slider

Naxios Το πρώτο blog των Κυκλάδων

Naxios

Το παιχνιδάκι των ΜΜΕ με την Ντόρα έχει καεί πλέον

Το παιχνιδάκι των ΜΜΕ με την Ντόρα έχει καεί πλέον


Κατά του νομοσχεδίου για τα μέτρα τάσσονται βουλευτές της ΝΔ

Το έχουμε μάθει πλέον απέξω κι ανακατωτά το παιχνιδάκι των ΜΜΕ με την Ντόρα και την πολύ μικρή, πλέον, «μειοψηφία Ευρυτανίας – Χανίων» της ΝΔ.

Πήγε λοιπόν σήμερα το πρωί η κ. Μπακογιάννη στην Ρηγίλλης να δει τον Σαμαρά, είπε ότι θα ψηφίσει υπέρ των μέτρων και στη συνέχεια άρχισαν να εμφανίζονται «ρεπορτάζ» ότι η ΝΔ είναι τάχα «διχασμένη», «η Ντόρα έχει έτοιμη Χ ομάδα βουλευτών για να συγκρουστεί με τον Σαμαρά» κλπ κλπ.

Φυσικά όλοι ξέρουν ότι αυτοί που συμφωνούν με τη Ντόρα είναι ο Γιαννόπουλος, ο Κιλτίδης, ο Κυριάκος άντε και κανά δυό άλλοι, αν την ακολουθήσουν όλοι στο τέλος.

Προσφέρεται λοιπόν στον Σαμαρά μια πολύ μεγάλη ευκαιρία και όπως γράψαμε προηγουμένως ήδη ετοιμάζεται να επιβάλει κομματική πειθαρχία στην ψηφοφορία.

Στο μεταξύ διάφοροι βουλευτές της ΝΔ έχουν βγει από το πρωί στα κάγκελα και φωνάζουν κατά του ΔΝΤ.

Μιλώντας το πρωί με δημοσιογράφους στην Ρηγίλλης ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος Κώστας Τασούλας είπε ότι η πλειοψηφία των βουλευτών της ΝΔ, τάσσεται υπέρ της μη αποδοχής των μέτρων από τη ΝΔ και υπέρ της καταψήφισής τους.

Ο Πάνος Καμμένος δήλωσε ότι αν η ΝΔ ψηφίσει υπέρ των μέτρων, θα παραιτηθεί!

Ο Χρήστος Ζώης δήλωσε ότι «δεν μπορώ να ψηφίσω αυτό το νομοσχέδιο» προσθέτοντας ότι «το σύστημα έχει βαλθεί να μας ισοπεδώσει, να μας πατήσει όλους. Κάθε φορά που έχετε απέναντι σας βουλευτή που δεν έχει υπαλληλική σχέση με χορηγούς, θα τα ακούτε σε αυτό τον τόνο».

«Για μια ακόμα φορά τα μέτρα, τα οποία ανακοινώθηκαν είναι μέτρα που είναι σε λάθος κατεύθυνση. Λείπει ο ουσιαστικός προσανατολισμός για ανάπτυξη στην ελληνική οικονομία και αυτό είναι το ζητούμενο και αντίθετα, τα μέτρα όλα είναι μέτρα περιορισμού της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων πολιτών κάτι που πρακτικά θα φέρει αλυσιδωτές συνέπειες σε βάρος της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, θα επιτείνει ακόμα περισσότερο και θα βαθαίνει την ύφεση», δήλωσε τέλος ο Θόδωρος Καράογλου.

ΑΥΣΤΡΙΑΚΕΣ ΑΗΔΙΕΣ

Αυστρία: Η Ευρώπη χάνει την υπομονή της με την Ελλάδα

Οι διαδηλώσεις κατά των μέτρων λιτότητας που επέβαλε η ελληνική κυβέρνηση κάνουν την Ευρώπη να χάνει την υπομονή της με την Ελλάδα.

Αυτό δήλωσε ο Αυστριακός αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών, Γιόζεφ Πρελ.

«Όταν βλέπουμε τα κινήματα διαμαρτυρίας στην Ελλάδα, η υπομονή μας, η δική μου και της υπόλοιπης Ευρώπης, σχεδόν εξαντλείται» δήλωσε ο υπουργός, καλώντας την ελληνική κυβέρνηση να εξηγήσει σαφώς στον πληθυσμό ότι τα μέτρα λιτότητας είναι απολύτως απαραίτητα, για να απαλλαγεί η χώρα από το αβυσσαλέο χρέος της.

Ο Πρελ δήλωσε ότι η διεθνής βοήθεια θα εξαρτηθεί από την αποτελεσματική υλοποίηση των υποσχέσεων που έχουν δοθεί από την ελληνική κυβέρνηση, προσθέτοντας ότι τα χρήματα «θα καταβληθούν σταδιακά, όταν θα έχουν εφαρμοστεί τα μέτρα λιτότητας», και τονίζοντας ότι πλέον χρειάζεται μια νέα ευρωπαϊκή πολιτική, για να αντιμετωπισθούν χώρες, όπως η Ελλάδα।

ΣΩΠΑ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ ΣΙΓΑ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ

Προβόπουλος είχα ενημερώσει τον κ.Παπανδρέου

Βόμβα Προβόπουλου χθες στην εκπομπή του Αλέξη Παπαχελά|. Ο διοικητής της ΤτΕ είπε ότι είχε ενημερώσει από τον Σεπτέμβριο του 2009 την πολιτική ηγεσία, κι όχι μόνο την κυβέρνηση ότι το έλλειμμα θα έφτανε το 12% και το ύψος του θα εξαρτιόταν από το αν θα λαμβάνονταν τα μέτρα που έπρεπε ή όχι

«Με βάση τα στοιχεία του οκταμήνου, που τα ήξερε ο ελληνικός λαός και όχι μόνον οι ηγεσίες των κομμάτων, μπορούσε κανείς να υποθέσει –και σε αυτό είμαι πολύ ανοιχτός– ότι όταν το έλλειμμα στους 8 μήνες είναι 8%, με μια απλή μέθοδο των τριών στους 12 μήνες θα είναι 12%», ανέφερε. Πρόσθεσε δε ότι το τελικό ύψος του ελλείμματος θα βρισκόταν σε άμεση συνάρτηση «με το αν θα λαμβάνονταν ή δεν θα λαμβάνονταν μέτρα και τι είδους. Εκεί είχαμε ένα ερώτημα γιατί είχαμε εκλογές και τα δύο μεγάλα κόμματα είχαν τα δικά τους προγράμματα».

Επικαλούμενος τις εκθέσεις του, σημείωσε ότι επεσήμαινε τα προβλήματα από τον Σεπτέμβριο του 2008:

«Στην 1η έκθεση που εγώ ως διοικητής υπέβαλα στη Βουλή των Ελλήνων, λέγαμε ότι το πρόβλημα έρχεται και με τον τρόπο αυτό επισημαίναμε ότι πρέπει να ληφθούν σοβαρά μέτρα τα οποία θα ανέκοπταν αυτήν την τάση. Δυστυχώς, τα μέτρα αυτά δεν ήρθαν, με αποτέλεσμα να χειροτερεύει η κατάσταση μήνα με τον μήνα», ανέφερε και τόνισε ότι «τα νούμερα άρχισαν να χειροτερεύουν δραστικά τα δύο τελευταία χρόνια, το 2008 και το 2009».

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι η σημερινή κυβέρνηση και ο Γ. Παπανδρέου γνώριζε καλά την κατάσταση κι έκρυψε το πρόβλημα.

Αν αυτό δεν πρόκειται για προδοσία του ελληνικού λαού τότε τι είναι;

Γιατί το Νοέμβριο ανακοίνωσε κοινωνικό πακέτο ύψους 2,5 δις. ευρώ ενώ ήξερε ότι η οικονομία πάει κατά διαόλου;

Γιατί οδήγησε το καράβι της χώρας στο παγόβουνο επί έξι μήνες και τελικά έφερε το ΔΝΤ στην Ελλάδα;

Γιατί δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα ώστε να μην φτάσουμε στο τέλος;

Φυσικά δεν παραβλέπουμε τα τραγικά λάθη της προηγούμενης κυβέρνησης αλλά αν θυμόμαστε καλά προεκλογικά ο Κ. Καραμανλής είχε μιλήσει για πάγωμα τιμών ενώ ο σημερινός πρωθυπουργός για αυξήσεις και για λεφτά που υπάρχουν

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ


Τρίτη, 4 Μαΐου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση για τα νέα φορολογικά μέτρα:

« Η Κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, το Σχέδιο Νόμου για την αύξηση του ΦΠΑ και των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) σε καύσιμα, ποτά και τσιγάρα, στο πλαίσιο των μέτρων ακόμη αυστηρότερης δημοσιονομικής προσαρμογής που πρόσφατα ανακοίνωσε. Από τις ρυθμίσεις του Νομοσχεδίου προκύπτουν άμεσα 2 συμπεράσματα:

1ο . Η Κυβέρνηση άλλα ανακοινώνει την Κυριακή και άλλα πράττει τη Δευτέρα. Ο Ε.Φ.Κ. που επιβάλλεται στην αιθυλική αλκοόλη και στα αλκοολούχα ποτά αναπροσαρμόζεται κατά 30% (σε 2.450 ευρώ από 1.884 ευρώ ανά εκατόλιτρο άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης) όταν η Κυβέρνηση, μία ημέρα νωρίτερα, υποστήριζε ότι η αύξηση θα είναι περίπου 10%. Είναι και αυτό ένα δείγμα αξιοπιστίας...

2ο . Με την αύξηση του Ε.Φ.Κ. στη βενζίνη και στο πετρέλαιο εσωτερικής καύσης κίνησης (και φυσικά του Φ.Π.Α.), 3η συνεχόμενη από την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στους 7 πρώτους μήνες της, η χώρα μας γίνεται μία από τις ακριβότερες στην Ευρώπη, στα καύσιμα.

Πιο συγκεκριμένα, χωρίς να ληφθούν υπόψη οι όποιες κερδοσκοπικές πιέσεις, που πρόσφατα παρατηρήθηκαν σε αντίστοιχες αυξήσεις, η χώρα μας αποκτά την 2η υψηλότερη μέση τιμή στην Ευρώπη στην αμόλυβδη βενζίνη 95 οκτανίων (από 20η τον προηγούμενο Οκτώβριο).

Εξέλιξη με πρωτογενείς και δευτερογενείς δυσμενείς επιπτώσεις στο σύνολο της Οικονομίας. Συνεπώς, η πραγματική επιβάρυνση των νοικοκυριών στο πραγματικό διαθέσιμο εισόδημά τους θα είναι πολύ μεγαλύτερη ».

Πηγή: European Commission Oil Bulletin
04 Μαϊ 2010
Η επιλογή της πλειοψηφίας των 180, θα αποτελεί ομολογία παραχώρησης Συνταγματικών αρμοδιοτήτων στο ΔΝΤ και δειλία του κ. Παπανδρέου.

Απασχολεί πολύ το ΠΑΣΟΚ και τον κ. Παπανδρέου, αν θα επιλέξει την ψήφιση της επαίσχυντης συμφωνίας που υπέγραψε μόνος του με το ΔΝΤ, με την αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών (3/5) ή την απόλυτη πλειοψηφία των 151 βουλευτών.Ο προβληματισμός έχει να κάνει όχι τόσο με νομικά θέματα. Εκεί τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, αλλά με επικοινωνιακά παιχνίδια, δηλαδή με ποιο τρόπο θα μπορέσουν να εγκλωβίσουν τη Νέα Δημοκρατία και τον Αντώνη Σαμαρά. Αν ήταν άλλος στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, τα πράγματα θα ήταν απλά, αλλά με τον Αντώνη Σαμαρά δεν μπορούν να είναι σίγουροι.Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 28 παρ. 2 του Συντάγματος,......η αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών απαιτείται όταν πρόκειται να κοπούν κάποιες Συνταγματικές αρμοδιότητες από τον Ελληνικό λαό και να μεταβιβαστούν με συνθήκη ή συμφωνία σε όργανα Διεθνών Οργανισμών (π.χ. ΟΗΕ, ΕΕ). Μάλιστα αυτό πρέπει να γίνει στα πλαίσια συνεργασίας με άλλα κράτη και προκειμένου να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη και ταυτόχρονα να εξυπηρετηθεί σπουδαίο ΕΘΝΙΚΟ συμφέρον.Σύμφωνα δε με το ίδιο άρθρο 28 παρ. 3, η Ελλάδα μπορεί ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από 151 βουλευτές να προβεί σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής της κυριαρχίας, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.Είναι φανερό ότι η πρώτη διάταξη στοχεύει σε διεθνείς συνθήκες, σε συνεργασία με άλλα κράτη για την προαγωγή Εθνικών συμφερόντων και δεν έχει να κάνει με δανειακές συμφωνίες. Επομένως δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να παραχωρηθούν ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ αρμοδιότητες σε ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό όργανο (ΔΝΤ), που σκοπό έχει το δανεισμό της χώρας με κάποιους όρους, που βάζει το όργανο αυτό προκειμένου να μας δανείσει.Επομένως, στην περίπτωση του ΔΝΤ, έχει εφαρμογή η δεύτερη διάταξη που αφορά περιορισμό στην άσκηση της εθνικής κυριαρχίας και ειδικότερα την άσκηση οικονομικής πολιτικής στη χώρα.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:Αν ο κ. Παπανδρέου επιλέξει την πρώτη λύση, τότε ΟΜΟΛΟΓΕΙ, ότι υπέγραψε μόνος του και παραχώρησε Συνταγματικές αρμοδιότητες σε ένα χρηματοπιστωτικό Διεθνές όργανο, κάτι το οποίο απαγορεύεται ρητά από το Σύνταγμα. Και φυσικά δεν νοείται ότι η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς θα μπορούσαν ποτέ να υπερψηφίσουν κάτι τέτοιο. Αυτό μόνο στη σφαίρα της φαντασίας του κ. Παπανδρέου μπορεί να ισχύσει.Πέρα όμως από αυτό, αν ο κ. Παπανδρέου επιλέξει τους 180 ψήφους, τότε:1. Ομολογεί ότι τώρα πλέον δειλιάζει και αναζητεί συνένοχους.2. Ομολογεί ότι έκανε λάθος και παραχώρησε, κατά παράβαση του Συντάγματος Συνταγματικές αρμοδιότητες στο ΔΝΤ και3. Κινδυνεύει να μην υπερψηφιστεί από τη Νέα Δημοκρατία και να γίνει διεθνώς ρεζίλι, αναγκασμένος πια να προσφύγει σε εκλογές.Επαναλαμβάνουμε ότι η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να τα συνεκτιμήσει όλα αυτά πριν κάνει το λάθος να συναινέσει σε παραχώρηση ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ αρμοδιοτήτων στο ΔΝΤ.Αν φυσικά ο κ. Παπανδρέου επιλέξει τους 151 ψήφους, που είναι και το νομικά ορθό, τότε και ο Αντώνης Σαμαράς έχει την επιλογή είτε να πει ΟΧΙ, είτε να ζητήσει ονομαστική ψήφο κατά συνείδηση, ώστε να ξεβρομίσει και η Νέα Δημοκρατία από τους δωσίλογους της ξένης και ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας.
(Προεδρική Δημοκρατία)
ONLINE-PRESS

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΝΑΞΟ

Τρίτη, 04 Μαΐου 2010
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ- ΠΟΡΕΙΑ
Μετά τη νέα κατοχή που επέβαλε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα έπειτα από πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης δρομολογείται μια ολοκληρωτική επίθεση ενάντια στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα στα χαμηλά και μικρομεσαία στρώματα.

Οι περικοπές των μισθών, των επιδομάτων και των δώρων στο δημόσιο, η μεγαλύτερη ελαστικοποίηση στον ιδιωτικό τομέα όπου απελευθερώνονται σταδιακά οι απολύσεις και περικόπτονται οι αποζημιώσεις και με προοπτική τη συμπίεση των ήδη άθλιων μισθών, η δραματική αύξηση της ανεργίας, μαζί με την μείωση των συντάξεων -ακόμα και των πιο ισχνών-, η άνοδος των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η απαξίωση των ασφαλιστικών ταμείων συνθέτουν το ζοφερό σκηνικό μιας πρωτοφανούς ανελέητης επίθεσης ενάντια στον κόσμο της εργασίας.

Ταυτόχρονα οι απανωτές αυξήσεις του ΦΠΑ τέσσερεις με πέντε μονάδες, η αύξηση της φορολόγησης, η αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης, τα ακριβότερα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και γενικότερα η ακρίβεια, εξαθλιώνουν τον πληθυσμό προς όφελος της κερδοφορίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Επειδή μόνο οι συλλογικές αντιστάσεις μπορούν να ανακόψουν αυτή την δραματική κατάσταση ώστε τελικά να μην εφαρμοστούν αυτά τα άγρια αντικοινωνικά μέτρα, καλούμε όλους και όλες να συμμετάσχουν στην γενική πανεργατική απεργία στις 5 Μαΐου που καλούν οι συνδικαλιστικοί φορείς εργαζομένων στον δημόσιο (ΑΔΕΔΥ) και ιδιωτικό τομέα (ΓΣΕΕ), καθώς και οι συνομοσπονδίες εμπόρων και βιοτεχνών που κλείνουν τα καταστήματα.

Εδώ στη Νάξο καλούμε σε συγκέντρωση-πορεία στην παραλία της Χώρας 5 Μαΐου στις 11.00π.μ.

ΕΛΜΕ Νοτ. Κυκλάδων
Σύλλογος Εργαζομένων ΠΟΕ-ΟΤΑ Νάξου
ΔΟΕ
Συλλογικότητες και άτομα

Ο συνδικαλιστής Παναγόπουλος

Στον πυρήνα τις αντιπαράθεσης βρίσκεται ο κ. Παναγόπουλος, πρόεδρος του κορυφαίου συνδικαλιστικού οργάνου, της ΓΣΕΕ. Φωτογραφιζόμενος άλλοτε με πένα Mont Blanc και άλλοτε με κομπολόι στις δημόσιες εμφανίσεις του, ο κ. Παναγόπουλος δέχεται βέλη, ακόμη και εξ οικείων, από το εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος, ως «προκλητική περίπτωση που δημιουργεί εντυπώσεις».
Η πρόκληση, σύμφωνα με συναδέλφους του, είναι σαφώς οικονομική: η συμμετοχή του σε πλείστα όσα διοικητικά συμβούλια φορέων και οργανισμών - με τη συνδικαλιστική του ιδιότητα, κυρίως με αυτήν του προέδρου της ΓΣΕΕ - εκτοξεύει το ετήσιο εισόδημά του σε ποσό που υπολογίζεται άνω των 150.000 ευρώ.
Με 30ετή θητεία στον συνδικαλισμό ο κ. Παναγόπουλος αναδείχθηκε πρώτη φορά στην διοίκηση της Γενικής Συνομοσπονδίας το 1998 και στο αξίωμα του προέδρου το 2006. Συμμετέχει στο ΔΣ της Εθνικής Τράπεζας με την απλή συνδικαλιστική του ιδιότητα, ως αιρετός - εξελέγη και πάλι, πριν από οκτώ μήνες - εκπρόσωπος των εργαζομένων (με απόφαση άλλωστε της γενικής συνέλευσης της τράπεζας δεν υπάρχει εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ στο ΔΣ).
Η αμοιβή του ανέρχεται σε 80.000 ευρώ το χρόνο. Ως πρόεδρος της ΓΣΕΕ λαμβάνει μέρος σε ένα από τα πιο ακριβά διοικητικά συμβούλια, αυτό της ΔΕΗ, αμειβόμενος περίπου με 26.000 ευρώ τον χρόνο. Είναι α' αντιπρόεδρος στον ΟΑΕΔ με ποσό που υπολογίζεται σε 40.000 ευρώ, ενώ παράλληλα διατηρεί την ιδιότητα του μέλους στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της Ευρώπης, με έδρα τις Βρυξέλλες και αμοιβή για κάθε συνεδρίαση περίπου 300 ευρώ την ημέρα, πέραν των αεροπορικών εισιτηρίων.
Τα σχόλια περιττά...

ΜΑΝΩΛΗΣ εξ ΑΠΕΙΡΑΝΘΟΥ

Απάντηση Βρούτση στους παλικαρισμούς Λοβέρδου

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ


Δευτέρα, 3 Μαΐου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Εργασίας και K οινωνικής Ασφάλισης της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Κυκλάδων, κ. Ιωάννης Βρούτσης, με αφορμή την ανακοίνωση των μέτρων που συνοδεύουν την ένταξη της χώρας μας στο Μηχανισμό Στήριξης, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Η καθυστέρηση στη λήψη των αναγκαίων μέτρων, η καταστροφική διαχείριση του δανεισμού της χώρας, η βραδύτητα των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών οδήγησαν την κυβέρνηση εσπευσμένα και χωρίς περιθώρια διαπραγμάτευσης στο Μηχανισμό Στήριξης και στα εξαιρετικά σκληρά μέτρα που αυτός προβλέπει.



Μετά τη δραματική αυτή εξέλιξη:

Το εισόδημα των εργαζομένων συρρικνώνεται.

Τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα υποχωρούν.

Οι συνταξιούχοι βλέπουν το όνειρο της αξιοπρεπούς διαβίωσης να γίνεται εφιάλτης.

Οι παλικαρισμοί του Υπουργού Εργασίας στη Βουλή για τη δήθεν υπεράσπιση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, αποδείχθηκαν μια επικοινωνιακής σκοπιμότητας σκιαμαχία. Ουδέποτε είχε τεθεί θέμα κατάργησής τους από το ΔΝΤ.

Η πολύμηνη διαβούλευση για το Εργασιακό και το Ασφαλιστικό, μαζί με τις αντίστοιχες ρητορείες των Υπουργών, αποδεικνύονται εμπαιγμός αν δεν ήταν σχεδιασμός παραπλάνησης.

Όταν ο Υπουργός Εργασίας εξήγγειλε μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους, φαίνεται εννοούσε την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και την αύξηση του ορίου των απολύσεων. Όταν δεσμευόταν για “Δομικές Αλλαγές” στην Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση, είναι βέβαιο ότι είχε κατά νου ένα μηχανισμό μείωσης των συντάξεων. Λίγη σημασία έχει πλέον να μιλά κανείς για “Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση” .

Το πακέτο των σκληρών μέτρων που, ήδη, έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίζει κάποια δημοσιονομικά οφέλη, δεν εγγυάται όμως την αναγκαία Αναπτυξιακή Προοπτική και δεν εξασφαλίζει τη στοιχειώδη Κοινωνική Συνοχή.

Από τη Συμφωνία “Σωτηρίας” της χώρας μας, λείπει η Ελπίδα, απουσιάζει η Εμπιστοσύνη, περισσεύουν τα επώδυνα και αρνητικά μέτρα για τους πολλούς.

Πρώτο μέλημα της Ν.Δ. από σήμερα, είναι η στήριξη των στοιχειωδών εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η προώθηση των προτάσεών μας για ανάπτυξη, τόνωση της αγοράς, στήριξη της απασχόλησης, αντιμετώπιση της ανεργίας. Η πίεση για επιτάχυνση των χρηματοδοτήσεων του ΕΣΠΑ, που καθυστερούν δραματικά επί επτά μήνες.

Μαζί με όλους τους Έλληνες πολίτες, θα κρατήσουμε την Ελπίδα ζωντανή και την Προοπτική για σύντομη έξοδο από την επιτήρηση Εφικτή».

ΕΚΤΑΤΗ ΕΙΣΦΟΡΑ

H είδηση μάλλον στημένη για να την αποκαλύψει στο Mega. Έκτακτη εισφορά σε όσους δεν είναι μισθωτοί. Το είπε, το ξαναμάζεψε και μετά το αμόλησε και επισήμως. Ο Πρετεντέρης μάλλον...
συνεννοημένος καθώς εκσυγχρονιστής γαρ. Τον συμπαθεί τον Λοβέρδο και τον προστατεύει από τα πάντα. Ακόμα και για τα όρια ηλικίας για τα οποία πριν από δέκα λεπτά διαμαρτυρόταν από το παράθυρα του Mega. Στημένο το παιχνιδάκι...

ΤΡΑΓΙΚΑ ΤΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ

Κατάργηση των παραγωγικών Σχολών των Ενόπλων Δυνάμεων, δηλαδή της Σχολής Ευελπίδων, της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων και της Σχολής Ικάρων και την αντικατάστασής του από ένα «Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο», σχεδιάζει η κυβέρνηση προκειμένου να ... κάνει οικονομία! Στο «Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο» θα εισάγονται και φοιτητές από άλλες πανεπιστημιακές σχολές.

Το σχέδιο έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων μεταξύ των μονίμων στελεχών αφού θεωρούν ότι «Καταργείται η στρατιωτική εκπαίδευση, δημιουργούν ακαδημαϊκούς και όχι αξιωματικούς με επακόλουθα που θα είναι τραγικά για την ασφάλεια της χώρας».
Η χθεσινή παραίτηση του υποναυάρχου Στυλιανού Φενέκου, μετά το λεκτικό επεισόδιο που είχε με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Βενιζέλο, φαίνεται ότι σχετίζεται και με αυτό το θέμα. Ο διευθυντής Κλάδου Πόρων και Εκπαίδευσης του ΓΕΝ, ανέλυε γιατί το «Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο» είναι ανέφικτο και πως λειτουργούν οι παραγωγικές σχολές των Ε.Δ. για να δεχθεί την επίπληξη - με ανοίκειες εκφράσεις - του υπουργού και να ακολουθήσει η παραίτησή του.


πηγή:defencenet

03 Μαΐου 2010

Άμα ξέρεις την Διαμαντοπούλου... μπορεί να γίνεις και από οδηγός, καθηγητής στο Παν/μιο

Η κυρία που μας μπήκε φοράτη καταγγέλλοντας ότι οι προηγούμενοι είχαν μετατάξει 15.000 δασκάλους και καθηγητές και τελευταία όπου σταθεί προσπαθεί να μας πείσει ότι μας έκαναν μεγάλη χάρη που μας φόρεσαν το φέσι του ΔΝΤ...

έχει πάρει στυλό και έχει αρχίσει τις μετατάξεις:

Έκανε τον κολλητό από οδηγό...
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ!!!

Έτσι είναι το ΠΑΣΟΚ...
προσέχει τους κολλητούς...

Άμα ξέρεις δε την Διαμαντοπούλου...

μπορεί να σε κάνει από ΟΔΗΓΟ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ

και που ξέρεις; Σε επόμενο στάδιο μπορεί να τον κάνει και ΚΑΘΗΓΗΤΗ

Με την Αννα
anything is possibl

ΣΚΑΦΟΣ

ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΚΑΦΟΣ ΤΟΥ ΛΗΜΕΝΙΚΟΥ;ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ;ΚΑΤΙ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΥΣΙΜΑ ..........

Ο Σαμαράς δεν έχει να χάσει ΤΙΠΟΤΑ. Είτε με «ΟΧΙ» είτε με «ΝΑΙ» είτε με «ΝΑΙ υπό προϋποθέσεις».

Ο σκληρός μήνας Μάιος του 2010

Ξαφνικά όλοι ζητάνε από τον Σαμαρά να πει ΟΧΙ

Ο Γιώργος έπαψε, συντομότατα, να είναι η «ελπίδα» και η κοινωνία αναζητεί στο Σαμαρά ηθικό και οικονομικό στήριγμα.

« Βαριά είναι του λαού η φωνή,/ θυμό γιομάτη ξεπληρώνει / του κόσμου την κατάρα· περιμένω / μ’ ανήσυχο το νου ν’ ακούσω / κάτι θολό, κρυμμένο στο σκοτάδι./ Γιατί απ’ το βλέμμα των θεών / τ’ άγρυπνο δεν ξεφεύγουν όσοι / θανάτωσαν πολλούς. Σαν έρθ’ η ώρα,/ μ’ ενάντιο γύρισμα της τύχης / οι μαύρες Ερινύες αφανίζουν / εκείνον που έξω απ’ το δίκιο / ζούσεν ευτυχισμένος· κι όποιος / σε τέτοιο πέσει χαλασμό,/ καμιά δεν βρίσκει σωτηρία
Αισχύλου Αγαμέμνων 456-467, Χορός

Οι μαύρες Ερινύες εμφανίστηκαν στον ορίζοντα για να αφανίσουν το Γιώργο Παπανδρέου.
Μαζί του, και πολλούς απ’ το λαό.
Άλλους δίκαια. Άλλους, δυστυχώς, άδικα.

Πολύ πριν προκηρυχτούν οι τελευταίες εκλογές συμπέσαμε με τον FactorX στην πολιτική εκτίμηση ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι επικίνδυνος για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.

Για όποιο λόγο προτιμάτε. Έλλειψη ελληνικής παιδείας, ανύπαρκτη εθνική συνείδηση, «προϋπηρεσία» στο ΥΠΕΞ, ιδεοληψία…

Το ενδεχόμενο λοιπόν πρωθυπουργίας του φάνταζε εφιαλτικό.

Προσωπική μου πεποίθηση ήταν ότι οποιοσδήποτε άλλος, ο Βεργής, ο Ρέλος, ο Γκμοχ, θα αποδεικνυόταν καταλληλότερος για το έθνος πρωθυπουργός.

Από τις επιθέσεις που δέχτηκα όταν γι’ αυτό στήριξα τον Καραμανλή, συνειδητοποίησα πόσο καίρια είναι η διαπίστωση του Κονδύλη : «Ελπίδα και φόβος παρεμποδίζουν την κατανόηση των ανθρώπινων πραγμάτων· η ελπίδα όμως ξεπερνιέται πολύ δυσκολότερα από το φόβο».

Ουσιαστικά, οι άνθρωποι, έχοντας διαμορφώσει ένα προσωπικό οικονομικοκοινωνικό καθεστώς καταναλωτικής ευχέρειας που βασιζόταν σε μια 30χρονη «φούσκα», έψαχναν κάποιον να τους εγγυηθεί τη διατήρηση αυτού του καθεστώτος με κάθε μέσον.

Ο Καραμανλής δεν μπορούσε να είναι. Έτειναν λοιπόν ευήκοον ούς στο παπανδρεϊκό ψεύδος «Λεφτά υπάρχουν!».

Βαθιά μέσα τους γνώριζαν ότι το καθεστώς που απολαμβάνουν δεν είναι διατηρήσιμο.

Συνάγεται και από την βουβή παθητικότητα με την οποία αποδέχθηκαν σκληρότατα μέτρα που γυρίζουν την κοινωνία 60-80 χρόνια πίσω.

Όμως τον Οκτώβριο του 2009, οι πολλοί, αρνούνταν να αποδεχθούν ότι η ανεπάρκεια του Γιώργου Παπανδρέου είναι αξιωματική, δεν χρήζει αποδείξεως.

Χρειάζεται απόδειξη ότι ο Βασίλης Παλαιοκώστας δεν είναι ο καταλληλότερος για διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος;

Αλλά από χθες, στο ελληνικό πολιτικό blogging, παρουσιάστηκε κάτι αξιοσημείωτο:

Πολλοί απ’ όσους έφεραν το Γιώργο στην εξουσία ζητούν από τον Σαμαρά να πει «Όχι» στην ψήφιση των μέτρων.

Από μόνο του το γεγονός σηματοδοτεί κάτι κομβικό πολιτικά : ο Γιώργος έπαψε, συντομότατα, να είναι η «ελπίδα» και η κοινωνία αναζητεί στο Σαμαρά ηθικό και οικονομικό στήριγμα.

Ποιο είναι όμως το πλαίσιο για «ναι» ή «όχι»;

Κατ’ αρχήν η Ελλάδα βαρύνεται πάλι από τη μοίρα να είναι το πειραματόζωο μιας νέας εποχής.

Όπως στη Μεταπολεμική εποχή, το 1944-49.

Στην αυγή του Ψυχρού Πολέμου εφαρμόστηκαν οι (μυστικές τότε) συμφωνίες των νικητών. Και αντί η χώρα να ξεκινήσει την ειρηνική ανοικοδόμηση από τον Οκτώβριο του 1944, μάτωσε άλλα 5 χρόνια φθάνοντας στα έσχατα όρια καταστροφής και χάνοντας ιστορικές ευκαιρίες εθνικής ολοκλήρωσης, με την απαίτηση της Βορείου Ηπείρου και την Ένωση με την Κύπρο (που είχαν υποσχεθεί οι χολερικοί Βρετανοί).

Εδώ πρωτοεφάρμοσε το ένα στρατόπεδο την στρατηγική της ανάσχεσης του άλλου. Στον Γράμμο δοκιμάστηκαν τα νέα –τότε- όπλα και οι ναπάλμ, πριν χρησιμοποιηθούν αργότερα μαζικά στην Κορέα και στο Βιετνάμ.

Οι Αμερικανοί νίκησαν – και δεν εξετάζεται εδώ το αν ήταν καλύτερα ή χειρότερα. Εξετάζονται οι συνέπειες : σε μάς έμεινε το υδροκέφαλο τέρας της Αθήνας που δημιουργήθηκε από την ερήμωση της Ελληνικής Υπαίθρου, τακτική που με τη βίαιη μεταφορά των χωρικών στις πόλεις αποσκοπούσε στην απομόνωση των ανταρτών.

Σήμερα, μετά τη σύντομη ψευδαίσθηση της αμερικανικής μονοκρατορίας, βρισκόμαστε στην αυγή μιας «μετα-καπιταλιστικής», ίσως «προ-φεουδαρχικής» εποχής.

Η Ελλάδα, με ελεγχόμενα μεγέθη, μόλις 10 εκατ. πληθυσμό και 300 δις € χρέος, που θα μπορούσαν και να το χαρίσουν ή έστω να το ρυθμίσουν χωρίς να καταστραφεί η ΕΕ ή η Γουόλ Στρητ, με αυξημένη γεωπολιτική σημασία, προσφέρεται σαν ιδανικό εργαστήριο για την εκτέλεση κοινωνικού πειράματος υπό ελεγχόμενες συνθήκες.

Αποτελεί ιστορικά οργανικό τμήμα του Δυτικού κόσμου γι’ αυτό και όλοι εξάγουν συμπεράσματα από το τι θα συμβεί στην ελληνική κοινωνία.

Μόλις προχθές, η αναντίστοιχη με την ιστορική πορεία της Γερμανίας φραου Μέρκελ είπε ότι «η Ελλάδα γίνεται το παράδειγμα για να μην περιπέσουν στα νύχια του ΔΝΤ η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία» και κινδυνεύσει περαιτέρω η Ευρωζώνη. Και ζήτησε από τον ιδιωτικό τομέα, βλέπε τον φίλο της χερ Άκερμαν της Deutsche Bank, «να αναλάβει και αυτός πρωτοβουλία για την εξεύρεση κεφαλαίων που θα βοηθήσουν την Ελλάδα».

Κάλεσμα δηλαδή στους ιδιώτες τοκογλύφους να πάρουν μεζέ από τους τόκους που θα μοιράσει πλουσιοπάροχα η ανικανότητα των μοιραίων Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου.

Μόλις χθες, ο μέχρι προχθές δριμύς κατήγορος της ελληνικής ανεμελιάς χερ Σόιμπλε δήλωσε : «υποκλινόμαστε! στην μεγαλειώδη προσπάθεια της Ελλάδος να τακτοποιήσει τα δημοσιονομικά της».

Όταν ακούς τάξη ανθρώπινο κρέας μυρίζει.

Ταυτόχρονα, η χώρα, βρέθηκε στη συγκυρία κυβερνούμενη από μια απίθανη κυβέρνηση.

Που ούτε μπορούσε ούτε ήθελε, όπως αποδεικνύεται, να αντιπαλέψει μια οικονομική πραγματικότητα που είχε διαμορφωθεί ιστορικά από πέντε παράγοντες :

- την δημιουργία κομματικού κράτους με δανεικά από τον Ανδρέα
- τη λεηλασία του κρατικού τομέα
- την δημιουργία κρατικοδίαιτης επιχειρηματικής ολιγαρχίας

- τη ληστεία του Χρηματιστηρίου

- την καταστροφική Ολυμπιάδα.

Στα χέρια του Γιώργου έσκασε η βόμβα που ο ίδιος κατασκεύασε.
Γιατί ήταν μέλος όλων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, από το 81.

Αστάθμητος παράγων «Σαμαράς», λοιπόν. Τώρα.

Οι ξένοι πιέζουν για αποδοχή των μέτρων από όλο το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Πάντα αποκεφαλίζεις τους αρχηγούς (στην περίπτωση ηθικά). Έτσι οι αιχμάλωτοι στρατιώτες δεν θα στασιάσουν.

Εκτός όμως από τα βαρύγδουπα, οι ξένοι πολιτικοί επιμένουν και για πολύ πεζούς λόγους : οι τραπεζίτες πάτρωνές τους δεν πρέπει να διακινδυνεύσουν να χάσουν χρήματα από μια μελλοντική ελληνική κυβέρνηση που θα πει «πτωχεύω, αλλά σταματάω να σάς πληρώνω» ή «επαναδιαπραγματεύομαι το χρέος» ή «όξω π.. απ’ την παράγκα».

Συνεπώς η στάση Σαμαρά δεν έχει μόνο εσωτερική αλλά και εξωτερική αντανάκλαση. Όταν τα καθεστωτικά ΜΜΕ “αγωνιούν” τόσο για τη στάση του προκύπτει αβίαστα ποια αυτή οφείλει να είναι.

Συνενόχους ψάχνουν.

Ο Σαμαράς όμως βρίσκεται σε εξαιρετική θέση.

Δεν έχει να χάσει ΤΙΠΟΤΑ. Είτε με «ΟΧΙ» είτε με «ΝΑΙ» είτε με «ΝΑΙ υπό προϋποθέσεις».

Μπορεί να πάει στη Βουλή και να τους διαβάσει τι έπρεπε να γίνει.

Χέλμουτ Σμιτ, πρώην καγκελάριος της Γερμανίας: “Ήταν γνωστό από τον Ιανουάριο ότι η Ελλάδα εισέρχεται σε κρίση χρέους. Αλλά άφησαν να περάσει ο καιρός με φλυαρίες και φιλολογίες, χωρίς να αναλάβουν δράσηΟι δυσκολίες της Ελλάδας μεγεθύνθηκαν τεχνητά από το γεγονός ότι η Ε.Ε. αποδείχτηκε αδύναμη – θα μπορούσε να πει κανείς ακόμα και ανίκανη να δράσει“. Χαρακτήρισε σοβαρό λάθος το πλήθος δηλώσεων, τους τελευταίους τρεις μήνες, εκτιμώντας ότι όλα έπρεπε να γίνουν κεκλεισμένων των θυρών. (http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=157701)

Και αφού αποδείξει ότι ΓΑΠ, Ανγκέλα και λοιποί είναι για τα πανηγύρια, να πει «θα ψηφίσω ΝΑΙ, χωρίς να βλάπτω εγώ το λαό, αφού ούτως ή άλλως θα το υπερψηφίσει η συμπολίτευση, αλλά η συναίνεσή μου αυτή, που σας χρειάζεται για να επιδείξετε στους δανειστές ότι υπάρχει κοινοβουλευτική σύμπνοια, θα σας δοθεί μόνον εάν ως αντιπαροχή

- καταργηθεί το λαθρονομοσχέδιο – επανεξετασθεί το τζαμί

- συσταθεί διακομματικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής
- εξετασθεί διακομματικά η αντιμετώπιση Ερντογάν

- «παγώσουν» όλα τα εθνικά θέματα
- ορισθεί υπερκομματικός Υπουργός Εθνικής Αμύνης
- συσταθεί διακομματική επιτροπή προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων
- περιορισθεί το Προξενείο της Κομοτηνής
- ζητηθεί ο τριπλασιασμός της Frontex.

Αλλά η ευθύνη των οικονομικών χειρισμών σάς βαρύνει και θα λογοδοτήσετε στο λαό για τις επιλογές σας».

Μπορεί όμως και να αδράξει την ιστορική ευκαιρία.

Να απομακρύνει δια περιθωριοποίησης, με την αιτιολογία της συμπόρευσης με τον αντίπαλο σε κρίσιμα εθνικά ζητήματα, την οικογένεια των κροταλιών Μητσοτάκη, σπρώχνοντας την πολιτικά στις αγκάλες του ΓΑΠ. Εκεί ανήκουν. Όπως και οι Ανδριανόπουλος – Μάνος, Διαμαντοπούλου- Μπίλντερμπεργκ, Ανανιστές, Μπιστοκουναλάκηδες, Σοροσυνομιλητές, ΜΚΟ, Γεωργελεδοπρετεντέρηδες, Λιακορεπούσηδες, Κουλουροδραγώνες.

Να σχηματοποιήσει την αντίθετη σε αυτούς πλειοψηφική πολιτική τάση, που διατρέχει οριζόντια την ελληνική κοινωνία και μπορεί εν δυνάμει να συμπεριλάβει από τον Γιώργο Καραμπελιά μέχρι τον Νίκο Κοτζιά και τον Γιώργο Παναγιωτακόπουλο (λέμε).

Για να γίνει πράξη αυτό που είχε σκιαγραφήσει ο καθηγητής Γιανναράς :
«Μέσα στα συμβατικά κομματικά σχήματα υπάρχουν δύο ρεαλιστικά πολιτικά δεδομένα που δυστυχώς δεν μορφοποιούνται σε αυτοτελή κόμματα, ενώ θα έπρεπε – θα ήταν δείγμα υγείας του πολιτικού συστήματος. Μιλώ για μια ευδιάκριτη ομάδα ή συντεχνία, διακλαδωμένη και στα τρία κόμματα που νέμονται την εξουσία («Συνασπισμό», ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), που είναι πάντοτε με στρατωνισμένο τρόπο ομόγνωμη, υπέρμαχη πάντοτε της «γραμμής» που υπαγορεύει η «Νέα Τάξη» της «παγκοσμιοποίησης»: Φανατικοί προπαγανδιστές του Σχεδίου Ανάν για την Κύπρο, ένθερμοι θιασώτες της άνευ όρων εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ, προασπίζουν μαχητικά το δικαίωμα των Σκοπιανών να ονομάζονται όπως θέλουν, αποδίδουν στον ελληνικό εθνικισμό όλες τις αποτυχίες της εξωτερικής πολιτικής, μάχονται υστερικά να αποδείξουν πλαστογραφημένη μια (έτσι κι αλλιώς παιδαριώδη) ρήση του Κίσινγκερ, πρωτοδημοσιευμένη στον Οικονομικό Ταχυδρόμο του ΔΟΛ. Υπερασπίζουν σήμερα με τυφλό πείσμα την ευτελή μπροσούρα δήθεν Ιστορίας της ΣΤ’ τάξης του Δημοτικού, κρώζουν συντονισμένα αντικληρικαλισμό και χλεύη για τον μεταφυσικό άξονα κάθε μεγάλου πολιτισμού.

Ερωτ. : Και όλοι αυτοί θα βλέπατε να συγκροτούν το κόμμα που μας λείπει;

Ναι, θα ήταν κατόρθωμα εντιμότητας και υγείας να συγκροτήσουν θαρραλέα ένα κόμμα και να ζητήσουν την ψήφο του λαού. Να το πουν με το όνομά του: το «Αμερικανικόν» κόμμα, όπως κάποτε είχαμε το Γαλλικόν, το Αγγλικόν, το Ρωσικόν. Όχι να επιβαίνουν λάθρα στα ζωτικά υπουργεία, με κάθε κυβέρνηση, ή σε ηγεσίες αριστερώνυμων κομμάτων. Αν καθαρίσει το πολιτικό τοπίο (και το δημοσιογραφικό) από όλη αυτή τη μεθοδικά πολυδιάσπαρτη συντεχνία, τότε υπάρχει ελπίδα να συσπειρωθούν και οι αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις σε ένα τίμιας και διαυγούς επωνυμίας κόμμα: το «Ευρωπαϊκόν» ή «Ελληνοκεντρικόν».
(LIFO, 28-06-2007)

Για να ηγηθεί σε αυτό το «Ευρωπαϊκό» ή «Ελληνοκεντρικό» Κόμμα.

Για να γίνει κάτι παραπάνω από πολιτικός αρχηγός.

Για να μείνει η κυβέρνηση ΓΑΠ ένα επώδυνο αλλά σύντομο ιστορικό διάλειμμα.

Προφήτης

Περισσότεροι σπόροι τοπικών ποικιλιών θα φυτρώσουν φέτος στο νησί μας

Άλλη μια επιτυχημένη εκδήλωση του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Δρυμαλίας Νάξου

Πέρασαν τα τριακόσια, τα υφασμάτινα και χάρτινα σακουλάκια με σπόρους τοπικών παραδοσιακών ποικιλιών λαχανικών και λουλουδιών, που δόθηκαν στην εκδήλωση την Κυριακή 2 Μαΐου σε ένα πανέμορφο κτήμα (Κυπραίου) με παλιά και νέα φρουτόδεντρα, ελιές και μπαξέδες.
Διάφορα είδη φασολιών (πολίτικα, τσαουλιά, μαυρομάτικα, κ.ά.), κουκιά, μικρόκουκα, αγγούρια, κολοκύθια, γλυκοκολόκυθα, καρπούζια, τριών ειδών ντομάτες, πιπεριές καυτερές μικρές και μεγάλες, κρεμμύδι (φυτό), σκορδίλα, μελιτζάνες, ρεβύθια, βασιλικό (σγουρό και πλατύφυλλο) και αρκετά ακόμη είδη ήταν στη διάθεση των καλλιεργητών.

Οι σπόροι δίνονταν δωρεάν.
Επίσης δόθηκαν φυλλάδια με πρακτικές οδηγίες (μικρά μυστικά) καλλιέργειας και ανάπτυξης των φυτών και βασιλικοί και κατηφέδες (σε γλαστράκια).

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ο γεωπόνος Νίκος Νικολάκης έδωσε συμβουλές για τις καλλιέργειες, για τη διατήρηση των σπόρων και απάντησε σε σχετικές ερωτήσεις.

Παράλληλα έγινε ο διαγωνισμός παραδοσιακού γλυκού του κουταλιού.
Τα βραβεία δόθηκαν στις κυρίες:
Μαρία Νικολάκη 1ο βραβείο (γλυκό κίτρο)
Πόπη Μαράκη 2ο βραβείο (γλυκό νεράτζι)
Αγλαΐα Δημητροκάλλη 3ο βραβείο (γλυκό λεμόνι)

Η βραδιά έκλεισε με μεζέδες και καλό κρασί και παραδοσιακή μουσική από το Βαγγέλη Κορρέ (τσαμπούνα) και το Στέφανο Ψαρρά (τουμπάκι) και την επιθυμία όλων να γίνει θεσμός η εκδήλωση αυτή (αρκετοί ήταν αυτοί που προσφέρθηκαν να τη φιλοξενήσουν την επόμενη χρονιά).

Ευχαριστούμε θερμά τους: Βαγγέλη και Γιάννη Κορρέ, Στέφανο Ψαρρά, Ειρήνη Κορρέ, Νίκο Νικολάκη και Γιάννη Καρποντίνη, οι οποίοι μας πρόσφεραν τους σπόρους.
Τις κυρίες που πήραν μέρος στο διαγωνισμό γλυκού του κουταλιού, την οικογένεια Κυπραίου για την προθυμία και τη φιλοξενία και όλους όσοι μας τίμησαν με την παρουσία τους.

Αναρτήθηκε από Π.Ο.Δ.Δ.Ν.


Δελτίο Τύπου Συν-Κυκλαδικής Πρωτοβουλίας


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
(Νομαρχιακό Συμβούλιο 29/4/2010-Παρατηρήσεις στο Προσχέδιο “Καλλικράτης”)

Στη συνεδρίαση του ν.σ. στις 29/4/2010 ο εκπρόσωπος μας Νίκος Συρμαλένιος τοποθετήθηκε στα παρακάτω θέματα:
α) Σχετικά με τη λειτουργία και τις αποφάσεις της αρχαιολογικής υπηρεσίας και μετά την εισήγηση του συναδέλφου Π. Βιτάλη, ο οποίος έθεσε μια σειρά ερωτημάτων για τους χαρακτηρισμούς, απαλλοτριώσεις κλπ. αρχαιολογικών χώρων, τόνισε ότι οι αιτίες τόσο για τις καθυστερήσεις του έργου της ανάδειξης του αρχαιολογικού και πολιτιστικού πλούτου της χώρας, όσο και για τα εμπόδια που δημιουργούνται στην υλοποίηση αναπτυξιακών έργων αλλά και στην ταλαιπωρία διεκπεραίωσης καθημερινών προβλημάτων των πολιτών, πρέπει να αναζητηθούν στα ελάχιστα κονδύλια που διατίθενται προς το υπουργείο πολιτισμού, στη γραφειοκρατική διαχείριση των υποθέσεων, αλλά και στην

έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού.
β) Σχετικά με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”, αφού άκουσε τις τοποθετήσεις του Νομάρχη και στη συνέχεια του βουλευτή κ. Π. Ρήγα, έκανε τις παρακάτω παρατηρήσεις:
Πράγματι ο “Καλλικράτης” είναι μια μεγάλη θεσμική μεταβολή στο διοικητικό σύστημα της χώρας. Το ζητούμενο όμως είναι, αν αυτή η μεταβολή θα λειτουργήσει υπέρ της Αποκέντρωσης με Αυτοδιοίκηση ή θα είναι στη λογική της αποσυγκέντρωσης του κράτους, μεταφέροντας τη λογική της διοίκησης στην αυτοδιοίκηση. Κατά τη γνώμη μας πρόκειται για το δεύτερο, αφού λείπουν ή δεν προωθούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις:
1. Η πρόβλεψη για αναθεώρηση του Συντάγματος, έτσι ώστε να μην χρησιμοποιείται ως πρόσχημα η σύσταση των 7 Γενικών Διοικήσεων, που κρατάνε μια σειρά αρμοδιότητες των σημερινών κρατικών περιφερειών
2. Η μη υλοποίηση μιας μεγάλης δημοσιονομικής-φορολογικής μεταρρύθμισης, με την οποία θα προωθείται η απευθείας απόδοση μεγάλου μέρους των φορολογικών εσόδων στους ΟΤΑ α' και β' βαθμού, με κριτήρια αναπτυξιακά, κοινωνικά, πληθυσμιακά κλπ.
Επιπλέον η διατήρηση των εσωτερικών συγκεντρωτικών δομών είτε στους Δήμους, είτε στις Περιφερειακές Αυτοδιοκήσεις, χωρίς αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, πόρων και υπηρεσιών στο πιο κοντινό προς τον πολίτη επίπεδο (δημοτικές, τοπικές κοινότητες), δείχνουν την υποβάθμιση της λογικής του αυτο-διοίκητου.
Σοβαρό ζήτημα που γίνεται εξοργιστικό είναι η απόρριψη κάθε σκέψης για εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής, που δείχνει τη λογική του εσαεί ελέγχου της αυτοδιοίκησης από τα κόμματα του δικομματισμού.

30/4/2010 Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Σημείωση: Παραθέτουμε στη συνέχεια το συνολικό κείμενο των παρατηρήσεων και προτάσεων μας για τον “Καλλικράτη”

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟΥ ΤΟΥ “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ”

Από το προσχέδιο γίνεται σαφές ότι η μεγάλη τομή για τη διοίκηση και την αυτοδιοίκηση της χώρας, παραμένει σε μεγάλο βαθμό μετέωρη και δεν υπηρετείται με συνέπεια η Αποκέντρωση με Αυτοδιοίκηση. Αυτό που διαφαίνεται έντονα είναι η προσπάθεια μεταφοράς του κεντρικού μοντέλου διοίκησης στην αυτοδιοίκηση.

Η θεσμοθέτηση της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, δεν συνοδεύεται με τη μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων των σημερινών κρατικών περιφερειών, ενώ η σύσταση των Γενικών Διοικήσεων, μπορεί δυνητικά να λειτουργήσει ανασταλτικά για τη λειτουργική αυτονομία της. Καθιερώνεται το περιφερειαρχοκεντρικό μοντέλο, ενώ σε επίπεδο νομού ή και επαρχείων για τα νησιά, δεν θα λειτουργεί καμιά αποκεντρωμένη δομή, ούτε ως υποσύνολο (τμήμα) του περιφερειακού συμβουλίου.

Στο επίπεδο των Δήμων, μπορεί να μεταφέρονται πολλές αρμοδιότητες, παραμένουν όμως σχεδόν αλώβητες οι συγκεντρωτικές δομές, ενισχύοντας το δημαρχοκεντρικό μοντέλο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αποκέντρωση αρμοδιοτήτων προς τους προέδρους των δημοτικών ή των τοπικών κοινοτήτων, επαφίενται στη διακριτική ευχέρεια των ίδιων των δημάρχων, ενώ είναι σαφές ότι η άσκηση αρμοδιοτήτων με τους αντίστοιχους πόρους και το προσωπικό στο χώρο ευθύνης τους, πάλι παραμένει ως αρμοδιότητα των κεντρικών οργάνων.
Σε ότι αφορά στην εσωτερική δημοκρατία των ΟΤΑ (Δήμοι και Περιφέρειες), μειώνεται ο ρόλος της αντιπολίτευσης, αφού δεν προβλέπεται καμιά συμμετοχή εκπροσώπων της στην Εκτελεστική Επιτροπή, ενώ στην Οικονομική Επιτροπή π.χ. σε επταμελείς επιτροπές συμμετέχει μόνο με 2 εκπροσώπους, έναντι 3 που είναι σήμερα στη δημαρχιακή και στη νομαρχιακή επιτροπή.
Ασαφείς ακόμα παραμένουν οι αποδιδόμενοι πόροι (πόσοι, ποιοί και σε τι ποσοστό), ενώ μακράν βρίσκεται ακόμα η εκπλήρωση μιας γενναίας δημοσιονομικής-φορολογικής μεταρρύθμισης, βάσει της οποίας θα αποδίδεται απευθείας στους ΟΤΑ, με κριτήρια αναπτυξιακά, κοινωνικά, πληθυσμιακά κλπ., το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών εσόδων.
Μεγάλη σύγχυση αλλά και κίνδυνοι διαφαίνονται για την τύχη του προσωπικού, αφού κυρίως σε ότι αφορά στους υπαλλήλους των καταργούμενων νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων, η διασφάλιση τους έχει να κάνει και με τη σύσταση των νέων οργανισμών των αιρετών περιφερειών, για να μην κινδυνεύσουν να απολυθούν ως υπεράριθμοι. Σίγουρη θεωρείται η απόλυση όλων των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου, χωρίς να διασφαλίζεται η συνέχιση των κρίσιμων υπηρεσιών που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες (υπάρχει μόνο η αόριστη εξαγγελία ότι στη θέση τους θα προσληφθούν μέσω ΑΣΕΠ, χωρίς χρονοδιάγραμμα και δεσμεύσεις).

Πιο αμφίβολη όμως παραμένει η εξυπηρέτηση των αναγκών των μικρών νησιωτικών Δήμων, είτε όσων παραμείνουν αυτόνομοι, είτε όσων προσαρτηθούν σε όμορους μεγάλων νησιών, αφού ο περίφημος πολυδύναμος υπάλληλος, στην πράξη δεν θα μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες. Πόσο μάλλον αφού η μέχρι σήμερα εμπειρία, μας έχει αποδείξει ότι δεν χωράνε δύο ή τρία καρπούζια στην ίδια μασχάλη, δηλαδή δεν μπορούν ένας ή δύο υπάλληλοι να εξυπηρετήσουν δύο, τρία και τέσσερα νησιά.

Τέλος, το εκλογικό σύστημα του 50 + 1, ενισχύει τον έλεγχο των δύο μεγάλων κομμάτων στην αυτοδιοίκηση, ενώ η χωρίς καμιά σκέψη, απόρριψη της απλής αναλογικής, δείχνει πόσο οι θέσεις, οι προθέσεις, αλλά και η νοοτροπία των κυβερνώντων, διακατέχονται από τη λογική του ελέγχου και όχι από τη λογική της αυτο-διοίκησης, που θα συνεπάγονταν την όλο και μεγαλύτερη δημοκρατία και την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών, τελικά το αυτοδιοίκητο των τοπικών κοινωνιών.
Επιπλέον, σε ότι αφορά στις περιφερειακές εκλογές, η δυνατότητα σταυροδότησης υποψηφίων αποκλειστικά και μόνο της εκλογικής περιφέρειας (πρώην επαρχείου) του κάθε ψηφοφόρου, κατακερματίζει την Περιφέρεια, ακόμα και το νομό και απομακρύνει τη διαμόρφωση της όποιας ενιαίας περιφερειακής συνείδησης.
Προφανώς ζητάμε την απλή αναλογική, όχι μόνο για λόγους αυθεντικής και δίκαιης εκπροσώπησης της λαϊκής ψήφου, αλλά και για ουσιαστικούς λόγους ενεργοποίησης τοπικών πρωτοβουλιών και ομάδων πολιτών, που θα ενθαρρύνονταν να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία.

Επι μέρους παρατηρήσεις :
α) δεν είναι δυνατόν να απαγορεύεται στα μέλη των δημοτικών ή των περιφερειακών συμβουλίων που διαγράφονται από την παράταξη τους ή ανεξαρτητοποιούνται, να μην μπορούν να ενταχθούν σε άλλη παράταξη ή να ιδρύσουν νέα. Αυτό αποτελεί αναφαίρετο ατομικό, δημοκρατικό και συνταγματικό δικαίωμα.
β) Η επιτροπή ποιότητας ζωής, που είναι αποφασιστικό και γνωμοδοτικό όργανο άσκησης των σχετικών με την ποιότητα ζωής, την χωροταξία, την πολεοδομία και την προστασία του περιβάλλοντος να συγκροτείται σε όλους του Δήμους ανεξαρτήτως πληθυσμού, εκτός αν αντικειμενικά (σε πολύ μικρούς πληθυσμιακά) δεν μπορεί να συγκροτηθεί.
γ) Η δημοτική επιτροπή διαβούλευσης να συγκροτείται σε όλους τους Δήμους με πληθυσμό άνω των 1000 κατοίκων και με όσους κοινωνικούς φορείς υπάρχουν από τους προβλεπόμενους για δήμους με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων.
δ) Το παράβολο συμμετοχής των υποψηφίων στις περιφερειακές εκλογές να είναι 100 € για τους Περιφερειάρχες και Αντιπεριφερειάρχες και 50 € για τους περιφερειακούς συμβούλους (και όχι 150).
ε) Οι εκλογείς, στα 51μελή περιφερειακά συμβούλια να έχουν δικαίωμα μέχρι 4 σταυρών, 2 αποκλειστικά για την περιφέρεια που είναι εγγεγραμμένοι και με δυνατότητα άλλων 2 για τις λοιπές περιφέρειες της ίδιας περιφερειακής αυτοδιοίκησης.
στ) Ο περιφερειάρχης με απόφασή του, με σύμφωνη γνώμη και του περιφερειακού συμβουλίου μεταβιβάζει αρμοδιότητές του στους αντιπεριφερειάρχες, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Με τον ίδιο τρόπο τροποποιεί τις αρμοδιότητες των αντιπεριφερειαρχών και την μεταξύ τους κατανομή. Δηλαδή απαλείφεται η δυνητική αρμοδιότητα (μπορεί) και γίνεται υποχρεωτική μετά όμως από απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου.
ζ) Στις νησιωτικές περιφερειακές αυτοδιοικήσεις οι συνεδριάσεις των περιφερειακών συμβουλίων, μπορούν, σε έκτακτες καταστάσεις που θα προσδιοριστούν σαφώς (απαγορευτικές καιρικές συνθήκες κλπ), να διεξάγονται μέσω τηλεδιάσκεψης.

Συμπερασματικά, θέλουμε να τονίσουμε ότι, δεν είναι μόνο οι συγκεντρωτικές αντιλήψεις, που παρά τις εξαγγελίες διαπερνούν τις κυβερνητικές θέσεις, αλλά επιπλέον τώρα με τον ασφυκτικό κλοιό του Δ.Ν.Τ., περιορίζονται δραστικά οι όποιες δυνατότητες αυτονόμησης των αυτοδιοικητικών οργάνων από τις κεντρικές αποφάσεις. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι ο “ Καλλικράτης” είναι ήδη ενταγμένος στο κυβερνητικό Πρόγραμα Σταθερότητας. Για άλλη μια φορά, αντί να αποκεντρώνουμε το κράτος και να το φέρνουμε κοντά στον πολίτη, μεταφέρουμε στην αυτοδιοίκηση, τη λειτουργία και τη νοοτροπία της κεντρικής διοίκησης.

Συνέπεια όλων των παραπάνω είναι ότι δεν ψηφίζουμε υπέρ του συγκεκριμένου προσχεδίου του “Καλλικράτη”.