«επιδεικνύει συμπεριφορές συγκάλυψης»...
δεν έχουν ακυρώσει ούτε μια οικοδομική άδεια και επιτρέπουν στον φίλο του Παπακωνσταντίνου τον Πάπιστα να συνεχίζει να κτίζει μεζονέτες...
Τι άλλο να σχολιάσει κάποιος;
ΝΑΞΟΣ 15/06/2010
Το Σάββατο 12/06/2010 βρέθηκε στη Νάξο ο Βουλευτής Κυκλάδων της Ν.Δ., κος Ι. Βρούτσης .
Με την ευκαιρία αυτή, επισκέφθηκε τα γραφεία της Ν.Δ. και συναντήθηκε με την νέα Δημοτική Τοπική Οργάνωση του κόμματος. Ευχήθηκε καλή δουλειά ,δύναμη, και αγωνιστικό κουράγιο σε όλους για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις νέες προκλήσεις τόσο σε σχέση με την οικονομική κρίση και την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, όσο και με τις επερχόμενες Εκλογές στην Περιφέρεια Νότιου Αιγαίου και στον νέο Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων.
Τόνισε δε ότι στηρίζει την υποψηφιότητα του κου Μανώλη Μαργαρίτη για την θέση του Δημάρχου του δήμου μας, όπως αυτή αναδείχθηκε από την Γενική Συνέλευση της ΔΜΗ.Τ.O. Νάξου το Φεβρουάριο του 2010.
Επίσης, τόνισε πως οι νέες Τ.Ο. της Ν.Δ., όχι μόνο στην Νάξο άλλα και πανελλαδικά, καλούνται να ασκήσουν Πολιτική σε μια δύσκολη στιγμή για την χώρα όπου τα κόμματα και οι Πολιτικοί απαξιώνονται από τους πολίτες.
ΝΑΞΟΣ 15/06/2010
Την Κυριακή 13/06/2010 πραγματοποιήθηκαν σε άριστο κλίμα στην Ερμουπόλη της Σύρου οι εκλογές για την ΝΟΔΕ Κυκλάδων
Η σύνθεση του νέου Συμβουλίου της ΝΟΔΕ Κυκλάδων είναι η ακόλουθη:
Πρόεδρος: Δημ. Νικολιάς
Α/πρόεδρος: Μαν. Στέλλας
Γεν. Γραμματέας: Ν. Φωτεινιάς
Ταμίας: Γ. Παραδείσης
Υπ. Γυναικών: Μαργ. Φωσκόλου
Εκτελεστική Επιτροπή: Λ. Κοντός, Μαν. Στέλλας,Ν. Φωτεινιάς, Αντώνης Κουφόπουλος, Γ. Μαλλιάρης , Μάκης Μαυρογιάννης. Σύνεδρος εξελέγη ο Αντώνης Κουφόπουλος.
Αγαπητή κυρία Μπακογιάννη
Στις 6/5/2010–10.46 π.μ. και πριν το απονενοημένο σας διάβημα να ψηφίσετε μαζί με την επικίνδυνη κυβέρνηση και τον κ. Καρατζαφέρη—εξαπτέρυγό της το επαίσχυντο μνημόνιο του Δ.Ν.Τ. σας είχα στείλει με sms το μήνυμα, «ΕΚΚΛΗΣΗ, ΜΗΝ ΨΗΦΊΣΕΙΣ ΤΑ ΜΕΤΡΑ. ΑΚΟΥΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΑΚΗ ΠΟΥ ΓΟΝΑΤΙΖΕΙ. ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΕΙΣ, ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ».Εσείς όμως είχατε πάρει πλέον τις αποφάσεις σας, γνωρίζοντας και σχεδόν επιδιώκοντας τις συνέπειες και ψηφίσατε τα μέτρα χωρίς να υπολογίσετε όλους εμάς, χωρίς να σεβαστείτε όλους εμάς, χωρίς να μας χρειάζεστε πλέον όλους εμάς.
Και αποδείξατε έτσι πως ίσως ποτέ δεν πονέσατε και ποτέ δεν κάνατε «χημεία» με τον λαό της παράταξης με τον οποίο και πολιτική δυσανεξία αλλά και ιδεολογική ασυμβατότητα φαίνεται πως είχατε πάντα.
Ναι, για αυτόν τoν απλό λαό της Νέας Δημοκρατίας σας γράφω, που με πρωτόγνωρο και ασυγχώρητο μίσος τραγικά διχάσατε για να εκλεγείτε πρόεδρος του κόμματος, κατηγορώντας σαν εθνικιστικές ακόμα και δημοκρατικές πατριωτικές του θέσεις, έχοντας παράλληλα και από νωρίς στο μυαλό σας την επόμενη κίνηση της πιθανής αποτυχίας σας, λέγοντας μας–δημοκρατικότατα μάλιστα, τα κάθε λογής φερέφωνά σας πως μόνον η δική σας εκλογή εξασφαλίζει την ενότητα της παράταξης!!!
Αλήθεια, κυρία Μπακογιάννη, με ποιους άραγε εσείς η «νεοφιλελεύθερη κεντρώα» θα ιδρύσετε νέο κόμμα;
Με του κ. Καρατζαφέρη την αισθητικά δύσμορφη και προβοκατόρικη θυγατρική εταιρία–που ξεσκεπάστηκε πλέον ο ύποπτος ρόλος της, η με τους πρώην(;) χρυσαυγίτες και άλλους ακραίους που φιλοξενούνται στους προθάλαμους της αυλής σας;
Αλλά, το πιο σημαντικό, ποιος νέος κοινωνικός καιρός αλήθεια μπορεί πολιτικά να εκφραστεί με φθαρμένα και παμπάλαια υλικά που στη συνείδηση της κοινωνίας έχουν σοβαρή συνευθύνη για την παρακμή του τόπου και της δημοκρατίας;
Κυρία Μπακογιάννη, το ζήσαμε και το γνωρίζουμε καλά—και εσείς πολύ καλύτερα, πως και τον Μιλτιάδη Έβερτ υπονομεύατε και απομειώνατε σε κάθε ευκαιρία στη διάρκεια της αρχηγίας του, αλλά και τον Κώστα Καραμανλή ποτέ σας ουσιαστικά δεν στηρίξατε, σχεδιάζοντας πάντα την επόμενη δική σας μέρα στην ηγεσία του κόμματος.
Και ακριβώς γι αυτούς τους λόγους και δεν σας αφομοίωσε η Νέα Δημοκρατία και δεν σας εμπιστεύθηκε ο λαός της στις 29 Νοεμβρίου 2009, παρά τον ισχυρό προσωπικό σας μηχανισμό αλλά και τους πολλούς σπεύσαντες γιάπηδες των τιμαρίων και της νομής.
Σήμερα όμως που η πατρίδα μας κινδυνεύει, ο λαός μας φτωχαίνει, εξαθλιώνεται και φοβάται, η δημοκρατία μας υποχωρεί και η παράταξή μας με τον Αντώνη Σαμαρά ξεκινά με το 8ο Συνέδριό της ένα νέο ελπιδοφόρο βηματισμό ευθύνης σε πολύ δύσκολες συνθήκες, σήμερα πλέον όλα τα ως τώρα γνωστά τερτίπια προσωπικών στρατηγικών και υπόκωφων εξωθεσμικών σχεδιασμών με τον επικοινωνιακό ντόρο και τις πονηριές της παραπολιτικής και της ίντριγκας, όχι μόνον δεν είναι πλέον ανεκτά, αλλά ευθέως καταγγέλλονται και στέλνονται στον Καιάδα της πολιτικής και της κοινωνίας, που απεγνωσμένα ψάχνει μια χαραμάδα με ΦΩΣ και ΑΛΗΘΕΙΑ.
Και για τον επίλογο μια τελευταία έκκληση κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, έστω και εις μάτην.
Αφήστε να παγώσει ο καιρός–ο πανδαμάτωρ χρόνος έχει πάντα σοφία–και μην επιχειρήσετε άλλο κόμμα.
Όχι γιατί ο κορμός φοβάται την πιθανή παραφυάδα αλλά για της παράταξης το σύνολο δίκιο και για του Κώστα Μητσοτάκη επιπλέον την υστεροφημία, έτσι όπως την ιστορική του παρακαταθήκη στην Εθνική μας συμφιλίωση όλοι αναγνωρίζουμε, σεβόμαστε και τιμούμε.
Πάτρα, 18-6-2010
Θρασύβουλος Μαυρομάτης
Λέκτορας Ιατρικής Παν/μίου Πατρών.Πάμε καλά (λέει)!
Τα μέτρα του περιβόητου Μνημονίου εφαρμόζονται ομαλά και δίνουν αποτελέσματα.
Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια.Η «μείωση» του ελλείμματος είναι προϊόν πολύ τολμηρής δημιουργικής λογιστικής:
Εισπράττουν καθυστερημένα έσοδα (από πέρσι, όταν εμφάνισαν το έλλειμμα μεγαλύτερο) και δεν εγγράφουν τρέχουσες οφειλές (επιστροφές φόρων κλπ.).
Γι’ αυτό και οι ξένοι Οίκοι μας υποβαθμίζουν, ενώ τα spreads εξακολουθούν να ανεβαίνουν (στις 700 μονάδες έχουν φτάσει ξανά…)
Όμως, ουδείς κατακρίνει τα ψέματα της Κυβέρνησης.
Διότι απλούστατα κάποιοι πρέπει να βρεθούν να ολοκληρώσουν τη «βρωμο-δουλειά». Κι αφού το ΠΑΣΟΚ το άρχισε, το ΠΑΣΟΚ πρέπει και να το τελειώσει.
Που να βρεθούν τώρα άλλοι… «ιδανικοί αυτόχειρες»;
Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, είναι πλέον κόμμα… «μιας χρήσεως»!
Το Μνημόνιο που ψήφισε αποσκοπούσε να σώσει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, όχι την Ελλάδα! Ώστε να κερδηθεί χρόνος και να μεταβιβαστούν τα ελληνικά ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Αυτή με τη σειρά της απορροφά ελληνικά ομόλογα για να αποτρέψει τη διάχυση του «τοξικού» ελληνικού χρέους στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Βλέπετε, η Ελλάδα έγινε κάτι σαν τη Lehman Brothers στις ΗΠΑ: Πολύ μικρή σε σύγκριση με τα συνολικά μεγέθη της Οικονομίας, αλλά με μεγάλη «διάχυση τοξικότητας», ώστε να κινδυνεύει να «μολύνει» ολόκληρο το σύστημα.
Για να μας κάνει αυτή τη «χάρη» η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ζήτησε εφαρμογή μέτρων (Μνημόνιο) που «τιμωρούν» την Ελλάδα. Δεν την «εξυγιαίνουν»…
Τη σύρουν βίαια σε μια βαθιά ύφεση διαρκείας. Την υποχρεώνουν να κάνει σε λιγότερο χρόνο περισσότερη περικοπή ελλείμματος, χωρίς να διαθέτει το πιο αποτελεσματικό όπλο «διόρθωσης»: την υποτίμηση.
Ποτέ καμιά χώρα δεν «εξυγιάνθηκε» όσο βούλιαζε σε ύφεση…
Τιμωρούν την Ελλάδα για δύο λόγους:
Πρώτον, γιατί δεν θέλουν να δημιουργήσουν «προηγούμενο»: να αφεθούν να φτάσουν κι άλλες χώρες-μέλη στα ελληνικά «χάλια» και να ζητήσουν κι εκείνες «σωτηρία». Αυτό θα ήταν εκρηκτικό για τις χρηματοοικονομικές ισορροπίες της ευρωζώνης. Πρέπει λοιπόν, η «σωτηρία» της Ελλάδας να είναι ιδιαίτερα «οδυνηρή», για να μη σπεύσουν να ζητήσουν το ίδιο κι άλλοι…
Δεύτερον, τιμωρούν την Ελλάδα για να την εξαναγκάσουν αργότερα να καταφύγει σε αναδιάρθρωση χρέους και – πιθανόν – σε έξοδο από το ευρώ.
Μη λέμε ανοησίες, ότι τάχα «αυτά δεν γίνονται». Όταν μας επιβάλλουν ένα πρόγραμμα «εξυγίανσης» (από το πρόβλημα του χρέους), μετά την εφαρμογή του οποίου θα έχουμε χρέος πολύ μεγαλύτερο (150%) απ’ ό,τι έχουμε τώρα (115%), ασφαλώς δεν πρόκειται για εξυγίανση!
* Συμπέρασμα πρώτο: Ούτε μας «σώζουν» (βραχυχρόνια), ούτε μας «εξυγιαίνουν» (μεσοπρόθεσμα). Απλώς μας βάζουν στην «καραντίνα», για να μη «μολύνουμε» και την υπόλοιπη ευρωζώνη.
* Συμπέρασμα δεύτερον: Όσοι ψήφιζαν το Μνημόνιο στην Ελλάδα έκαναν δύο λάθη: Πρώτον ψήφισαν ένα «πακέτο» που δεν είχε καμία σχέση με τη σωτηρία της Ελληνικής οικονομίας από την υπερχρέωση. Δεύτερον, αν δεν το ψήφιζαν, θα υποχρέωναν τις Βρυξέλλες να στηρίξουν πολύ πιο ουσιαστικά την Ελλάδα. Όχι μόνο να «αποτοξινωθούν» οι ευρωπαϊκές τράπεζες από τα ελληνικά ομόλογα….
Εκείνη τη στιγμή η ευρωζώνη συνολικά δεν άντεχε τη χρεοκοπία της Ελλάδας! Δυστυχώς αυτό το διαπραγματευτικό ατού δεν το χρησιμοποιήσαμε ποτέ…
* Συμπέρασμα τρίτο: Μια Οικονομική Πολιτική σωτηρίας της χώρας άμεσα και εξυγίανσής της μεσοπρόθεσμα προϋποθέτει την «έξοδο» από το Μνημόνιο. Να κάνουμε την προσαρμογή, αλλά να μπορέσουμε να την αντέξουμε. Και να εξυγιανθούμε με Ανάπτυξη, όχι με Ασφυξία.
Αυτό προϋποθέτει ότι θα αρχίσουμε σοβαρά να αξιοποιούμε τη Δημόσια Περιουσία μας. Είναι αδιανόητο να πνιγόμαστε στα χρέη, όταν έχουμε πολλαπλάσια περιουσιακά στοιχεία που… «κάθονται»!
* Συμπέρασμα τέταρτο: Σύντομα θα χρεοκοπήσει η πολιτική τάξη που οδήγησε στην αποδοχή του Μνημονίου. Αυτό είναι το τελευταίο «χαρτί» που παίζει. Μετά θα την εγκαταλείψουν κι αυτοί που ως τώρα την στηρίζουν με νύχια και με δόντια…
Η έξοδος από την κρίση, απαιτεί άλλη Πολιτική, κι άλλη πολιτική τάξη:
Πολιτική ηγεσία κυρίαρχου κράτους. Όχι (ψευδο)ευρωπαϊκής «μπανανίας»!
Πριν το 1996, δεν ήμασταν σοβαρό εθνικό κράτος. Ήμασταν όμως, κράτος…
Μετά το 1996, οι κυβερνήσεις Σημίτη μας έκαναν σταδιακά «μπανανία». Στην αρχή με ισχυρή δόση «αναισθητικού» (χαμηλότοκου δανεισμού, υψηλής κατανάλωσης και μεγάλων υπεραξιών από «φούσκες»)…
Ο Κώστας Καραμανλής δεν μπόρεσε να μας ξανακάνει ευρωπαϊκό κράτος όταν του δόθηκε η ευκαιρία…
Το προσπάθησε, αλλά δεν το έφτασε ως το τέλος;
Δεν το τόλμησε;
Δεν τον άφησαν;
Ίσως όλα αυτά. Πάντως την κρίσιμη στιγμή διαπίστωσε ότι το έδαφος είχε φύγει κάτω από τα πόδια του.
Και ο Γιώργος Παπανδρέου μέσα σε ελάχιστους μήνες μας έσπρωξε στην επιτήρηση της «τρόϊκας». Και μας έβαλε στο φαύλο κύκλο της ύφεσης και του μεγαλύτερου χρέους. Τελικά παρέδωσε και τα κλειδιά της διακυβέρνησης…
Τώρα πια είμαστε «μπανανία» και με τη βούλα…
Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι πώς θα ξαναγίνουμε κράτος.
Γιατί ακόμα κι αν εμείς θέλουμε να παραμείνουμε «μπανανία», κανείς πια δεν θέλει… «εδώδιμα αποικιακά» για πάντα στο καλάθι του.
Αν μη τι άλλο, γρήγορα σαπίζουν…
Από τον Φωτη Π. Μπομπολα
Αναρτήθηκε από το Press-gr στις 4:41:00 μ.μ