Ο ρόλος της πολιτικής είναι και να μειώνει τη συλλογική
δυστυχία. Όμως σήμερα είναι χωρίς τέλος η ταλαιπωρία των συνταξιούχων και η
κατάρρευση του τουρισμού και της κοινωνίας ευρύτερα. Η πολιτικές ελίτ δεν
έκαναν ότι μπορούσαν για τη χώρα. Ο ελληνικός λαός και η νέα γενιά γύρισαν το πρόσωπό τους στο παλιό πολιτικό σύστημα. Μετά
το δημοψήφισμα δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Ο τόπος χρειάζεται ενότητα,
συνεννόηση, συνοχή και
Όταν οι χουντικοί άνοιξαν την κερκόπορτα για να μπουν οι Τούρκοι στην Κύπρο, ούτε που μου πέρασε από το μυαλό ότι ήταν «εθνικοί μειοδότες». Σκεφτόμουν μόνον πως ήταν απλώς παρανοϊκοί.
Και μία προσωπική εξομολόγηση: Όταν, μετά την πτώση της δικτατορίας, μου κοινοποιήθηκε η κλήση να παραστώ ως μάρτυρας κατηγορίας σε δίκη κατά του αρχιβασανιστή της Θεσσαλονίκης Τετραδάκου -με είχε «στείλει» στο νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ»- αρνήθηκα να εμφανιστώ. (Στην απόφασή μου αυτή με επηρέασε μία από τις ευγενέστερες μορφές της εθνικής αντίστασης, που επέμενε πως δεν πρέπει να γίνουμε σαν κι αυτούς. Κι αν δεν του είχαν ρημάξει τη ζωή. Αυτός ήταν ο πατέρας μου).