είναι πρωτοφανή στην παγκόσμια ιστορία. Ουδέποτε από καταβολής κόσμου, έχει δοθεί σε μια χώρα τόσο μεγάλη βοήθεια.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε την πραγματικότητα. Η Ελλάδα δημιούργησε χρέη περίπου 300 δις ευρώ. Αυτό το χρέος δημιουργήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια και βεβαίως γι’ αυτό την ευθύνη την φέρει το πολιτικό σύστημα της χώρας. Τα κόμματα εξουσίας στην αναλογία που κυβέρνησε το κάθε ένα, έχουν τις ευθύνες τους για τις πράξεις, τις παραλήψεις και τα λάθη τους που συνέβαλαν στην δημιουργία αυτού του δυσθεώρατου χρέους. Αλλά και τα κόμματα της αριστεράς έχουν τις ευθύνες τους στο βαθμό που επικροτούσαν και πίεζαν για κάθε είδους ρουσφετολογικές και συνδικαλιστικές διεκδικήσεις.
Όμως η τεράστια ευθύνη ανήκει στις κυβερνήσεις του Α. Παπανδρέου οι οποίες ξεκίνησαν τα τεράστια ελλείμματα, εγκαθίδρυσαν το πελατειακό κράτος και διέλυσαν την κοινωνική ηθική, όπως και της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου που επιεικώς θα την χαρακτήριζα μειωμένης αντίληψης.
Κατά την άποψή μου επομένως, η παροχή του πακέτου βοηθείας που περιλαμβάνει εκτός του ποσού των 44 δις, μια σειρά από άλλες ρυθμίσεις για την απομείωση του χρέους που η Ελλάδα δημιούργησε, σηματοδοτεί μια νέα αρχή για τη χώρα μας και την βάση ώστε το χρέος μας να καταστεί βιώσιμο.
Μια αρχή που μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε ότι με μεγάλη προσπάθεια, πολλή δουλειά από όλους, χρηστή διαχείριση, συνεργασία, αποφυγή των λαθών του παρελθόντος, σοβαρότητα και συνέπεια μπορούμε να επαναφέρουμε τη χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά. Το πρώτο βήμα έγινε και είναι θετικό. Πρέπει όμως να γίνουν πολλά περισσότερα».
*Οικονομολόγοι και έγκριτοι επιστήμονες, υποστηρίζουν ότι από αυτά τα 44 δις ευρώ που θα πάρουμε, ελάχιστα θα είναι αυτά που θα «πέσουν» στην πραγματική αγορά και στην πραγματική ελληνική οικονομία. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;
«Αυτούς που φοβάμαι περισσότερο από όλους είναι οι «έγκριτοι επιστήμονες» που δεν έχουν σχέση με την πραγματική οικονομία, την αγορά και την καθημερινή ζωή. Διότι, η οικονομία και η αγορά επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από την ψυχολογία.
Τι αναμένεται:
1) Το μεγάλο μέρος των χρημάτων που θα πάει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, θα πυροδοτήσει μια σειρά από εξελίξεις:
α) Οι ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες θα έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια με χαμηλότερα επιτόκια. Επομένως θα είναι σε θέση να αυξήσουν την ρευστότητα της αγοράς πρωτογενώς και δευτερογενώς
β) Η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα είναι παράγοντας προσέλκυσης επενδύσεων που με τη σειρά τους συμβάλλουν στην ανάπτυξη. Αρκεί να σταματήσουν κάποιοι να απειλούν τους μελλοντικούς επενδυτές ότι θα χάσουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα
γ) Η ξεκάθαρη απόφαση ότι με το νέο πακέτο βοηθείας διασφαλίζεται η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη επίσης είναι παράγοντας προσέλκυσης επενδύσεων
δ) Αναμένεται η επαναφορά στο χρηματοπιστωτικό σύστημα στων 60 εώς 80 δις ευρώ που απέσυραν οι μικροκαταθέτες λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης προς τις τράπεζες. Επίσης αυτά τα χρήματα θα αυξήσουν τη ρευστότητα στην αγορά
2) Ένα μικρότερο μέρος θα χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη υποχρεώσεων του δημοσίου προς ιδιωτικές επιχειρήσεις που επίσης θα αποτελέσει μια ανάσα για την αγορά
3) Ένα μέρος επίσης, θα καλύψει ελλείμματα για μισθούς και συντάξεις του δημοσίου που ούτως ή άλλως στο σύνολό τους θα ενισχύσουν την ιδιωτική κατανάλωση άρα και την αγορά
4) Ένα μικρό μέρος θα χρησιμοποιηθεί για την προώθηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (που ουσιαστικά είχε παγώσει) που επίσης θα αποτελέσει μια ακόμη ώθηση για την αγορά.
Το συμπέρασμα είναι ότι, βεβαίως, ένα μεγάλο μέρος θα πάει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών οι οποίες αντιμετώπισαν τεράστιο πρόβλημα λόγω του PSI (κούρεμα ελληνικού χρέους) που έγινε διότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει το χρέος που δημιούργησε, όμως άμεσα και έμμεσα ένα σημαντικό μέρος θα βοηθήσει την ελληνική οικονομία. Ας μην ξεχνάμε ότι χωρίς τράπεζες, οικονομία δεν υπάρχει και βεβαίως κινδύνευαν και οι καταθέσεις των Ελλήνων.
*Αν ήσασταν βουλευτής θα ψηφίζατε το Μνημόνιο 3;
«Κύριε Βουτσίνο, εάν ήμουν λαϊκιστής και ψεύτης θα έλεγα αυτή τη στιγμή εκ του ασφαλούς ότι δεν θα το ψήφιζα, για να χαϊδέψω τα αυτιά των αναγνωστών σας. Εάν ήθελα να είμαι αρεστός στο κόμμα και τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, θα απαντούσα το αντίθετο.
Προσωπικά, προσπαθώ να είμαι πάντα ρεαλιστής. Με τον ένα ή άλλο τρόπο, μια σειρά από χώρες λειτουργούν σε καθεστώς ενός μνημονίου ή πλαισίου περιοριστικής πολιτικής. Σας θυμίζω την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και έρχεται η σειρά της Γαλλίας. Σημειώστε επίσης ότι από χθες σε μνημόνιο βρίσκεται η Κύπρος με κομμουνιστή πρόεδρο και υγιέστερη οικονομία από τη δική μας.
Το μνημόνιο ήταν προϋπόθεση για να πάρουμε την βοήθεια και να μην γίνουμε Αργεντινή όπως φαντασιώνεται ο κύριος Τσίπρας. Τη στιγμή που θα υπογραφόταν το μνημόνιο, η Ελλάδα ουσιαστικά είχε πτωχεύσει σε οικονομικούς όρους και της διδόταν η ευκαιρία να αποφύγει την άτακτη χρεοκοπία, δηλαδή το χάος, και να προσπαθήσει να επιβιώσει.
Δυστυχώς δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική πρόταση. Η μόνη διαφορετική πρόταση ήταν του ΣΥΡΙΖΑ που ουσιαστικά έλεγε ότι, καλό είναι να πάρουμε το ρίσκο και να οδηγηθούμε στην άτακτη χρεοκοπία διότι αυτό θα δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα στους δανειστές. Κάτι που δεν το σκέφτηκε καμία από τις χώρες που προανέφερα.
Για όλους αυτούς τους λόγους θα το ψήφιζα υποχρεωτικά και εάν είχα πρόβλημα συνείδησης, θα παραιτούμουν από την βουλευτική έδρα την οποία θα παρέδιδα. Όμως επειδή δεν έχω ούτε εξαρτήσεις, ούτε βαρίδια από το παρελθόν και επειδή θεωρώ ότι η υπογραφή μου (άρα και η θεωρητική μου ψήφος) έχουν κάποια βαρύτητα, θα έκανα κάτι άλλο. Θα διαπραγματευόμουν μέσα στη βουλή με τους κυβερνητικούς παράγοντες να περάσουν μέσα σ αυτές τις διατάξεις κάποια θέματα που αφορούν στη νησιωτικότητα. Διότι το πρόβλημα στις Κυκλάδες είναι ότι η Αθηναϊκοκεντρική δημόσια διοίκηση δεν μπορεί να αντιληφθεί τις ιδιαιτερότητες της διαβίωσης στα νησιά, κυρίως σε θέματα υγείας, παιδείας, επιχειρηματικότητας και απασχόλησης.
Αντί λοιπόν να κάνω διάφορες θεατρικές γελοιότητες στη βουλή ή να ταξιδεύω στο εξωτερικό, θα έδινα μάχη προτείνοντας λύσεις για τη νησιωτικότητα που έχουν ελάχιστο ή μηδενικό δημοσιονομικό κόστος. Θα «εκμεταλλευόμουν» την περίσταση για να προωθήσω ορισμένες απαραίτητες και δίκαιες ρυθμίσεις που αφορούν στους κατοίκους των Κυκλάδων. Στο κάτω κάτω τόσες άλλες ρυθμίσεις έγιναν για περιοχές με πολύ λιγότερα προβλήματα».
*Ο πρωθυπουργός είπε ότι τα μέτρα που ψηφίσθηκαν μέσα από το Μνημόνιο 3 ήταν τα τελευταία. Το πιστεύετε αυτό; Σας ρωτώ, διότι, κατά κοινή ομολογία, η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών απαισιοδοξεί και πιστεύει ότι σύντομα θα κληθούμε σε νέες θυσίες ενόψει των μελλοντικών δόσεων. Επίσης, ο κ. Σαμαράς μιλάει για ανάπτυξη την ώρα που η ύφεση μεγαλώνει, η ανεργία εκτοξεύεται και ο Έλληνας γίνεται ολοένα και φτωχότερος. Εσείς τι πιστεύετε ότι θα δούμε μέσα στα επόμενα χρόνια;
«Είμαι σίγουρος ότι είναι τα τελευταία μέτρα για μισθούς, συντάξεις και επιδόματα που σε σημαντικό βαθμό υπό την πίεση του χρόνου ήταν και άδικα. Εάν όμως με ρωτάτε εάν θα είναι γενικώς τα τελευταία μέτρα, ευθαρσώς σας λέω ότι δεν πρέπει να σταματήσει η προσπάθεια για συμμάζεμα του μεγάλου, σπάταλου και αντιπαραγωγικού κράτους.
Δεν πρέπει να σταματήσει η κυβέρνηση να αναζητά και την τελευταία σύνταξη μαϊμού, τους φοροφυγάδες, τους τελευταίους επίορκους δημόσιους υπαλλήλους, τις ρουσφετολογικές προσλήψεις και την κατασπατάληση του δημοσίου χρέους.
Η ανάπτυξη θα είναι ορατή από τις αρχές του 2014. Όχι γιατί το λέω εγώ αλλά διότι νομοτελειακά, μετά από μια μακρά περίοδο ύφεσης, βίαιης μείωσης του Εθνικού Προϊόντος και εσωτερικής υποτίμησης, όλα τα οικονομετρικά μοντέλα αυτό δείχνουν. Συγκεκριμένα δείχνουν δυνατότητα ανάπτυξης τουλάχιστον 14% τα επόμενα χρόνια. Βεβαίως θα είναι δύσκολα χρόνια κυρίως για τους άνεργους, μισθωτούς και συνταξιούχους που ήταν τα μόνιμα υποζύγια του πελατειακού κράτους του παρελθόντος και θα πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα ανακουφιστούν.
Εξάλλου, εάν οι δανειστές μας δεν πίστευαν σε αυτήν την προοπτική θα είχαν από καιρού αφήσει την Ελλάδα στη μοίρα της. Μη γελιέστε. Θέλουν πίσω τα λεφτά τους και για να μην τα χάσουν θα πρέπει τα επόμενα χρόνια να υπάρξει σημαντική ανάπτυξη στην Ελλάδα».
*Στην παρούσα φάση, βλέπουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει «καβαλήσει» δημοσκοπικά τη Νέα Δημοκρατία. Πολλοί πιστεύουν ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση. Αφενός, δε ζούμε πια σε εποχές που ο λαός δίνει περίοδο χάρητος σε μια κυβέρνηση, με αποτέλεσμα η φθορά της να έρχεται τάχιστα. Αφετέρου, η πολιτική της παρούσας κυβέρνησης, λόγω Μνημονίου, δε διαφέρει σε μεγάλο βαθμό απ’ αυτή που εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία μέσα σε 2 χρόνια κατέρρευσε όντας αυτοδύναμη. Πόσο μάλλον δε τώρα, που μιλάμε για συγκυβέρνηση που η συνοχή της θα δοκιμάζεται συνεχώς. Εσείς θα δίνατε ορίζοντα 4ετίας σε μια τέτοια κυβέρνηση;
«Κατά την άποψή μου, η δημοσκοπική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι πρόσκαιρη και επίπλαστη. Ουσιαστικά προσελκύει τους δίκαια οργισμένους και θυμωμένους πολίτες και ένα μεγάλο κομμάτι του βαθέως (κατ’ εμέ διεφθαρμένου) ΠΑΣΟΚ.
Στη χειρότερη στιγμή για την κυβέρνηση, προηγείται δύο μονάδες στην πρόθεση ψήφου. Την ίδια στιγμή οι πολίτες σε ποσοστό64% δηλώνουν ότι δεν θέλουν εκλογές (άρα προτιμούν αυτή την κυβέρνηση) και μόνο το 26% πιστεύει ότι μια κυβέρνηση στην οποία θα συμμετείχε ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα. Επιπλέον σταθερά ο Αντώνης Σαμαράς σε όλες τις δημοσκοπήσεις θεωρείται καταλληλότερος ως πρωθυπουργός.
Προσωπικά πιστεύω ότι η ζωή αυτής της κυβέρνησης θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες. Το έργο που θα επιτελέσει από εδώ και μπρος και από τις εσωκομματικές εξελίξεις σε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.
Σε ότι αφορά στο κυβερνητικό έργο, θα ήθελα να αναφέρω τους κρίσιμους τομείς κατά την άποψή μου:
1) Συμμάζεμα του δημόσιου τομέα και άμεση εξάλειψη των ελλειμμάτων
2) Αναστήλωση και αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης
3) Διάλυση του πελατειακού κράτους
4) Εμπέδωση του αισθήματος δημόσιας ασφάλειας
5) Βελτίωση της λειτουργίας της δικαιοσύνης
6) Εφαρμογή ενός νέου, δικαίου, αναπτυξιακού, αποτελεσματικού και σύγχρονου φορολογικού συστήματος που θα μπορεί να ισχύει για πολλά χρόνια
7) Άμεση προώθηση των αποκρατικοποιήσεων
8) Σταδιακή αποκατάσταση αδικιών κυρίως σε όσους έχουν πληγεί περισσότερο όπως μικροσυνταξιούχους, ομολογιούχους, αναπήρους κλπ.
9) Απόδοση ευθυνών σε αυτούς που ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας και αναζήτηση προς κατάσχεση κλεμμένου πλούτου των Ελλήνων
10) Προσέλκυση επενδύσεων και γενικότερα επανεκκίνηση της οικονομίας με στόχο τη διατηρήσιμη ανάπτυξη
Σε ότι αφορά στα εσωκομματικά των κυβερνητικών εταίρων, υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι που μπορούν να επηρεάσουν τη διατήρηση της κυβέρνησης. Υπάρχει ο κίνδυνος των ατυχημάτων (π.χ. λίστα Λαγκάρντ) που θα επηρεάσει τη συνοχή της. Υπάρχει το πρόβλημα της υπέρβασης ιδεοληψιών στη ΔΗΜΑΡ (π.χ. επίδομα γάμου) που μπορεί να γεννήσει προβλήματα.
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτά τα δύο κόμματα για διαφορετικούς λόγους είναι σε μια φάση επανακαθορισμού της ύπαρξής τους και του πολιτικού τους μέλλοντος. Άρα τίποτε δεν είναι σίγουρο. Εύχομαι και ελπίζω ότι θα πρυτανεύσει σε κάθε δύσκολη περίπτωση η ευθύνη για το μέλλον της Ελλάδας και θα ξεπεραστούν οι μικροκομματικές σκοπιμότητες.
*Είχε πει ο κ. Σαμαράς – κάποια στιγμή – προεκλογικά, ότι στις εκλογικές περιφέρειες των υπουργών που θα επιλέξει, θα δώσει βουλευτικό αξίωμα στους επιλαχόντες για να μην προκύψει έλλειμμα εκπροσώπησης των νομών, κάτι το οποίο τελικά δεν έγινε. Έτσι λοιπόν, στις Κυκλάδες, νομίζω ότι η πλειοψηφία των πολιτών βλέπει αυτό το έλλειμμα λόγω της υπουργοποίησης του κ. Βρούτση, διότι δύσκολα χωράνε δύο καρπούζια σε μία μασχάλη. Εσείς τι λέτε;
«Θεωρώ ότι η εξαγγελία του Αντώνη Σαμαρά δεν στόχευε στην εκπροσώπηση των περιφερειών, αλλά είχε ένα θεσμικότερο υπόβαθρο. Πιο συγκεκριμένα στα πλαίσια της αναβάθμισης του πολιτικού συστήματος, προσωπικά πιστεύω ότι στόχευε στη διάκριση των εξουσιών, δηλαδή της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας.
Προφανώς οι εξελίξεις και τα άμεσα πιεστικά προβλήματα προηγούνται των θεσμικών αλλαγών. Πάντως η προσοχή της όποιας κυβέρνηση στα προβλήματα της όποιας περιφέρειας δεν πρέπει να εξαρτάται από το αν υπάρχουν ή αν δεν υπάρχουν κυβερνητικοί βουλευτές.
Σε ότι αφορά στην αίσθηση της πλειοψηφίας των πολιτών, θεωρώ ότι έχει δύο αναγνώσεις. Ο λαός των Κυκλάδων έστειλε στη βουλή έναν εκπρόσωπό του από τη Νέα Δημοκρατία, έναν από το ΠΑΣΟΚ και έναν από το ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρώτος έτυχε να αναλάβει δύσκολα υπουργικά καθήκοντα. Άρα το βάρος στην εκπροσώπηση του Νομού στο κοινοβούλιο πέφτει στον κο Ρήγα και τον κο Συρμαλένιο.
Από την άλλη, μετά από πολλά χρόνια οι Κυκλάδες εκπροσωπούνται πραγματικά στην κυβέρνηση από τον Γιάννη Βρούτση σε ένα υπουργείο πολύ σημαντικού ενδιαφέροντος. Εγώ συμπαρίσταμαι τόσο στον Γιάννη Βρούτση όσο και στον Γιάννη Στουρνάρα (είναι σχεδόν Συριανός λόγω της αγάπης του για το νησί), που είναι δύο από τα σημαντικότερα στελέχη της κυβέρνησης στην οποία οφείλεται η διάσωση της χώρας».
*Επίκαιρο όσο ποτέ το ακτοπλοϊκό πρόβλημα στις Κυκλάδες όπου βιώνουμε το χειρότερο χειμώνα ίσως των τελευταίων 30 χρόνων. Με ποιον τρόπο θα μπορούσε να παρέμβει η κυβέρνηση για να διασφαλίσει απρόσκοπτες συγκοινωνίες στα νησιά, καθώς βλέπουμε ότι κινδυνεύουμε να χάσουμε ένα από τα βασικότερά κοινωνικά μας αγαθά;
«Στις προηγούμενες εκλογές ήμουν ο μόνος που μιλούσα με μεγάλη έμφαση για τις δύσκολες μέρες που έρχονται στην ακτοπλοΐα. Όχι γιατί ήμουν εξυπνότερος, αλλά διότι έχω εμπλακεί επαγγελματικά για πολλά χρόνια. Βεβαίως, αρχές καλοκαιριού με πολλά πλοία στις γραμμές και πολλές προσεγγίσεις στα λιμάνια κανένας δεν έδινε σημασία.
Το πρόβλημα έγινε τώρα επίκαιρο λόγω της αποδρομολόγησης του ΑΡΤΕΜΙΣ και τη δίμηνη αλλαγή των δρομολογίων λόγω του δεξαμενισμού του BLUE STAR ITHAKI.
Υπάρχουν τρεις παράγοντες που συνθέτουν το πρόβλημα:
Α) Η έλλειψη χρημάτων άρα ο περιορισμός της δυνατότητας επιδοτήσεων
Β) Η οικονομική ύφεση που έχει περιορίσει σημαντικά το μεταφορικό έργο
Γ) Η για εξωγενείς παράγοντες διαμόρφωση των τιμών των καυσίμων, σε απαγορευτικά επίπεδα
Από το 1995 και μετά οι ελληνικές εταιρίες έκτισαν νέα σύγχρονα πλοία και μάλιστα μαζικά και ταυτόχρονα. Αυτά τα πλοία λόγω καυσίμων, κρίσης και σύνθεσης πληρωμάτων είναι σήμερα αντιοικονομικά. Όμως είναι απαραίτητα για την εξυπηρέτηση των νησιών. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει ένας ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος. Οι εταιρίες υπό το βάρος των συσσωρευμένων ζημιών όχι μόνο να τροποποιήσουν δρομολόγια και ταχύτητες, αλλά να πουλήσουν κάποια από τα πλοία.
Είχα κάνει προεκλογικά ορισμένες προτάσεις τις οποίες επαναλαμβάνω:
Δημιουργία γραμμών κορμού με άμεσες κι αξιόπιστες τοπικές ανταποκρίσεις
Αναθεώρηση της νομοθεσίας σε ότι αφορά στη σύνθεση των πληρωμάτων κυρίως τώρα που έχουμε το φαινόμενο με πλοία ξένης σημαίας που ανταγωνίζονται αθέμιτα αυτά της ελληνικής σημαίας
Κατάργηση κρατήσεων υπέρ τρίτων που αποτελούν ένα μεγάλο ποσοστό του κόστους των εισιτηρίων και μείωση του ΦΠΑ
Αντιμετώπιση του διπλού ΦΠΑ στη μεταφορά αγαθών και εμπορευμάτων
Καθιέρωση επιδότησης εισιτηρίου (όχι γραμμής ή πλοίου) και αντίστοιχα φορολόγηση εισιτηρίου με βάση τις τιμές των καυσίμων
Ανασχεδιασμός των επιδοτούμενων ενδοκυκλαδικών γραμμών
Ανάπτυξη πλαισίου συνεργασίας και αλληλοκατανόησης μεταξύ τοπικών φορέων (αυτοδιοικητικών και επαγγελματικών) και ακτοπλοϊκών εταιριών
Σε ότι αφορά στο πρόσκαιρο πρόβλημα του BLUE STAR ITHAKI, η πιο πρακτική λύση είναι η επέκταση της γραμμής Ραφήνα- Άνδρος – Τήνος – Μύκονος και στη Σύρο (σε περίπτωση που τελικά διακοπεί το δρομολόγιο). Όλα τα άλλα για δημιουργία επιτροπών ,ινστιτούτων και κατασκευής νέων πλοίων (κατ’ ανάθεση στο Νεώριο!) είναι κουβέντες του αέρα για να χαϊδεύουμε τα αυτιά.
*Δύο τεράστια κεφάλαια για τη Σύρο είναι το Νεώριο, το οποίο φυτοζωεί και το Πανεπιστημιακό Τμήμα για το οποίο εκφράζονται σοβαροί φόβοι «λουκέτου», αν όχι φέτος, μέσα στα επόμενα χρόνια. Ποια είναι η δική σας θέση για το μέλλον τους;
«Σε ότι αφορά στο Νεώριο, σας παραπέμπω σε πρόσφατο άρθρο μου με τίτλο «Βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος». Το πρόβλημα του Νεωρίου (που ας μην ξεχνάμε είναι μια ανώνυμη εταιρία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο) είναι ο ανταγωνισμός που δέχεται το σύνολο της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας μας. Οι κρατικές αναθέσεις είναι ελάχιστες και πρέπει το Νεώριο να αναλάβει ένα δίκαιο κομμάτι. Οι επισκευές των δεξαμενών μπορεί να είναι πρώτο βήμα αλλά πρόσκαιρο. Δεν θα επαναλάβω το σύνολο των απόψεών μου αλλά θα υπενθυμίσω τρία σημεία:
α) Αποτελεσματική κινητοποίηση της οικονομικής διπλωματίας σε παγκόσμιο επίπεδο με γνώμονα την ποιότητα και τεχνογνωσία του ναυπηγοεπισκευαστικού τομέα
β) Δημιουργία κατάλληλης θεσμικής και νομικής βάσης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα για να γίνουν τα ναυπηγεία μας περισσότερο ελκυστικά
γ) Κινητοποίηση του ελληνικού εφοπλισμού που στο παρελθόν έχει ευνοηθεί πολλαπλά από την ελληνική πολιτεία και οφείλει ανάλογο κοινωνικό μέρισμα στην πατρίδα
Εννοείται ότι προσωπικά δεν μπορώ και δεν θέλω να υπαγορεύσω την επιχειρηματική στρατηγική σε μια ιδιωτική εταιρία. Αυτό το αφήνω σε άλλους πολύξερους σωτήρες.
Καλό όμως είναι η τοπική κοινωνία δια των εκπροσώπων της να έχει έτοιμο και ένα εναλλακτικό σενάριο για τη διασφάλιση της οικονομικής δραστηριότητας στη Σύρο.
Σε ότι αφορά στο Πανεπιστημιακό τμήμα και ανεξάρτητα από τα κριτήρια με τα οποία δημιουργήθηκε, θεωρώ ότι είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα τμήματα όχι μόνο στην επαρχία αλλά στο σύνολο της Ελλάδας και ουσιαστικά μοναδικό αντικείμενό του. Δεν θεωρώ ότι μπορεί να καταργηθεί, αντιθέτως πιστεύω ότι με το επιτυχημένο παρελθόν θα έπρεπε να εξετασθεί η δυνατότητα μεταφοράς στη Σύρο και άλλου τμήματος, κάτι που θα επέτρεπε να επιτευχθούν και οικονομίες κλίμακας για το Πανεπιστήμιο».
*Αν προκηρύσσονταν άμεσα εκλογές, θα εκδηλώνατε ξανά το ενδιαφέρον σας για υποψηφιότητα βουλευτής στις Κυκλάδες;
«Σας θυμίζω ότι η υποψηφιότητά μου δεν ήταν προϊόν αυστηρών κομματικών διεργασιών. Ήμουν υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία για τρεις λόγους:
1) Η Νέα Δημοκρατία είναι ο γνήσιος εκφραστής του κοινωνικού φιλελευθερισμού που εγώ πιστεύω
2) Η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς ήταν η τελευταία ελπίδα που είχαμε για να διασωθεί η Ελλάδα και ήταν αταλάντευτη η επιλογή της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη
3) Πίστευα και πιστεύω ότι το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας μεγάλο βαθμό ήταν αναξιόπιστο και θα έπρεπε να ανανεωθεί και εμπλουτιστεί με στελέχη που έχουν καταξιωθεί σε επαγγελματικό και επιστημονικό επίπεδο στα πλαίσια της αληθινής ζωής και της πραγματικής οικονομίας.
Από την αρχή εξήγησα ότι παρά το διαχρονικό μου ενδιαφέρον για τα πολιτικά δρώμενα, τώρα μετά από 39 χρόνια δουλειάς θεώρησα ότι έχω τις δυνατότητες να εμπλακώ ενεργά για να μπορώ να προσφέρω χωρίς να αναζητώ να βολευτώ.
Επομένως, απεύχομαι να γίνουν άμεσα εκλογές διότι θα είναι καταστροφικό για την οικονομία της χώρας.
Κάποτε όμως θα γίνουν εκλογές. Εάν είμαι υγιής, θα το συζητήσω πρώτα με την οικογένειά μου, διότι δεν είμαι κάποιος χασομέρης επαγγελματίας πολιτικός, και πιστεύω ότι με τη σύμφωνη γνώμη της θα είμαι ξανά υποψήφιος.
Βεβαίως τον τελευταίο λόγο και ανεξάρτητα από τη δική μου επιθυμία την έχει ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και νυν πρωθυπουργός».
Μίλησε για το μεγαλύτερο πρόβλημα των Κυκλάδων που είναι η αθηνοκεντρική δημόσια διοίκηση και δηλώνει ότι αν ήταν βουλευτής, θα έδινε σκληρές μάχες για την εφαρμογή της νησιωτικότητας, ενώ καταθέτει ενδιαφέρουσες απόψεις για το ακτοπλοϊκό, το Νεώριο και την ανάπτυξη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη Σύρο.
Τέλος, δηλώνει ότι εφόσον είναι υγιής και έχει τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειάς του, θα επιδιώξει να είναι ξανά υποψήφιος βουλευτές στις Κυκλάδες.
Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη:
*Τελικά θα πάρουμε τη δόση… σε δόσεις όπως προέκυψε από το Eurogroup. Και είδαμε την κυβέρνηση να μας παρουσιάζει αυτή την εξέλιξη ως εθνικό κατόρθωμα και τον πρωθυπουργό σχεδόν να θριαμβολογεί. Ποιο είναι το σχόλιό σας;
«Προσωπικά δεν είδα τον πρωθυπουργό να θριαμβολογεί. Αντιθέτως, από τη δημόσια τοποθέτηση του πρωθυπουργού προκύπτει ανακούφιση και αισιοδοξία ότι πλέον μπορεί να σωθεί η χώρα. Πιστεύω επίσης ότι η όλη διαδικασία δεν περιορίζεται απλώς στην αποδέσμευση της «δόσης με δόσεις».
Στην έναρξη της διαδικασίας, οι περισσότεροι πίστευαν ότι δεν θα μας εγκριθούν στο σύνολό τους ούτε τα 31 δις ευρώ. Μας εγκρίθηκαν 44 δις ευρώ με άμεση εκταμίευση περισσότερα από 34 δις ευρώ. Αυτά τα ποσά είναι πρωτοφανή στην παγκόσμια ιστορία. Ουδέποτε από καταβολής κόσμου, έχει δοθεί σε μια χώρα τόσο μεγάλη βοήθεια.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε την πραγματικότητα. Η Ελλάδα δημιούργησε χρέη περίπου 300 δις ευρώ. Αυτό το χρέος δημιουργήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια και βεβαίως γι’ αυτό την ευθύνη την φέρει το πολιτικό σύστημα της χώρας. Τα κόμματα εξουσίας στην αναλογία που κυβέρνησε το κάθε ένα, έχουν τις ευθύνες τους για τις πράξεις, τις παραλήψεις και τα λάθη τους που συνέβαλαν στην δημιουργία αυτού του δυσθεώρατου χρέους. Αλλά και τα κόμματα της αριστεράς έχουν τις ευθύνες τους στο βαθμό που επικροτούσαν και πίεζαν για κάθε είδους ρουσφετολογικές και συνδικαλιστικές διεκδικήσεις.
Όμως η τεράστια ευθύνη ανήκει στις κυβερνήσεις του Α. Παπανδρέου οι οποίες ξεκίνησαν τα τεράστια ελλείμματα, εγκαθίδρυσαν το πελατειακό κράτος και διέλυσαν την κοινωνική ηθική, όπως και της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου που επιεικώς θα την χαρακτήριζα μειωμένης αντίληψης.
Κατά την άποψή μου επομένως, η παροχή του πακέτου βοηθείας που περιλαμβάνει εκτός του ποσού των 44 δις, μια σειρά από άλλες ρυθμίσεις για την απομείωση του χρέους που η Ελλάδα δημιούργησε, σηματοδοτεί μια νέα αρχή για τη χώρα μας και την βάση ώστε το χρέος μας να καταστεί βιώσιμο.
Μια αρχή που μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε ότι με μεγάλη προσπάθεια, πολλή δουλειά από όλους, χρηστή διαχείριση, συνεργασία, αποφυγή των λαθών του παρελθόντος, σοβαρότητα και συνέπεια μπορούμε να επαναφέρουμε τη χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά. Το πρώτο βήμα έγινε και είναι θετικό. Πρέπει όμως να γίνουν πολλά περισσότερα».
*Οικονομολόγοι και έγκριτοι επιστήμονες, υποστηρίζουν ότι από αυτά τα 44 δις ευρώ που θα πάρουμε, ελάχιστα θα είναι αυτά που θα «πέσουν» στην πραγματική αγορά και στην πραγματική ελληνική οικονομία. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;
«Αυτούς που φοβάμαι περισσότερο από όλους είναι οι «έγκριτοι επιστήμονες» που δεν έχουν σχέση με την πραγματική οικονομία, την αγορά και την καθημερινή ζωή. Διότι, η οικονομία και η αγορά επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από την ψυχολογία.
Τι αναμένεται:
1) Το μεγάλο μέρος των χρημάτων που θα πάει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, θα πυροδοτήσει μια σειρά από εξελίξεις:
α) Οι ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες θα έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια με χαμηλότερα επιτόκια. Επομένως θα είναι σε θέση να αυξήσουν την ρευστότητα της αγοράς πρωτογενώς και δευτερογενώς
β) Η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα είναι παράγοντας προσέλκυσης επενδύσεων που με τη σειρά τους συμβάλλουν στην ανάπτυξη. Αρκεί να σταματήσουν κάποιοι να απειλούν τους μελλοντικούς επενδυτές ότι θα χάσουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα
γ) Η ξεκάθαρη απόφαση ότι με το νέο πακέτο βοηθείας διασφαλίζεται η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη επίσης είναι παράγοντας προσέλκυσης επενδύσεων
δ) Αναμένεται η επαναφορά στο χρηματοπιστωτικό σύστημα στων 60 εώς 80 δις ευρώ που απέσυραν οι μικροκαταθέτες λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης προς τις τράπεζες. Επίσης αυτά τα χρήματα θα αυξήσουν τη ρευστότητα στην αγορά
2) Ένα μικρότερο μέρος θα χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη υποχρεώσεων του δημοσίου προς ιδιωτικές επιχειρήσεις που επίσης θα αποτελέσει μια ανάσα για την αγορά
3) Ένα μέρος επίσης, θα καλύψει ελλείμματα για μισθούς και συντάξεις του δημοσίου που ούτως ή άλλως στο σύνολό τους θα ενισχύσουν την ιδιωτική κατανάλωση άρα και την αγορά
4) Ένα μικρό μέρος θα χρησιμοποιηθεί για την προώθηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (που ουσιαστικά είχε παγώσει) που επίσης θα αποτελέσει μια ακόμη ώθηση για την αγορά.
Το συμπέρασμα είναι ότι, βεβαίως, ένα μεγάλο μέρος θα πάει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών οι οποίες αντιμετώπισαν τεράστιο πρόβλημα λόγω του PSI (κούρεμα ελληνικού χρέους) που έγινε διότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει το χρέος που δημιούργησε, όμως άμεσα και έμμεσα ένα σημαντικό μέρος θα βοηθήσει την ελληνική οικονομία. Ας μην ξεχνάμε ότι χωρίς τράπεζες, οικονομία δεν υπάρχει και βεβαίως κινδύνευαν και οι καταθέσεις των Ελλήνων.
*Αν ήσασταν βουλευτής θα ψηφίζατε το Μνημόνιο 3;
«Κύριε Βουτσίνο, εάν ήμουν λαϊκιστής και ψεύτης θα έλεγα αυτή τη στιγμή εκ του ασφαλούς ότι δεν θα το ψήφιζα, για να χαϊδέψω τα αυτιά των αναγνωστών σας. Εάν ήθελα να είμαι αρεστός στο κόμμα και τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, θα απαντούσα το αντίθετο.
Προσωπικά, προσπαθώ να είμαι πάντα ρεαλιστής. Με τον ένα ή άλλο τρόπο, μια σειρά από χώρες λειτουργούν σε καθεστώς ενός μνημονίου ή πλαισίου περιοριστικής πολιτικής. Σας θυμίζω την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και έρχεται η σειρά της Γαλλίας. Σημειώστε επίσης ότι από χθες σε μνημόνιο βρίσκεται η Κύπρος με κομμουνιστή πρόεδρο και υγιέστερη οικονομία από τη δική μας.
Το μνημόνιο ήταν προϋπόθεση για να πάρουμε την βοήθεια και να μην γίνουμε Αργεντινή όπως φαντασιώνεται ο κύριος Τσίπρας. Τη στιγμή που θα υπογραφόταν το μνημόνιο, η Ελλάδα ουσιαστικά είχε πτωχεύσει σε οικονομικούς όρους και της διδόταν η ευκαιρία να αποφύγει την άτακτη χρεοκοπία, δηλαδή το χάος, και να προσπαθήσει να επιβιώσει.
Δυστυχώς δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική πρόταση. Η μόνη διαφορετική πρόταση ήταν του ΣΥΡΙΖΑ που ουσιαστικά έλεγε ότι, καλό είναι να πάρουμε το ρίσκο και να οδηγηθούμε στην άτακτη χρεοκοπία διότι αυτό θα δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα στους δανειστές. Κάτι που δεν το σκέφτηκε καμία από τις χώρες που προανέφερα.
Για όλους αυτούς τους λόγους θα το ψήφιζα υποχρεωτικά και εάν είχα πρόβλημα συνείδησης, θα παραιτούμουν από την βουλευτική έδρα την οποία θα παρέδιδα. Όμως επειδή δεν έχω ούτε εξαρτήσεις, ούτε βαρίδια από το παρελθόν και επειδή θεωρώ ότι η υπογραφή μου (άρα και η θεωρητική μου ψήφος) έχουν κάποια βαρύτητα, θα έκανα κάτι άλλο. Θα διαπραγματευόμουν μέσα στη βουλή με τους κυβερνητικούς παράγοντες να περάσουν μέσα σ αυτές τις διατάξεις κάποια θέματα που αφορούν στη νησιωτικότητα. Διότι το πρόβλημα στις Κυκλάδες είναι ότι η Αθηναϊκοκεντρική δημόσια διοίκηση δεν μπορεί να αντιληφθεί τις ιδιαιτερότητες της διαβίωσης στα νησιά, κυρίως σε θέματα υγείας, παιδείας, επιχειρηματικότητας και απασχόλησης.
Αντί λοιπόν να κάνω διάφορες θεατρικές γελοιότητες στη βουλή ή να ταξιδεύω στο εξωτερικό, θα έδινα μάχη προτείνοντας λύσεις για τη νησιωτικότητα που έχουν ελάχιστο ή μηδενικό δημοσιονομικό κόστος. Θα «εκμεταλλευόμουν» την περίσταση για να προωθήσω ορισμένες απαραίτητες και δίκαιες ρυθμίσεις που αφορούν στους κατοίκους των Κυκλάδων. Στο κάτω κάτω τόσες άλλες ρυθμίσεις έγιναν για περιοχές με πολύ λιγότερα προβλήματα».
*Ο πρωθυπουργός είπε ότι τα μέτρα που ψηφίσθηκαν μέσα από το Μνημόνιο 3 ήταν τα τελευταία. Το πιστεύετε αυτό; Σας ρωτώ, διότι, κατά κοινή ομολογία, η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών απαισιοδοξεί και πιστεύει ότι σύντομα θα κληθούμε σε νέες θυσίες ενόψει των μελλοντικών δόσεων. Επίσης, ο κ. Σαμαράς μιλάει για ανάπτυξη την ώρα που η ύφεση μεγαλώνει, η ανεργία εκτοξεύεται και ο Έλληνας γίνεται ολοένα και φτωχότερος. Εσείς τι πιστεύετε ότι θα δούμε μέσα στα επόμενα χρόνια;
«Είμαι σίγουρος ότι είναι τα τελευταία μέτρα για μισθούς, συντάξεις και επιδόματα που σε σημαντικό βαθμό υπό την πίεση του χρόνου ήταν και άδικα. Εάν όμως με ρωτάτε εάν θα είναι γενικώς τα τελευταία μέτρα, ευθαρσώς σας λέω ότι δεν πρέπει να σταματήσει η προσπάθεια για συμμάζεμα του μεγάλου, σπάταλου και αντιπαραγωγικού κράτους.
Δεν πρέπει να σταματήσει η κυβέρνηση να αναζητά και την τελευταία σύνταξη μαϊμού, τους φοροφυγάδες, τους τελευταίους επίορκους δημόσιους υπαλλήλους, τις ρουσφετολογικές προσλήψεις και την κατασπατάληση του δημοσίου χρέους.
Η ανάπτυξη θα είναι ορατή από τις αρχές του 2014. Όχι γιατί το λέω εγώ αλλά διότι νομοτελειακά, μετά από μια μακρά περίοδο ύφεσης, βίαιης μείωσης του Εθνικού Προϊόντος και εσωτερικής υποτίμησης, όλα τα οικονομετρικά μοντέλα αυτό δείχνουν. Συγκεκριμένα δείχνουν δυνατότητα ανάπτυξης τουλάχιστον 14% τα επόμενα χρόνια. Βεβαίως θα είναι δύσκολα χρόνια κυρίως για τους άνεργους, μισθωτούς και συνταξιούχους που ήταν τα μόνιμα υποζύγια του πελατειακού κράτους του παρελθόντος και θα πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα ανακουφιστούν.
Εξάλλου, εάν οι δανειστές μας δεν πίστευαν σε αυτήν την προοπτική θα είχαν από καιρού αφήσει την Ελλάδα στη μοίρα της. Μη γελιέστε. Θέλουν πίσω τα λεφτά τους και για να μην τα χάσουν θα πρέπει τα επόμενα χρόνια να υπάρξει σημαντική ανάπτυξη στην Ελλάδα».
*Στην παρούσα φάση, βλέπουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει «καβαλήσει» δημοσκοπικά τη Νέα Δημοκρατία. Πολλοί πιστεύουν ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση. Αφενός, δε ζούμε πια σε εποχές που ο λαός δίνει περίοδο χάρητος σε μια κυβέρνηση, με αποτέλεσμα η φθορά της να έρχεται τάχιστα. Αφετέρου, η πολιτική της παρούσας κυβέρνησης, λόγω Μνημονίου, δε διαφέρει σε μεγάλο βαθμό απ’ αυτή που εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία μέσα σε 2 χρόνια κατέρρευσε όντας αυτοδύναμη. Πόσο μάλλον δε τώρα, που μιλάμε για συγκυβέρνηση που η συνοχή της θα δοκιμάζεται συνεχώς. Εσείς θα δίνατε ορίζοντα 4ετίας σε μια τέτοια κυβέρνηση;
«Κατά την άποψή μου, η δημοσκοπική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι πρόσκαιρη και επίπλαστη. Ουσιαστικά προσελκύει τους δίκαια οργισμένους και θυμωμένους πολίτες και ένα μεγάλο κομμάτι του βαθέως (κατ’ εμέ διεφθαρμένου) ΠΑΣΟΚ.
Στη χειρότερη στιγμή για την κυβέρνηση, προηγείται δύο μονάδες στην πρόθεση ψήφου. Την ίδια στιγμή οι πολίτες σε ποσοστό64% δηλώνουν ότι δεν θέλουν εκλογές (άρα προτιμούν αυτή την κυβέρνηση) και μόνο το 26% πιστεύει ότι μια κυβέρνηση στην οποία θα συμμετείχε ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα. Επιπλέον σταθερά ο Αντώνης Σαμαράς σε όλες τις δημοσκοπήσεις θεωρείται καταλληλότερος ως πρωθυπουργός.
Προσωπικά πιστεύω ότι η ζωή αυτής της κυβέρνησης θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες. Το έργο που θα επιτελέσει από εδώ και μπρος και από τις εσωκομματικές εξελίξεις σε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.
Σε ότι αφορά στο κυβερνητικό έργο, θα ήθελα να αναφέρω τους κρίσιμους τομείς κατά την άποψή μου:
1) Συμμάζεμα του δημόσιου τομέα και άμεση εξάλειψη των ελλειμμάτων
2) Αναστήλωση και αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης
3) Διάλυση του πελατειακού κράτους
4) Εμπέδωση του αισθήματος δημόσιας ασφάλειας
5) Βελτίωση της λειτουργίας της δικαιοσύνης
6) Εφαρμογή ενός νέου, δικαίου, αναπτυξιακού, αποτελεσματικού και σύγχρονου φορολογικού συστήματος που θα μπορεί να ισχύει για πολλά χρόνια
7) Άμεση προώθηση των αποκρατικοποιήσεων
8) Σταδιακή αποκατάσταση αδικιών κυρίως σε όσους έχουν πληγεί περισσότερο όπως μικροσυνταξιούχους, ομολογιούχους, αναπήρους κλπ.
9) Απόδοση ευθυνών σε αυτούς που ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας και αναζήτηση προς κατάσχεση κλεμμένου πλούτου των Ελλήνων
10) Προσέλκυση επενδύσεων και γενικότερα επανεκκίνηση της οικονομίας με στόχο τη διατηρήσιμη ανάπτυξη
Σε ότι αφορά στα εσωκομματικά των κυβερνητικών εταίρων, υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι που μπορούν να επηρεάσουν τη διατήρηση της κυβέρνησης. Υπάρχει ο κίνδυνος των ατυχημάτων (π.χ. λίστα Λαγκάρντ) που θα επηρεάσει τη συνοχή της. Υπάρχει το πρόβλημα της υπέρβασης ιδεοληψιών στη ΔΗΜΑΡ (π.χ. επίδομα γάμου) που μπορεί να γεννήσει προβλήματα.
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτά τα δύο κόμματα για διαφορετικούς λόγους είναι σε μια φάση επανακαθορισμού της ύπαρξής τους και του πολιτικού τους μέλλοντος. Άρα τίποτε δεν είναι σίγουρο. Εύχομαι και ελπίζω ότι θα πρυτανεύσει σε κάθε δύσκολη περίπτωση η ευθύνη για το μέλλον της Ελλάδας και θα ξεπεραστούν οι μικροκομματικές σκοπιμότητες.
*Είχε πει ο κ. Σαμαράς – κάποια στιγμή – προεκλογικά, ότι στις εκλογικές περιφέρειες των υπουργών που θα επιλέξει, θα δώσει βουλευτικό αξίωμα στους επιλαχόντες για να μην προκύψει έλλειμμα εκπροσώπησης των νομών, κάτι το οποίο τελικά δεν έγινε. Έτσι λοιπόν, στις Κυκλάδες, νομίζω ότι η πλειοψηφία των πολιτών βλέπει αυτό το έλλειμμα λόγω της υπουργοποίησης του κ. Βρούτση, διότι δύσκολα χωράνε δύο καρπούζια σε μία μασχάλη. Εσείς τι λέτε;
«Θεωρώ ότι η εξαγγελία του Αντώνη Σαμαρά δεν στόχευε στην εκπροσώπηση των περιφερειών, αλλά είχε ένα θεσμικότερο υπόβαθρο. Πιο συγκεκριμένα στα πλαίσια της αναβάθμισης του πολιτικού συστήματος, προσωπικά πιστεύω ότι στόχευε στη διάκριση των εξουσιών, δηλαδή της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας.
Προφανώς οι εξελίξεις και τα άμεσα πιεστικά προβλήματα προηγούνται των θεσμικών αλλαγών. Πάντως η προσοχή της όποιας κυβέρνηση στα προβλήματα της όποιας περιφέρειας δεν πρέπει να εξαρτάται από το αν υπάρχουν ή αν δεν υπάρχουν κυβερνητικοί βουλευτές.
Σε ότι αφορά στην αίσθηση της πλειοψηφίας των πολιτών, θεωρώ ότι έχει δύο αναγνώσεις. Ο λαός των Κυκλάδων έστειλε στη βουλή έναν εκπρόσωπό του από τη Νέα Δημοκρατία, έναν από το ΠΑΣΟΚ και έναν από το ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρώτος έτυχε να αναλάβει δύσκολα υπουργικά καθήκοντα. Άρα το βάρος στην εκπροσώπηση του Νομού στο κοινοβούλιο πέφτει στον κο Ρήγα και τον κο Συρμαλένιο.
Από την άλλη, μετά από πολλά χρόνια οι Κυκλάδες εκπροσωπούνται πραγματικά στην κυβέρνηση από τον Γιάννη Βρούτση σε ένα υπουργείο πολύ σημαντικού ενδιαφέροντος. Εγώ συμπαρίσταμαι τόσο στον Γιάννη Βρούτση όσο και στον Γιάννη Στουρνάρα (είναι σχεδόν Συριανός λόγω της αγάπης του για το νησί), που είναι δύο από τα σημαντικότερα στελέχη της κυβέρνησης στην οποία οφείλεται η διάσωση της χώρας».
*Επίκαιρο όσο ποτέ το ακτοπλοϊκό πρόβλημα στις Κυκλάδες όπου βιώνουμε το χειρότερο χειμώνα ίσως των τελευταίων 30 χρόνων. Με ποιον τρόπο θα μπορούσε να παρέμβει η κυβέρνηση για να διασφαλίσει απρόσκοπτες συγκοινωνίες στα νησιά, καθώς βλέπουμε ότι κινδυνεύουμε να χάσουμε ένα από τα βασικότερά κοινωνικά μας αγαθά;
«Στις προηγούμενες εκλογές ήμουν ο μόνος που μιλούσα με μεγάλη έμφαση για τις δύσκολες μέρες που έρχονται στην ακτοπλοΐα. Όχι γιατί ήμουν εξυπνότερος, αλλά διότι έχω εμπλακεί επαγγελματικά για πολλά χρόνια. Βεβαίως, αρχές καλοκαιριού με πολλά πλοία στις γραμμές και πολλές προσεγγίσεις στα λιμάνια κανένας δεν έδινε σημασία.
Το πρόβλημα έγινε τώρα επίκαιρο λόγω της αποδρομολόγησης του ΑΡΤΕΜΙΣ και τη δίμηνη αλλαγή των δρομολογίων λόγω του δεξαμενισμού του BLUE STAR ITHAKI.
Υπάρχουν τρεις παράγοντες που συνθέτουν το πρόβλημα:
Α) Η έλλειψη χρημάτων άρα ο περιορισμός της δυνατότητας επιδοτήσεων
Β) Η οικονομική ύφεση που έχει περιορίσει σημαντικά το μεταφορικό έργο
Γ) Η για εξωγενείς παράγοντες διαμόρφωση των τιμών των καυσίμων, σε απαγορευτικά επίπεδα
Από το 1995 και μετά οι ελληνικές εταιρίες έκτισαν νέα σύγχρονα πλοία και μάλιστα μαζικά και ταυτόχρονα. Αυτά τα πλοία λόγω καυσίμων, κρίσης και σύνθεσης πληρωμάτων είναι σήμερα αντιοικονομικά. Όμως είναι απαραίτητα για την εξυπηρέτηση των νησιών. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει ένας ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος. Οι εταιρίες υπό το βάρος των συσσωρευμένων ζημιών όχι μόνο να τροποποιήσουν δρομολόγια και ταχύτητες, αλλά να πουλήσουν κάποια από τα πλοία.
Είχα κάνει προεκλογικά ορισμένες προτάσεις τις οποίες επαναλαμβάνω:
Δημιουργία γραμμών κορμού με άμεσες κι αξιόπιστες τοπικές ανταποκρίσεις
Αναθεώρηση της νομοθεσίας σε ότι αφορά στη σύνθεση των πληρωμάτων κυρίως τώρα που έχουμε το φαινόμενο με πλοία ξένης σημαίας που ανταγωνίζονται αθέμιτα αυτά της ελληνικής σημαίας
Κατάργηση κρατήσεων υπέρ τρίτων που αποτελούν ένα μεγάλο ποσοστό του κόστους των εισιτηρίων και μείωση του ΦΠΑ
Αντιμετώπιση του διπλού ΦΠΑ στη μεταφορά αγαθών και εμπορευμάτων
Καθιέρωση επιδότησης εισιτηρίου (όχι γραμμής ή πλοίου) και αντίστοιχα φορολόγηση εισιτηρίου με βάση τις τιμές των καυσίμων
Ανασχεδιασμός των επιδοτούμενων ενδοκυκλαδικών γραμμών
Ανάπτυξη πλαισίου συνεργασίας και αλληλοκατανόησης μεταξύ τοπικών φορέων (αυτοδιοικητικών και επαγγελματικών) και ακτοπλοϊκών εταιριών
Σε ότι αφορά στο πρόσκαιρο πρόβλημα του BLUE STAR ITHAKI, η πιο πρακτική λύση είναι η επέκταση της γραμμής Ραφήνα- Άνδρος – Τήνος – Μύκονος και στη Σύρο (σε περίπτωση που τελικά διακοπεί το δρομολόγιο). Όλα τα άλλα για δημιουργία επιτροπών ,ινστιτούτων και κατασκευής νέων πλοίων (κατ’ ανάθεση στο Νεώριο!) είναι κουβέντες του αέρα για να χαϊδεύουμε τα αυτιά.
*Δύο τεράστια κεφάλαια για τη Σύρο είναι το Νεώριο, το οποίο φυτοζωεί και το Πανεπιστημιακό Τμήμα για το οποίο εκφράζονται σοβαροί φόβοι «λουκέτου», αν όχι φέτος, μέσα στα επόμενα χρόνια. Ποια είναι η δική σας θέση για το μέλλον τους;
«Σε ότι αφορά στο Νεώριο, σας παραπέμπω σε πρόσφατο άρθρο μου με τίτλο «Βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος». Το πρόβλημα του Νεωρίου (που ας μην ξεχνάμε είναι μια ανώνυμη εταιρία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο) είναι ο ανταγωνισμός που δέχεται το σύνολο της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας μας. Οι κρατικές αναθέσεις είναι ελάχιστες και πρέπει το Νεώριο να αναλάβει ένα δίκαιο κομμάτι. Οι επισκευές των δεξαμενών μπορεί να είναι πρώτο βήμα αλλά πρόσκαιρο. Δεν θα επαναλάβω το σύνολο των απόψεών μου αλλά θα υπενθυμίσω τρία σημεία:
α) Αποτελεσματική κινητοποίηση της οικονομικής διπλωματίας σε παγκόσμιο επίπεδο με γνώμονα την ποιότητα και τεχνογνωσία του ναυπηγοεπισκευαστικού τομέα
β) Δημιουργία κατάλληλης θεσμικής και νομικής βάσης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα για να γίνουν τα ναυπηγεία μας περισσότερο ελκυστικά
γ) Κινητοποίηση του ελληνικού εφοπλισμού που στο παρελθόν έχει ευνοηθεί πολλαπλά από την ελληνική πολιτεία και οφείλει ανάλογο κοινωνικό μέρισμα στην πατρίδα
Εννοείται ότι προσωπικά δεν μπορώ και δεν θέλω να υπαγορεύσω την επιχειρηματική στρατηγική σε μια ιδιωτική εταιρία. Αυτό το αφήνω σε άλλους πολύξερους σωτήρες.
Καλό όμως είναι η τοπική κοινωνία δια των εκπροσώπων της να έχει έτοιμο και ένα εναλλακτικό σενάριο για τη διασφάλιση της οικονομικής δραστηριότητας στη Σύρο.
Σε ότι αφορά στο Πανεπιστημιακό τμήμα και ανεξάρτητα από τα κριτήρια με τα οποία δημιουργήθηκε, θεωρώ ότι είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα τμήματα όχι μόνο στην επαρχία αλλά στο σύνολο της Ελλάδας και ουσιαστικά μοναδικό αντικείμενό του. Δεν θεωρώ ότι μπορεί να καταργηθεί, αντιθέτως πιστεύω ότι με το επιτυχημένο παρελθόν θα έπρεπε να εξετασθεί η δυνατότητα μεταφοράς στη Σύρο και άλλου τμήματος, κάτι που θα επέτρεπε να επιτευχθούν και οικονομίες κλίμακας για το Πανεπιστήμιο».
*Αν προκηρύσσονταν άμεσα εκλογές, θα εκδηλώνατε ξανά το ενδιαφέρον σας για υποψηφιότητα βουλευτής στις Κυκλάδες;
«Σας θυμίζω ότι η υποψηφιότητά μου δεν ήταν προϊόν αυστηρών κομματικών διεργασιών. Ήμουν υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία για τρεις λόγους:
1) Η Νέα Δημοκρατία είναι ο γνήσιος εκφραστής του κοινωνικού φιλελευθερισμού που εγώ πιστεύω
2) Η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς ήταν η τελευταία ελπίδα που είχαμε για να διασωθεί η Ελλάδα και ήταν αταλάντευτη η επιλογή της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη
3) Πίστευα και πιστεύω ότι το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας μεγάλο βαθμό ήταν αναξιόπιστο και θα έπρεπε να ανανεωθεί και εμπλουτιστεί με στελέχη που έχουν καταξιωθεί σε επαγγελματικό και επιστημονικό επίπεδο στα πλαίσια της αληθινής ζωής και της πραγματικής οικονομίας.
Από την αρχή εξήγησα ότι παρά το διαχρονικό μου ενδιαφέρον για τα πολιτικά δρώμενα, τώρα μετά από 39 χρόνια δουλειάς θεώρησα ότι έχω τις δυνατότητες να εμπλακώ ενεργά για να μπορώ να προσφέρω χωρίς να αναζητώ να βολευτώ.
Επομένως, απεύχομαι να γίνουν άμεσα εκλογές διότι θα είναι καταστροφικό για την οικονομία της χώρας.
Κάποτε όμως θα γίνουν εκλογές. Εάν είμαι υγιής, θα το συζητήσω πρώτα με την οικογένειά μου, διότι δεν είμαι κάποιος χασομέρης επαγγελματίας πολιτικός, και πιστεύω ότι με τη σύμφωνη γνώμη της θα είμαι ξανά υποψήφιος.
Βεβαίως τον τελευταίο λόγο και ανεξάρτητα από τη δική μου επιθυμία την έχει ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και νυν πρωθυπουργός».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου