Οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας, οι μισθοί και τα μεροκάματα πείνας οδηγούν αρκετούς εργαζόμενους μακριά από το χώρο των αερομεταφορών. Η «προσπάθεια» των εταιρειών για προσλήψεις, όχι μόνο δεν καλύπτει τις προαναφερθείσες αποχωρήσεις έμπειρου και ειδικευμένου προσωπικού, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις υπολείπονται των αναγκαίων για την ασφαλή και ομαλή λειτουργία τους.
Χαρακτηριστικά, οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο δεν αντικατέστησαν ποτέ το σύνολο του ειδικευμένου προσωπικού που απέλυσαν με αφορμή την πανδημία. Οι τραγικές συνέπειες αυτών των πρακτικών έχουν φανεί τα τελευταία χρόνια, που είχαμε ακόμα και θανάτους εργαζομένων κατά τη διάρκεια της βάρδιας τους. Οι τραυματισμοί, οι ασθένειες από την κόπωση και τα εργατικά ατυχήματα, ως αποτέλεσμα της εντατικοποίησης, έχουν αυξηθεί δραματικά, αφού οι επιχειρήσεις πιέζουν τους εργαζόμενους να δουλέψουν υπερωρίες ακόμα και στα ρεπό τους προκειμένου να βγει η δουλειά. Είναι προφανές ότι το ζήτημα αυτό επηρεάζει την ψυχική και σωματική υγεία των εργαζομένων έχοντας άμεσες επιπτώσεις στην ίδια την ποιότητα του παρεχόμενου αεροπορικού έργου και τελικά στην ασφάλεια των επιβατών.
Το νεοπροσλαμβανόμενο προσωπικό καλείται να καλύψει γρήγορα μεγάλο όγκο εκπαιδεύσεων και πληροφοριών που πολλές φορές έχουν τυπικό χαρακτήρα. Για παράδειγμα, γίνονται ηλεκτρονικές εκπαιδεύσεις σε 8 ώρες για 50 και 60 εργαζόμενους. Ενώ παράλληλα και λόγω της έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού, οι εταιρείες καλούν συνταξιούχους ξανά πίσω στη δουλειά. Υπενθυμίζουμε ότι οι εργαζόμενοι δουλεύουν ακόμη και με 15ήμερες συμβάσεις, με μόνιμο άγχος την ανεργία, λαμβάνουν 15νθημερο πρόγραμμα εργασίας και στο τέλος της σεζόν απολύονται, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις κυρίως στην περιφέρεια δεν συμπληρώνουν τα απαραίτητα ένσημα για το επίδομα ανεργίας.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός, τι μέτρα θα πάρει: