Του Γ. Βακόνδιου
Πολιτευτή Κυκλάδων Νέας Δημοκρατίας
Μετά από μία επώδυνη εκλογική διαδικασία, ακολούθησαν οι κατά το Σύνταγμα της Ελλάδας προβλεπόμενες διαδικασίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Δυστυχώς κάποιοι ερμηνεύουν και εκμεταλλεύονται το εκλογικό αποτέλεσμα με όρους λαϊκισμού της δεκαετίας του 1980. Αυτό ενδεχομένως να ήταν και αναμενόμενο δεδομένης της ποιότητας του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Όμως δεν κατανοούν τη ζημιά που κάνουν στον τόπο. Κάθε μέρα ακυβερνησίας σημαίνει ...
μεγαλύτερη έλλειψη εμπιστοσύνης στο οικονομικό περιβάλλον, μεγαλύτερη ύφεση, πάγωμα κάθε είδους επενδυτικής δραστηριότητας, μείωση κατανάλωσης, καθημερινές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα ή στην καλύτερη περίπτωση αύξηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας.Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον οι τρεις ουσιαστικοί νικητές των εκλογών οι οποίοι είτε δεν υπήρχαν στο πολιτικό στερέωμα (ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ – ΔΗΜΑΡ) είτε είχαν ελάχιστα ποσοστά στην προηγούμενη βουλή (ΣΥΡΙΖΑ), αντί να συμβάλλουν θετικά στην επόμενη μέρα για την Ελλάδα χρησιμοποιούν την ψήφο θυμού και οργής του Ελληνικού Λαού για πρόσκαιρα μικροκομματικά κέρδη. Ο κος Κουβέλης βλέπει το πρόβλημα αλλά δεν θέλει να συμβάλλει στη λύση φοβούμενος ότι η λαϊκίστικη συμπεριφορά του κου Τσίπρα ενδέχεται να λεηλατήσει την δεξαμενή ψηφοφόρων της ΔΗΜΑΡ.
Ο κ.Καμμένος επενδύοντας στον άκρατο λαϊκισμό συμπεριφέρεται ως Μέγας Ναπολέων φοβούμενος ότι ένα κόμμα χωρίς λόγο ύπαρξης, χωρίς εφαρμόσιμες προτάσεις, κινδυνεύει να έχει την τύχη του ΛΑΟΣ του κ.Καρατζαφέρη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του μάλλον έχασαν τα λογικά τους από το απρόσμενα υψηλό για αυτούς εκλογικό αποτέλεσμα.
Ο κ. Τσίπρας εκμεταλλεύεται τις συνταγματικές διαδικασίες για να κάνει αντιπολίτευση σε μία κυβέρνηση που δεν υπάρχει και για να κάνει προεκλογική εκστρατεία με το βλέμμα στις επόμενες εκλογές. Εσωτερικά μιλά για καταγγελία του μνημονίου, αλλά στην Ευρώπη αναφέρεται σε αναθεώρηση διατάξεων αυτού. Το ότι ήδη από μία δόση περίπου 5 δις ευρώ μας έκοψαν το 1 δις ουδόλως τον συγκινεί.
Ταυτόχρονα αρχίζουν τα επιμέρους εγκλήματα. Ο κ. Στρατούλης ο οποίος προφανώς δεν γνωρίζει από οικονομία ούτε όσα ένας πρωτοετής φοιτητής πανικοβάλει την αγορά λέγοντας ότι θα χρησιμοποιήσουν (δημεύσουν; κατάσχουν;) τις ιδιωτικές καταθέσεις στις Ελληνικές τράπεζες για να δανειοδοτήσουν επιχειρήσεις. Προφανώς δεν έχει ιδέα πως λειτουργεί το τραπεζικό σύστημα και ότι αυτά τα χρήματα (165 δις ευρώ) δεν υπάρχουν σε κάποιο θησαυροφυλάκιο.
Κατόπιν ο κ.Γλέζος εξαγγέλει υποχρεωτικό δανεισμό προς το κράτος από όσους έχουν εισόδημα 20.000 ευρώ το χρόνο δηλαδή από όσους έχουν μηνιαίο μισθό 1.428,57 ευρώ τον μήνα ή 57 ευρώ την ημέρα. Όμως θα έπρεπε ο κος Γλέζος να γνωρίζει ότι ο πλούτος (αφού θέλει να επιβάλλει υποχρεωτικό δανεισμό στους «πλούσιους») μετράται όχι μόνο με το ετήσιο εισόδημα που ενδεχομένως είναι προσωρινό αλλά με την κατοχή πλούτου. Σήμερα ως κατοχή πλούτου θεωρείται η κατοχή τεχνογνωσίας, η ιδιοκτησία ακινήτων αλλά και κινητών περιουσιακών στοιχείων π.χ. έργων τέχνης, μετοχών, συμμετοχών σε επενδυτικά κεφάλαια, κλπ.
Άρα ο κος Γλέζος θέλει να επιβάλλει υποχρεωτικό δανεισμό προς το κράτος στον μεροκαματιάρη των 57 ευρώ μικτά ημερησίως αλλά όχι στον κάτοχο πατέντας βιομηχανικής παραγωγής ή στον ιδιοκτήτη πινάκων ζωγραφικής ή στον ιδιοκτήτη μυθικής ακίνητης περιουσίας ή στον μεγαλομέτοχο επιχείρησης ή τέλος στον επενδυτή των διεθνών χρηματαγορών. Ο κος Γλέζος στη νεότητά του έκανε πράγματι μια ηρωική πράξη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σήμερα μπορεί να βάζει μπουρλότο στα θεμέλια της Ελληνικής οικονομίας.
Επιτέλους δεν μπορεί από το “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ” και από το “ΤΣΟΒΟΛΑ ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ” της δεκαετίας του ’80 να βρισκόμαστε τριάντα χρόνια μετά με το ίδιας ποιότητα πολιτικό προσωπικό και με την ίδια λαϊκίστικη ρητορική.
Σήμερα εάν βρεθούμε εκτός νομισματικής ένωσης θα μετατρέψουμε το επίπεδο ευημερίας της Ελλάδας σαν αυτό της Αλβανίας του Χότζα.
Αφού είμαστε αναγκασμένοι να καλύπτουμε μεγάλο μέρος των αναγκών μας με δανεισμό θα πρέπει να καταλάβουμε ότι οποιοσδήποτε δανειζόμενος θέλει να επαναδιαπραγματευτεί με τους δανειστές του θα πρέπει να εμπνέει τουλάχιστον δύο πράγματα: σοβαρότητα και αξιοπιστία. Αυτά τα χαρακτηριστικά προφανώς δεν τα εμπνέει ο κος Τσίπρας και ο κος Καμμένος.
Ας ευχηθούμε λοιπόν ο Θεός της Ελλάδας να φωτίσει όλους μας.
Να φωτίσει τους αισθανόμενους ως νικητές των εκλογών να καταλάβουν ότι πρέπει να συνεισφέρουν στο ευρωπαϊκό μέλλον της Πατρίδας.
Να φωτίσει τους ηγέτες της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς να διδαχθούν από τα λάθη του παρελθόντος για να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου.
Να φωτίσει το εκλογικό σώμα ώστε στο μέλλον να ψηφίζει όχι μόνο με βάση το θυμό και την οργή για το παρελθόν αλλά και την ελπίδα για το μέλλον των παιδιών μας.
Γ. Βακόνδιος
Πολιτευτής ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου